Αλίκη: Εθνική σταρ ή όχι;

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Δεν νομίζω ότι πέρασε μεγαλύτερο επιχειρηματικό μυαλό στο ελληνικό θέατρο, απο αυτό της Αλίκης. Μιλάω για τους ηθοποιούς που ήταν παράλληλα κι επιχειρηματίες. Δεν μπορώ να κρίνω το ταλέντο της σαν ηθοποιός, αλλά σαν επιχειρηματίας, η γυναίκα ήταν πραγματικά το πιο λαμπρό αστέρι στο τομέα της παραγωγής-επιχείρησης.
Ο πιο επιτυχημένος επιχειρηματίας-ηθοποιός ήταν νομίζω χωρίς ανταγωνισμό ο Μουσούρης. Βέβαια δεν άνηκε στη γενιά της Αλίκης. Υπήρχε όμως έντονα στα πράγματα την εποχή της. Αξίζει να διαβάσει κανείς για την ασταμάτητη πορεία αυτού του δαιμόνιου ανθρώπου που κυριάρχησε στα θεατρικά πράγματα 40 περίπου χρόνια. Επιχειρηματίας, ηθοποιός και σκηνοθέτης, και φυσικά στο δικο του θέατρο πρωτοέλαμψε η Αλίκη ως σκανταλιάρα μαθήτρια.
Η Αλίκη νομίζω ως επιχειρηματίας προσπάθησε να βαδίσει στα χνάρια των παλιών πρωταγωνιστριών, της Κοτοπούλη, της Κυβέλης και της κυρίας Κατερίνας. Στη γενιά της ήταν ίσως η μόνη που το πλησίασε. Θα μπορούσαμε να βάλουμε ίσως και τη Σμαρούλα Γιούλη σε αυτήν την κατηγορία, που όμως είχε την συνδρομή του συζύγου της. Επιχειρηματικές απόπειρες αξιόλογες έκαναν αργότερα η Κατερίνα Βασιλάκου και η Αλίκη Γεωργούλη. Θιασάρχης με μεγάλες παραγωγές για πολλά χρόνια αλλά όχι τελικά επιτυχημένος επιχειρηματίας ήταν κι ο Χατζηχρήστος.
Σε άλλη πίστα αλλά επιτυχημένη, βρίσκουμε την Άννα Συνοδινού με κλασικό ρεπερτόριο μεγάλων αξιώσεων και με θιάσους ζηλευτούς, για λίγα όμως χρόνια.
 
 
Ένα υπέροχο βίντεο με τις 10 πιο εμπορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου (από τα 40's ως τα 70's)


Επειδή κάποιοι ακόμα αμφιβάλουν :headbangdude:
 
Στο φεις την βρήκα , με μολύβι εξολοκλήρου , δεν έγραφε το όνομα του καλλιτέχνη αλλά ένα μεγάλο μπράβο του αξίζει
Δεν χρειαζεται ονομα καλλιτεχνη. Ολοι ξερουμε πως ειναι ο gordon. :D
 
 
19894793_240803326428654_7252535645872672963_n.jpg


 
19894793_240803326428654_7252535645872672963_n.jpg


αυτό το σεμιζέ ότι πρέπει για moire....
 
Αυτή τη στιγμή ακούω σε ραδιοφωνικό θέατρο το "Ωραία μου κυρία", δήθεν του George Bernard Shaw. Ο άνθρωπος έγραψε έργο πρόζας με τίτλο "Πυγμαλίων" πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Alan Jay Lerner για να γράψει το μιούζικαλ, κάνοντας αρκετές αλλαγές στην ιστορία. αλλά αυτά ήταν ψιλά γράμματα για μία εθνική σταρ. Όχι ότι ήταν μιούζικαλ, 2-3 τραγούδια είχαν βάλει, και ήταν ζωντανή ηχογράφηση αλλά μπορεί να κόψανε διάφορα διότι κάνει κοιλιά η υπόθεση σε κάποια σημεία. Έφριξα. Όχι μόνο με τη χάλια παράσταση (τουλάχιστον ηχητικά, δεν ξέρω πώς θα ήταν αν την έβλεπα), αλλά με το ακροατήριο. Έχω πια συνηθίσει την εκνευριστική συνήθεια των θεατών (που δεν υπήρχε στην εποχή μου) να χειροκροτούν τα αστέρια μόλις εμφανιστούν πριν καν ανοίξουν το στόμα τους, και Ληναίο, Μοσχίδη και την ηθοποιό που έπαιζε την οικονόμο τους χειροκρότησαν μόνο όταν πρωτοεμφανίστηκαν, αλλά τη Βουγιουκλάκη τη χειροκροτούσαν κάθε φορά που έβγαινε στη σκηνή. Διότι αυτήν είχαν πάει να δουν, σκασίλα τους για το έργο.
 
πιστευω οτι ενας-μια εθνικος σταρ πρεπει να εχει τουλαχιστον τα εξης χαρακτηριστικα

1.πρωταγωνιστης-α
2 με διαρκεια μεγαλη στο χρονο
3 δημοφιλια
4 εισητηρια σε θεατρο και σινεμα
5 διαχρονηκοτητα και στο 4
6 να εκφραζει ποθους,βασανα,καημους,ονειρα,ελπιδες του λαου
7 να μπορει να ταυτιστει ο μεσος ελληνας με τους χαρακτηρες που υποδυεται

με αυτα τα δεδομενα για μενα εθνικος σταρ ηταν ο θανασης βεγγος
 
Πίσω
Μπλουζα