Αγαπημένη ταινία του Νίκου Φώσκολου

[Bambinella]

Ξεκαθαριζω πως η ιδεα για αυτη τη δημοσκοπηση ανηκει στο Wally κι οχι σε μενα. Εκεινος μου προτεινε να βρω τις ταινιες που θεωρω τις πιο αντιπροσωπευτικες του Νικου Φωσκολου, θελοντας ετσι να αποτισουμε εναν ελαχιστο φορο τιμης σε εκεινον.

Στο σκηνοθετη, το συγγραφεα, το σεναριογραφο, τον ανθρωπο που σημερα εφυγε απο κοντα μας.

Πεθαινω καθε ξημερωμα

Με φοβο και παθος

Υπολοχαγος Νατασα

Ορατοτης μηδεν

Εξοδος κινδυνου

17 σφαιρες για εναν αγγελο

Καταχρηση εξουσιας

Εσχατη προδοσια

Οι γενναιοι πεθαινουν δυο φορες

Αλλη

 

[D@redevil]

Χμ.... Πολύ δύσκολες επιλογές...

Μεταξύ των Υπολοχαγός Νατάσα, Ορατότης Μηδέν, Κατάχρηση εξουσίας & Έξοδος Κινδύνου....

Αμφιταλαντεύομαι ένεκα των ημερών (28η Οκτωβρίου), οπότε θα περιμένω να περάσουν μια-δυο μέρες ακόμα πρωτού ρίξω οριστικά το ψηφαλάκι!

 

[RIO]

Ψήφισα άλλη, δηλαδή το Πυρετός στην Άσφαλτο (1967)...

 

[tonytony]

Τι να πρωτοδιαλέξω...Θα θελα να πω πρώτα δυο λόγια για όλες αυτές...

 


Το "Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα" μια εξαιρετική ταινία με μια εξαιρετική Μάρθα Καραγιάννη σε δραματικό ρόλο και με υπέροχα τραγούδια...


Το "Με φόβο και πάθος" μια ταινία με υπέροχη φωτογραφία , πολύ καλό σενάριο , τον Νίκο Κούρκουλο σε πολύ καλές του στιγμές και μια όμορφη Ελένη Ερήμου...


Η "Υπολοχαγός Νατάσσα" με μια λατρεμένη Αλίκη σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας της , που κατάφερε ο Νίκος Φώσκολος να την "τσαλακώσει" λίγο και με αριθμό ρεκόρ σε εισιτήρια...


Το "Ορατότης μηδέν" , μια ταινία από τις καλύτερες και πιο επιτυχημένες του ελληνικού σινεμά , με Κούρκουλο και Χρονοπούλου φυσικά...


Το "Έξοδος κινδύνου" μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του ΄80 με μια πανέμορφη Όλγα Καρλάτου...


Το "17 σφαίρες για έναν άγγελο" , ίσως η τελευταία καλύτερη αντιστασιακή ταινία με μια πολύ καλή Μαίρη Βιδάλη και ένα φινάλε σπαρακτικό...


Η "Κατάχρησις εξουσίας" με τον Νίκο Κούρκουλο και την πολύ όμορφη Μπέττυ Λιβανού , μια ταινία που θίγει πολύ εύστοχα το πρόβλημα των ναρκωτικών...


Η "Εσχάτη προδοσία" , από τις καλύτερες ταινίες κατασκοπείας του ελληνικού κινηματογράφου , με τον Πρέκα και τη Ρουσσέα...


Το "Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές" , άλλη μια πολύ καλή ταινία για τον πόλεμο του '40 , με πολύ καλές ερμηνείες από Αντωνόπουλο και Μαυροπούλου...

 


Να σημειώσουμε βέβαια πως σκηνοθέτης στα "17 σφαίρες..." και "Οι γενναίοι πεθαίνουν..." ήταν ο Τάκης Βουγιουκλάκης σκηνοθέτης και σεναριογράφος ο Νίκος Φώσκολος.

 


Στο "Άλλη" θα έβαζα και το "Αιχμάλωτοι του μίσους" με μια πολύ καλή και στην αρχή κάπως της ωριμότητάς της Ζωή Λάσκαρη...

 


Θα ψηφίσω την "Υπολοχαγό Νατάσσα" απλά και μόνο για την αγάπη που έχω παραπάνω στην Αλίκη...

 


Wally δε με πρόλαβες "μέσα" συγνώμη , ευτυχώς που σε βοήθησε η φίλη Bambinella...

 

[Bambinella]

Συμφωνω με την αναλυση που εκανες. tonytony.

Στη λιστα υπαρχουν καποιες λιγες ταινιες που δεν τις σκηνοθετησε ο Φωσκολος, αλλα εγραψε την ιστορια τους, το σεναριο, τους διαλογους τους.

Τις επελεξα γιατι τις θεωρω πιο αντιπροσωπευτικες απο αλλες δικες του στις οποιες εκανε σεναριο και σκηνοθεσια μαζι οπως π.χ. Η Θυρα 7, η Ο Στοχος.

Φυσικα ηταν δυσκολη η τελικη επιλογη γιατι ο Νικος Φωσκολος δεν ηταν μονο πολυγραφεστατος, αλλα και ενας ανθρωπος που αφηνε εντονα το προσωπικο του στιγμα σε ο,τι εκανε με αποτελεσμα να υπαρχουν παρα πολλες ταινιες χαρακτηριστικα Φωσκολικες.

Η επιλογη "Αλλη" της οποιας ο RIO εκανε χρηση, θα βοηθησει να βγουν οι ταινιες αυτες στην επιφανεια.

 

[ARETARA]

Περισσότερο από όλες μου άρεσαν οι "Αδίστακτοι" του Ντίνου Κατσουρίδη όπου ο Νίκος Φώσκολος συμμετέχει σαν σεναριγράφος.

 

[Λορένα]

Ψηφισα την Νατασα γιατι αυτη εμοιαζε με υπερπαραγωγη. την εχω δει αρκετες φορες και νομιζω μου αρεσε πιο πολυ

Καλα.. αυτος ο Παπαμιχαηλ.. δεν βρηκαν πιο χαζο τροπο να πεθανει; Επειδη φοραγε τα ρουχα του εχθρου;. Τελος παντων.

 

[Deathshadow]

Εξοδος Κινδυνου για μενα.Πολυ καλο action movie που κοιταει στα ισα αναλογα γαλλικα η ιταλικα.

 

[don dokken]

Οι γενναιοι πεθαινουν δυο φορες...σαν απαγορευμενη τα τελευταια χρονια απο την ελληνικη(?)τηλεοραση..

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Όλες οι παραπάνω είναι σπουδαίες ταινίες, δίχως καμία αμφιβολία...Θα προτιμήσω όμως το "Κοντσέρτο για πολυβόλα" -δεν υπάρχει στη λίστα, μάλλον εκ παραδρομής-, το σενάριο του οποίου ήταν ο "σκελετός" για τον θρυλικό "Άγνωστο πόλεμο"...Κι όχι μόνο γι' αυτό βεβαίως, αλλά και για τις ερμηνείες της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου...

 

[tzias57]

"Με φόβο και πάθος" για τις πολύ καλές ερμηνείες Κούρκουλου και Κατράκη και το πολύ καλό σενάριο του Νίκου Φώσκολου.

 

[Rygar]

"Εξοδος κινδύνου" με 1000!

 

[nalpha]

1/ Πυρετός στην άσφαλτο...(ενας καταπληκτικος Φουντας και ενας υπεροχος Γεωργιτσης...ζεις διαρκως την αγωνια αν θα προλαβει να παει το αιμα στη γυναικα του..)

2/ Η ζούγκλα των πόλεων (μεγαλος ο Κατρακης οπως παντα..και ανατροπες που δεν περιμενεις)

3/ Με φόβο και πάθος.. (για τον Κουρκουλο και μονο -που ειναι η μεγαλη μου λατρεια..)

αυτα απο μενα.. :flower:

 

[atanasio]

Και οι δέκα ταινίες της λίστας έχουν σημαδέψει τον ελληνικό κινηματογράφο και εγώ προσωπικά μεγάλωσα μαζί τους. Ψήφισα, ωστόσο, το ''Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές'', γιατί, κατά τη γνώμη μου, είναι μια από τις πιο χαμηλόφωνες και αυθεντικές αναπαραστάσεις της Αντίστασης στο ελληνικό σινεμά, με ένα από τα ωραιότερα σενάρια του Φώσκολου και δυο εξαίρετους πρωταγωνιστές, τον Άγγελο Αντωνόπουλο και την Γκέλλυ Μαυροπούλου, οι οποίοι την ίδια εποχή -1973- μεσουρανούσαν στη μεγαλύτερη επιτυχία της ελληνικής τηλεόρασης, τον θρυλικό ''Άγνωστο πόλεμο'', που έφερε και πάλι, βέβαια, τη σφραγίδα του Νίκου Φώσκολου. Πάρα πολύ μου αρέσουν, επίσης, το ''Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα'', η ''Υπολοχαγός Νατάσα'', το ''Ορατότης μηδέν'' και η ''Κατάχρησις εξουσίας''.

 

[ΦΖΠ1]

Σίγουρα οι ταινίες με τον Κούρκουλο, παρά τα "τραβηγμένα" πράγματα που έβαζε στη σκηνοθεσία αλλά και στο σενάριο, έχουν ένα ξεχωριστό ύφος από τις υπόλοιπες. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω κάποια, βλέπεις πέτυχε και τον Κούρκουλο στα καλύτερά του...

Ενδεικτικά ψήφισα "Με φόβον και πάθος" (όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος, στην καθαρεύουσα).

Παραθέτω επίσης ένα στιγμιότυπο από διήγησή του : όταν γύριζε την "Υπολοχαγό Νατάσσα", η Αλίκη είχε μια σκηνή βασανισμού της μέσα στη βίλλα Καζούλη. Επειδή η Αλίκη κατά κάποιο τρόπο "βεντέτιζε" (πώς αλλιώς...), ο Φώσκολος παρακάλεσε να ρίξουν "γρέζια" (μεταλλικά τρίμματα μηχανουργείου) στο πάτωμα, και να τη ρίξουν απότομα εκεί, όπου γδάρθηκε και μάτωσε, για να της "σπάσει ο τσαμπουκάς" (συγνώμη για την έκφραση) και να της πάρει για τη σκηνή αυτό που ήθελε να της βγάλει... Μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, αυτό αποφάσισε ο Νίκος να το κάνει όταν η Αλίκη τον παρακάλεσε να "περάσει" τη σκηνή όσο πιο ανώδυνα...

 

[Bambinella]

Όλες οι παραπάνω είναι σπουδαίες ταινίες, δίχως καμία αμφιβολία...Θα προτιμήσω όμως το "Κοντσέρτο για πολυβόλα" -δεν υπάρχει στη λίστα, μάλλον εκ παραδρομής-, το σενάριο του οποίου ήταν ο "σκελετός" για τον θρυλικό "Άγνωστο πόλεμο"...Κι όχι μόνο γι' αυτό βεβαίως, αλλά και για τις ερμηνείες της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου...

Καμια ταινια δεν μπηκε και δε βγηκε εκ παραδρομης, Τασο.

Για να παρω την τελικη μου αποφαση τις μελετησα ολες μια - μια προσεκτικα. Το Κοντσερτο για πολυβολα δεν ειναι στη λιστα γιατι ειχα βαλει ηδη την Υπολοχαγο Νατασα, τις 17 σφαιρες για ενα αγγελο και το Οι γενναιοι πεθαινουν δυο φορες. Τρεις κατοχικες δηλαδη.

Αν εβαζα και τεταρτη, η δημοσκοπηση θα γινοταν Αγαπημενη ελληνικη ταινια για το επος του '40.

 

[katerinak]

μου αρεσουν ολες αυτες οι ταινιες της λιστας αλλά προτιμω να "ξεφυγω" λιγο απ τις απαντησεις που εδωσαν τα άλλα παιδια επιλεγοντας την ταινια "πεθαινω καθε ξημερωμα" για την ιστορια,τις ερμηνειες και τα τραγουδια

πολυ ταιριαστο το ζευγαρι Νορα Βαλσαμη και Νικος Γαλανος αλλά και το ζευγαρι Μαρθα Καραγιαννη και Κωστας Καζακος

Στην επιλογη "αλλη" θα διαλεγα "Πυρετος στην ασφαλτο" με κλειστα τα ματια

 

[thanos75]

Από όλες αυτές, οφείλω να πω πως βλέπω πολύ πολύ ευχάριστα πάντα το "Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα"

 

[retrofan]

Βγάζω το καπέλο στον επαγγελματία, πρωτοπόρο και τολμώ να πω οραματιστή σε πολλά πράγματα στον ελληνικό κινηματογράφο και την ελληνική τηλεόραση αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ο Φώσκολος και τα έργα του δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα του γούστου μου.

Ψήφισα "άλλη" και συγκεκριμένα το "Κοινωνία ώρα μηδέν" όπου είχε γράψει το σενάριο.

Γιατί; Γιατί έπαιζε ο Κούρκουλος, γιατί το σασπένς υπήρχε, οι ερμηνείες ήταν καλές, το ίδιο και το ερωτικό κλίμα με τη Χρονοπούλου. Χορταστική ταινία με λίγα λόγια που ωστόσο δεν απέφευγε, ούτε αυτή, τις υπερβολές. Με κορυφαία την σκηνή που ο αλκοολικός, ακόμα, Άγγελος Μουρούζης, αποπέμπει τους Μπάρκουλη και Πάλλη από το γραφείο του λέγοντας να γράψουν ό,τι θέλουν στην έκθεσή τους κι αυτός θα το υπογράψει. "Εγώ θα είμαι εδώ, θα πίνω και θα σας περιμένω"

 

[Ευπαλίνος]

Μάλλον μου αρεσει περισσοτερο το "Με φοβον και παθος", λογω της ισχυρης εντυπωσης που μου προκαλεσε οταν την πρωτοπαρακολουθησα το 1978.