Ένα παιδί μετράει τ' άστρα (Μενέλαος Λουντέμης)

[krios]

Πιστεύω ότι πρέπει να αναφερθεί το βιβλίο Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα του Λουντέμη όπως και του Ματζαρίδη Το παιδί με τις κόκκινες παπαρούνες στο πρόσωπο μιας και θεωρώ ότι διαβάστηκε από πολλά παιδιά της γενιάς μας.

 

[DINO]

Σίγουρα! Ήταν must τότε... Λογικά το έχω ακόμα στη βιβλιοθήκη μου...

 

[circleag]

Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα του Λουντέμη

Ακομα και τωρα ειναι ενα απο τα καλυτερα βιβλια που εχω στην βιβλιοθηκη μου!!

 

[vault_dweller]

Κι εγώ το έχω!!! Το θέμα είναι ότι το πρότεινα στην κόρη μου να το διαβάσει, αλλά βρήκε τη γλώσσα κουραστική!!! (για να δούμε όταν θα μεγαλώσει λίγο ακόμη....)

 

[Juanita]

Το γεμάτο λυρισμό αυτοβιογραφικό ( ; ) βιβλίο του Λουντέμη που περιγράφει τον διακαή πόθο του μικρού Μέλιου να γίνει συγγραφέας...

... από τα πολύ όμορφα βιβλία που διαβάσαμε παιδιά και μας σημάδεψε η πίστη στον άνθρωπο και ο αγώνας για την επίτευξη του σκοπού...

....εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, ολόκληρο το βράδυ. Έγραφε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι. Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' αστρα. Να τα μετρήσει όλα, σιγά-σιγά, ένα-ένα... Όλα. Και τα βρήκε σωστά...

 

[Wally]

Μερικες φωτο:

Η "σειρα"

Ένα παιδί μετράει τ' άστρα

Συννεφιάζει

Οι κερασιές...

 

[krios]

Το παλιό βιβλίο έχει άλλη μυρωδιά, άλλη αξία και φέρνει άλλη συγκίνηση. Ας είναι λίγο σκισμένο...

 

[Niki]

το 1982

Η φιλόλογος που είχαμε στη Β Γυμνασίου μας είχε συστήσει να το διαβάσουμε στη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων και μετά να παρουσιασουμε την εργασία μας στην τάξη ερχόμενοι μετά τις διακοπές. Το διάβασα , αλλά μόνο και μόνο επειδή ήταν στα πλαίσια του μαθήματος δεν θυμάμαι να έδωσα ιδιαίτερη σημασία σ΄αυτό το βιβλίο. Πάντως γενικά αυτόν τον τίτλο βιβλίου τον έχω συνδέσει με σχολείο.

 

[tzias57]

Το βιβλίο αυτό θα μεταφερθεί στο θέατρο. Συγκεκριμένα στο μέγαρο μουσικής. Στον ρόλο του κεντρικού ήρωα ο Πασχάλης Τερζής. Νομίζω ότι θα παίζει και η Ζέτα Μακρυπούλια και ότι η σκηνοθεσία είναι του Σταμάτη Φασουλή.

 

[Juanita]

Το βιβλίο αυτό θα μεταφερθεί στο θέατρο. Συγκεκριμένα στο μέγαρο μουσικής. Στον ρόλο του κεντρικού ήρωα ο Πασχάλης Τερζής. Νομίζω ότι θα παίζει και η Ζέτα Μακρυπούλια και ότι η σκηνοθεσία είναι του Σταμάτη Φασουλή.

Η μουσική παράσταση θα ανέβει στις 20 & 21 Νοέμβρη στην Αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής.

Στο παρακάτω λινκ αναφέρεται πως η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Βόγλη, η σύνθεση του Γιώργου Βούκανου και τα κείμενα της Μαίρης Βούκανου.

Μεταξύ άλλων θα συμμετέχουν ο Γεράσιμος Ανδρεάτος οι Βασίλης και Σαράντης Σαλέας ενώ σε κάποιο άλλο λινκ διάβασα και το όνομα της Νίνα Λοτσάρη.

Νομίζω πως είναι μιά πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για γονείς και παιδιά.

http://entertainment.in.gr/html/ent/892/ent.72892.asp

 

[Clemence]

Πιστεύω ότι πρέπει να αναφερθεί το βιβλίο Ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα του Λουντέμη όπως και του Ματζαρίδη Το παιδί με τις κόκκινες παπαρούνες στο πρόσωπο μιας και θεωρώ ότι διαβάστηκε από πολλά παιδιά της γενιάς μας.

αυτό με τις παπαρούνες ούτε που το άκουσα ποτέ να αναφέρεται !!!

 

[domniki]

Απλά υπέροχο!

Ο Λουντέμης ειναι απο τους πιο πολυδιαβασμενους και πολυμεταφρασμένους Έλληνες συγγραφείς!

Το "Ένα παιδι μετράει τ'αστρα" ειναι το αγαπημένο μου. Η σκηνή που ο Μέλιος σηκώνεται ορθιος στην τάξη και απαντάει με θάρρος και συντριβή στον διευθυντή που τον έχει αποκαλέσει "αλήτη" επειδή δεν έχει κηδεμόνα ειναι συγκλονιστική! Είκοσι φορές να την διαβάσω, είκοσι φορές θα κλάψω. Όλο το βιβλίο είναι υπέροχο, νομίζω ότι το έχω υπογραμμίσει ολόκληρο...

Το "Συννεφιάζει" και η "Αγελαστη Άνοιξη" ειναι αντίστοιχα το 1ο και 3ο μέρος της τριλογίας, ενώ το "Ενα παιδί μετράει τ'αστρα" ειναι το 2ο μέρος. Και τα τρία είναι βιβλία που έχουν βγεί μέσα από μια βασανισμενη ψυχή, αντικατοπτρίζουν όλο το φάσμα της καθημερινής αδικίας, του αγώνα, της προσπάθειας κόντρα στις αντιξοότητες. Ο Λουντέμης ειναι έντονα αυτοβιογραφικός και γι'αυτο περα για πέρα αληθινός.

 

[atanasio]

Λατρεμένο βιβλίο της εφηβείας μου. Θυμάμαι πάντα τον Μέλιο, τον Μπίθρο, τον Πεσπέ, την Αγλαϊα, τον μπαρμπα-Θώδο, τον Γυμνασιάρχη, την κυρία Ραούλ... Είναι άδικο που έχει ξεχαστεί κάπως στην εποχή μας ο Μενέλαος Λουντέμης...

 

[spirtoulis]

Πολύ ωραίο βιβλίο, μία παράμετρος του που μου έκανε εντύπωση μικρή είναι το αυστηρότατο σχολικό σύστημα της εποχής. Αναρωτιέμαι γιατί δεν το έχουν γυρίσει ταινία.

 

[retrofan]

Ως παιδί με κατέθλιψε Δεν μπορούσα τόσο κατατρεγμό και σκοτεινιά.

Πολύ καλογραμμένο όμως, μέσα στον μελοδραματισμό του. Ιδιαίτερη εντύπωση μου είχε κάνει ο Δακρυτζίκος, ο αρχηγός των "μόρτηδων" με τα αντικρουόμενα συναισθήματά του απέναντι στον Μέλιο. Κυρίως στο τέλος που του ομολογεί ότι κι αυτός ήταν ερωτευμένος με την Αγράμπελη.

Μια φράση του πάντως συντρόφεψε τα εφηβικά μου χρόνια. Όταν ο καθηγητής αποκρούει την ερωτευμένη μαθήτρια.

-Τι να κάνω; Πείτε μου τι να κάνω;


-Να πάψετε να διαβάζετε αισθηματικά μυθιστορήματα. Και να κάνετε κάθε βράδυ σουηδική γυμναστική

Με την καλύτερη φίλη μου στο σχολείο, όταν περνούσαμε τις πρώτες μας "ταλαιπωρίες", λέγαμε η μία στην άλλη γελώντας "εσύ την έκανες απόψε τη σουηδική γυμναστική σου;"

 

[domniki]

Ως παιδί με κατέθλιψε Δεν μπορούσα τόσο κατατρεγμό και σκοτεινιά.

Ίσως επειδη το διάβασα σχετικά πρόσφατα, δεν με κατέθλιψε, αλλα με συγκίνησε βαθιά Αυτό το βιβλίο δεν είναι παιδικο, ούτε καν εφηβικο. Δεν ξέρω γιατί το κατατάσσουν στην παιδικη λογοτεχνία. Ο Λουντέμης κάθε άλλο παρά παιδικός μπορει να χαρακτηριστεί. Τα βιβλία του ειναι ρεαλιστικα και σκληρά, παρόλο που η γλώσσα που χρησιμοποιεί ειναι παραμυθένια.

 

[ChrisTOS]

Εγώ πάλι το είχα βρει πολύ βαρετό... Δεν είχα καταλάβει γιατί μας είχε βάλει η φιλόλογος να το διαβάσουμε. Ίσως να ήταν αυτός ο λόγος που ένιωσα έτσι, αλλά δεν το νομίζω.

 

[Domenica]

Να ενα βιβλιο που μισουσα κυριολεκτικα και μαλιστα εχω καταθαψει τον καημενο τον Λουντεμη σε διαφορα θρεντ αλλα το ξαναδιαβασα προσφοτα και συγκινηθηκα. Η γλωσσα με ενοχλει ακομα οπως και τα καπως αφελη μυνηματα αλλα τελικα το αδικησα σε ολη μου την παιδικη και εφηβικη ηλικια!!! Μαλιστα ειχα διαβασει και τα υπολοιπα του Λουντεμη και υπαρχει και η συνεχεια με τους ιδιους χαρακτηρες οπως αναφερθηκε αλλα δεν θυμαμαι κατι παραπανω. Ουτε το προηγουμενο του το γνωριζα. Πολυ σπαρακτικο και μας θυμιζει μια εποχη που το δικαιωμα στην γνωση δεν ηταν καθολου δεδομενο. Ωραιο ηταν και το ονομα της κοπελας-Αγραμπελη νομιζω ή καπως ετσι.

 

[Σώτος Σώτος]

"Ένα παιδί μετράει τ' άστρα"...

Το πρωτοδιάβασα στα 16 μου και ξανά στα 20 μου... Με σημάδεψε πραγματικά όπως και η συνέχειά του...

Μπράβο σας που μου το θυμίσατε μετά από τόσα χρόνια, αν και δεν θυμάμαι πολλά, μάλλον πρέπει να το ξαναδώ κάποια στιγμή...

 

[elsint17]

το αγαπημενο βιβλιο οχι μονο των παιδικων μου χρονων αλλα θα τολμουσα να πω και διαχρονικα

ρο πρωτοδιαβασα στην ηλικια των 15 χρονων και κυριολεκτικα το λατρεψα

το ξαναδιαβασα εκτοτε και αλλες φορες

το εχασα προσφατα