Αποτελέσματα αναζήτησης

Τάνα. Αν η λίμνη ήταν της Αρκαδίας θα ήταν Τάκα. Κι αν σου τύχει λίμνη και ηφαίστειο στις Φιλιππίνες είναι Ταάλ

Καλέ, δεν ήταν κιόλας ότι έπαιρνα το λίαρ τζετ μου και πήγαινα από παράσταση σε παράσταση:) Στη Γαλλία ζούσα, Γάλλους ηθοποιούς θα πετύχαινα. Κι εδώ έχω να δηλώσω ότι το γαλλικό κράτος (πριν από 25 χρόνια τουλάχιστον) διευκόλυνε αφάνταστα νέους και φοιτητές που θέλανε να παρακολουθούν τα...

Το 1998 τον είδα, στις "Αινιγματικές Παραλλαγές" του Έρικ - Εμανουέλ Σμιτ. Ήταν δηλαδή 63 χρονών κι εγώ στην πρώτη χρονιά μου στο Παρίσι. Το εισιτήριο (αρκετά τσουχτερό κιόλας) το είχα αγοράσει από περιέργεια. Για να τον δω από κοντά βρε παιδί μου και να κλικάρω κι αυτό το κουτάκι (το ίδιο είχα...

Πλήρης έφυγε. Και από καλά και από κακά. Μου άρεσε πολύ ως άντρας και μου άρεσε πολύ ως ηθοποιός. Δεν τα βρίσκεις εύκολα και τα δύο σ' έναν άνθρωπο. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να μιλήσω για τη ζωή του. Τι να πεις; Είχε τα πάντα. Τα μισά απ' αυτά ήταν ποινικά κολάσιμα. Τον είχα δει και στο...

Να τώρα νημάτιο για τα δόντια μου αλλά με πρόλαβε ο @Omenforever με την ολόσωστη απάντησή του:worship: Όντως οι μεγάλες βυζαντινές οικογένειες είτε αλλαξοπίστησαν και διατήρησαν (τρόπο τινά) την θέση τους στην αυλή του Σουλτάνου είτε πέρασαν στη δύση. Σε κάτι παλιά νεκροταφεία της Ιταλίας και...

Να 'σαι καλά Αριάδνη μου με τις καλές σου κουβέντες! Την Σαγκάν όμως, μη νομίζεις, ούτε την έχω πολυδιαβάσει ούτε την συμπαθώ ιδιαίτερα. Μου βγάζει κάτι "παρακμιακό". Λες κι οι ήρωές της γεννιούνται γερασμένοι, κουρασμένοι και κυνικοί. Για την "Αίθουσα" πάλι ένα έχω να πω. Ξαναείδα επεισόδιά...

Όταν είδα τη σειρά (κι όταν την ξαναείδα και ξανά και ξανά:)) η αίσθησή μου ήταν ότι ήξερε τι έχει αλλά δεν ήθελε να την πάει στο νοσοκομείο για να μη γίνει γνωστή η αποβολή κι αρχίσουν τα κουτσομπολιά. Κάπου στο καράβι όταν πηγαίνουν Τήνο το λέει κιόλας. "Εμένα δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει...

Είχαμε έναν θεολόγο. Από τους αντιπαθητικούς. Στεγνό μάθημα, γλυκερή φωνή. Οι παραδόσεις του μας κοίμιζαν (κυριολεκτικά). Το παρατσούκλι του "Παπακοιμήσης". Τον πρώτο μήνα είχα την φαεινή ιδέα να "συμμετέχω". Μάζεψα καμιά δεκαριά "τσιτάτα" εκκλησιαστικά για την φύση και θέση των γυναικών (τα...

Εμότικον του απόλυτου τρόμου υπάρχει;:nervous::nervous::nervous:

Ως παιδί ντυνόμουν (μ' έντυνε η μάνα μου δηλαδή) με στολές επιλεγμένες αυστηρώς με γεωγραφικά κριτήρια: 1.Ολλανδέζα. 2.Τυρολέζα. 3.Σπανιόλα (μου 'δωσε και μια βεντάλια της να κρατάω, την τσαλαπάτησαν τ' άλλα παιδάκια, πέρασα καταπληκτικά γυρνώντας στο σπίτι). 4.Γιαπωνέζα. 5.Βραζιλιάνα (φρίκη...

Να πω περισσότερα; Η αίσθησή μου είναι όταν τελείωσα το βιβλίο. Άλλος μπορεί να έχει άλλη αίσθηση. Θα προσπαθήσω όμως να την αιτιολογήσω. Η Μαρία δεν φαίνεται να τρελαίνεται για τον Μάριο ενώ εκείνος είναι ερωτευμένος μαζί της από παιδί. Στην γιορτή των Παρηγόρη η Μαρία φλερτάρει με όλους τους...

Ο Δαυίδ ήταν Ελληνοάγγλος κι η μητέρα του η Ρουθ Αγγλίδα, εβραία στο θρήσκευμα. Είχε γνωρίσει τον πατέρα του Δαυίδ, τον παντρεύτηκε (προφανώς άλλαξε το θρήσκευμα, πολιτικός γάμος τότε δεν υπήρχε στην Ελλάδα) και τον ακολούθησε στην πατρίδα του. Ο άντρας έλειπε συχνά για τις δουλειές του (νομίζω...

Σε κάθε εποχή κάνεις (συνήθως) αυτό που κάνουν οι πολλοί. Όντως όταν ήμασταν παιδιά κυκλοφορούσαμε από μικρότερη ηλικία μόνοι μας. Σήμερα δεν γίνεται. Θεσμοθετημένα σχεδόν. Δασκάλα από το σχολείο του γιου μου μού έλεγε ότι αφήνουν μόνο παιδιά της Ε΄ και Στ΄ δημοτικού να επιστρέψουν ασυνόδευτα...

Το 'ψαξα το συγκεκριμένο τόπικ, ούσα σίγουρη ότι θα υπάρχει θέμα για σχολικά reunions στο retromaniax;). Ήθελα να δω αντιδράσεις γιατί πριν από λίγες μέρες είχαμε ένα τέτοιο event οι απόφοιτοι της χρονιάς μου και του σχολείου μου. Στρογγυλό-στρογγυλό παρακαλώ! 30 χρόνια ζωή να 'χουνε (ηρωική...

Μπήκα στα αίματα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το remake των Πανθέων. Όχι πως θυμάμαι το πρώτο, δεν το έβλεπα καν γιατί ήμουν σκάρτα δύο χρονών. Έχω δει όμως τα επεισόδια που σώζονται στο διαδίκτυο (νομίζω ότι είναι το πρώτο, το τελευταίο και ένα απόσπασμα στη μέση) κι έχω σχηματίσει μια εικόνα...

Το να βλέπεις Κομνηνό είναι τόσο απενεχοποιημένο όπως το να τρως γκότζι μπέρι μετά από μια συνεδρία γιόγκα:) Κάπου, κάποτε εδώ στο retromaniax τον είχα βάλει τον Λάκη στους πιο γοητευτικούς άνδρες του ελληνικού κινηματογράφου, μετά από τον εκτός συναγωνισμού Νίκο Κούρκουλο. Κι αν δεν...

Την ξαναείδα σχετικά πρόσφατα και την καταχάρηκα. Ίσως επειδή δεν την πήρα και πολύ στα σοβαρά. Ούτε αστυνομική (μα με τίποτα) ούτε αισθηματική θα την έλεγα. Αισθησιακή; Μμμμμ ... Ίσως το 1972. Γιατί σήμερα τις "τολμηρές" σκηνές της τις δείχνουμε στα παιδιά για να φάνε τα κορν φλέικς...

Ε βρες κι εσύ έναν φοιτητή να μην είσαι ο πιο αδύναμος κρίκος της τροφικής αλυσίδας:fafoutis:

Την δεκαετία του 1930 η Κέρκυρα βρισκόταν σε παρακμή. Θυμόταν τα παλιά της μεγαλεία (πολύυυυ παλιά όμως, το φόρτε της Κέρκυρας και των Επτανήσων γενικότερα ήταν πριν την ένωση με την Ελλάδα). Χρήμα δεν κυκλοφορούσε ακριβώς. Απλώς υπήρχε ακόμα έντονη η κοινωνική διαστρωμάτωση των κόντηδων και των...