Λορένα
RetroNuts!
- Joined
- 21 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 1.607
- Αντιδράσεις
- 327
Με ποια εντομα, ειχατε μανια μικροι;
Σας αρεσε να τα βασανιζετε; Να τα σκοτωνετε μηπως;
Όσοι μεγαλωσαν στην επαρχια, σιγουρα καταλαβαν τι εννοω..
Τα.. δικά μου εντομα, ηταν οι πυγολαμπιδες, τα μυρμυγκια και τα τζιτζικια
Τις πυγολαμπιδες, βγαιναμε καθε βραδυ τα παιδια της γειτονιας και τις κυνηγουσαμε. Εγω εβαζα μερικές σε ένα βαζακι, για να τις δω την επόμενη μερα να αναβοσβηνουν, δυστυχως ομως.. το βαζο ηταν σφραγισμενο και πεθαιναν.
. Την επομενη τις εβρισκα ολες ψοφιες, το βαζο να βρωμαει η μαμα να το πεταει, και το επομενο βραδυ ξανα και απο την αρχη (της ειχα εξαφανισει ολα τα βαζα..). Μου πηρε καποια χρονια να καταλαβω το γιατι (ε.. μικρουλα ημουν
). Εν τω μεταξυ.. ειχα αποδεκατισει εναν σημαντικο αριθμο απο δαυτες :xm: .
Τα μυρμυγκια, μου αρεσε να χαλαω τις φωλιές τους, και να τα παρακολουθω να τρεχουν μετα ξεφρενα απο δω και απο κει. Πολλές φορές τους εριχνα ψιχουλα και παρακολουθουσα πως τα μεταφερναν στις φωλιές τους. Ηταν αυτά που βασάνισα περισσότερο (τα καημενα.. τι τραβηξαν απο μενα :xm: )
Τα τζιτζικια τα κυνηγουσα καθε μεσημερι, χωρις να με νοιαζει η ηλιαση. Εμπαινα μεσα στις ντοματιες (γινοταν πρασινο-κοκκινα τα ρουχα μου) σκαρφαλωνα στα δεντρα, και γενικώς όπου ακουγα τζιτζικι εψαχνα να το βρω.
Μια φορά ειχα μαζεψει περιπου 15, και τα ειχα βαλει σε κουτι απο παιχνιδια το οποιο το αφησα στο μπαλκονι του σπιτιου μου (οσο εψαχνα να βρω αλλα). Ο πατερας μου, που κατα λαθος εσπρωξε το κουτι, κατατρομαξε απο τον θορυβο που εκαναν (δεν ειχε καταλαβει τι υπηρχε μεσα, και αυτα ηταν πολλα
)
Αυτα ομως τα αφηνα ελευθερα μετα απο λιγη ωρα. Ποτε δεν τα κρατησα αιχμαλωτα, πολυ
Υ.Γ. για να μην με νομισετε και περιεργη..(το σωζω οσο μπορω
), ολα τα παραπανω, τα εκαναν και τα υπολοιπα παιδια της γειτονιας μου.
Τοσο τα μεσημερια, οσο και τα βραδια, μαζευομαστε παρεες (αγορια κοριτσια) και τα κυνηγουσαμε, με τους γονεις να φωναζουν το βραδυ να μαζευτουμε επιτελους σπιτι, και το μεσημερι να ανησυχουν για τον ηλιο
Απο τις πιο ομορφες αναμνησεις του καλοκαιριου εκεινα τα χρονια..

Σας αρεσε να τα βασανιζετε; Να τα σκοτωνετε μηπως;
Όσοι μεγαλωσαν στην επαρχια, σιγουρα καταλαβαν τι εννοω..
Τα.. δικά μου εντομα, ηταν οι πυγολαμπιδες, τα μυρμυγκια και τα τζιτζικια

Τις πυγολαμπιδες, βγαιναμε καθε βραδυ τα παιδια της γειτονιας και τις κυνηγουσαμε. Εγω εβαζα μερικές σε ένα βαζακι, για να τις δω την επόμενη μερα να αναβοσβηνουν, δυστυχως ομως.. το βαζο ηταν σφραγισμενο και πεθαιναν.


Τα μυρμυγκια, μου αρεσε να χαλαω τις φωλιές τους, και να τα παρακολουθω να τρεχουν μετα ξεφρενα απο δω και απο κει. Πολλές φορές τους εριχνα ψιχουλα και παρακολουθουσα πως τα μεταφερναν στις φωλιές τους. Ηταν αυτά που βασάνισα περισσότερο (τα καημενα.. τι τραβηξαν απο μενα :xm: )
Τα τζιτζικια τα κυνηγουσα καθε μεσημερι, χωρις να με νοιαζει η ηλιαση. Εμπαινα μεσα στις ντοματιες (γινοταν πρασινο-κοκκινα τα ρουχα μου) σκαρφαλωνα στα δεντρα, και γενικώς όπου ακουγα τζιτζικι εψαχνα να το βρω.
Μια φορά ειχα μαζεψει περιπου 15, και τα ειχα βαλει σε κουτι απο παιχνιδια το οποιο το αφησα στο μπαλκονι του σπιτιου μου (οσο εψαχνα να βρω αλλα). Ο πατερας μου, που κατα λαθος εσπρωξε το κουτι, κατατρομαξε απο τον θορυβο που εκαναν (δεν ειχε καταλαβει τι υπηρχε μεσα, και αυτα ηταν πολλα

Αυτα ομως τα αφηνα ελευθερα μετα απο λιγη ωρα. Ποτε δεν τα κρατησα αιχμαλωτα, πολυ
Υ.Γ. για να μην με νομισετε και περιεργη..(το σωζω οσο μπορω

Τοσο τα μεσημερια, οσο και τα βραδια, μαζευομαστε παρεες (αγορια κοριτσια) και τα κυνηγουσαμε, με τους γονεις να φωναζουν το βραδυ να μαζευτουμε επιτελους σπιτι, και το μεσημερι να ανησυχουν για τον ηλιο
Απο τις πιο ομορφες αναμνησεις του καλοκαιριου εκεινα τα χρονια..
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: