Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο (1970)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Αυτοί_που_μίλησαν_με_το_θάνατο
Τα σέβη μου.
Πρόσεξα τη δημοσκόπηση για τη καλύτερη ταινία που σχετίζεται με το έπος του '40. Συγχωρέστε με, αλλά για μένα καλύτερη ταινία είναι κάποια που δεν αναφέρεται στη λίστα : το ''Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο'' του Γιάννη Δαλιανίδη.
Αφού γύρισε τα γνωστά ηθικοπλαστικά και τα μιούζικαλ, ο Δαλιανίδης έκανε μια πολύ καλή ταινία στο τομέα του ιστορικού δράματος, εστιάζοντας σε μια παρέα νέων παιδιών της εποχής. Οι ήρωες του δεν είναι μαχητές του μετώπου: η έμφαση δίνεται στη Κατοχή και τη δράση τους σε μια Αθήνα γεμάτη πείνα, φόβο και θάνατο. Το απαραίτητο ρομάντσο ενσαρκώνεται απο τους πολύ καλούς Φέρτη και Λάσκαρη, παίζουν κι άλλοι ηθοποιοί, θέλω όμως να δώσω έμφαση σε δύο απο αυτούς: τον Χρόνη Εξαρχάκο και τον Μάνο Κατράκη.
Ο Εξαρχάκος είναι το γελαστό παιδί, ο καλαμπουρτζής της παρέας. Προσέξτε όμως το φόβο στα μάτια του, την αγωνία που νιώθει όταν όπως συνέβη σε χιλιάδες Αθηναίους πέφτει σε μπλόκο Γερμανών και δοσιλόγων, όταν η ζωή του κρέμεται απο το αν θα τεντώσει το δάχτυλο και τον υποδείξει ως αντιστασιακό ο κουκουλοφόρος συνεργάτης των Γερμανών. Το τέλος του Εξαρχάκου είναι τραγικό: συλλαμβάνεται για αντιστασιακή δράση και μετα απο βασανισμό προδίδει τους συντρόφους του. Η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία, και καθώς πέφτει ο Δλιανίδης προβάλλει προηγούμενες σκηνές όπυ ο ήρωας γλεντούσε και γέλαγε-αυτό που λέμε '' περνάει η ζωή μπρος απο τα μάτια του''.
όσο για τον Κατράκη παίζει υπέροχα τον συνεργάτη των Γερμανών. Σ'αντίθεση με τη κλασική απεικόνιση του δοσιλόγου, ενός ατόμου που συνεργάζεται μόνο για λόγους συμφέροντος, ο Κατράκης συνεργάζεται και απο ιδεολογία(ως έμπορος έχει ήδη επαφές με τη Γερμανία): πιστεύει στη Γερμανία και το πολιτισμό της, στην παντοδυναμία της και για αυτό προσχωρεί στους όπως φαντάζεται νικητές. Τελικά κι αυτός θα βρει το θάνατο: λίγο πριν φύγουν οι Ναζί εκτέλεσαν μαζικά τους Έλληνες συνεργούς τους για να ξεφορτωθούν επιβαρυντικούς μάρτυρες.
Σε όσους δεν την έχουν δει τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Αυτοί_που_μίλησαν_με_το_θάνατο
Τα σέβη μου.
Πρόσεξα τη δημοσκόπηση για τη καλύτερη ταινία που σχετίζεται με το έπος του '40. Συγχωρέστε με, αλλά για μένα καλύτερη ταινία είναι κάποια που δεν αναφέρεται στη λίστα : το ''Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο'' του Γιάννη Δαλιανίδη.
Αφού γύρισε τα γνωστά ηθικοπλαστικά και τα μιούζικαλ, ο Δαλιανίδης έκανε μια πολύ καλή ταινία στο τομέα του ιστορικού δράματος, εστιάζοντας σε μια παρέα νέων παιδιών της εποχής. Οι ήρωες του δεν είναι μαχητές του μετώπου: η έμφαση δίνεται στη Κατοχή και τη δράση τους σε μια Αθήνα γεμάτη πείνα, φόβο και θάνατο. Το απαραίτητο ρομάντσο ενσαρκώνεται απο τους πολύ καλούς Φέρτη και Λάσκαρη, παίζουν κι άλλοι ηθοποιοί, θέλω όμως να δώσω έμφαση σε δύο απο αυτούς: τον Χρόνη Εξαρχάκο και τον Μάνο Κατράκη.
Ο Εξαρχάκος είναι το γελαστό παιδί, ο καλαμπουρτζής της παρέας. Προσέξτε όμως το φόβο στα μάτια του, την αγωνία που νιώθει όταν όπως συνέβη σε χιλιάδες Αθηναίους πέφτει σε μπλόκο Γερμανών και δοσιλόγων, όταν η ζωή του κρέμεται απο το αν θα τεντώσει το δάχτυλο και τον υποδείξει ως αντιστασιακό ο κουκουλοφόρος συνεργάτης των Γερμανών. Το τέλος του Εξαρχάκου είναι τραγικό: συλλαμβάνεται για αντιστασιακή δράση και μετα απο βασανισμό προδίδει τους συντρόφους του. Η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία, και καθώς πέφτει ο Δλιανίδης προβάλλει προηγούμενες σκηνές όπυ ο ήρωας γλεντούσε και γέλαγε-αυτό που λέμε '' περνάει η ζωή μπρος απο τα μάτια του''.
όσο για τον Κατράκη παίζει υπέροχα τον συνεργάτη των Γερμανών. Σ'αντίθεση με τη κλασική απεικόνιση του δοσιλόγου, ενός ατόμου που συνεργάζεται μόνο για λόγους συμφέροντος, ο Κατράκης συνεργάζεται και απο ιδεολογία(ως έμπορος έχει ήδη επαφές με τη Γερμανία): πιστεύει στη Γερμανία και το πολιτισμό της, στην παντοδυναμία της και για αυτό προσχωρεί στους όπως φαντάζεται νικητές. Τελικά κι αυτός θα βρει το θάνατο: λίγο πριν φύγουν οι Ναζί εκτέλεσαν μαζικά τους Έλληνες συνεργούς τους για να ξεφορτωθούν επιβαρυντικούς μάρτυρες.
Σε όσους δεν την έχουν δει τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
