Αγαπημένοι ηθοποιοί όπως δεν τους έχουμε ξαναδεί!

Πλούσια τα ελέη. Αλλά εντυπωσιακότερη μου φαίνεται τώρα.
 
Για να τον πνίξει δεν το βλέπω, αλλά να του βγάλει κανα μάτι με τις . . των ( . ) ( . ) έτσι και τα πράγματα ξεφύγουν από έλεγχο είναι πολύ πιθανό.
 
Άρα πολλοί από τους φίλους της θα σκεφτούν πολύ να μπουν σε τρόλλεϋ για βόλτα (κύριε συντάκτη, παλιά ήταν τρόλλεϋ, τώρα λογικά τρόλεϊ, το τρόλεϋ πώς προέκυψε?). Μάλλον βέβαια, διότι μπορεί να έφταιγε κι αυτή τελικά.

("Θα σκεφτούν πολύ να μπουν" έχει τη σημασία "θα το σκεφτούν πολύ πριν μπουν" που εννοεί? Διότι όταν εγώ λέω "Σκέφτομαι πολύ να τηγανίσω πατάτες" εννοώ ότι είναι πολυ πιθανό να τηγανίσω πατάτες, όχι το αντίθετο.)
 
Σημερα να την εβλεπα τη Σασα και οχι μονο για το καπνισμα...
 
Να χειροκροτήσουμε την κα. Καστούρα που όχι απλώς αγνοεί τις απαγορεύσεις αυτού του είδους αλλά το καμαρώνει κι όλας? Και περνάμε με κόκκινο και αγνοούμε τα στοπ και πάμε ανάποδα σε μονόδρομους και τρέχουμε υπερβολικά και και και, διότι του Έλληνος (και της Ελληνίδος) ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει. Είμαστε ελεύθεροι εμείς! Ελευθερία κι ας είναι θάνατος! Ήταν η μητέρα μου σε κλινική μετά από σοβαρή εγχείρηση και είχε πρόβλημα με την αναπνοή της μετά τη νάρκωση και μόοολις είχε συνέλθει κάπως και πηγαίναμε στράτα-στρατούλα στον προθάλαμο του ορόφου και ήταν τίγκα στους θεριακλήδες επισκέπτες παρά την επιγραφή "Απαγορεύεται το κάπνισμα". Και καλά για τους άλλους δεν τους ένοιαζε. Αλλά για να είναι εκεί κάποιον δικό τους θα είχανε, κανείς δεν πάει σε προθαλάμους νοσοκομείων για διασκέδαση. Ούτε γι' αυτόν δεν προσπαθούσαν να κρατηθούν? Μίλησα σε μία νοσοκόμα, μου λέει "τι να κάνουμε κύριε, τους το λέμε και μας αγνοούν". Είπα σ' έναν που ήταν δίπλα μας, "με συγχωρείτε κύριε αλλά το κάπνισμα απαγορεύεται" και μου απάντησε θρασύτατα "η ταμπέλα είναι απέναντι, όχι εδώ" κι από μέσα του είμαι σίγουρος ότι θεωρούσε τον εαυτό του πανέξυπνο για την απάντηση που μου έδωσε. Είμαι φανατικά εναντίον της βίας αλλά πολύ θα ήθελα να είχα διαστάσεις και μυς Σβαρτσενέγκερ να τον αναγκάσω να καταπιεί το τσιγάρο του αναμένο ακόμη. Υποθέτω έχουν βελτιωθεί τα πράματα από το 1990, αλλά το τσαμπουκαλίκι εκδηλώνεται αλλού.
 
Τώρα έχουμε περάσει στο άλλο άκρο. Ότι @@@@ καμαρωτή και να μας πουν θα υπακούσουμε. Και την ανάσα μας μπορούμε να κρατήσουμε μέχρι να σκάσουμε. Τέλοσπάντων, πάει μακριά η κουβέντα. Θα σας γράψω μια ιστορία με το τσιγάρο που απαγορεύεται και τον συμπαθέστατο Παντελή Ζερβό, μιας που το θυμήθηκα:

Περιοδεία του Εθνικού Θεάτρου στη Γερμανία:
«Όπου σε λίγο καταπλέει στο καμαρίνι για να ντυθεί και ο Παντελής Ζερβός και η πρώτη του δουλειά ήταν να φουντώσει το σέρτικο του. «Παντελη», του λέω «σβήσε το τσιγάρο σου γιατί ο Γερμαναράς απ έξω μας έβαλε προ ολίγου πόστα γιατί καπνίζαμε». Ο Παντελής έγινε έξω φρενών. Μέσα του φούντωσε η ελληνική λεβεντιά -του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει και τα τοιαύτα: «Ας τολμήσει ο κ@@@γερμαναράς να μου πει τίποτα και τα λέμε...Τι το πέρασε; οτι έχουμε ακόμα Κατοχή;» και συνέχισε το κάπνισμα. Δεν πέρασαν δύο λεπτά, κι ο Γερμαναράς που κάτι... μυρίστηκε μπουκάρισε μαινόμενος στο καμαρίνι σαν γνήσιος εκπρόσωπος των Ες Ες, έριξε τέτοιες αγριοφωνάρες και κάτι υστερικά verboten, που παγώσαμε όλοι μας. Ο Παντελής φάνηκε σα να δέχτηκε κεραυνό κατακέφαλα. Τέτοια ήταν η σαστιμάρα του που του πεσε το τσιγάρο απ το στόμα! Ούτε κιχ διαμαρτυρίας δεν κατόρθωσε να αρθρώσει. «Τι ήταν αυτό ρε παιδιά;» μας είπε αφού συνήλθε ύστερα από λίγο. «Ούτε που κατάλαβα πως μου πεσε το τσιγάρο χάμω». Ο καημένος ο Παντελής δε μπορούσε να φανταστεί οτι με τις αγριοφωνάρες του «γκεσταπίτη» ξύπνησε στο υποσυνείδητο του το κατοχικό σύνδρομο και κινήθηκε εντελώς αυτοματικά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεχαστούν τέτοιες τραυματικές εμεπιρίες [...]»
 
Πίσω
Μπλουζα