Αστερισμός της Παρθένου (1973)

[ARETARA]

Αστερισμός της Παρθένου (1973)

Retrodb:http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85

Μια σπονδυλωτή ταινία δομημένη σε 3 μέρη εξετάζει το παρόν θέμα. Είναι ο "Αστερισμός της Παρθένου" μια παραγωγή της Φίνος Φιλμς του 1973, σε σενάριο Γιώργου Τζαβέλλα και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.

Το σενάριο-το καστ. Μια πόρνη (Ζωή Λάσκαρη) αφηγείται στους πελάτες της και μια διαφορετική ιστορία της ζωής της που ανταποκρίνεται στις ζωές άλλων συναδέλφων της.

Στην πρώτη υποδύεται σε έναν φοιτητή (Γιώργος Κωνσταντής) την Καίτη. Εργάτρια με προσφυγικές ρίζες, ζει σε ένα φτωχικό με τον παππού της (Νότης Περγιάλης) και το αγόρι της είναι ο Γιάγκος (Χρήστος Νομικός). Θέλοντας να ξεφύγει απ' τη μιζέρια της σχετίζεται με τον επιχειρηματία "Μπούλη" (Γιάννης Αργύρης) και τον μέλλοντα γαμπρό του (Βάσος Αδριανός). Η πρόσκαιρη επαφή με την ανώτερη τάξη και το χρήμα θα διακοπεί σύντομα όπως ήταν αναμενόμενο. Θα επιστρέψει στον Γιάγκο, ο τελευταίος όμως έχει κάνει οικογένεια... Η Καίτη οδηγείται στα γνωστά μονοπάτια...

Στην δεύτερη αφηγείται σε έναν άλλο πελάτη (Νίκος Δενδρινός) την ιστορία της Άννας. Σε ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας ένα νεαρό κορίτσι, η Άννα Μπαμπαρδούλη (Ζωή Λάσκαρη) χάνει από παιδί την αγνότητά της από ένα τυχαίο περιστατικό. Ο έρωτάς της ο Διαμαντής (Αντώνης Αντύπας) θα την παρατήσει εξαιτίας αυτού. Θέλοντας να καλύψουν το περιστατικό οι γονείς της Λεωνίδας (Σπύρος Καλογήρου) και Μάρθα (Άννα Παιτατζή) συντάσσουν σχετικό βεβαιωτήριο (Απόσπασμα 2). Σε βοήθεια σπεύδει και η θεία της από την Αθήνα (Ευαγγελία Σαμιωτάκη). Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά και ούτε ο κόκκορας θα σταθεί ικανός να σώσει την τιμή της οικογένειας... Για να γλιτώσει την κατακραυγή (και το ντουφέκισμα) η Άννα φεύγει από το χωριό...

Στην τρίτη ιστορία περιγράφει στον αξιωματικό υπηρεσίας του αστυνομικού τμήματος (Κώστας Φλωράτος;) την κατάληξή της ως Τίνα. Παντρεμένη με έναν νεαρό μηχανικό, τον Νίκο (Χρήστος Πολίτης) σχεδιάζουν το μέλλον τους. Ο Νίκος εργάζεται ως συμβασιούχος σε μια τεχνική εταιρεία και η Τίνα στο σπίτι ως νοικοκυρά. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται ειδυλλιακά. Ο Νίκος παθαίνει μια ασθένεια των ματιών η οποία απαιτεί μια δαπανηρή ιατρική επέμβαση για να αποκατασταθεί. Αναζητώντας λύση η Τίνα θα δεχτεί την πρόταση της γειτόνισσάς της Λουκίας (Μπέτυ Βαλάση) να αναλαμβάνει πελάτες. Η δουλειά θα διακοπεί όταν ο τελευταίος πελάτης θα είναι ο Νίκος... Η ταινία τελειώνει έξω από το 24ο Α.Τ. όπως ακριβώς άρχισε. Ο φοιτητής που πάντα περιμένει θα είναι εκεί...

 

Σχόλια. Ο Γιώργος Τζαβέλλας επχειρεί με το σενάριό του να θίξει αρκετά κοινωνικά θέματα μαζί. Την φτώχεια των μικροαστικών στρωμάτων και την διαφθορά των μεγαλοαστών. Την άγνοια, τον συντηρητισμό και την προκατάληψη της ελληνικής επαρχίας. Την πορνεία ως βιοποριστικό μέσο και αναγκαστική επιλογή. Την απόρριψη και την κοινωνική κατακραυγή των ιερόδουλων από το κοινωνικό περιβάλλον. Δεν είμαι σίγουρος ότι ο Δαλιανίδης πετυχαίνει να εμβαθύνει, τουλάχιστον στον βαθμό που θα ανέμενε κάποιος από μια τέτοια ταινία. Η αίσθησή μου είναι πως μάλλον κυμαίνεται σε ρηχά νερά. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο η ματιά του στην δεύτερη ιστορία όπου βέβαια περνάει πιο εύκολα (υπό μορφή σάτιρας ολίγον τι καταγγελτικής) στα στερεότυπα που κυριαρχούν και στην διαφορά Αθήνας-επαρχίας. Οι άλλες δύο περιπτώσεις δίνονται σχεδόν υπό τη μορφή σινερομάντζου που περνάει στο μάτι του θεατή σχετικά αδιάφορα (ειδικά η τελευταία ιστορία).

Η Ζωή Λάσκαρη στέκεται αρκετά πειστικά στο ρόλο της χωρίς βέβαια να αφήνει εποχή με την ερμηνεία της. Από τους υπόλοιπους θα ξεχώριζα μόνο την παρουσία των "έμπειρων" Νότη Περγιάλη, Γιάννη Αργύρη και Σπύρου Καλογήρου.

Η μουσική του Μίμη Πλέσσα ακολουθεί το σενάριο και ανταποκρίνεται σε αυτό. Τίποτε το ιδιαίτερο ωστόσο.

Όπως πιθανά αρκετοί γνωρίζουν το σενάριο της ταινίας γράφτηκε το 1966 από τον Γιώργο Τζαβέλλα με πιθανή πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Για διάφορους λόγους τελικά δεν υλοποιήθηκε αυτή η εκδοχή και η ταινία γυρίστηκε 7 χρόνια αργότερα με τη Ζωή Λάσκαρη.

 

Απόσπασμα 1: Στην κηδεία του παππού (σχολιάζουν την Καίτη οι γειτόνισσες):

 

Γειτόνισσα 1 (Ειρήνη Κουμαριανού): - Τι ήρθε να μας δείξει η πρόστυχη, ότι έχει λεφτά και μπορεί να κάνει κηδεία πολυτελείας;

Γειτόνισσα 2: - Εσύ τον έφαγες τον παππού!!!

Γειτόνισσα 3: - Απ' τον καημό του πέθανε!!!

Γειτόνισσα 1: - Κανένας δεν πρέπει να την συνοδέψει στο νεκροταφείο!!!

 

Απόσπασμα 2 (Κατά τη σύνταξη του βεβαιωτηρίου αγνότητας της Άννας):

 

Γιατρός (Γιάννης Χειμωνίδης): - ...βεβαιούμεν, οι τρεις κάτωθι υπογεγραμμένοι ότι η Άννα Μπαμπαρδούλη του Λεωνίδα και της Μάρθας, απώλεσε την παρθενική της αγνότητα...

Παπάς: - Τι απώλεσε;

Δάσκαλος: - Την παρθενική της αγνότητα!!!!

Λεωνίδας (Σπύρος Καλογήρου): - Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσς, σιγά, σιγά κυρ δάσκαλε...Παππούλη μου γράμματα ξέρεις, διάβασε και υπόγραψε...

Μάρθα (Άννα Παιτατζή): - Για το Θεό κυρ δάσκαλε, μην το μάθει όλο το χωριό και καήκαμε!!!

Δάσκαλος: - Γιατί κάνετε έτσι; Από ποιους θα το μάθει; Απ' το γιατρό, ή από μας; Παπάς και δάσκαλος δεν είμαστε δύο τυχαίοι μάρτυρες, είμαστε δυο τάφοι...

 

Απόσπασμα 3 (Νίκος και Τίνα στο τελευταίο μέρος):

 

Τίνα: - Σας έκανα να περιμένετε...Με συγχωρείτε...Γιατί έτσι στο σκοτάδι; (...) Νίκο!!! Έγινες καλά αγάπη μου; Βλέπεις ματάκια μου; Τίποτε άλλο δεν με νοιάζει...Έγιναν καλά τα μάτια σου;

Νίκος: - Δυστυχώς...

 

Φωτογραφίες.

1. Σουβλάκι και Στράτος Διονυσίου στην γειτονιά. Καίτη και Γιάγκος πάνω στο αγροτικό.

 ​

 

2. Από τα χαμηλά στα ψηλά...Η Καίτη από εργάτρια στην (τότε κραταιά) κλωστουφαντουργία στα σαλόνια και ο Γιάγκος να παρακαλάει...

 

​

 

3. Βουκολικό τοπίο με τον Διαμαντή και την Αννούλα...

 ​

 

4. Νίκος και Τίνα την ημέρα του γάμου (αριστερά). Δεξιά μαθαίνουν από τον οφθαλμίατρο (Θεόδωρος Έξαρχος) τα δυσάρεστα νέα...

 ​

 

5. Πριν τον πρώτο πελάτη. Τίνα και Λουκία (Μπέτυ Βαλάση).

 ​

 

[RIO]

Καρακάλτ ταινία! Η δεύτερη ιστορία με το σεντόνι και τον κόκκορα, έχει αφήσει εποχή...

 

[D@redevil]

Ο σχολιασμός είναι εξαιρετικός (δεν περίμενα φυσικά και τίποτα λιγότερο! ).

Δεν την έχω δει την ταινία και να είμαι ειλικρινής, με απέτρεψες από το να τη δω, μολονότι οι ιστορίες μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες.

Να κάνω μια ερώτηση γιατί κάπου "χάθηκα" προφανώς: Πώς κάνει την εναλλαγή από τη μια ιστορία στην άλλη?

 

[ARETARA]

Με τον σχολιασμό μου αγαπητή Dare ασφαλώς και δεν επιδιώκω να αποτρέψω κάποιον από το να δει την ταινία. Την δική μου άποψη καταθέτω που μπορεί φυσικά να απέχει από αυτές άλλων. Όσον αφορά το πέρασμα από την μία ιστορία στην άλλη γίνεται με την επαναφορά στην αρχική χρονική στιγμή δηλαδή λίγο πριν την σύλληψη της Λάσκαρη για παράνομη πορνεία.

 

[D@redevil]

Δεν είπα ότι το έκανες σκόπιμα! #)

Αλλά να... Είναι σα μια ταινία που ανέβασε σήμερα ο Tonytony, που μεταξύ σοβαρού & αστείου αναφέρει τη λέξη "τραγική" (με το σκεπτικό ότι τιτλοφορείται κωμωδία και τελικά μόνο κωμωδία δεν είναι! )

Απλά είστε μερικοί εδώ που έχετε μεγάλο υπόβαθρο στον ελληνικό κινηματογράφο και αφού -ούτως η άλλως δεν έχω χρόνο για "πειραματισμούς" στο τι θα δω, κρατάω τη γνώμη σας! Όχι ότι αν μου τύχει, δε θα τη δω - απλά δε θα είναι από τις ταινίες που θα κυνηγήσω!

 

[elephadas]

Μπα, η ιστορία με το κοριτσάκι και την καρέκλα (η δεύτερη από τις ιστορίες) είναι τόσο τραβηγμένη από τα μαλλιά με τις διάφορες παρεξηγήσεις και ανατροπές που έχει φοβερή πλάκα. Και μόνο γι' αυτήν αξίζει να δει κανείς την ταινία. Δεν μπορούσε βέβαια η ARETARA σε μια περίληψη να αναφερθεί σε όλες τις ξεκαρδιστικές υποϊστορίες, ας πούμε εκείνο το "Ο έρωτάς της ο Διαμαντής (Αντώνης Αντύπας) θα την παρατήσει εξαιτίας αυτού" δεν είναι τόσο απλός λόγος όσο μοιάζει... έχει πολλή ιστορία το ΓΙΑΤΙ ακριβώς την παράτησε. Αν αντί για τη Λάσκαρη βάζανε την Γκιζέλα Ντάλι η συγκεκριμένη ιστορία θα γινόταν μια ωραιότατη κωμωδία.

 

[D@redevil]

Πολύ με προβληματίσατε!

Τελικά να την ψάξω ή όχι? Και αν την ψάξω, να τη δω ως κωμωδία ή ως κοινωνική?

 

[retrofan]

Δυο φορές που είδα την ταινία έμεινα με την εντύπωση πως η τρίτη ιστορία είναι και η πραγματική δική της ενώ οι άλλες δύο όχι. Το δηλώνει εξάλλου η Λάσκαρη σε κάποιο σημείο ότι "δανείζεται" τις ιστορίες των άλλων "συναδέλφων" της για να διηγείται στους πελάτες που έχουν όλοι την ίδια απορία "πώς κατέληξες εδώ πέρα;"

Ο αστυνόμος όμως που την συλλαμβάνει βλέπει στην ταυτότητά της ότι είναι παντρεμένη κι έτσι αυτή του διηγείται την τρίτη "εκδοχή".

Βέβαια αυτή η τρίτη (και φαρμακερή ) πάντοτε μου καθόταν στο στομάχι. Γιατί αρνούμαι να πιστέψω πως μία ερωτευμένη, νιόπαντρη μικροαστούλα βρήκε την πορνεία ως μοναδικό μέσο πληρωμής των ιατρικών εξόδων του άντρα της ... Για τον Θεό! Ας πήγαινε στην τράπεζα, ας εξηγούσε στους γονείς της κι ας πουλούσαν το σπίτι τους και ό,τι άλλο είχαν και δεν είχαν ...

Παραείναι τραβηγμένο από τα μαλλιά το "δεν θέλω αλλά αναγκάζομαι". Τουλάχιστον η Καίτη της πρώτης ιστορίας είναι πιο πιστευτή ως επιλογή φυγής από τη μιζέρια και η Άννα της δεύτερης (παρά το γκροτέσκ στα όρια του κωμικού της περίπτωσής της) εύστοχη σάτιρα της οπισθοδρομικής ελληνικής επαρχίας.

Edit @d@redevil δεν επιτρέπεται να μην έχεις δει τον "Αστερισμό της Παρθένου" . Και κοινωνική και φοβερά κωμική σε μερικά σημεία. Καρακάλτ σίγουρα ...

 

[ARETARA]

Δυο φορές που είδα την ταινία έμεινα με την εντύπωση πως η τρίτη ιστορία είναι και η πραγματική δική της ενώ οι άλλες δύο όχι.

Σηκώνει πολύ συζήτηση το αν η τρίτη ιστορία είναι αληθινή ή όχι. Για τις άλλες δύο δεν συζητάω, ανήκουν σε δύο συναδέλφους της. Σε κάποια φάση λίγο πριν συλληφθεί η Λάσκαρη από την αστυνομία υπάρχει ο εξής διάλογος:

Συνάδελφος: - Τη δική σου την ιστορία πότε θα την πεις;

"Τίνα" - Ούτε την είπα ούτε θα την πω ποτέ.

Συνάδελφος: - Μήπως θα την πεις στην αστυνομία;

Εκείνη τη στιγμή εμφανίζονται η κλούβα και το περιπολικό.

Θέλω να πω ότι όσο είναι πιθανό να είναι η πραγματική ιστορία της άλλο τόσο είναι πιθανό να είναι άλλη μια ακίνδυνη εφεύρεσή της ενώπιον του αξιωματικού υπηρεσίας που να ταιριάζει με τα στοχεία (Γονείς, σύζυγος, επίπεδο μόρφωσης). Στο τέλος, η ευκολία με την οποία φεύγει με τον φοιτητή και επιπρόσθετα τα σωστά σχόλια του retrofan σχετικά με την εύκολη απόφαση να γίνει πόρνη με κάνουν να εκτιμήσω (με κάθε επιφύλαξη) ότι η ιστορία είναι μάλλον πλαστή.

 

[D@redevil]

Edit @d@redevil δεν επιτρέπεται να μην έχεις δει τον "Αστερισμό της Παρθένου" . Και κοινωνική και φοβερά κωμική σε μερικά σημεία. Καρακάλτ σίγουρα ...

Οκ, θα προσπαθήσω την Κυριακή να τη δω!

Θα επανέλθω με εντυπώσεις!

 

[Bambinella]

Υπαρχει μια φραση μεσα στο εργο που το καιει. Τι το καιει, δηλαδη. Σταχτη το κανει!

Λεει καποια στιγμη η Λασκαρη σε εναν πελατη της, αφοτου του εχει διηγηθει τη δευτερη ιστορια: Για ολα φταιει το ζωδιο μου. Παρθενος.

Α, εγω Υδροχοος, λεει ο πελατης.

Τωρα τι ηταν αυτο; Μεμιας διαλυεται ολη η μαγεια του τιτλου. Δηλαδη στο ζωδιο της Λασκαρη αναφεροταν; Περιμενα κατι πιο συμβολικο, κατι πιο ερωτικο και ομιχλωδες. Δεν ξερω αν με καταλαβαινετε.

Επρεπε να μην το αφηνε αυτο ο Δαλιανιδης. Μεγα σφαλμα.

 

[ARETARA]

Υπαρχει μια φραση μεσα στο εργο που το καιει. Τι το καιει, δηλαδη. Σταχτη το κανει!Λεει καποια στιγμη η Λασκαρη σε εναν πελατη της, αφοτου του εχει διηγηθει τη δευτερη ιστορια: Για ολα φταιει το ζωδιο μου. Παρθενος.

Α, εγω Υδροχοος, λεει ο πελατης.

Τωρα τι ηταν αυτο; Μεμιας διαλυεται ολη η μαγεια του τιτλου. Δηλαδη στο ζωδιο της Λασκαρη αναφεροταν; Περιμενα κατι πιο συμβολικο, κατι πιο ερωτικο και ομιχλωδες. Δεν ξερω αν με καταλαβαινετε.

Επρεπε να μην το αφηνε αυτο ο Δαλιανιδης. Μεγα σφαλμα.

Εδώ συνελήφθη ο Δαλιανίδης να Φωσκολίζει ασύστολα καθόσον μόνο ο Φώσκολος είναι τόσο ικανός ώστε να τα λέει ΟΛΑ μα ΟΛΑ στον θεατή να τα εξηγεί με το νι και με το σίγμα λες και έχει καταγχωθεί μήπως κάποιος δεν καταλάβει κάτι ή παρεξηγήσει κάποια φράση και καταλάβει άλλα πράγματα από αυτά που ήθελε να του περάσει ο Φώσκολος. Και ας λένε ότι ο κινηματογράφος προσομοιάζει με παγόβουνο (το 10% δίνεται στον θεατή, τα υπόλοιπα τα σκέφτεται/φαντάζεται/εκτιμά/κρίνει/υπολογίζει κλπ κλπ).

 

[atanasio]

Πιστεύω ότι, παρά τους πολύ καλούς συντελεστές, η ταινία μένει στην επιφάνεια και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πολύ σοβαρά. Η δεύτερη και η τρίτη ιστορία είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά και μάλιστα η τρίτη θυμίζει υπερβολικά το μελό του Στράντζαλη "Μάνα γιατί με γέννησες" (1962, σε σενάριο Φώσκολου). Η Λάσκαρη και οι περισσότεροι συμπρωταγωνιστές της είναι πειστικοί, αλλά γενικά η όλη δουλειά μυρίζει "διεκπεραίωση" και τίποτα περισσότερο.

 

[panp]

Η γνωστή χαρακτηριστική φωτογραφία από την ταινία με τη Λάσκαρη να στέκεται με νάζι στο πεζοδρόμιο είναι έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Παγκρατίου, στην οδό Πρατίνου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

 

[dimitri10b]

Την ταινία την είδα σήμερα εντελώς τυχαία πρώτη φορά και είμαι πλήρως απογοητευμένος κυρίως από τον Τζαβέλλα...Μετά τη λατρεμένη μου Λίρα, το μια ζωή την έχουμε κ.λ.π περίμενα να δω κάτι πάρα πολύ δυνατό (ίσως και αυτό να φταίει για την τόση μου απογοήτευση). Η ιστορία του χωριού ήταν για γέλια ενώ η τρίτη ήταν για κλάματα-με την κακή έννοια...Η Λάσκαρη στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων(το στήθος της πάλι,όχι )...

Αν μπορώ να πω πως χαίρομαι για κάτι, αυτό είναι που γλίτωσε η Αλίκη αυτή την απίστευτη κακοτοπιά...

 

[Domenica]

Εγω παλι βρισκω την ταινια συμπαθεστατη και σουπερ καλτ! Τωρα για την οποια καλλιτεχνικη αξια της ειναι αλλο θεμα ας πουμε απλα πως ολοι δικαιουνται λαθη ειδικα αν ειναι τοσο διασκεδαστικα! Νομιζω πως η αληθινη ιστορια ειναι η τριτη που ειναι και η καλυτερη και μου αρεσε πολυ ο χαρακτηρας της Μπετυ Βαλαση. Δεν μπορω να φανταστω την Ζωη Λασκαρη ουτε εργατρια, ουτε χωριατοπουλα ενω πειθει σαν μικροαστη συζηγος. (και συγκινηθικα κιολας!). Και η Ζωη Λασκαρη ειναι πολυ ομορφη και της παει το καπως ταλαιπωρημενο στυλ. Παντως παρα το καπως φαιδρο της αντιμετωπισης του θεματος της η ταινια δειχνει πολλες αληθειες και ασκει πολυ σκληρη κριτικη στην υποκριτικη και συντηρητικη ελληνικη κοινωνια.

Η ιστορια με την καρεκλα εχει μυθικες διαστασεις βεβαια αλλα φανταστειτε ομως πως καποτε επειθε το κοινο και το ειρωνικο γελιο παγωνει καπως...

 

[spyrosd]

Ιδού και το αγγλικό trailer της ταινίας

Προσωπικά την θεωρώ πολύ προχώ ταινία για την εποχή. Ήταν άτυχη όμως γιατί βγήκε στις αίθουσες λίγες μέρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και δεν έκανε πολλά εισιτήρια. Στην τηλεόραση προβλήθηκε το 1979 ως Ακατάλληλη και τελικά την είδα το 1991 όταν είχα μεγαλώσει και με άφησαν από το σπίτι να την δω . Χα -χα

 

[ARETARA]

Μια αρκετά σημαντική φωτογραφία από την ταινία. Από αριστερά, ο Θάνος Τζαβέλλας, γιος του Γιώργου Τζαβέλλα, η Ζωή Λάσκαρη, ο Γιώργος Τζαβέλλας, ο Χρήστος Πολίτης και ο Γιάννης Δαλιανίδης σε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα. Πηγή.

 

 

[tonytony]

 

[ARETARA]

Άλλη μία φωτογραφία, από την τρίτη ιστορία όπου το ζευγάρι επισκέπτεται τον οφθαλμίατρο (Θόδωρος Έξαρχος). Πηγή.