Ψάχνω μια διαφήμιση η οποία με τρόμαζε πολύ:
Γύρω στο '90, αν θυμάμαι καλά πρέπει ήταν του Χυτήρογλου ή άλλης εταιρείας υφασμάτων. Δεν εμφανίζονταν άνθρωποι, μόνο ένα πλάνο από ένα σκοτεινό άδειο σαλόνι με μεγάλες κουρτίνες, μία αργή τρομακτική μουσική ως υπόβαθρο και μία αντρική φωνή να λέει...