Αλίκη: Εθνική σταρ ή όχι;

Bambinella

Extra Galactic RetroEntity!
Joined
18 Mαϊ 2010
Μηνύματα
16.513
Αντιδράσεις
28.103
Ειναι ασυλληπτο ποσο αγαπηθηκε και ποσο μισηθηκε αυτη η γυναικα.

Οποια συναισθηματα ενιωθαν και νιωθουν οι θεατες γι' αυτην ηταν σχεδον παντα ακραια. Μεσος δρομος σπανια υπηρξε.

Ηταν 22 Φεβρουαριου του 1959 οταν η Ελενη Βλαχου μεσα απο την Καθημερινη χαρακτηρισε την Αλικη, Εθνικη "...οπως οι Γαλλοι καθιερωσαν τη Μπριζιτ Μπαρντο και οι Αμερικανοι την εθνικη τους Μαιριλυν Μονροε..." συμφωνα με τα γραφομενα της.

Απο τοτε ο τιτλος της Εθνικης σταρ εγινε συνωνυμος με την Αλικη Βουγιουκλακη. Ενας τιτλος που η Αλικη τον δεχτηκε με περισση ευχαριστηση και φροντισε να τον διατηρησει μεχρι το τελος της ζωης της. Δηλαδη τι μεχρι το τελος; Ακομα και σημερα που πλησιαζουν 17 χρονια απο τη μερα που η Αλικη εφυγε, ο τιτλος αυτος την ακολουθει. Και ενας Θεος ξερει μονο, ποσο ακομα μπορει να συνεχισει...

Και επειδη οπως ειπαμε, πολλοι τη μισησαν, πολλοι ηταν και αυτοι που δεν την παραδεχτηκαν ποτε ως Εθνικη σταρ της Ελλαδος.

Ουτε καν ως ηθοποιο. Οσοι την κατεκριναν τη θεωρουσαν ενα πλασμα αταλαντο που Κυριος οιδε τι δολια μεσα χρησιμοποιησε η ιδια για να καθιερωθει. Ολα αυτα ενω οι θαυμαστες της σχηματιζαν ατελειωτες ουρες για ενα εισιτηριο στο θεατρο της, για ενα αυτογραφο, για μια της ματια...

Και η Αλικη αταραχη και αγερωχη τους αφηνε ολους να τη λατρευουν και να τη μισουν με παθος χτιζοντας το μυθο της. Δεν την ενδιεφερε αν τη μισουσαν. Ηθελε μονο να μιλουν γι' αυτην.

............................................................................................................................................................................................................

Αν με ρωτησει κανεις σημερα τι σημαινει η Αλικη για μενα, σιγουρα δε θα μπορεσω να του απαντησω μονολεκτικα γιατι η Αλικη ηταν πολλα πραγματα μαζι.

Οταν ημουν παιδι τη λατρευα. Και ποιο παιδι δεν τη λατρευε, θα μου πειτε. Λιγα ηταν αυτα που καταφεραν να ξεφυγουν απο τη γοητεια της και εγω δεν ημουν ενα απο αυτα. Με λαχταρα περιμενα να δω τις ταινιες της και με ακομα μεγαλυτερη λαχταρα ηθελα να μαθαινω λεπτομερειες απο τη ζωη της, ιδιως οταν μπηκα στην εφηβεια.

Υστερα οταν ενηλικιωθηκα αρχισα να την αμφισβητω. Ε, δεν χρειαζοταν πια να της εχω και τοση αγαπη!

Εν τελει, κατεληξα:

Η Αλικη μου αρεσει πολυ στις πρωτες της ταινιες. Εκει μοναχα ειναι φυσικη, ανεπιτηδευτη. Εχει μια δροσια που την κανει να φανταζει σαν εξωτικο λουλουδι, σαν ζουμερο φρουτο. Οι κινησεις, η φωνη, το χαμογελο της, ολα παραπεμπουν σε ενα μικρο γλυκο κοριτσι.

Με τα χρονια ομως αυτο αλλαζει. Η Αλικη χανει τον αυθορμητισμο της, αποκτα υφος και τουπε. Τα παντα επανω της φαινονται ψευτικα, φτιαχτα απο την ιδια. Το γλυκο κοριτσι δινει τη θεση του σε ενα Ναρκισσο εγκλωβισμενο στην εικονα του και στο ατιμο το σταριλικι.

Ακομα και η φωνη της αλλαζει. Ποτε την κανει λεπτη και αθωα και ποτε μπασα και δηθεν σοβαρη.

Καποια πραγματα ομως δεν αλλαζουν ποτε. Το μπριο και η τσαχπινια της. Αυτα ειναι πρωτοφανη για τα ελληνικα, και γιατι οχι, και για τα παγκοσμια δεδομενα. Ειναι αυτα τα στοιχεια που εκαναν την Αλικη να βγαζει μια αστειρευτη ζωντανια και να μπορει να παιζει τη 17αρα μαθητρια στα 30 της. Η Αλικη δεν ηθελε απλως να ειναι επιτυχημενη. Ηθελε να ειναι σε ολα πρωτη. Κι αυτη της η λαχταρα για πρωτια της εδινε το κουραγιο και τη δυναμη να κανει με απιστευτο παθος ο,τι εκανε.

Για μενα, η γυναικα αυτη ειναι φαινομενο γιατι οσες ηθοποιους κι αν ειδα, Ελληνιδες η ξενες, τετοιο ναζι. τετοια ζωντανια και τοσο εκτυφλωτικη λαμψη δεν ειδα πουθενα.

Μα θα μου πειτε, αρκουν αυτα τα στοιχεια για να γινει καποια καλη ηθοποιος; Δε χρειαζεται και ταλεντο;

Και βεβαια χρειαζεται, αλλα για την Αλικη δεν ηταν απαραιτητο να βρισκεται σε πλεονασμα γιατι η γυναικα αυτη ηταν κατι παραπανω απο ηθοποιος.

Γεννηθηκε, υπηρξε, και θα ειναι παντα σταρ!

 


aliki-614x378.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Παρόλο που τον τίτλο επωφθαλμιά η άλλη κυρία (που φοράει γυαλιά με στρασσάκια), Αλίκη και πάλι Αλίκη.
 
Η Αλίκη τα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε αφήσει λίγο το "εθνική σταρ" και χρησιμοποιούσε (που άλλος της το κόλλησε πάλι) το θεσμός. Εγώ δε θα μείνω σε χαρακτηρισμούς. Αλλά εθνική σταρ τι σημαίνει; Νομίζω κάποια ή όλα από τα παρακάτω:


Ήταν και είναι η δημοφιλέστερη ηθοποιός στην Ελλάδα , η πιο ακριβοπληρωμένη , η πιό αγαπητή. Θα μπορούσα όπως ίσως οι περισσότεροι να ξέρετε , να μιλήσω ώρες για την Αλίκη. Το μόνο που θα καταθέσω εγώ (όσο αφορά το τουπέ που κατά τη γνώμη μου ποτέ δεν απόκτησε) , τις προσωπικές μου εμπειρίες.



Όσες μα όσες φορές την είδα στο θέατρο (και ήταν πολλές) , πάντα μιλούσε ευγενικά με τον κόσμο , πάντα φωτογραφιζόταν μαζί του και ποτέ δεν έφευγε από την πίσω πόρτα. Θα μου πείτε..."το έπαιζε". Μια φορά την πέτυχα στη Θεσσαλονίκη ολομόναχη σε ένα σκοτεινό δρόμο , μαζί με μια φίλη της , τη σταμάτησα , την παρακάλεσα να βγούμε φωτογραφία και ήταν και πάλι ευγενέστατη. Δεν μας έβλεπε κανείς...



Την άλλη φορά στην Αθήνα και στη Μελωδία της ευτυχίας , μια υπάλληλος του θεάτρου με δική της απόφαση δεν άφηνε τον κόσμο να περάσει στα παρασκήνια με τη δικαιολογία πως "δε μπορεί , έχει και βραδυνή παράσταση...". Επέμενα να περάσω όπως και πολλοί ακόμα και όταν τελικά περάσαμε , πριν να φτάσω στο σημείο να έχω οπτική επαφή με την Αλίκη (ήμουν πρώτος στην ουρά) , ακούω μια Αλίκη να ουρλιάζει σχεδόν και να κατσαδιάζει άσχημα την υπάλληλο που την είχε στημένη να περιμένει τον κόσμο και δεν τον άφηνε!



Η Αλίκη ζούσε και ζει ακόμα μέσα από τον κόσμο και πάντα τιμούσε και σεβόταν το κοινό της. Όπως και να χει , για να μη σας κουράσω άλλο , η Αλίκη θα παραμείνει πάντα η εθνική σταρ και η αγαπημένη της καρδιάς μου...Νομίζω και σε πολλών ακόμα...



 
Αν και πολλές φορές μπαίνω στο δίλημμα για τον αν η Αλίκη είναι υπερεκτιμημένη ως ηθοποιός ή όχι, εν τούτης δε θα μπορούσα να αρνηθώ ότι, ναι... κατέχει τον τίτλο της Εθνικής Σταρ και κανένας δε μπορεί να της τον αφαιρέσει.
 
"Η Αλίκη ήταν σπουδαία ηθοποιός, μέχρι την πρόβα τζενεράλε" . Αυτή η φράση του Ανδρέα Βουτσινά, συνοψίζει την αλήθεια για την Αλίκη. Θα μπορούσε να παίξει πολύ σπουδαία πράγματα, όμως φοβόταν μήπως χάσει την αγάπη του κόσμου. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν καλή ηθοποιός. Επέλεξε απλά να είναι πάνω απ όλα σταρ. Δεν ανήκω στους Βουγιουκλακικούς, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θαυμάζω το ταλέντο της, την ικανότητα να προσπερνάει τις κακές στιγμές και να ανεβαίνει ξανά στην κορυφή και πάνω απ όλα την διαχρονικότητά της. Γούσταρα πολύ το χιούμορ της και κυρίως τον αυτοσαρκασμό της και επειδή έχω ακούσει από ανθρώπους που την είχαν ζήσει -εννίοτε και είχαν τσακωθεί- πολλα πράγματα, πιστεύω ότι ήταν μια χαρά άτομο, ισοροπημένη και που "χρησιμοποιήσε" ακόμα και την αρνητική φημολογία προς όφελός της. Όσο για "διαδόχους", "σκοτεινές πλευρές" και όλα αυτά τα χαζά , μάλλον η Αλίκη από εκεί πάνω , θα γελάει αλλά και θα ευχαριστιέται που 17 χρόνια μετά την απώλεια της, δεν πέρασε ούτε ένας μήνας που να μην έχει παιχτεί μια ταινία της, ή να έχει μνημονευθεί δημοσίως. Εν κατακλείδι, ήταν η εθνική σταρ που μας άξιζε , ίσως και κάτι παραπάνω
 
Μπάμπι από τα πιο ωραια θέματα σε δομή, ουσία και στήσιμο που έχεις φτιάξει :) . Και πιο παιδί δεν την αγάπησε και δεν ονειρεύτηκε μαζί της και δεν αιχμαλωτίστηκε από την ακαταμάχητη γοητεία της και δεν τραγούδησε τα μαγευτικά τραγούδια της . Ηταν κατα κάποιο τρόπο τόσο δροσερή και ναζιάρα όσο μια άλλη ξανθομαλλούσα που μάγεψε και έκλεψε καρδιές μικρών και μεγάλων ,την Κάντυ( και στις δυο αδύνατον να αντισταθείς, το είχανε βρε παιδί μου το λαμπερό αν και η μια καρτούν :) )...

Ναι για μένα ήταν καλή ηθοποιος γιατι όσο και αν το προσπαθούσε και αν είχε από πίσω το καλύτερο μαρκετινγ αν δεν το είχε από μόνη της πολλά πράγματα δεν θα κατάφερνε και σίγουρα το θέλησε η ίδια πολύ να γίνει εθνική σταρ και το δούλεψε. Ηταν ακούραστη αν και ευθραστη. Να θυμίσω το τραγουδάκι της τηλεοπτικής σειράς από την φωνή της Τσαλιγοπούλου που την καθρεπτίζει τέλεια.

Να πω πως συμφωνώ πως στην αρχή της καρίερας της ήταν πολύ χαριτωμένη και ανεπιτίδευτη: μουσίτσα, διακοπές στην Αιγινα, χαρούμενοι αλήτες, κλωτσοσκούφι, το ποντικάκι, η Αλίκη στο ναυτικό- είχε αυτό το κοριτσίστικο μπαλαρινέ στυλ που της πήγαινε γάντι και έδενε με τις κινήσεις της. Αραγε στην Αμερική και στην Ευρώπη αν έβλεπαν ακόμα και σήμερα ταινίες της θα τρελαίνονταν μαζί της; Απορώ μάλιστα που κανένας δεν την ανακάλυψε έξω!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
αλικη και παλι αλικη.....η ιστορια το εχει δειξει οπως και με αλλους ηθοποιους η καλλιτεχνες στο εξωτερικο η εδω..η πορεια της ο χρονος τι ηταν ειναι και θα ειναικτλ..οσο για το σταρ εκτος του οτι ηταν με ολη την σημασια της λεξης πιστευω οτι ειδικα για την ελλαδα ηταν η μοναδικη αλλα αν θελουμε να πουμε οτι το σταρ ειναι λαμψη-πουλω εισητηρια-αφορω κοσμο πολυ- τοτε η αλικη πιστευω οτι ειχε το "χολυγουντιανο σταριλικι" ηταν η μοναδικη δηλαδη που ειχε το σταρ με οτι και αν συνεπαγεται αυτο που ειχαν και οι μεγαλες σταρ του χολυγουντ...για το ταλεντο της εχουν μηλισει κατα καιρους συναδελφοι της η κριτικοι η επι της ουσιας πνευματικοι ανθρωποι αυτοθ του τοπου και οχι δηθεν, και εχουν καταθεσει αυτο που στο τελος καταλαβαινει κανεις αν "μελετησει" το φαινομενο βουγιουκλακη οτι δηλαδη οταν ηθελε να παιξει επαιζε και οτι ηταν μια εξαιρετικη ηθοποιος και δη δραματικη,και οτι εκτους αυτου κατα την γνωμη τους και δικη μου ειχε και καταπληκτικη τεχνικη ...την μεγιστη που μονο ενας ηθοποιος που εχει διδαξει ο ροντηρης θα μπορουσε να την εχει οπως ειχε γραψει και γεωργουσοπουλος στην κριτικη του για το "σιρλευ βαλενταιν"..η ιδια εγκλωβιστηκε στον μυθο που επισης η ιδια δημιουργησε χωρις βεβαια να χασει την καλλιτεχνικη της ανησυχια που οταν ξυπνουσε και ενιωθε την αναγκη να παιξει ρολους κλασσικου ρεπερτοριου το κοινο δεν ηταν τοσο οσο εκεινη ηθελε-ηταν ομως επεισης πολυ μεγαλο κοινο- για αλλους ηθοποιους...διαλεξε να μην παιξει τους ρολους ρεπερτοριου λοιπον αλλα ρολους που θα την εφερναν πολυ πολυ κοντα στο κοινο...επισης με αφορμη την αλικη και ολα αυτα που γραφετε και που γραφω ηθελα να πω εδω οτι μονο στην ελλαδα θεωρουμε τους ρολους κωμωδιας η του μπουλβαρ η πολυ περισσοτερο του μιουζικαλ "ελαφρους" η "ευκολους" η "μικρους" η "υποδεεστερους"....αυτο ειναι τεραστικο λαθος ..ας ανοιξουμε τα ματακια μας ας διαβασουμε και ας ρωτησουμε γνωστες να μας πουν οτι μονο μικροι η λιγοι δεν ειναι οι ρολοι αυτοι...ακομα και η λαμπετη εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων επαιζε μπουλβαρακια στο θεατρο...ο καθε καλλιτεχνης ομως δινει το δικο του στιγμα.οι ρολοι που επιαξε στο θεατρο η αλικη ηταν πολυ μεγαλοι και τους εκανε με συνεπεια τουλαχιστον τους περισσοτερους..στο εξωτερικο τα εργα αυτα και ειδικα στο λονδινο στο γουεστ εντ αλλα και στο μπροντγουει θεωρουνται το ιδιο σηματικοι με το κλασσικο ρεπερτοριο...αυτα απο εμενα και συγχωρειστε την πολυλογια μου η το αν βγηκα εκτος θεματος και τελος τελος τα ορθογραφικα μου λαθη
 
Ομολογώ πως τα παραπάνω σχόλια με κάνουν να είμαι λιγάκι μαζεμένος στην κριτική μου...Όχι βέβαια ότι έχω σκοπό να ''σπιλώσω"την υστεροφημία της Αλίκης...απλά δεν συμμερίζομαι (σε ανάλογο τουλάχιστον βαθμό) την αγάπη σας πρός την Αλίκη. Παρ'όλα αυτά την σέβομαι απεριόριστα και μπορώ να πω πως τόσο η ροή του λόγου σας,όσο και η φόρτιση που αυτός εκπέμπει σχεδόν με συγκινούν...Αρχικά, θα συμφωνήσω είναι πως, όντως, ήταν η εθνική μας σταρ.Με όλη τη σημασία της λέξεως..Όπου και να πήγαινε, το κοινό την ακολουθούσε. Οι γυναίκες αντέγραφαν το στυλ της και οι σεναριογράφοι προσάρμοζαν πάνω της τα γραπτά τους..Λατρεία του Φίνου και όχι άδικα προφανώς..Αν η αναγνώριση και η ακτινοβολία, η επιρροή στο φιλοθέαμον κοινό αποτελούν ασφαλή κριτήρια για να χαρακτηριστεί κάποιος σταρ,τότε σίγουρα η Αλίκη πληρούσε αμφότερα...Ωστόσο, θεωρώ πως αυτό το "σταριλίκι" και η "επιχειρηματικότητα" με την οποία αντιμετώπισε την πορεία της, ήταν τελικά που της στοίχισαν καλλιτεχνικά..Δεν μπορώ να πω βέβαια πως ξεχείλιζε ταλέντου-υπήρξαν απείρως καλύτερες ηθοποιοί στο ελληνικό σινεμά και θέατρο- αλλά φυσικά δεν ήταν και ατάλαντη...Απλά αυτό που της "προσάπτω" είναι πως εγκλωβίστηκε στην ερμηνευτική μανιέρα του ναζιάρικου θηκυκού -υπερτονίζοντας τη σεξουαλικότητα της (χωρίς όμως να ολισθαίνει στα όρια της προστυχίας) και δεν θέλησε να εξελίξει το (όποιο) ταλέντο είχε..Το γεγονός πως σε ώριμη ηλικία επέλεξε να ερμηνεύσει ρόλους κλασικής δραματουργίας, δεν συνεπάγεται απαραίτητα μια καλλιτεχνική μεταστροφή..Απλά είχε μεγαλώσει, δεν μπορούσε να πλασάρει πειστικά το "μαγουλο βερύκοκο" (χωρίς να χαρακτηριστεί καρικατούρα του εαυτού της), χώρια που -κακά τα ψέματα- κάποιοι ρόλοι είναι "must" και ηθοποιοί αυτού του βεληνεκούς πάντοτε καταλήγουν να τους "κυνηγάνε" από κάποια ηλικία και ύστερα...Για να μην παρεξηγηθώ, ούτε να δυσαρεστώ χωρίς λόγο τους προλαλήσαντες..Δεν αμφισβητώ πως είχε ταλέντο. Απλά δεν επέτρεψε να εξελιχθεί. Αφέθηκε στις εισπρακτικές της δάφνες και την επιδοκιμασία του κόσμου (η οποία αναμφισβήτητα ξεπερνά και τις μυθικές ερινύες σε δυνατότητα επιρροής) και συμπεριφέρθηκε περισσότερο ως manager του εαυτού της, παρά ως γνήσια ερμηνεύτρια..Για να είμαι ειλικρινής, η περίπτωση της μου θυμίζει λίγο τη Μαντόνα...Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι Η ΦΩΝΑΡΑ, ωστόσο έχει το ταλέντο να παρασέρνει το κοινό με τη περσόνα της...Οπότε, για να μη μακρηγορώ, νομίζω πως όντως, η Αλίκη ήταν και (μάλλον) θα παραμείνει η μεγάλη εθνική μας σταρ, η οποία όμως θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί ενδεχομένως σε μεγάλη ερμηνεύτρια, αν λειτουργούσε περισσότερο με καλλιτεχνικά, παρά με εμπορικά κριτήρια..

Υ.Γ: GEORGEIKOS έχεις απόλυτο δίκιο για το μπουλβάρ και το μιούζικαλ...Παρά τη φαινομενική τους "ευκολία" και μηδενική απήχηση (τουλάχιστον για το δεύτερο) στην Ελλάδα, είναι εξαιρετικά απαιτητικά και τα δύο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
...Τη δεκαετια του '70 ,υπηρχε ενας πολυ καλος σεντερ-φορ στην Κυπρο και συγκεκριμενα στην Ομονοια,ονοματι Καιαφας..

Μια χρονια ειχε βγει και πρωτος σκορερ στην Ευρωπη με 40καμποσα γκολ..Η καταγωγη του ηταν απο ενα χωριο,ονοματι Μια Μηλια..Το προσωνυμιο του ηταν "Ο Πελε της ΜιαΜηλιας"..Ω ναι..ειμαι σιγουρος οτι στο ομορφο χωριο του ηταν Σταρ,εθνικος ηρωας,κοσμοαγαπητος,τρισμεγιστος,ανυπερβλητος και αλλα κοσμητικα ,σε υπερθετικο μαλλον βαθμο..Σημερα,εκτος απ τους χωριανους του,τους οπαδους της Ομονοιας,μερικους γραφικους -σαν εμενα-στην Ελλαδα και καμμια δεκαρια δημοσιογραφους τυπου Σωτηρακοπουλου ανα την Ευρωπη τον γνωριζει ,τον θυμαται κανεις??

Αυτη η παραβολη για να δειξουμε οτι η πραγματικοτητα ειναι πολυ σκληρη εξω απο τα ορια του μικροκοσμου μας...

Εγω δε θα σχολιασω τις υποκριτικες της ικανοτητες..αντε και ειναι εθνικη σταρ..κι εγω μαζι..

εδω γενναται ενα τεραστιο SO WHAT???

(Καποια στιγμη παντως θα πρεπει να προσδιορισουμε τον ορο και τα κριτηρια..ας πουμε Σταρ ειναι πχ ο Τζακ Νικολσον,ο Αξλ Ροουζ,ο Μ.Μποργκ,ο -σερ-Ελτον Τζον ,η Ιβανα Τραμπ ..λεω γω τωρα..στο ελλαδοχωρι ,αιντε και ειναι η Βουγιουκλακη,μια..μετα?Η απολυτη ελληνιδα σταρ??Η επομενη?Η μια εθνικη,η αλλη απολυτη,μετα...?τι θα βγαλουμε?

Εδω δεν παει το "καλυτερα πρωτος στο χωριο .."κλπ

αλλα το" Καθενας την [edit,αγγλιστι fart]του,μοσχολιβανο την κανει")

χαιρετε..
 
Αγαπητέ Don Dokken, απαντώντας στο ερώτημα σου: Τίποτα δεν θα βγάλουμε!!! Όπως δεν θα βγάλουμε τίποτα συζητώντας π.χ. για το "σπίτι με τα πιάτα".

Όλα αυτά τα σχετικά θέματα αφορούν εμάς, τους ολιγάριθμους και, κατ' άλλους, γραφικούς.

Απλώς έγινε μια συζήτηση για την Αλίκη. Ανέφερες ως τον Νίκολσον, σου ανταπαντώ, James Cagney. Τι είναι ο Νίκολσον μπροστά του; Ως απάντηση θεώρησε την αγγλική λέξη που έγραψες στο τέλος. :)
 
Επίσης είπαμε ΕΘΝΙΚΗ στάρ...Αυτοί που αναφέρεις είναι σταρ του Χόλυγουντ...Άλλα μεγέθη, άλλα μέτρα και σταθμά..Για την Ελλάδα (για την οποία ομιλούμε) ήταν πάντως σταρ..Από'κει και έπειτα, το τι συνιστά η λέξη σταρ (σ'αυτό απ'οτι αντελήφθην έγκειται η ένστασή σου) είναι άλλο θέμα (στο οποίο βεβαίως σε μεγάλο βαθμό δεν έχεις άδικο)
 
Εννοείται ότι μιλάμε για την Ελλάδα. Άλλωστε η Αλίκη το πάλεψε για το εξωτερικό, αλλά δεν της βγήκε. Χωρίς αυτό να είναι κατακριτέο, αφού και οι μεγάλοι Ευρωπαίοι σταρ (Λόρεν, Ντενέβ, Μαστρογιάννι, Ατζανί) στο Χόλιγουντ δεν τα κατάφεραν. Τους εκτιμούσαν, αλλά δεν μπορούσε να τους αποροφήσει ο εκεί μηχανισμός. Ή Ingrid Bergman μόνο και την τελευταία 10ετία ο Xavier Bardem έχουν καταφέρει μόνο να παίξουν ρόλους που δεν είναι ethnic, στην Αμερικάνικη βιομηχανία. Και φυσικά η Μελίνα, που όμως μην κοροιδευόμαστε στην χώρα μας, ποτέ δεν την συμπάθησαν. Μόνο μετά θάνατο.
 
Πάντως είτε θεωρείται υπερβολή ο χαρακτηρισμός "εθνική σταρ" είτε όχι, πρέπει να

παραδεχτούμε ότι η Αλίκη ήταν "φαινόμενο" για τα ελληνικά δεδομένα.

Αν και προσωπικά θεωρώ ότι δεν ήταν και το μεγαλύτερο ταλέντο (κάτι που σε

συνδυασμό με τις επιλογές της, της στέρησε ευκαιρίες στη θεατρική της πορεία)

βλέπω ευχάριστα αρκετές ταινίες της. Σε κάποιες μάλιστα μπορώ να πω ότι τα

κατάφερε πολύ καλά ("Μανταλένα", "Μαρία της σιωπής").

Επίσης της χρωστάμε και την αύξηση των μιούζικαλ στο θέατρο. Έχω ακούσει

ότι η ίδια λάτρευε τα μιούζικαλ (είδος που βλέπαμε κυρίως στον κινηματογράφο)

και γι' αυτό ανέβασε πολλές παραστάσεις αυτού του είδους.
 
Τροχαδην..

Ο Cagney ,ναι ειναι ισως καλυτερος απο τον τρελλιαρη,αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα..

Φιλε Κερμιτ,εισαι κοντα στο πνευμα του σχολιου μου αλλα αυτοι που αναφερω ειναι σταρ χωρις να ειναι ολοι απο χολλυγουντ μερια..Ειναι μια μικρη προσεγγιση στο τι ειναι Σταρ τελως παντων(γιου νοου,σταρ'κριθαρ'γμαρ'..)

Θελω να πω,να τα βρασω τα σταριλικια,οταν οταν ο καθε απιθανος εκτος συνορων γνωριζει την Ειρηνη Παπα ,αλλα ουδεις τη συχωρεμενη,που δεν εχω τιποτα εναντιον της..(δοκιμαστε το με τους αλλοδαπους φιλους σας..)

Κατι αναλογο με τον Παπαθανασιου,ολοι γνωριζουν τον Vangelis(η ΝΑΣΑ φροντισε να τον γνωρισουν και..εκτος ηλιακου συστηματος με τη Μυθωδια..)αλλα ουδεις τον Sakis,Makis,Stellios,Nionios etc..Στο ελλαδοχωρι αν δεν υπηρχαν "σταρ" επρεπε να εφευρουμε..Και να τους επιβαλλουμε..Για σκεφτητε το..Σε πολλα επιπεδα.
 
don dokken είπε:
Τροχαδην..Ο Cagney ,ναι ειναι ισως καλυτερος απο τον τρελλιαρη,αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα..

Φιλε Κερμιτ,εισαι κοντα στο πνευμα του σχολιου μου αλλα αυτοι που αναφερω ειναι σταρ χωρις να ειναι ολοι απο χολλυγουντ μερια..Ειναι μια μικρη προσεγγιση στο τι ειναι Σταρ τελως παντων(γιου νοου,σταρ'κριθαρ'γμαρ'..)

Θελω να πω,να τα βρασω τα σταριλικια,οταν οταν ο καθε απιθανος εκτος συνορων γνωριζει την Ειρηνη Παπα ,αλλα ουδεις τη συχωρεμενη,που δεν εχω τιποτα εναντιον της..(δοκιμαστε το με τους αλλοδαπους φιλους σας..)

Κατι αναλογο με τον Παπαθανασιου,ολοι γνωριζουν τον Vangelis(η ΝΑΣΑ φροντισε να τον γνωρισουν και..εκτος ηλιακου συστηματος με τη Μυθωδια..)αλλα ουδεις τον Sakis,Makis,Stellios,Nionios etc..Στο ελλαδοχωρι αν δεν υπηρχαν "σταρ" επρεπε να εφευρουμε..Και να τους επιβαλλουμε..Για σκεφτητε το..Σε πολλα επιπεδα.

Μα, δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς μαζί σου. Εξάλλου, ο τίτλος του θέματος είναι εθνική σταρ και όχι εθνική ηθοποιός. :)

Γι' αυτό και στο εξωτερικό γνωρίζουν την Παππά και άλλους καλλιτέχνες.
 
Νομίζω ότι η συζήτηση έχει ξεφύγει λίγο από το θέμα της. Αγαπητέ don dokken , μιλάμε για την Ελλάδα , ζούμε στην Ελλάδα και αναφερόμαστε σ' αυτήν. Τα 3-4 τελευταία μηνύματα είναι για το αν η Αλίκη ήταν γνωστή στο εξωτερικό , αν τα κατάφερε εκεί και γιατί δεν τα κατάφερε , ποιοί την ξέρουν κτλ. Ξαναλέω λοιπόν πως μιλάμε για την Αλίκη στην Ελλάδα και μόνο σ΄ αυτήν. Και εδώ στην Ελλάδα λοιπόν , την Αλίκη την ξέρει και ο τελευταίος άνθρωπος! Ακόμα και τα παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά το θάνατό της , βλέπουν και μεγαλώνουν κι αυτά με τις ταινίες της. Αν κρίνω από τις ανιψιές μου (αλλά όχι μόνο γιατί είναι γνωστό σε όλους πόσο την αγαπούσαν και αγαπούν ακόμη τα παιδιά) , η Αλίκη μεγαλώνει τώρα την 13η γενιά! Εεεε νομίζω κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει...
 
Σίγουρα η Αλίκη ήταν σταρ. Δεν ξέρω αν ήταν Εθνική, Αγροτική ή Πειραιώς πάντως σταρ ήταν. Νομίζω ακόμα ότι όπως επισημάνθηκε και από άλλους σε αυτή τη συζήτηση ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της απέφυγε να πάρει ρίσκα (τουλάχιστον κινηματογραφικά) που ίσως την έπλητταν στο θέμα εισιτηρίων θα την ανέβαζαν όμως (ενδεχομένως) σαν καλλιτέχνιδα στη συνείδηση του κοινού. Στο μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής της καριέρας ερμήνευε το ίδιο ρόλο, ρόλο που την έκανε δημοφιλή αλλά και την εγκλώβισε σε μια εικόνα που δεν κατάφερε (ή δεν θέλησε) να αλλάξει ποτέ.

Δεν μπορώ να της καταλογίσω το ότι μετά την σχέση τους ο Παπαμιχαήλ έγινε λιγότερο ποιοτικός στον κινηματογράφο γιατί θεωρώ ότι ο Παπαμιχαήλ σαν ενήλικος και εχέφρων που ήταν ήξερε (ή φανταζόταν) πού θα τον οδηγούσε η οδός της καλλιτεχνικής απωλείας.

Τελικά η Αλίκη ήταν σταρ. Όχι σταρ της Α' χολυγουντιανής κατηγορίας αλλά του ελληνικού τοπικού πρωταθλήματος. Έμεινε στην ασφάλεια του ελληνικού πρωταθλήματος και δεν προσπάθησε ποτέ (σχεδόν) για το κύπελλο πρωταθλητριών με αποτέλεσμα στο εξωτερικό να θυμούνται τις καλές ευρωπαϊκές επιδώσεις της Μελίνας και της Παπά (της Ειρήνης όχι της Χριστίνας :p ) ή ακόμα και της Παξινού, όμως πόσοι από τους ξένους που θα αναγνωρίσουν το όνομα της Πάπα στους συντελεστές μιας ταινίας θα ρυθμίσουν το βραδινό τους πρόγραμμα ώστε να δουν την ταινία αυτή μόνο και μόνο γιατί παίζει η Παπά;
 
Παιδιά πολύ ωραία όσα λέτε. Όπως και του Αντώνη οι ανηψίες , έτσι και οι δικές μου μεγαλώνουν με Αλίκη και θέλουν να της μοιασουν και είναι μικρά κορίτσια. Μετά η Αλίκη μας έδωσε ρόλους όπως την Μανταλένα, την Λίζα, την Παπασταύρου, την Μαίρη Γεωργαντά, την Αννα στους χαρούμενους αλήτες !ίσως ακόμα να μην έχουμε καταλάβει πόσο σημαντικά ήταν όλα αυτά για τα παιδικά μας όνειρα και πως μίλησαν στις καρδιές μας περισσότερο από έναν πιο βαρύ ρόλο που μπορεί και να μην τον αγαπούσαμε με την ίδια ένταση. Και είναι δύσκολο να βγάλει κανείς τέτοια φρεσκάδα στο πανί.
 
Πίσω
Μπλουζα