Αποτελέσματα αναζήτησης

Το Thuderscape είναι ενα παιχνίδι 14 ετών απο την θρυλικη εταιρία SSI η οποία όταν η μισητη TSR εσπασε την αποκλειστική συμφωνία τους για παραγωγή rpg's αποφάσησε να δημιουργήσει ενα ολοκαινουριο κοσμο για να στεγασει τα μελλοντικα της παιχνίδια. Βεβαια στον νεο κόσμο World of Aden βασιστηκε ενα...

Μα και βέβαια, τους Warlord τους θεωρώ white metal μπάντα όπως και τους Steel Prophet αλλα και τους Manilla Road σε κάποια τραγούδια. Πιστευω οτι ο χαρακτηρισμός κολλάει για μπάντες που το κύριο στοιχείο στους στίχους είναι η πάλη μεταξύ του καλού και του κακού (και φυσικά την επικράτηση του...

Να προσθέσω επίσης τους Warlord, Goodblod, Saint και απο πιο καινούριους τους Jacobs Dream.

Το είχα λιώσει. Εψαχνα να βρώ και τα expansion του αλλα ποτέ δεν τα βρήκα. Νομίζω οτι στην ελλάδα έχει κυκλοφορίσει ένα, ενώ στο εξωτερικό τέσσερα.

το τρίτο δεν το έχω δεί. Καλό είναι; Πρόσφατα είδα το "Wind chill" ένα καλό σχετικά μεταφυσικό θριλεράκι νέας γενιάς και μια χαζοκωμοδία με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς που κάνει τον παπά.

και φυσικά μιλάω για τις παλιές καλές σαβούρες που έδειχνε η τηλεώραση όπου μουστακαλήδες καυκάσιοι μεταμορφόνονταν σε νίντζα για να αντιμετοπίσουν την Γιακούζα ή την Τριάδα. Την αρχή την έκανε ο Φράνκο Νέρο με το Enter the Ninja, αλλα εκείνος που έδωσε ρέστα είναι ο θρυλικός Richard Harrison με...

Κάπου άκουσα οτι θα βγάλουν Delorean σε περιορισμένο αριθμό.

Το κάνω αυτό το θέμα εδώ, γιατι δεν βρήκα κάτι παρόμοιο στο υπόλοιπο φόρουμ. Αμα υπάρχει, σβήστε το οκ Το θέμα αφορά, τα θρυλικά βιβλία-περιπτέρου, ένα είδος που πλέον σπανίζει αφού μόνο οι εκδόσεις Λυχνάρι και Bell συνεχίζουν ακάθεκτες, την βιβλιοπαραγωγή. Με αυτή την μορφή είχαν εκδοθεί στην...

Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης. Εχω δεί όλες τις ταινίες του απο το πρώτο "Darkstar" που ο αστροναυτης πείθει την βόμβα να μήν εκραγεί, έως και τα επεισόδια στο "Masters of horror". Μπορεί οι τελευταίες ταινίες του να είναι λιγο απογοητευτικές αλλα δεν χάνει το προσωπικό του στύλ και τις μόνιμες...

Πολύ ωραίο το άρθρο σου και μάλλον θα με οδηγήσει στο να αναζητήσω νέες ταινίες. Βέβαια η μόνη παρατήρηση μου είναι πως, κατα την γνώμη μου, ο τρόπος που παρουσιάζονται οι Ελληνες (δηλαδή όπως το αναφέρεις) είναι γενικά ο τρόπος που εμφανίζονται στις αγγλόφονες ταινίες οι πιο "εξωτικοί" λαοί...

Μια απο τις αγαπημένες μου ταινίες οταν ήμουν παιδάκι. Μπομπ Χόσκινς και Κρίστοφερ Λόυντ κακός, και φυσικά όλα τα αγαπημένα μου καρτούν σε μια νουάρ κωμοδία. Επίστευτη ιδέα και απίστευτο αποτέλεσμα.

Εχω αρκετά στο σπίτι μου και σχεδόν όλα τα τευχη του Seventh sign. Μερικά ακόμα είναι το Singing swords, Knights of the sunrise (με μπόνους cd tribute στους Manowar) και η Ραψωδία των θεων.

Το "Shadows of darkness" είναι το αγαπημένο μου, αφού πρόκειται για εκπληκτική παρωδία ταινιών τρόμου της Hammer, με rpg και adventure στοιχεία. Ο εκφωνητής είναι φανταστικός, κάθως και οι ατάκες που πετάει. Ακόμα θυμάμαι το σημείο που βρήσκεις την Κατρίνα να κοιμάται στο φέρετρο, και ο...

ένας δίσκος απο τον καθένα: Angelwitch - Angelwitch Iron Maiden - Killers Raven - Wiped out Tygers of Pan Tang - Wild catz Saxon - Denim and leather Girlschool - Demolition Grim Reaper - See you in hell Blitzkrieg - Time for changes Nightwing - Something in the air Tredegar - Tredegar...

δεν την ξέρω καθόλου αυτή την εκπομπή. Τον μόνο σταθμό που θυμάμαι είναι τον skyrock που έπαιζε μέταλ όλη μέρα!!

Πράγματι. Μετέπειτα, που γνώρισα κόσμο που ήξερε άτομα απο εκεί, μου είπαν πέντε πράγματα. Καμμιά φορά σκευτομαι πόσους δίσκους δεν είχα αγοράσει γιατι πήραν άσχημες κριτηκές σε περιοδηκά...

αυτό είναι φυσικό. Αλλωστε όσο μεγαλώνει κανείς βλέπει τα πράγματα αλλιώς. Ομως μερικά πράγματα έχουν συναισθηματική αξία. Για παράδειγμα τώρα αμα κάτσω και σκευτώ για τους G.I.Joe, καταλαβαίνω τι αμερικάνικη προπαγάνδα ήταν, αλλα μικρούλης περίμενα πως και πώς μέχρι να φτάσει η ώρα 10 το πρωί...

Πάντως όταν κάποια στιγμή κατάλαβα επιτέλους, το παιχνίδι τους με τις φτιαγμένες κριτικές δίσκων και τις προόθήσεις συγκεκριμένων μπαντών, πραγματικά ένιωσα πολύ κοροίδιο, κυρίως γιατι και εγώ στα 15 μου είχα την ψευδαίσθηση οτι το μέταλ είναι αγνή μουσική και όλοι οι υπόλοιποι είναι πουλημένοι.

αγαπημένη σκηνή απο το Death Wish 3. http://youtube.com/watch?v=LtWLnB4WyGk