Ουκ εν τω πολλω το ευ....
Μολις εννεα οι ταινιες μεσα απο τις οποιες προλαβαμε να απολαυσουμε τον πανμεγιστο Βασιλη Λογοθετιδη. Τον καλυτερο Ελληνα κωμικο ολων των εποχων, κατα τη γνωμη μου. Κι ομως, τοσο λιγες ταινιες και ο Βασιλης εμεινε χαραγμενος στην καρδια και στη συνειδηση μας ως κατι πολυ ακριβο και αγαπημενο, πραγμα που δεν καταφεραν αλλοι κωμικοι με αριθμο ρεκορ ταινιων.
Σακελλαριος και Τζαβελλας, οι δυο πρωτομαστορες του ελληνικου κινηματογραφου ειναι αυτοι που καθοδηγησαν σκηνοθετικα το Λογοθετιδη στις ταινιες της λιστας. Αλλες ειναι αμιγεις κωμωδιες και αλλες δραματικες κωμωδιες, ειδος το τελευταιο που μονο αυτοι οι σκηνοθετες συνεστησαν στο φιλοθεαμον κοινο κανοντας το να γελαει και να κλαιει, να κλαιει και να γελαει με διαφορα δευτερολεπτων. Γι' αυτο το σκοπο, επελεξε ο καθενας απ' αυτους τον καλυτερο που θα μπορουσε να επιλεξει: Το Βασιλη Λογοθετιδη που με μια ξεκαρδιστικη ατακα του μας εκανε να πεφτουμε κατω απο τα γελια και την επομενη στιγμη να κοιταμε τη σκια που περασε απο τα ματια του και να βουρκωνουμε. Ποσοι ηθοποιοι και ποσοι σκηνοθετες αραγε, το καταφεραν αυτο παγκοσμιως;
Για ολα αυτα και για πολλα αλλα ακομα, ψηφιζω το Δεσποινις ετων 39.
Τετοια εναλλαγη συναισθηματων μεσα σε 90 λεπτα, μονο μ' αυτην εχω νιωσει.