dionik είπε:
Γενικά οι ιστορίες που δημιούργησε ο Uderzo μόνος του χωρίς τον Goscinny, δεν είναι και ό,τι καλύτερο έχει βγει σε Asterix... :icon_cry:
Dionik θα διαφωνήσω εν μέρει. Θεωρώ την
Οδύσσεια του Αστερίξ εξαίρετη τόσο σεναριακά όσο και σκιτσογραφικά. Το ίδιο πιστεύω για τον
Γιο του Αστερίξ, που τον βρίσκω συμπαθέστατο, όπως και για το
Ο Αστερίξ στις Ινδίες (τουλάχιστον αυτός ήταν ο τίτλος στις εκδόσεις Ψαρόπουλου, στη Μαμούθκομιξ νομίζω ότι είναι
Ο Αστερίξ και η Ραχαζάντ).
Νομίζω ότι και οι τρεις αυτές ιστορίες είναι αντάξιες αυτών που έγραψε ο Uderzo σε συνεργασία με τον Goscinny. Παρέλειψα βέβαια την προγενέστερη
Μεγάλη τάφρο, που τη βρίσκω απλώς καλή. Πιστεύω ότι το επίπεδο άρχισε να πέφτει από το
Ρόδο και ξίφος, και συνέχισε την γνησίως φθίνουσα πορεία του μέχρι το -κατά τη γνώμη μου απαράδεκτο-
Και ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι τους.
Τη δεκαετία του '80 γυρίστηκαν και μερικές ταινίες κινουμένων σχεδίων. Δύο από αυτές θεωρώ ότι είναι κα-τα-πλη-κτι-κές! Η μία είναι
Ο Αστερίξ λεγεωνάριος - μονομάχος (ή αλλιώς
Η έκπληξη του Καίσαρα), μια πολύ έξυπνη μείξη δύο διαφορετικών ιστοριών (
Ο Αστερίξ λεγεωνάριος και
Ο Αστερίξ μονομάχος), με άψογη σκηνοθεσία, ατμοσφαιρικές σκηνές και υπέροχη μουσική. Η δεύτερη είναι
Ο Αστερίξ στους Βρετανούς, με παρόμοιες αρετές, και με απίστευτο λεκτικό χιούμορ - και μόνο που ακούς τους Βρετανούς να μιλούν Γαλλικά με οξφορδιανή προφορά, νομίζω ότι είναι αρκετό!
![biglaugh :biglaugh: :biglaugh:](/styles/default/xenforo/smilies/xenforo/biglaugh.gif)