Αναπάντητες απορίες

[hannele]

Παλια μπάνιο έκαναν μόνο κάθε Σαββατο. Κι όταν λέμε μπάνιο εννοούμε -για την εποχή εκείνη- λούσιμο κι ελαφρύ σαπούνισμα στο σώμα με λίγο νερό για ξέβγαλμα. Όποιος πλενόταν κι άλλες φορές μέσα την εβδομάδα θεωρείτο εξώλης κι προώλης, ότι δλδ πλένεται γιατί υπάρχει "ύποπτος" λόγος (πχ απιστία, επισκεψη σε οίκο ανοχής κλπ), εν ολίγοις ερωτοδουλειά. Ειδικά για τις γυναίκες που πλένονταν συνέχεια, τις θεωρούσαν του πεζοδρομίου: "για να πλένεται αυτή συνέχεια, συναντά άντρες!". Εξού κι ο υποτιμητικός όρος "παστρικιά". Απο την "πάστρα"=καθαριότητα αλλά με ειρωνική διαθεση δλδ π@@@@@α. Παστρικιές αποκαλούσαν οι εδώ ντόπιες, τις Μικρασιάτισσες, επειδη τις εβλεπαν -λόγω νοοτροπίας κι πολιτισμού- να πλένονται συνέχεια.

 

[Θεία Λένα]

Ολα αυτα τα περιγραφει πολυ γλαφυρα η Ελενη Χαλκουση στο βιβλιο της Σαβουαρ Βιβρ (1962).

κι αυτό για το ουρειν η Χαλκουση το γράφει στο θεατρικό ημερολόγιο

Θυμάμαι έβλεπα μια συνέντευξη ενός ηθοποιού ( νομίζω ήταν ο Γεωγλερης αλλά όχι σίγουρα) που έλεγε πως ο Χορν έλεγε διαρκώς στους ηθοποιούς του θιάσου του να φοράνε στις πρόβες...αποσμητικό!!! Σκεφτείτε!
Αυτό που θυμάμαι έντονα απ τα παιδικά μου χρόνια είναι η αδυσώπητη τσιγαριλα σχεδόν σε όλα τα σπίτια . Μπροστά σε εγκύους, σε παιδιά... πήγαινε ο παπαστρατος φέρτε..

 

[Bambinella]

Θυμάμαι έβλεπα μια συνέντευξη ενός ηθοποιού ( νομίζω ήταν ο Γεωγλερης αλλά όχι σίγουρα) που έλεγε πως ο Χορν έλεγε διαρκώς στους ηθοποιούς του θιάσου του να φοράνε στις πρόβες...αποσμητικό!!! Σκεφτείτε!

Πολυ πιθανο να ηταν ο Γεωγλερης. Εχει μιλησει πολυ για τον Χορν αυτος ο ανθρωπος. Νομιζω μαλιστα πως μιμειται το παιξιμο του.

 

[Θεία Λένα]

Νομιζω μαλιστα πως μιμειται το παιξιμο του.

Ναιαιαιααιαι


Α, και τώρα που το θυμήθηκα υπάρχει κι η σκηνή στην Ιταλίδα που κάνει μπάνιο η Κοντού κι αργότερα λέει η Γιουλάκη «Ξένες παιδί μου, ΚΑΘΑΡΕΣ!!!!».
Οπότε ναι, μάλλον το μπάνιο κι η καλή υγιεινή ήταν κάποιο είδος... ταμπού

 

[TZELASO]

Καλά τώρα, μην τρελαθούμε ότι οι ξένες ήταν και είναι και πολύ καθαρές! Ακόμα και όταν οι Έλληνες έκαναν μπάνιο μια φορά το μήνα, λόγω δυσκολιών, έλλειψης ζεστού νερού, μπανιέρων και ανέσεων γενικότερα αλλά και νοοτροπίας, αν θέλετε, πολύ φοβάμαι ότι οι ξένοι έκαναν μπάνιο μια φορά το χρόνο. Ακόμα και σήμερα βλέπεις κάτι άπλυτους τουρίστες, ειδικά το καλοκαίρι, που είναι ν'απορείς... Πιτσιρίκα είχα δουλέψει σε ξενοδοχείο... Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη βρώμα (και την συμπεριφορά στα αντικείμενα -πετσέτες, κουρτίνες, μπάνια κλπ) των Άγγλων και των Νορβηγών! Για να μην πάμε πιο πίσω στο χρόνο... Στην "Ντεζιρέ" της Ανν Μαρί Σελίνκο, η ηρωίδα πλένεται μια φορά το μήνα γιατί ο μπαμπάς της είναι προχωρημένος (ένθερμος υποστηρικτής της Επανάστασης) και επιμένει να πλένονται οι κόρες του συχνότερα από τους άλλους που πλένονταν μια φορά τον χρόνο...!! Και καλά οι πληβείοι... Τι να πούμε για τους βασιλιάδες της εποχής... Η Μαρία Αντουανέτα λέγεται ότι δεν πλενόταν ποτέ εκτός από τα χέρια και το πρόσωπό της!!! Φαντάζεστε πώς θα βρωμούσε? Αργότερα, η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα κάνει μπάνιο πολύ συχνά και το προσωπικό ψιθυρίζει ότι δεν είναι καλά στο μυαλό της!

 

[hannele]

Είχα ακούσει, δεν ξερω αν ειναι αληθεια, οτι η Γαλλία εγινε η "μαμά" των αρωμάτων λόγω της ελλειψης καθαριοτητας...δλδ εφήυραν τα αρώματα για να καλύπτουν την μυρωδιά της απλυσιάς...

 

[elephadas]

Ε ναι ρε παιδιά, αλλά εδώ λέμε για τι γινόταν πριν λίγες 10ετίες, όχι την εποχή της Γαλλικής επανάστασης, που η μπόχα πήγαινε σύννεφο κι ο Λουί Κατόρζ βρωμοκοπούσε κάτω από το Dior - Eau Sauvage

Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες παλιά ήταν πιο βρώμικοι από βίτσιο. Απλώς οι συνθήκες έκαναν το συχνό πλύσιμο πολύ δύσκολο. Εγώ ξεκίνησα από βδομαδιάτικο μπάνιο (το χειμώνα), που μάλιστα το ζεστό νερό ήταν με κανάτα από έναν κουβά - ρίχναμε βραστό νερό από τσαγιέρα και του προσθέταμε νερό από τη βρύση για να γίνει χλιαρό. Και τουρτούρισμα στο μπάνιο γιατί πού να φτάσει η θερμότητα από τη σόμπα τόση απόσταση? Από μια ηλικία και μετά είχαμε θερμοσίφωνα, αλλά το ρεύμα ήταν πανάκριβο. Το μπάνιο ήταν απαραίτητα "το Σαββάτο το βράδυ" (*)

διότι έπρεπε να είμαστε καθαροί την Κυριακή κι όλοι ξέραμε ότι αν βγεις έξω μετά από μπάνιο θα πάθεις κρυολόγημα, γρίππη, πνευμονία, ψύξη. Άλλωστε "Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις και Κυριακή να μη λουστείς αν θέλεις να προκόψεις". Όσο μεγάλωνα τόσο πιο πολύ με ενοχλούσε η κατάσταση, αλλά ευτυχώς βελτιώνονταν και οι συνθήκες (χρησιμοποιούσαμε π.χ. τον θερμοσίφωνα), είχαμε μεγαλύτερη σόμπα, κι έτσι αύξανε η συχνότητα του μπάνιου μέχρι που από επιμονή μου βάλαμε ηλιακό θερμοσίφωνα (σπανιότατο πράγμα τότε) κι έγινε καθημερινό. Και όσο πιο "εκπολιτιζόμουνα" από αυτή την άποψη τόσο μ' ενοχλούσε η γενικότερη απλυσιά γύρω μου. Καλοκαίρι στο λεωφορείο, στριμωξίδι και άπλυτες μασχάλες δίπλα στη μύτη σου, και να μην μπορείς να αμυνθείς με τις δικές σου, πλυμένες και περασμένες με αποσμητικό

Αλλά υπήρχαν δύο πράματα που έκαναν διαφορα. Το ένα ήταν ο καθαρός αέρας της επαρχίας - όταν μετακόμισα Αθήνα δεν γινόταν να μη λούζομαι συχνότερα, διότι με το καυσαέριο που κάλυπτε τα πάντα πολύ χειρότερα από τώρα έκανε το μαλλί μου τζιβα πολύ σύντομα. Το άλλο ήταν ότι είχαμε εκπαιδευτεί να προσέχουμε να παραμένουμε καθαροί.

Πάντως στην Αμερική γνώρισα ανθρώπους από πολλές χώρες και άλλοι ήταν πεντακάθαροι άλλοι βρωμίληδες. Κι αυτό δεν είχε σχέση με τη χώρα από την οποία προέρχονταν. Αν και πάλι, δεν ξέρω τι κάνουν τώρα αλλά σε Εγγλέζικα βιβλία συχνά Εγγλέζοι περιγράφονταν να σηκώνονται από τη γεμάτη σαπουνάδα μπανιέρα και κατ' ευθείαν

(*) Αν κι ο Μπιθικώτσης δεν λέει για μπάνιο, απλώς "καινούργια αλλαξιά". Πόσες μέρες φορούσε το ίδιο σώβρακο ο ρομαντικός ήρως του τραγουδιού? Και φυσικά κουλά δεν έχει να την πάρει ο ίδιος..."Δωσ' μου μάνα καινούργια αλλαξιά". Αλλά παρεκτρέπομαι.

 

[Bambinella]

Δεν μιλαμε για χωρια, για 19ο αιωνα, δεν μιλαμε για σκληρες συνθηκες διαβιωσης που φυσικο ειναι ενα απλο ντουσακι να φανταζε υπερτατο κατορθωμα. Στο προ-προηγουμενο σχολιο μου αναφερθηκα σε μπανιερα και διαμερισμα. Μιλαμε για ανθρωπους της δεκαετιας του '60 που ζουσαν σε μεγαλεις πολεις, ειχαν τη μπανιερα και το θερμοσιφωνα τους και παρ' ολα αυτα θεωρουσαν το μπανιαρισμα κατι παραπλησιο με καταρα.
Αδυνατω να συλλαβω αυτη τη νοοτροπια.

 

[hannele]

...Αν κι ο Μπιθικώτσης δεν λέει για μπάνιο, απλώς "καινούργια αλλαξιά". Πόσες μέρες φορούσε το ίδιο σώβρακο ο ρομαντικός ήρως του τραγουδιού?....

Υπάρχουν κι χειρότερα!! Η αρχόντισσα κι ο αλήτης με το ίδιο εσωρουχο ο καθένας, για βδομάδες ολοκληρες, περιφέρονταν στην Ηγουμενίτσα, στα Γιάννενα, στα λαγκάδια, στα ποτάμια, στα ξωκλήσια, στα πανηγύρια...

 

[Θεία Λένα]

Τώρα που το θυμήθηκα (?) δε λέει κάτι η Αλίκη στον Παπαμιχαήλ στις Διπλοπενιές όταν της ζητάει καινούριο σώβρακο τύπου «με το σώβρακο σκέφτεσαι να τραγουδήσεις;»
Νομίζω είναι πάμπολλα τα περιστατικά του διαφορετικού τρόπου αντιμετώπισης της υγιεινής. Θα μπορούσε να ανοιχτει και θέμα σχετικό. Εγω δεν τολμώ να το ανοίξω γιατί δεν ξέρω πως να το θέσω κομψά

 

[hannele]

Τώρα που το θυμήθηκα (?) δε λέει κάτι η Αλίκη στον Παπαμιχαήλ στις Διπλοπενιές όταν της ζητάει καινούριο σώβρακο τύπου «με το σώβρακο σκέφτεσαι να τραγουδήσεις;»

Της ζηταει ενα καθαρό σωβρακο....
-Σώβρακο; χθες δεν αλλαξες βρε Γρηγόρη;;
-Κι επειδη αλλαξα χθες, δεν πρεπει να αλλάξω αλλη τετραετία;;; Θα πάω σε σπίτι να τραγουδήσω...
-Ε και τι βρε Γρηγόρη;;; λογαριαζεις να τραγουδήσεις με το σώβρακο;;;

Μου θυμίζει αυτό που προανέφερα, οτι όποιος πλενόταν "έξτρα" πλην του καθιερωμένου βδομαδιάτικου, πλενόταν για "υποπτο" λόγο. Ισως αυτην την υποψια ειχε η Μαρίνα-Αλίκη: ότι ο Γρηγόρης-Δημήτρης ήθελε να πλυθεί για να ειναι καθαρός, μην του τύχει κάτι με την Διαλυνά κι δει η Διαλυνα κατουρημένο σώβρακο...

 

[TZELASO]

Δεν μιλαμε για χωρια, για 19ο αιωνα, δεν μιλαμε για σκληρες συνθηκες διαβιωσης που φυσικο ειναι ενα απλο ντουσακι να φανταζε υπερτατο κατορθωμα. Στο προ-προηγουμενο σχολιο μου αναφερθηκα σε μπανιερα και διαμερισμα. Μιλαμε για ανθρωπους της δεκαετιας του '60 που ζουσαν σε μεγαλεις πολεις, ειχαν τη μπανιερα και το θερμοσιφωνα τους και παρ' ολα αυτα θεωρουσαν το μπανιαρισμα κατι παραπλησιο με καταρα.
Αδυνατω να συλλαβω αυτη τη νοοτροπια.

Βιβή μου, έχεις απόλυτο δίκιο... Εμείς αδυνατούμε να συλλάβουμε τέτοιου είδους νοοτροπία... Αλλά σκέψου πως αυτοί που μπήκαν στα διαμερίσματα τη δεκαετία του 1960, οι περισσότεροι ήταν άρτι αφιχθέντες από κάθε χωριουδάκι ή νεόπλουτοι που κατάφεραν και αγόρασαν ένα διαμέρισμα... Αυτό που λέει ο elephadas για το ζέσταμα του νερού, μου το έλεγε ο μπαμπάς μου.... Η μαμά του σε μια κατσαρόλα ζέσταινε νερό για να πλυθούν 11 άτομα!!! Φανταστείτε τώρα πόσες κατσαρόλες... και πολλές φορές ήταν δύσκολο και το κουβάλημα του νερού, ακόμα και στην Αθήνα... Στο μυαλό λοιπόν, των περισσοτέρων ανθρώπων που ήρθαν στην πόλη από τα χωριά ή τα νησιά τους, ήταν αποτυπωμένη η άποψη ότι το πλύσιμο είναι μια χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία... Η νοοτροπία δεν αλλάζει εύκολα... Τους πήρε κάποια χρόνια για να καταλάβουν ότι δεν είναι έτσι.... Ε, βοήθησε βέβαια και η εξέλιξη.... Η μπανιέρα που λες.... Μεγάλη εφεύρεσις... Οι διαφημίσεις αφρολούτρων την δεκαετία του '70...

 

[TZELASO]

Ε ναι ρε παιδιά, αλλά εδώ λέμε για τι γινόταν πριν λίγες 10ετίες, όχι την εποχή της Γαλλικής επανάστασης, που η μπόχα πήγαινε σύννεφο κι ο Λουί Κατόρζ βρωμοκοπούσε κάτω από το Dior - Eau Sauvage


Εντάξει, παρασύρθηκα και έφυγα από την εποχή αλλά βρε παιδί μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ακούω ότι οι Έλληνες είναι βρώμικοι… Ενώ τελικά οι πιο βρώμικοι στον κόσμο είναι οι ευγενείς Ευρωπαίοι… Να δείτε λουτρά ξενοδοχείων με τις πετσέτες χάμω, πατσαβούρια (ήθελαν απολύμανση μετά, μη σας πω πέταμα), με τις κουρτίνες βαμμένες από καρπούζι… Για να μην αναφέρω χειρότερα που όχι μόνο δεν είναι κόσμια αλλά τι να σας λέω! Όταν δούλευα μικρούλα στο ξενοδοχείο τα καλοκαίρια, οι ξένοι ήταν ό,τι χειρότερο για το προσωπικό του ξενοδοχείου!

 

[hannele]

Καλέ, νησια των Κυκλάδων μέχρι κι την δεκαετία του '90 ήταν ακόμη με τις στέρνες κι τα βυτιοφόρα. Στέρνες που τις ειχαν τα σπίτια προπολεμικά για να μαζεύουν το βροχινο νερό.

Ενας φίλος που δούλευε στην Σαντορίνη όλη την δεκαετία του '90, μου ελεγε ότι τα σπίτια, τα καταλύματα, τα μαγαζιά ήταν ακόμη με τις παλιές στέρνες, τις οποίες πλεον γεμιζαν με νερό απο βυτιοφόρα. Το κάθε ακίνητο είχε την δική του στέρνα, μέσα στην οποία υπήρχε μοτέρ και έστελνε το νερό στην βρύση του μπάνιου κι της κουζίνας. Οταν κοβόταν το ρεύμα δεν είχες κι νερό (πως θα δουλέψει το μοτερ...).
Μια-δυο φορές την βδομάδα φώναζες το βυτιοφόρο (ανάλογα την κατανάλωση που είχες κι την χωρητικότητα της στερνας σου) κι την γέμιζε, το οποίο νερό φυσικα χρυσοπλήρωνες. Για αυτό κι προσπαθούσαν να καταναλώνουν όσο λιγότερο νερό μπορούσαν, κι για το κόστος αλλά κυρίως για την ταλαιπωρία: χοντρά λάστιχα δεκάδων μέτρων στα καντούνια για να τροφοδοτήσουν νερό ακόμα κι τα πιο απομακρυσμένα σπίτια στα γκρεμνά της καλντέρας. Κι άντε τώρα να είναι Αυγουστος με τους τουρίστες κι τα λάστιχα μες τη μέση!! Μοιραία απέφευγαν το συχνό πλύσιμο γιατί θα τους άδειαζε πιο γρήγορα η στέρνα. Κι ξαναλέω, αυτή η κατάσταση '90s!! Δηλαδή 20-25χρόνια πίσω!! Αργότερα ο επιχειρηματίας Αλαφούζος εφτιαξε εργοστάσιο αφαλάτωσης κι έτσι απεκτησε ύδρευση το νησί κι απαλλάχτηκαν οριστικά απο τις στέρνες κι την ταλαιπωρία τους.
Την δεκαετία του '80, πολλοι ντόπιοι δεν ειχαν καν συνδέσει την στερνα του σπιτιου με την κουζινα κι το μπάνιο. Εβγαζαν το νερό με τον κουβά οπως προπολεμικα.

 

[RIO]

Μόλις είκοσι χρόνια πριν τη σκηνή με την Αλίκη οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με πινακίδες " απαγορεύεται το ουρειν ", οπότε φανταστειτε τι γινόταν.

Μεχρι και τη δεκαετια του '60 μεσα στα λεωφορεια υπηρχαν πινακιδες που εγραφαν "Απαγορευεται το πτυειν"

Θα είχε μεγαλύτερο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, αν οι πινακίδες απαγορεύεται το ουρείν, ήταν μέσα στα λεωφορεία...

 

[oldgrcinfun]

Παλια μπάνιο έκαναν μόνο κάθε Σαββατο. Κι όταν λέμε μπάνιο εννοούμε -για την εποχή εκείνη- λούσιμο κι ελαφρύ σαπούνισμα στο σώμα με λίγο νερό για ξέβγαλμα. Όποιος πλενόταν κι άλλες φορές μέσα την εβδομάδα θεωρείτο εξώλης κι προώλης, ότι δλδ πλένεται γιατί υπάρχει "ύποπτος" λόγος (πχ απιστία, επισκεψη σε οίκο ανοχής κλπ), εν ολίγοις ερωτοδουλειά. Ειδικά για τις γυναίκες που πλένονταν συνέχεια, τις θεωρούσαν του πεζοδρομίου: "για να πλένεται αυτή συνέχεια, συναντά άντρες!". Εξού κι ο υποτιμητικός όρος "παστρικιά". Απο την "πάστρα"=καθαριότητα αλλά με ειρωνική διαθεση δλδ π@@@@@α. Παστρικιές αποκαλούσαν οι εδώ ντόπιες, τις Μικρασιάτισσες, επειδη τις εβλεπαν -λόγω νοοτροπίας κι πολιτισμού- να πλένονται συνέχεια.

Ερωτοδουλειά ήταν και οι υποψίες του Λογοθετίδη για τον Κωνσταντάρα στο Ζηλιαρόγατο.
"... θα κάνει και μπάνιο".

 

[laura ingalls]

Και ο κύριος Μπιλ από την Αμερική στο "θα σε κάνω Βασίλισσα" ήθελε ένα ξενοδοχείο που να διαθέτει μπάνιο με ζεστό νερό και ο κυριος Μπεϊζάνης τσουρουφλίστηκε στην ιδέα τι το ήθελε το ζεστό νερό...
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 60 όπως μου έλεγε ο πατέρας μου ήταν δυσκολο στους επαρχιώτες που μέναν μακριά από αστικά κέντρα να κατανοήσουν την ύπαρξη του μπάνιου μέσα στο σπίτι! Το θεωρούσαν βρωμιά αφού δεν υπήρχαν αποχετεύσεις αλλά βόθροι και οι μυρωδιές και οι αναθυμιάσεις ήταν έντονες. Το μπάνιο τους πολλοί το κάναν σε αυτόν τον εξωτερικό χώρο για να φεύγουν τα νερά και τα σαπούνια. Άντε κάνε μπάνιο εσύ έξω στο κρύο.

Στις πόλεις ας θυμηθούμε ότι υπήρχαν και τα είδη υγιεινής μπιντέ, στα οποία έπλενες τα επίμαχα σημεία για να μην αναγκαστείς να κάνεις ολόκληρος ένα ντους.

 

[Uskoke]

και εδώ στο Ηράκλειο όπως έχω περιγράψει την δεκαετία του '80 ερχόταν το νερό κάθε δυο μέρες και βάζαμε μοτεράκι να μαζέψουμε νερό να γεμίσει το ντεπόζιτο το οποίο έπρεπε να φτάσει μέχρι να ξανάρθει το νερό απ το υδραγωγείο οπότε αναγκαστικά οικονομία. εμείς είχαμε 2 ντεπόζιτα του τόνου και είμασταν 4 άτομα οπότε παλευόταν, ήταν και το μοτεράκι μας καινούριο. παίρναμε όμως νερό απ το σοκάκι (το σπίτι μας έχει 2 εισόδους) και τραβούσαμε το περισσότερο νερό με το καινούριο μας μοτεράκι και οι γειτόνισσες γκρινιάζαν, οπότε κάποια στιγμή πήραμε νερό από μπροστά τον μεγάλο δρόμο και μας άφηναν ήσυχους. η γειτόνισσα όμως φιλοξενούσε τους συγγενείς της από Αθήνα που ήταν αρκετοί, ίσως 12 και είχε μόνο 2 βαρέλια για ντεπόζιτο, και μάλιστα χωρίς πιεστικό, δούλευαν μόνο με την δύναμη της βαρύτητας. και αναρωτιόμαστε πάντα πως έφτανε το νερό για τόσα άτομα, να πλυθούν, να μαγειρέψουν, να πιουν, για την τουαλέτα, για την λάτρα του σπιτιού, για το πλυντήριο. μιλάμε για πρωτόγονες καταστάσεις!και όταν άκουγαν το δικό μας πιεστικό, λέγανε (Δυνατά):ακούς το πιεστικό;;θα καταβρέχουν την αυλή.αυτοί να καταβρέχουν την αυλή και εμείς να μην έχουμε νερό να πιούμε!ολόκληρη επιχείρηση το νερό, περιμέναμε πως και πως να έρθει ο νερουλάς να ανοίξει την βάνα να πάρουμε νερό, είχε κάτι μακριά σίδερα για να ανοίγει τις βάνες οι οποίες ήταν κάτω από την άσφαλτο,και ερχόταν με μηχανάκι. τότε κανείς δεν έπαιρνε εμφιαλωμένο νερό, όλοι πίναμε το νερό της βρύσης.οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες το μπάνιο ήταν πολυτέλεια!
επίσης στο πατρικό της μάνας μου στην Τρίπολη ο παππούς είχε φτιάξει στα '60ς καζανάκι δηλαδή ένα είδος θερμοσίφωνα με ξύλα όμως που θεωρήθηκε φοβερή πρόοδος σε σχέση με τις κατσαρόλες!άντε κάνε εσύ μπάνιο χωρίς τρεχούμενο νερό με μισό μέτρο χιόνι έξω και -10 βαθμούς.

 

[Bambinella]

Και ο κύριος Μπιλ από την Αμερική στο "θα σε κάνω Βασίλισσα" ήθελε ένα ξενοδοχείο που να διαθέτει μπάνιο με ζεστό νερό και ο κυριος Μπεϊζάνης τσουρουφλίστηκε στην ιδέα τι το ήθελε το ζεστό νερό...

Ετσι ακριβως. Και στον Ζηλιαρογατο λεει ο Λογοθετιδης στον Κωνστανταρα: "Βρε τον Σπυρο που θα ταξιδεψει νυχτα και θα κανει και μπανιο!".
Μπανιο σημαινε "Ακολουθει σεξ". Η πιθανοτητα να ηθελες απλως να ξεβρωμισεις δεν επαιζε.
Μυαλα κακεντρεχη και κουτοπονηρα.

 

[Eagle 1]

Άμ και ο Ζήκος στην ταινία "της κακομοίρας", που τον κατάβρεξαν όταν έκανε καντάδα στη Φιφίκα του με το γραμμόφωνο? "Άντε μωρή σκουληκαντέρα που με έκανες μπάνιο που είχα να κάνω από το Πάσχα" είπε....