Αποτελέσματα αναζήτησης

Εμένα είχε τύχει να μην με περάσει κάποιος. Εξ' ου και το "χώσιμο" όλα αυτά τα χρόνια...

Κάθε χρονιά το έδιναν στο παιδί με την υψηλότερη βαθμολογία στην τάξη. Δεν είχαμε το δικαίωμα να αρνηθούμε, δυστυχώς...

Το σιχαινόμουν αλλά ήμουν απουσιολόγος όλες τις χρονιές γυμνασίου και λυκείου... Μπορώ να πω πως σε 6 χρόνια είχα γλιτώσει σε συμμαθηΤές εκατοντάδες απουσίες και είχα φάει και τις ανάλογες καμπάνες...

Για αυτό με τα χελωνονιντζάκια αγόραζα ολόκληρα κουτιά με χαρτάκια και πάλι έλειπαν καμιά 10αριά για να το συμπληρώσω... Πίκρα...

Το παιχνιδοπεριοδικό έβαζε τα ΟΠΑ που αναφέρθηκαν σε προηγούμενα ποστ. Εκτός από την ομοιότητα στο μέγεθος ήταν αρκετά διαφορετικά από τα μίνι-μίνι βιβλιαράκια.

Όσο περνάει ο καιρός ανακαλύπτω πως έχουν πεταχθει όλο και περισσότερα πράγματα που αφελέστατα υπέθετα πως έχω φυλαγμένα... Δεν θα ξεχάσω όμως τη μέρα που μου πέταξαν όλα μου τα comics... Spiderman, Fantastic Four, Hulk, Almanako, Μικυ κλπ. Κάποια από αυτά πλήρεις συλλογές. Αλλα το χειρότερο...

Γυρνάω βράδυ στο σπίτι από το πανεπιστήμιο και εκεί που κάθομαι όρθιος νιώθω ένα σκούντηγμα στον ώμο. Γυρνάω και είναι ένα τύπος που κάθεται στο δίπλα κάθισμα και με ρωτάει: "Φιλαράκι να σε ρωτήσω κάτι; Έχω σπυράκι στη γλώσσα;;;;;;;" και μου δείχνει τη γλώσσα του για εξέταση... Του λέω ένα...

Ψήφισα να διατηρεί το πατρικό της με το σκεπτικό πως εγώ δεν θα δεχόμουν να αλλάξω όνομα, συνεπώς δεν μπορώ να το ζητάω από τη γυναίκα μου.

Είχα δει στο μικυ μαους τη διαφήμηση με το Ξίφος των Ιωνών από τους Thundercats. Οι καημένοι οι δικοί μου έφαγαν τον τόπο να το βρούν αλλά δεν το πουλούσαν πουθενα...

Μεγαλύτερες βίδες ίσως... Απλώς μην το παρακάνεις και ανοίξει το πλαστικό.

Έχω δει παπούδες στα χωριά να το κάνουν. Δεν βγάζουν όλα τα φύλλα ήχο και όσα έχω ακούσει σίγουρα δεν είναι τόσο μελωδικά όσο στη σειρά...

Αν δεν έχουν πεταχτεί εν εγνοία μου, ακόμα κάπου τα έχω τα NINTENDO WORLD. Τα είχα πάρει όλα αλλά δεν θυμάμαι πόσα ήταν. Σίγουρα πάντως πάνω από 10. Ήταν η περίοδος που μόλις είχα πάρει το Ν64 και είχα πορωθεί...

Έχω την αφίσα στο μυαλό μου!!! :P

Είχαν πάρει πριν από πολλά χρόνια ένα κοτοπουλάκι στην ξαδέρφη μου. Αυτή θεώρησε σωστό να το πλύνει στην μπανιέρα. Και μετά για το στεγνώσει το έστιψε........... :xm: R.I.P.

Αυτά και τα lotto crunchy ήταν ανέκαθεν τα πιο νόστιμα γαριδάκια.

Σε εμάς στο Γυμνάσιο θυμάμαι έκανε κάθε χρόνο η καθηγήτρια της μουσικής κάτι σαν οντισιόν την οποία έπρεπε να περάσουμε όλοι υποχρεωτικά. Μάλιστα μας έβαζε να κοιτάμε τον τοίχο όταν τραγουδάγαμε για να μην κοροιδεύουν τα άλλα παιδιά και κομπλάρουμε. Εμένα προσωπικά με έπαιρναν κάθε χρονιά γιατί...

Η λύση του ατμού είναι αρκετά πιθανή, ειδικά αν έχει εξασθενίσει η κόλλα από την πολυκαιρία. Τώρα υπάρχει και η άλλη λύση: Βάζεις 1-2 σταγόνες βεζίνη σε ένα βαμβάκι και το περνάς γρήγορα από την πίσω μεριά του αυτοκόλλητου (αν φυσικά από πίσω δεν υπάρχει άλλο). Απλά να ξέρεις ότι το δεύτερο...

Θα βγάλω φωτό το ποδήλατο και τον διάδρομο του θείου μου. Το ποδήλατο αυξάνει αντίσταση με ένα λουρί που σφίγγει στη ρόδα και ο διάδρομος έχει απλώς έναν ιμάντα που γυρνάει με το πόδι. Ούτε ρεύμα ούτε τίποτα! τα χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα. :)

Εγώ πρέπει να το είχα πάρει γύρω στο 1993-1994 αλλά δεν είμαι και σίγουρος.

Πλάκα είχε αλλά είμασταν όλη την ώρα με μελανιές! Όσο ανέβαινε η αγωνία τόσο πιο δυνατά έσκαγε το πλαστικό στα δάχτυλα! :P