Rygar
Apple Lover
- Joined
- 14 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 8.557
- Αντιδράσεις
- 4.299
Ελα όλοι εχουμε φαει ξύλο από τους γονείς μας. Τους άντρες ιδίως μας χτύπαγε τον εγωισμό πιο πολύ. Θυμάστε κάποια από αυτές τις στιγμές που κάνατε κάτι και φαγατε τόσο ξύλο που σας εμεινε πραγματικά αξεχαστο και για ποιό λόγο; Μπορεί και να εγινε παρεξήγηση και να μη φταίγατε, δεν παίζει ρολο, αναφερτε το γεγονός.
Ξεκιναω εγω....(μισο να βρω τα χαρτομαντηλα)........ενθυμούμαι.....(ενα δακρυ κυλαει)..........1984, τελη Ιουλη και συγκεκριμενα την εβδομαδα της Αγ Παρασκευής, κλεισμένα τα 10 μου χρόνια, είχαμε ανεβει με τον πατερα μου ζνταράτσα να καθαρίσουμε λίγο από διαφορα αχρηστα αντικείμενα. Ενα απ'αυτά ηταν και ενα σπασμενο κομματι κεραίας TV. Το σπίτι μας ηταν μονοκατοικία γωνιακή.Στη γωνία ηταν ενας στύλος ΔΕΗ που ενωνε τις αλλες ακρες του τετραγώνου. Συνεβαινε το εξης περίεργο. Ενώ τα καλωδια που περνούσαν από την πρόσοψη του σπιτιού ήταν τεντωμένα, τα καλωδια που περνούσαν από την πλαινή πλευρά ήταν ιδιαίτερα χαλαρα. Εντάξει, δεν τα επιανες πηδωντας, ηταν ψηλά, όμως σου εκανε ιδιαίτερη εντύπωση η χαλαρότητά τους. Οι 2 κολώνες όμως δεν ειχαν γείρει, ήταν καθετες. Τεσπα, μην τα πολυλογώ. Η πλαινή πλευρά έβλεπε σε μια μικρή αλάνα με μπάζα. Παίρνω εγώ το κομματι κεραίας και το πετάω προς την αλανα. Ομως καποιο από τα συρματά της κεραίας πιάστηκε στο τελευταίο κατω καλώδιο της 5άδας των καλωδίων της ΔΕΗ, αυτό επειδή ηταν πολύ χαλαρό,έκανε μια κούνια και όταν επανήλθε, πιάστηκε στο ακριβώς απο πανω καλώδιο με αποτέλεσμα να γίνει βραχυκύκλωμα. Πετάχτηκαν πολλές σπίθες και εγώ πανικόβλητος, κατεβηκα στο σπίτι και κρύφτηκα κατω από το κρεβάτι. Ακουγα φωνές απ'εξω, καποια στιγμή νομίζω με φώναξε η μανα μου. Βγαίνω και στα σκαλια της ταρατσας περίμενε ο πατέρας μου. Μολις με βλέπει μου σκάει ενα χαστούκι, ακομα και τώρα το θυμάμαι! Και μου λεει "Δεν εχει λουνα παρκ σήμερα!" (στη Χαλκιδα εχουμε μεγαλη εμποροπανύγηρη εκείνη την εβδομαδα). Εγώ μετά από το χαστούκι, κατουριέμαι από το ξάφνιασμα και νομίζω ξανακρύφτηκα κατω από το κρεβατι. Αργότερα εμαθα ότι το προτελευταίο καλώδιο της 5αδας που περνούσε από την μπροστινή όψη (όχι την πλαινή που προκάλεσε το βραχυκύκλωμα), είχε κοπεί, είχε πεσει στο δρόμο και τιναζόταν αριστερά/δεξιά σα φίδι που του εκοψες το κεφαλι. Αν υπηρχε κόσμος που να περνάει από εκεί, πιθανόν να συνεβαινε θανατηφορο ατύχημα! Το καλώδιο συνδέθηκε καπως πρόχειρα από τη ΔΕΗ και ήταν έτσι για πολλά χρόνια. Δεν εχω προσέξει αν ακόμα είναι σε αυτή την κατάσταση, παντως οι κολώνες της γειτονιάς δεν έχουν αλλάξει από τότε. Θα παω να δω καποια στιγμή αν υπαρχει ετσι πρόχειρα συνδεδεμένο και αν όντως είναι, θα τραβήξω φωτό.
Χρόνια μετά αφού χάσαμε τον πατέρα μου, η μανα μου μού είπε πως είχε στεναχωρηθεί αφάνταστα που με χαστούκισε. Αυτή ηταν και η μοναδική φορά που με ακούμπησε (η μάνα πολλές φορές, αλλά οι μαμάδες με ελαχιστες εξαιρέσεις χειροδικείτε στα πιτσιρίκια σας ασύστολα
)....
Αφτα.
Ξεκιναω εγω....(μισο να βρω τα χαρτομαντηλα)........ενθυμούμαι.....(ενα δακρυ κυλαει)..........1984, τελη Ιουλη και συγκεκριμενα την εβδομαδα της Αγ Παρασκευής, κλεισμένα τα 10 μου χρόνια, είχαμε ανεβει με τον πατερα μου ζνταράτσα να καθαρίσουμε λίγο από διαφορα αχρηστα αντικείμενα. Ενα απ'αυτά ηταν και ενα σπασμενο κομματι κεραίας TV. Το σπίτι μας ηταν μονοκατοικία γωνιακή.Στη γωνία ηταν ενας στύλος ΔΕΗ που ενωνε τις αλλες ακρες του τετραγώνου. Συνεβαινε το εξης περίεργο. Ενώ τα καλωδια που περνούσαν από την πρόσοψη του σπιτιού ήταν τεντωμένα, τα καλωδια που περνούσαν από την πλαινή πλευρά ήταν ιδιαίτερα χαλαρα. Εντάξει, δεν τα επιανες πηδωντας, ηταν ψηλά, όμως σου εκανε ιδιαίτερη εντύπωση η χαλαρότητά τους. Οι 2 κολώνες όμως δεν ειχαν γείρει, ήταν καθετες. Τεσπα, μην τα πολυλογώ. Η πλαινή πλευρά έβλεπε σε μια μικρή αλάνα με μπάζα. Παίρνω εγώ το κομματι κεραίας και το πετάω προς την αλανα. Ομως καποιο από τα συρματά της κεραίας πιάστηκε στο τελευταίο κατω καλώδιο της 5άδας των καλωδίων της ΔΕΗ, αυτό επειδή ηταν πολύ χαλαρό,έκανε μια κούνια και όταν επανήλθε, πιάστηκε στο ακριβώς απο πανω καλώδιο με αποτέλεσμα να γίνει βραχυκύκλωμα. Πετάχτηκαν πολλές σπίθες και εγώ πανικόβλητος, κατεβηκα στο σπίτι και κρύφτηκα κατω από το κρεβάτι. Ακουγα φωνές απ'εξω, καποια στιγμή νομίζω με φώναξε η μανα μου. Βγαίνω και στα σκαλια της ταρατσας περίμενε ο πατέρας μου. Μολις με βλέπει μου σκάει ενα χαστούκι, ακομα και τώρα το θυμάμαι! Και μου λεει "Δεν εχει λουνα παρκ σήμερα!" (στη Χαλκιδα εχουμε μεγαλη εμποροπανύγηρη εκείνη την εβδομαδα). Εγώ μετά από το χαστούκι, κατουριέμαι από το ξάφνιασμα και νομίζω ξανακρύφτηκα κατω από το κρεβατι. Αργότερα εμαθα ότι το προτελευταίο καλώδιο της 5αδας που περνούσε από την μπροστινή όψη (όχι την πλαινή που προκάλεσε το βραχυκύκλωμα), είχε κοπεί, είχε πεσει στο δρόμο και τιναζόταν αριστερά/δεξιά σα φίδι που του εκοψες το κεφαλι. Αν υπηρχε κόσμος που να περνάει από εκεί, πιθανόν να συνεβαινε θανατηφορο ατύχημα! Το καλώδιο συνδέθηκε καπως πρόχειρα από τη ΔΕΗ και ήταν έτσι για πολλά χρόνια. Δεν εχω προσέξει αν ακόμα είναι σε αυτή την κατάσταση, παντως οι κολώνες της γειτονιάς δεν έχουν αλλάξει από τότε. Θα παω να δω καποια στιγμή αν υπαρχει ετσι πρόχειρα συνδεδεμένο και αν όντως είναι, θα τραβήξω φωτό.
Χρόνια μετά αφού χάσαμε τον πατέρα μου, η μανα μου μού είπε πως είχε στεναχωρηθεί αφάνταστα που με χαστούκισε. Αυτή ηταν και η μοναδική φορά που με ακούμπησε (η μάνα πολλές φορές, αλλά οι μαμάδες με ελαχιστες εξαιρέσεις χειροδικείτε στα πιτσιρίκια σας ασύστολα


Αφτα.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: