Crimson Moonlight
RetroActive
- Joined
- 13 Ιουλ 2015
- Μηνύματα
- 524
- Αντιδράσεις
- 324
Ελπίζω να μην υπάρχει παρόμοιο θέμα, αν υπάρχει άς μεταφερθεί.
ΞΕΚΙΝΆΜΕ!!!
Τα περισσότερα σχολεία από παλία είχαν κι έναν αστικό θρύλο να τα ακολουθεί. Άλλοτε αστείο, άλλοτε φρικιαστικό.
Στο δικό μου σχολείο από την δεκαετία του '60 έλεγαν για ένα κοριτσάκι που ανέβηκε μόνο του στην σοφίτα και κατά λάθος μάγγωσε η πόρτα κι εγκλωβίστηκε μέσα. Για μέρες φώναζε για βοήθεια, αλλά εκεί πάνω κανείς δεν την άκουγε. Δεν έβρισκε φαγητό, ενώ φοβόταν τόσο πολύ τα ποντίκια που αλώνιζαν στην έρημη σοφίτα. Πέρασε ένας μήνας και τότε την βρήκε ο θυρωρός νεκρή, κρεμασμένη μ' ένα σχοινί στο δοκάρι της σκεπής. Το σώμα της ήδη σάπιζε καθώς το κατέτρωγαν οι μύγες. Από τότε η πόρτα για την σοφίτα ασφαλίστηκε με αλυσίδες ενώ το φάντασμα της καταδικασμένης μικρούλας έμεινε να περιπλανιέται αιώνια μόνο του και οργισμένο σ' εκείνη τη σοφίτα. Όποιος μαθητής τολμησε να μπεί μέσα, βρέθηκε ανεξήγητα νεκρός στις σκάλες, μ' ένα ύφος τρόμου στην τελευταία ματιά του.
Ο δεύτερος μύθος αφορούσε ένα σπιτάκι στην αυλη του σχολείου όπου μέσα υπήρχαν γεννήτριες (μάλλον). Τα τελευταία χρόνια έβγαζε έναν ήχο σαν τρακτέρ, ενώ κανείς δεν πλησίαζε τα παράθυρα με τα χοντρά κάγκελα και το καπνισμένο τζάμι. Γιατί εκεί μέσα ζούσαν διαβολικοί επιστήμονες που απήγαγαν τα παιδιά που έμεναν μόνα τους στο προαύλιο κι έκαναν πειράματα πάνω τους. Αυτόπτες μάρτυρες μιλούσαν για χέρια κολλημένα εκεί που έπρεπε να είναι τα πόδια, ματωμένες ιατρικές ρόμπες, γάντζους και πριόνια.
ΞΕΚΙΝΆΜΕ!!!
Τα περισσότερα σχολεία από παλία είχαν κι έναν αστικό θρύλο να τα ακολουθεί. Άλλοτε αστείο, άλλοτε φρικιαστικό.
Στο δικό μου σχολείο από την δεκαετία του '60 έλεγαν για ένα κοριτσάκι που ανέβηκε μόνο του στην σοφίτα και κατά λάθος μάγγωσε η πόρτα κι εγκλωβίστηκε μέσα. Για μέρες φώναζε για βοήθεια, αλλά εκεί πάνω κανείς δεν την άκουγε. Δεν έβρισκε φαγητό, ενώ φοβόταν τόσο πολύ τα ποντίκια που αλώνιζαν στην έρημη σοφίτα. Πέρασε ένας μήνας και τότε την βρήκε ο θυρωρός νεκρή, κρεμασμένη μ' ένα σχοινί στο δοκάρι της σκεπής. Το σώμα της ήδη σάπιζε καθώς το κατέτρωγαν οι μύγες. Από τότε η πόρτα για την σοφίτα ασφαλίστηκε με αλυσίδες ενώ το φάντασμα της καταδικασμένης μικρούλας έμεινε να περιπλανιέται αιώνια μόνο του και οργισμένο σ' εκείνη τη σοφίτα. Όποιος μαθητής τολμησε να μπεί μέσα, βρέθηκε ανεξήγητα νεκρός στις σκάλες, μ' ένα ύφος τρόμου στην τελευταία ματιά του.
Σαράντα χρόνια αργότερα μια ομάδα θαρραλέων παιδιών ανέβηκε να δεί αν αυτός ο θρύλος ήταν αλήθεια. Κάποιο παιδι ούρλιαξε ότι βλέπει ανθρώπινα κόκκαλα στο πάτωμα (μάλλον ηταν σκονισμένο μπουκάλι κοκα κόλα) κι έφυγαν όλοι τρέχοντας. Με μικρές απώλειες όπως πατημένα καρφιά, έπεσαν πάνω στην πιό στρίγγλα καθηγήτρια του σχολείου. Οδηγήθηκαν στον διευθυντή απ' όπου γλίτωσαν με επίπληξη και παρ' ολίγον ράμματα. Την επόμενη μερα ο διευθυντής έβγαλε επίσημο λόγο στην προσευχή επιβεβαιώνοντας αυτή την ιστορία.
Ο δεύτερος μύθος αφορούσε ένα σπιτάκι στην αυλη του σχολείου όπου μέσα υπήρχαν γεννήτριες (μάλλον). Τα τελευταία χρόνια έβγαζε έναν ήχο σαν τρακτέρ, ενώ κανείς δεν πλησίαζε τα παράθυρα με τα χοντρά κάγκελα και το καπνισμένο τζάμι. Γιατί εκεί μέσα ζούσαν διαβολικοί επιστήμονες που απήγαγαν τα παιδιά που έμεναν μόνα τους στο προαύλιο κι έκαναν πειράματα πάνω τους. Αυτόπτες μάρτυρες μιλούσαν για χέρια κολλημένα εκεί που έπρεπε να είναι τα πόδια, ματωμένες ιατρικές ρόμπες, γάντζους και πριόνια.
Τώρα εχουν βάλλει ψηλά συρματοπλέγματα γύρω από αυτό το σπιτάκι. Λέτε να ήταν αλήθεια;
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: