οι κομμωτές/κουρείς και οι οδοντίατροι δεν μπορούν να περιποιηθούν τον εαυτό τους. έτσι πας στον κομμωτή με τα κακά μαλλιά, και στον οδοντίατρο με τα κακά δόντια, γιατί αυτό δείχνει ότι οι συνάδελφοι του είναι κακοί στο επάγγελμα τους. ενώ αυτοί αντίθετα μάλλον καλοί....Μια απορία είχα πάντα: οι κομμωτές/κομμώτριες γιατί έχουν πάντα τόσο ΧΑΛΙΑ μαλλί; Την άλλη τη βαριέμαι: από το κακό στο χειρότερο πάει
Έχετε προσέξει πως όταν οι συνεντεύξεις της γίνονταν στο καμαρίνι, απαντούσε πάντα κοιτώντας τον καθρεύτη;;; Δεν κοιτούσε ποτέ το συνομιλητή-δημοσιογραφο. Κοιτούσε το είδωλο της στον καθρεύτη κι απαντούσε μέσα από το είδωλο της.Ένα σπάνιο ντοκουμέντο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη προβλήθηκε από το αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή τα 28 χρόνια από τον θάνατό της, με την ηθοποιό να προχωρά σε μια σπάνια κατάθεση ψυχής το 1976.
Η σπάνια κατάθεση ψυχής από την Αλίκη Βουγιουκλάκη - «Είμαι ένα τραγικό πρόσωπο, θα μείνω μόνη στη ζωή» | in.gr
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε μιλήσει για τη ζωή της, την κατάληξή της αλλά και τον ρόλο της Βασίλισσας Αμαλίας που ενσάρκωνε εκείνη την εποχή. Το σπάνιο ντοκουμέντο από το αρχείο της ΕΡΤ.www.in.gr
Στο Αρχείο της ΕΡΤ όλη η εκπομπή Παρασκήνιο που προβλήθηκε το 1976
Όχι μόνο αυτό αλλά κι αυτά που έλεγε εκτός του ότι ήταν η μια μπούρδα μετά την άλλη, δεν έβγαζαν καν νόημα. Μεταφέρω από το άρθρο γιατί βαριέμαι να ακούω τη φωνή της:Έχετε προσέξει πως όταν οι συνεντεύξεις της γίνονταν στο καμαρίνι, απαντούσε πάντα κοιτώντας τον καθρεύτη;;; Δεν κοιτούσε ποτέ το συνομιλητή-δημοσιογραφο. Κοιτούσε το είδωλο της στον καθρεύτη κι απαντούσε μέσα από το είδωλο της.
Εννοείται! Οι καλές συνήθειες δεν κόβονται.@Gordon η λατρεία σου για την Αλίκη συνεχίζεται ακάθεκτη!
Θα κάνω ολίγον το συνήγορο του διαβόλου"Δεν έχω κανένα πάθος. Δεν πίνω, δεν παίζω χαρτιά, δεν ξενυχτάω, δεν χορεύω, δεν περνάω την ώρα μου με άσκοπες παρέες." Ναι ούτε κόσμο έφερνε στο σπίτι της είτε στην Αθήνα είτε στο Θεολόγο, ούτε τους κρατούσε ξύπνιους μέχρι τα χαράματα, ούτε πετούσε τις σαμπάνιες από δω κι από κει...
Αυτό με τον καθρέφτη που λες, δεν το είχα προσέξει. Το είχα δει αλλά δεν έδωσα σημασία, μάλλον δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Σίγουρα έχει κι αυτό τη σημασία του. Πάντως τώρα που το σκέφτομαι, και στην αληθινή ζωή πολύ συχνά όταν οι άνθρωποι βρίσκονται μπροστά σε έναν καθρέφτη, μιλάνε μέσα από αυτόν, δεν γυρίζουν ο ένας στον άλλο.Θα κάνω ολίγον το συνήγορο του διαβόλου
Επειδη η συνέντευξη αυτή δόθηκε την εποχή του διαζυγίου με τον ΔΠ, έχω την αίσθηση οτι μέχρι τότε, δλδ όσο ήταν παντρεμένη μαζί του, δεν τα έκανε όλα αυτα. Τουλάχιστον όχι σε τόσο έντονο βαθμο (σ.σ. κι τις σαμπάνιες για τον ΔΠ ήταν, δεν τις άνοιξε για κάποιον άσχετο).
Ολα αυτά, με τον κόσμο, τα τραπεζώματα κι τις δεξιώσεις στο σπίτι της στην Αθήνα, τις παρέες στο Θεολόγο με τα ξενύχτια των καλεσμένων, τα γενέθλια parties κλπ, τα έκανε έντονα τα τελευταία 10-15 χρόνια. Δηλαδή απο το '80 κι μετα. Ειδικά από τότε που ήταν με το Σπυρόπουλο κι μετά, "ξεσάλωσε" με τις άσκοπες παρέες όπου μάζευε στα σπίτια της, για τραπεζώματα κι φιλοξενία, κάθε καρυδιάς καρύδι. Οσο ήταν με τον ΔΠ, να το πω απλά "δεν την έπαιρνε" να κάνει κι πολλά-πολλά
Τέλος πάντων...προσωπικά αυτό που μου εκανε εντυπωση στην εν λογω συνέντευξη, οπως είπα κι παραπάνω, ειναι η συνέντευξη μέσα από το είδωλο του καθρεύτη. Απάντα δλδ μέσα από το είδωλο, δεν απαντά η Αλίκη αλλά η "Αλίκη Βουγιουκλάκη" κι δίνει μια ακόμη παράσταση. Η ανάγκη της αυτή να επιβεβαιώνει διαρκώς το είδωλο που έφτιαξε, ακόμα κι στον εαυτό της, με εκπλήσει...
Αυτό με τον καθρέφτη που λες, δεν το είχα προσέξει. Το είχα δει αλλά δεν έδωσα σημασία, μάλλον δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Σίγουρα έχει κι αυτό τη σημασία του. Πάντως τώρα που το σκέφτομαι, και στην αληθινή ζωή πολύ συχνά όταν οι άνθρωποι βρίσκονται μπροστά σε έναν καθρέφτη, μιλάνε μέσα από αυτόν, δεν γυρίζουν ο ένας στον άλλο.
Μα εννοείται ότι ξενυχτούσαν με τον ΔΠ, πήγαιναν στον Ζαμπέτα, στον Κόκκοτα, γνωστός άλλωστε γλετζές ο ΔΠ κι γνωστές κι οι σαμπάνιες που τον έλουζε όταν χόρευε ζειμπέκικο. Όμως ο κύκλος τους ως ζευγάρι ήταν αρκετά περιορισμένος. Εν αντιθέσει με τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής της, όπου μάζευε στο σπίτι της κάθε καρυδιάς καρύδι όπως προείπα, για να τους φιλοξενεί, να τους τραπεζώνει, να τους διασκεδάζει. Εκεί εστιάζω τη διαφορά, του πριν κι του μετά. Δεν απόρησα όταν μετά το θάνατο της, ολοι δήλωναν ότι είχαν φάει έστω κι μια φορά στο σπίτι της. Ο χορογράφος Δημήτρης Παπαζογλου (χρόνια συνεργάτης της) είχε πει πως οι δεξιώσεις της ήταν ιστορικές, με επιτακτικα επίσημα ενδύματα, με πανάκριβα κέτερινγκ, με, με, με...Μπορεί τα μεταμεσονύχτια γλέντια να έγιναν γνωστά μετά το διαζύγιό της, αλλά δεν μου το βγάζει από το μυαλό ότι και πριν ξενυχτούσε.
Κατά τα άλλα τους μαγείρευε...με πανάκριβα κέτερινγκ