Βίπερ Νόρα, Άρλεκιν κι άλλες ρεαλιστικές, καθημερινές ιστορίες αγάπης!

[WalkerYannis]

Αμφιβάλλω αν έχει υπάρξει δεύτερος άνδρας που να έχει διαβάσει αυτό εδώ το θέμα, πόσο μάλλον να έχει γράψει, ωστόσο θα καταθέσω κι εγώ την άποψή μου, βασισμένος σε προσωπικές εμπειρίες από τη λογοτεχνία.

Και σήμερα γράφονται "Άρλεκιν" και μάλιστα από ελληνίδες! Η διαφορά είναι ότι "φουσκώνουν" από αναφορές για σεξ κλπ, περικλείονται από σκληρό εξώφυλλο και εκτίθονται στις βιτρίνες των μεγάλων βιβλιοπωλείων.

 

[D@redevil]

Και ότι ήθελα να γράψω: "Βρε Γιάννη, αποκλείεται! Όλο και κάποιος άλλος άντρας θα έχει γράψει!", αλλά τελικά έχεις δίκιο!

Δεν είναι κακά βιβλία (ειδικά τα Βίπερ, έχει κομμάτια που είναι εξαιρετικά!). Όμως τα άρλεκιν, από ένα σημείο κι έπειτα, ναι μεν τα θεωρούσα λίγο επιπόλαια, αλλά κι ένα εξαιρετικό light ανάγνωσμα, όπου δεν χρειάζεται να καταβάλω ιδιαίτερη προσπάθεια αφομοίωσης (όπως συμβαίνει με τον συντριπτικό όγκο των βιβλίων που διαβάζω! )

 

[elephadas]

Μπα, κι εγώ διάβαζα από αυτά που έπαιρνε ο θηλυκόκοσμος στο σπίτι μου. Χαζομάρες που πέρναγαν την ώρα.

Όταν ήρθα Αμερική στην αρχή διάβαζα κάποια (δανεισμένα από την τοπική βιβλιοθήκη) για να "βελτιώσω" τα καθημερινά αγγλικά μου, μια που η φρασεολογία και η σύνταξή τους ήταν τόσο απλές.

Και από ένα σημείο και μετά δανείστηκα ηθελημένα όλα τα σχετικά της βιβλιοθήκης που εκτυλίσσονταν στην Ελλάδα, διότι ήταν ξε-καρ-δι-στι-κά. Πάντα ήταν μια ξανθειά μουρόχαυλη που ερωτέυονταν έναν μαυριδερό πάμπλουτο Έλληνα, ποτέ το ανάποδο. Η εικόνα της Ελλάδας (της δεκαετίας του 1970) που παρουσίαζαν ήταν κάτι το αφάνταστο. Τα βιβλία ήταν γεμάτο ελληνικές φράσεις που ήταν μεταφρασμένες κατά λέξη από λεξικό, ούτε καν από οδηγό ελληνικών φράσεων. Για προφανείς λόγους αυτά τα βιβλία δεν τα μετάφραζαν στα ελληνικά (ενώ πολλά από αυτά που είχα διαβάσει στην Ελλάδα είχαν εξωτικούς ήρωες, Πορτογάλους, Ισπανούς, Ιταλούς, δεν είχα διαβάσει κανένα με Έλληνες - η ηρωίδα ήταν πάντα Αγγλίδα ή Αμερικάνα (οπότε μπορεί να τα έφτιαχνε με πάμπλουτο Μεξικάνο - οι ξένοι ήταν πάντα πάμπλουτοι, διότι σου έλεγε η ρομαντική ηρωίς, να παντρευτούμε τριτοκοσμικό ας ανήκουμε στην ανώτερη φυλή, αλλά τουλάχιστον ν' αξίζει τον κόπο...)

Απλό παράδειγμα ενός εγγλέζικου (φυσικά). Η κρυόκωλη ηρωίδα γνωρίζεται με τον τυπικό μαυριδερό πλούσιο έλληνα που μπορεί να έχει επιχειρήσεις, πλοία, εκατομμύρια κλπ αλλά έχει μια γρια μαυροντυμένη μητέρα που ζει στο πατρογονικό σπιτι σ' ενα χωριό κοντά στους Δελφούς, από το οποίο μάλλον δεν έχει φύγει ποτέ. Η γριά μάνα δεν έχει ιδέα από Αγγλικά, πάλι καλά που έχει τρεχούμενο νερό το σπίτι, οι συνθήκες είναι πρωτόγονες μητριαρχικές. ΚΑΙ ΣΤΙΣ 5 Η ΩΡΑ ΟΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΤΣΑΪ, λες και είμαστε στην Αγγλία της Άγκαθα Κρίστι.

Δεν θυμάμαι αν στο ίδιο ή σε άλλο είχε την καταπληκτική φάση που την έπαιρνε στην αγκαλιά του ο μαντράχαλος και της έλεγε "I love you, mikros enas" (οι ελληνικές φράσεις ήταν πάντα γραμμένες με italics σε greeklish). Μου ηρε κάμποση ώρα να καταλάβω ότι ο "μικρός ένας" ήταν η γκόμενα... και ο τύπος της είχε πει "I love you, little one"

 

[retrofan]

Άντρες στο τόπικ με τα "Άρλεκιν"

Τα ύστερα του κόσμου!!!!!

@WalkerYannis ολόσωστη η παρατήρησή σου αν και η "γυναικεία" λογοτεχνία του σήμερα έχει ξεκάθαρες διαφορές από τα βιβλιαράκια τύπου "Άρλεκιν". Κατ' αρχάς το μέγεθος. Μετά την πλοκή. Τα Άρλεκιν είναι απλά ως απλοϊκά. Δεν χωράνε ούτε μεγάλα δράματα ούτε φρικτά διλήμματα του στυλ "αγαπώ τον άντρα μου όμως μ' ενθουσίασε η μια βραδιά σεξ που είχα με τον καλύτερό του φίλο και δεν μπορώ να ξεπεράσω τη σεξουαλική μου παρενόχληση από τον θείο μου όταν ήμουν 12". Κορίτσι συναντά αγόρι, αγόρι αγαπά κορίτσι, κορίτσι αγαπά αγόρι end of the story

@elephadas ακριβέστατες οι παρατηρήσεις σου για τους Έλληνες ήρωες των βιβλιαρακίων. Ποιος σου είπε όμως ότι δεν μεταφράζονταν στα ελληνικά καλέ; Έχω πετύχει εγώ βαθύπλουτους εφοπλιστές με cottage στο χωριό όπου άρμεγαν κατσίκες και κακιασμένες αδελφές ονόματι Σούλα ή Κασάνδρα ...

Λίγη κατανόηση κύριοι για την πορεία προς την ενηλικίωση της κάθε έφηβης σ' αυτόν τον κόσμο Είναι μια διαδρομή τόσο ακατανόητη σ' εσάς όσο και σε μας γιατί κάνουν θραύση σε παρόμοιες ανδρικές ηλικίες ταινίες που πρέπει ν' ανέβεις στον πάνω όροφο του βίντεο κλαμπ για να τις αναζητήσεις

 

[D@redevil]

Άντρες στο τόπικ με τα "Άρλεκιν"Τα ύστερα του κόσμου!!!!!

Φοβερή περιγραφή, once again!

Απλό παράδειγμα ενός εγγλέζικου (φυσικά). Η κρυόκωλη ηρωίδα γνωρίζεται με τον τυπικό μαυριδερό πλούσιο έλληνα που μπορεί να έχει επιχειρήσεις, πλοία, εκατομμύρια κλπ αλλά έχει μια γρια μαυροντυμένη μητέρα που ζει στο πατρογονικό σπιτι σ' ενα χωριό κοντά στους Δελφούς, από το οποίο μάλλον δεν έχει φύγει ποτέ. Η γριά μάνα δεν έχει ιδέα από Αγγλικά, πάλι καλά που έχει τρεχούμενο νερό το σπίτι, οι συνθήκες είναι πρωτόγονες μητριαρχικές. ΚΑΙ ΣΤΙΣ 5 Η ΩΡΑ ΟΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΤΣΑΪ, λες και είμαστε στην Αγγλία της Άγκαθα Κρίστι.

Δεν θυμάμαι αν στο ίδιο ή σε άλλο είχε την καταπληκτική φάση που την έπαιρνε στην αγκαλιά του ο μαντράχαλος και της έλεγε "I love you, mikros enas" (οι ελληνικές φράσεις ήταν πάντα γραμμένες με italics σε greeklish). Μου ηρε κάμποση ώρα να καταλάβω ότι ο "μικρός ένας" ήταν η γκόμενα... και ο τύπος της είχε πει "I love you, little one"

Elephada, κόντεψα να πνιγώ!

Κι εγώ ψάχνω τόση ώρα ποιος είναι ο mikros enas!

Χαχχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχα

 

[elephadas]

(1)Κορίτσι συναντά αγόρι, αγόρι αγαπά κορίτσι, κορίτσι αγαπά αγόρι end of the story(2) Ποιος σου είπε όμως ότι δεν μεταφράζονταν στα ελληνικά καλέ; Έχω πετύχει εγώ βαθύπλουτους εφοπλιστές με cottage στο χωριό όπου άρμεγαν κατσίκες και κακιασμένες αδελφές ονόματι Σούλα ή Κασάνδρα ...

(2) Εγώ λέω για πολύ παλιά. Δεν θυμάμαι να είχα διαβάσει τότε στα ελληνικά κανένα με "ελληνική" υπόθεση, και - διατί να το κρύψωμεν άλλωστε? - είχα διαβάσει μπόλικα, αφού άλλωστε ήταν τόσο απλοϊκά που ξεπετάγονταν γρήγορα, δεν έπαιρνε πολλή ώρα να τελειώσεις ένα και να αρχίσεις το επόμενο. Ίσως μετά να άρχισαν να μεταφράζουν. Στο κάτω-κάτω ο σκοπός τους ήταν να προσφέρουν απόδραση. Μ' ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι. Για μια Ελληνίδα όμως ο Έλληνας, με ή χωρίς κατσίκες, δεν ήταν απόδραση, ήταν η πραγματικότητα. Από την άλλη, οι ανακρίβειες στις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα που δεν θα ενοχλούσαν έναν ξένο ήταν γελοίες όταν τις διάβαζε μια Ελληνίδα.

(1) Ξέχασες την αντίζηλο! Κορίτσι συναντά αγόρι, κορίτσι αγαπά αγόρι, κορίτσι νομίζει αγόρι αγαπά την Άλλη, στις τελευταίες σελίδες αγόρι διώχνει την Άλλη και αγαπά κορίτσι.

Εν τω μεταξύ η Άλλη είναι

(α) πολύ πιο έξυπνη από την ηρωίδα, που είναι πάντα αφελής και μπουνταλού, ειδικά αν είναι αμερικανίδα.

(β) πολύ πιο πλούσια από την ηρωίδα, που είναι γραμματέας, γκουβερνάντα, κάτι τέτοιο... ενω η Άλλη είναι παιδική φίλη του ήρωα, κάνανε ιππασία μαζί (ξέρει απαραίτητα ιππασία, ενώ η ηρωίδα μόλις ανέβει σε άλογο πέφτει), ντύνεται κομψά και ξέρει πώς να φερθεί ενώ η ηρωίδα κάνει γκάφες.

(γ) πολύ πιο όμορφη από την ηρωίδα και πάντα αντίθετος τύπος από αυτήν. Αν η ηρωίδα είναι φοράδα, η αντίζηλος είναι μικροκαμωμένη και τσαχπίνα. Αν η ηρωίδα είναι ζουμπάς, η αντίζηλος είναι ψηλή, κομψή, σκέτη αμαζόνα (είπαμε, ξέρει ιππασία). Αν η ηρωίδα είναι ασπρουλιάρα ξεπλυμένη, η αντίζηλος έχει μαύρα μαλλιά κορακάτα ή είναι κοκκινομάλλα με φλογερό ταμπεραμέντο. Αν η ηρωίδα είναι μαυροτσούκαλο η αντίζηλος είναι ξανθειά. Πάντως πάντα είναι θεογκόμενα.

(δ) πολύ πιο απελευθερωμένη σεξουαλικά από την ηρωίδα (μιλάμε για δεκαετία 70), η οποία βγάζει την πίστη στον ήρωα μέχρι να του κάτσει, και πρέπει πρώτα να την μεθύσει για να το καταφέρει. Ενώ η αντίζηλος με το που συναντάει τον ήρωα τυλίγεται γύρω του και κάνουν τα μύρια όσα αναίσχυντα ώστε να υποφέρει η ηρωίδα, ειδικά αν η αποπλάνηση έχει γίνει ΠΡΙΝ μάθει την ύπαρξη αντιζήλου.

Οπότε η μόνιμη απορία μου ήταν γιατί ο μπούφος προτιμούσε τελικά την ηρωίδα από την αντίζηλο, που ήταν από κάθε άποψη καλύτερη. Και η δεύτερη απορία μου ήταν, πόσος καιρός θα πέρναγε μέχρι να καταλάβει το λάθος του και να αρχίσει να χτυπάει το κεφάλι του που παράτησε την Άλλη για τη χαζή ηρωίδα. Αλλά το βιβλίο είχε τελειώσει πάνω στην ερωτική εξομολόγηση αμφοτέρων, κι έτσι ποτέ δεν το μαθαίναμε αυτό.

 

[Dimitrissss]

Αμφιβάλλω αν έχει υπάρξει δεύτερος άνδρας που να έχει διαβάσει αυτό εδώ το θέμα, πόσο μάλλον να έχει γράψει, ωστόσο θα καταθέσω κι εγώ την άποψή μου, βασισμένος σε προσωπικές εμπειρίες από τη λογοτεχνία.Και σήμερα γράφονται "Άρλεκιν" και μάλιστα από ελληνίδες! Η διαφορά είναι ότι "φουσκώνουν" από αναφορές για σεξ κλπ, περικλείονται από σκληρό εξώφυλλο και εκτίθονται στις βιτρίνες των μεγάλων βιβλιοπωλείων.

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές. Υπάρχει μία μίνι «βιομηχανία» παραγωγής μυθιστορημάτων στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, γραμμένα από γυναίκες για να τα διαβάσουν γυναίκες. Δεν ξέρω αν κατατάσσονται στα Άρλεκιν, πάντως «λογοτεχνία» με την κυριολεκτική σημασία του όρου, δεν είναι. Μπίζνες είναι και φτηνιάρικες μάλιστα, που πλασάρονται ως «πολιτισμός».

Άλλωστε στην Ελλάδα, λογοτεχνία (της προκοπής ή όχι) διαβάζουν ουσιαστικά οι γυναίκες και ελάχιστα οι άνδρες. Αφήστε που οι άνδρες ούτε μη λογοτεχνία διαβάζουν. Γενικά είμαστε ένας λαός του οποίου η σχέση με το βιβλίο είναι μέτρια έως κακή.

 

[retrofan]

Α΄γενιά: Τα Βίπερ Νόρα... Αυτή είναι νεαρή (βαριά 25), παρθένα (απαραίτητο αυτό ), ηθική και φτωχή (έστω κατεστραμμένη οικονομικά). Αν έχει κάποιο επάγγελμα, είναι γραμματέας - δασκάλα - γκουβερνάντα - νοσοκόμα ... Αυτός είναι μεγαλύτερός της, πλούσιος (από γεννησιμιού του ή αυτοδημιούργητος), έμπειρος και ταλαιπωρημένος (συνήθως από την αδίστακτη και σατανική πρώην του). Η ιστορία ξεκινάει πάντοτε με παρεξήγηση (είπαμε, ο ήρωας είναι πληγωμένος και δεν μπορεί να εμπιστευτεί τις γυναίκες), η κακιά πρώην ή κάποια εξίσου κακιά ανταγωνίστρια κάνει την εμφάνισή της αλλά οι μηχανορραφίες αποκαλύπτονται, το ζευγάρι ενώνεται, παντρεύεται και ζει αυτό καλά κι εμείς καλύτερα . Οι "σκηνές" δεν πάνε πέρα από το φιλί, συνήθως παθιασμένο σε θύελλα, κεραυνούς, ανέμους και άλλα στοιχεία της φύσης που ξεσαλλώνουν . Τα υπόλοιπα υποννοούνται στις τελευταίες σελίδες :flower: . Το προγαμιαίο σεξ, απλώς δεν υπάρχει. Αγαπημένο κλισέ αυτής της περιόδου ο εκβιασμός - εξαναγκασμός. Αυτή δεν θέλει αλλά αυτός την υποχρεώνει να τον παντρευτεί ή να παραστήσει την αρραβωνιαστικιά του ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων γιατί έχει βγάλει από την φυλακή τον αδελφό της, ξελασπώσει οικονομικά τον πατέρα της, πληρώσει για την εγχείριση του δεκάχρονου ανιψιού της κλπ. .

Ξέχασες την αντίζηλο! Κορίτσι συναντά αγόρι, κορίτσι αγαπά αγόρι, κορίτσι νομίζει αγόρι αγαπά την Άλλη, στις τελευταίες σελίδες αγόρι διώχνει την Άλλη και αγαπά κορίτσι.Εν τω μεταξύ η Άλλη είναι

(α) πολύ πιο έξυπνη από την ηρωίδα, που είναι πάντα αφελής και μπουνταλού, ειδικά αν είναι αμερικανίδα.

(β) πολύ πιο πλούσια από την ηρωίδα, που είναι γραμματέας, γκουβερνάντα, κάτι τέτοιο... ενω η Άλλη είναι παιδική φίλη του ήρωα, κάνανε ιππασία μαζί (ξέρει απαραίτητα ιππασία, ενώ η ηρωίδα μόλις ανέβει σε άλογο πέφτει), ντύνεται κομψά και ξέρει πώς να φερθεί ενώ η ηρωίδα κάνει γκάφες.

(γ) πολύ πιο όμορφη από την ηρωίδα και πάντα αντίθετος τύπος από αυτήν. Αν η ηρωίδα είναι φοράδα, η αντίζηλος είναι μικροκαμωμένη και τσαχπίνα. Αν η ηρωίδα είναι ζουμπάς, η αντίζηλος είναι ψηλή, κομψή, σκέτη αμαζόνα (είπαμε, ξέρει ιππασία). Αν η ηρωίδα είναι ασπρουλιάρα ξεπλυμένη, η αντίζηλος έχει μαύρα μαλλιά κορακάτα ή είναι κοκκινομάλλα με φλογερό ταμπεραμέντο. Αν η ηρωίδα είναι μαυροτσούκαλο η αντίζηλος είναι ξανθειά. Πάντως πάντα είναι θεογκόμενα.

(δ) πολύ πιο απελευθερωμένη σεξουαλικά από την ηρωίδα (μιλάμε για δεκαετία 70), η οποία βγάζει την πίστη στον ήρωα μέχρι να του κάτσει, και πρέπει πρώτα να την μεθύσει για να το καταφέρει. Ενώ η αντίζηλος με το που συναντάει τον ήρωα τυλίγεται γύρω του και κάνουν τα μύρια όσα αναίσχυντα ώστε να υποφέρει η ηρωίδα, ειδικά αν η αποπλάνηση έχει γίνει ΠΡΙΝ μάθει την ύπαρξη αντιζήλου.

Δεν την ξέχασα την άλλη @elephadas Ωστόσο η περιγραφή σου είναι αξεπέραστη Ακόμα γελάω!

Ξεχνάς όμως κάτι βασικό: η ηρωίδα είναι ΚΑΛΗ. Και η ψυχή είναι αυτό που μετράει για έναν άντρα, έτσι δεν είναι;

(κάτι σαν τη διαφήμιση με την Σκλεναρίκοβα "κοίτα με στα μάτια! είπαμε στα μάτια!")

 


Διαφωνώ όμως καθέτως στο ότι στα Άρλεκιν πρώτης γενιάς η ηρωίδα καθόταν του ήρωα εκτός γάμου. Ποτέ των ποτών Ή, τέλος πάντων, τα συγκεκριμένα βιβλία δεν μεταφράζονταν στα ελληνικά ...

Ώστε έτσι λοιπόν ... Υπήρχαν και ηρωίδες που συνουσιάζονταν πριν παντρευτούν ... Α τις πρόστυχες!

 

[elephadas]

Ε δεν λέω ότι σε όλα τα βιβλιαράκια εκείνης της εποχής συνέβαινε αυτό. Στα πιο πολλά σίγουρα ίσχυε ο απαράβατος Αμερσούδειος κανόνας: Σα δε μπδήξ τουν Ησαΐα εν έχ' τ' νύχτα μιγαλεία. Και στις περιπτώσεις που η παρθένος κόρη έχανε ότι πολυτιμότερο είχε (*), δεν ήταν ακριβώς με τη θέλησή της. Μερικές φορές ο τρόπος που ο ήρως με το θεληματικό πηγούνι της έκανε το μοιραίον μάλλον θα λεγόταν βιασμός σήμερα. Μεθύσι, αγριάδα κλπ. κλπ.

(*) Δεδομένου ότι ήταν πτωχή (αλλά τίμια). Διότι η αντίζηλος, ως πλούσια, είχε πολλά άλλα πολυτιμότερα

--------------------------------------------------

Πάντως αστεία αστεία, ένα αρχέτυπο Βίπερ Νόρα που συνδυάζει κάμποσα Αρλεκίνικα κλισέ αλλά θεωρείται κλασσική λογοτεχνία είναι Η Ρεβέκκα της Δάφνης ντι Μωριέ, και το βιβλίο αλλά και η εξαιρετική ταινία του Χίτσκοκ με τον Ολίβιε και τη Τζόαν Φονταίν.

 

[Rakeesh]

Οι παρουσιασεις και οι αναλυσεις των αρχετυπων και στερεοτυπων ειναι ολα τα λευτα

 

[retrofan]

Πάντως αστεία αστεία, ένα αρχέτυπο Βίπερ Νόρα που συνδυάζει κάμποσα Αρλεκίνικα κλισέ αλλά θεωρείται κλασσική λογοτεχνία είναι Η Ρεβέκκα της Δάφνης ντι Μωριέ, και το βιβλίο αλλά και η εξαιρετική ταινία του Χίτσκοκ με τον Ολίβιε και τη Τζόαν Φονταίν.

"Πτωχή αλλά έξυπνη και περήφανη νεαρά συναντά πλούσιο αλλά ακατάδεκτο νέο. Τον νέο βολιδοσκοπεί και καθώς πρέπει μακρινή συγγενής αλλά αυτός γοητεύεται από την εξυπνάδα της πτωχής. Η πτωχή όμως απορρίπτει την πρόταση γάμου του γιατί θεωρεί, αδίκως, ότι έχει μπει εμπόδιο στην ευτυχία της αγαπημένης της αδελφής. Ο παρεξηγημένος πλούσιος απομακρύνεται για να γλύψει τις πληγές του, η πτωχή το μετανιώνει, το ζευγάρι ξανασυναντιέται, ο πλούσιος αποδεικνύει έμπρακτα την αγάπη του ξελασπώνοντας την οικογένεια της πτωχής, happy end!"

Σας θυμίζει κάτι; Ο μακρινός πρόγονος μιας κλασικής ιστορίας Άρλεκιν. Μόνο που διδάσκεται σε όλες τις έδρες αγγλικής φιλολογίας ...

Τζέην Ώστεν "Περηφάνια και Προκατάληψη"

 

[WalkerYannis]

Να έχουμε υπ' όψη, πάντως, ότι ακόμα και στο χώρο της λογοτεχνίας, δύσκολα κάτι από τα σημερινά θα παραμείνει κλασσικό!

 

[elephadas]

Στην περίληψη μπορεί να αρλεκινοφέρνει το "Περηφάνεια και προκατάληψη" αλλά τα έργα της Ώστεν έχουν πνευματώδεις διαλόγους, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ζωντανές περιγραφές και βαθύτερη κοινωνική σάτιρα της εποχής της, όλα πράγματα τα οποία τα Άρλεκιν ούτε είχαν ούτε επιδίωξαν ποτέ να έχουν.

 

[Domenica]

Ωχ τωρα το ειδα και με πιανει φρικη! Οχι και Αρλεκιν η Ρεβεκκα! Δηλαδη μην τα ξεφτιλιζουμε ολα σε αυτη την ζωη για μια τιμη ζουμε που λεει ο λογος. Η Ρεβεκκα ειναι ψυχολογικο θριλερ και κατι ηξερε ο Χιτσκοκ που γυρισε 3 ταινιες βασισμενες σε εργα της Ντι Μωριε (Πουλια, Ρεβεκκα, Ταβερνα της Τζαμαικα). Η Ρεβεκκα λεει την ιστορια της Σταχτοπουτας μετα απο τον γαμο με τον πριγκηπα...

 


Οσο για τις ηρωιδες της Τζεην Ωστιν ουτε αυτες ειναι Αρλεκιν αλλα και για αλλους λογους απο τους προαναφερομενους-οι ηρωιδες των Αρλεκιν ηταν ιδεαλιστριες και ακολουθουσαν πρωτα πρωτα την καρδια τους οι ηρωιδες της Τζεην Ωστιν πριν ερωτευτουν περναν το μισο βιβλιο με υπολογισμους εισοδηματος του υποψηφιου θυματος, ε συγνωμη, γαμπρου.

 

[retrofan]

οι ηρωιδες των Αρλεκιν ηταν ιδεαλιστριες και ακολουθουσαν πρωτα πρωτα την καρδια τους οι ηρωιδες της Τζεην Ωστιν πριν ερωτευτουν περναν το μισο βιβλιο με υπολογισμους εισοδηματος του υποψηφιου θυματος, ε συγνωμη, γαμπρου.

Ακολουθούσαν την καρδιά τους βεβαίως βεβαίως αλλά, όλως τυχαίως , ο "εκλεκτός" τους ήταν εφοπλιστής, πρίγκιπας, βιομήχανος, διευθυντής πολυεθνικής ή, στην απόλυτη ξεφτίλα, σταρ του σινεμά. Δεν είδα και κανέναν άντρα Άρλεκιν δημόσιο υπάλληλο ή να δουλεύει ματσακόνι

Δηλαδή ματσακόνι μπορεί να δούλευε αλλά στα νιάτα του, για να πληρώσει τις σπουδές στο ακριβό πανεπιστήμιο που τελικά τον έστειλαν στην καρέκλα της πολυεθνικής και για να φτιάξει μπράτσα και μαύρισμα με φυσικό τρόπο

 

[Wally]

Ασχετο:Οπου εντοπιζω ποστς της Retrofan σπευδω να τα διαβασω ακομα και αν ειναι σε "κοριτσιστικα" threads...

Aπολαυστικα...

 

[Domenica]

Μεγαλο ταλεντο η retrofan οντως!

Παντως καλη μου ενω γενικα για τα Αρλεκιν εχεις δικιο στα Νορα η ηρωιδα ηταν πιο ατυχη και συχνα κατεληγε αν οχι με το εργατοπαιδο ή τον δημοσιο υπαλληλο τουλαχιστον με αγροτη ή ναυτικο ή καλλιτεχνη, σε ενα απο τα αγαπημενα μου το ᾽᾽Κατω απο τον καυτο ηλιο᾽᾽ η ηρωιδα που ειναι σεφ στο σκαφους του ζαμπλουτου επιχειρηματια που την θελει βεβαια αλλα τελικα το σκαει με τον ηλιοκαμενο και εμπειρο καπετανιο.

Επισης αξιζε και το ᾽Ὀ Αγγελος με μπλου τζην᾽᾽ - οπου αγγελος ξεπεσμενος αριστοκρατης που κατεληξε απο τα Ζενια στα (ενταξει επωνυμα δε λεω) μπλου τζην και η ηρωιδα του δειχνει τον δρομο του φιλοτιμου και την ομορφια του ψωμιου που βγαινει με τον τιμιο ιδρωτα και ολα αυτα ενω η κακουργα πρωην του καταληγει στον ακομα ζαμπλουτο προδοτη κολλητο του.

 

[retrofan]

Παντως καλη μου ενω γενικα για τα Αρλεκιν εχεις δικιο στα Νορα η ηρωιδα ηταν πιο ατυχη και συχνα κατεληγε αν οχι με το εργατοπαιδο ή τον δημοσιο υπαλληλο τουλαχιστον με αγροτη ή ναυτικο ή καλλιτεχνη, σε ενα απο τα αγαπημενα μου το ᾽᾽Κατω απο τον καυτο ηλιο᾽᾽ η ηρωιδα που ειναι σεφ στο σκαφους του ζαμπλουτου επιχειρηματια που την θελει βεβαια αλλα τελικα το σκαει με τον ηλιοκαμενο και εμπειρο καπετανιο.
Επισης αξιζε και το ᾽Ὀ Αγγελος με μπλου τζην᾽᾽ - οπου αγγελος ξεπεσμενος αριστοκρατης που κατεληξε απο τα Ζενια στα (ενταξει επωνυμα δε λεω) μπλου τζην και η ηρωιδα του δειχνει τον δρομο του φιλοτιμου και την ομορφια του ψωμιου που βγαινει με τον τιμιο ιδρωτα και ολα αυτα ενω η κακουργα πρωην του καταληγει στον ακομα ζαμπλουτο προδοτη κολλητο του.

Μερσί για τα καλά σας λόγια, με κάνετε και κοκκινίζω #) #)

Αγρότης; Μήπως μεγαλοαγρότης; Ράντσερ με τη μισή Νεβάδα στα χέρια του; Γιατί φτωχός μικροκαλλιεργητής πάνω στο τρακτέρ ...

Ναυτικός; Why not? Ξέρεις πόσα βγάζουν οι καπετάνιοι; Οι γραβατωμένοι στις τράπεζες ούτε την σκόνη του Ε9 τους ... Άσε που κουβαλάνε κι αυτό το "έχω φάει τη ζωή και τις γυναίκες με το κουτάλι ανόητη μικρός ένας"

Άσχετο, πολύ θα γούσταρα να διαβάσω για τον καυτό ήλιο και τον έμπειρο καπετάνιο

 


Καλλιτέχνης; Σε λοφτ στο Τσέλσι υποθέτω. Φτασμένος δηλαδή. Άντε η ηρωίδα να τον είχε γνωρίσει όταν ακόμα πουλούσε τα έργα του στις πλατείες, τον αγάπησε σφόδρα, τον εγκατέλειψε για να μην τον καταστρέψει ο πλούσιος πατέρας της και τον ξαναβρίσκει με βραβείο στη Μπιενάλε

Το δεύτερο βιβλιαράκι σου ασχολίαστο. Σε μένα θα κατέληγε κατευθείαν στα σκουπίδια. Το ψωμί που βγαίνει με τον τίμιο ιδρώτα; Και δε διαβάζω το "Πώς δενότανε τ' ατσάλι" καλύτερα;

 

[Domenica]

Θεα,θεα,θεα! Δεν μπορω να πω κοντα πεφτεις... παντως γενικα στα Βιπερ και τα Νορα η ηρωιδα ηταν πιο προσγειωμενη.

 


Οκ οταν ερθω το καλοκαιρι Ελλαδα αν υπαρχει ακομα σε καμια κουτα θα σου στειλω το ᾽᾽Κατω απο τον καυτο ηλιο᾽᾽-νομιζω πως το εσωσα.

 

 


Στην διαφημιση του Wonderbra ηταν παντως η Ευα Χερτζικοβα το ξερω διοτι με ειχε συγκλονισει και μαζευα χαρτζιλικι για να παρω και εγω!

 


Να δωσω και εγω τα ευσημα για τα απιθανα σχολια στους κυριους!!

 


Αυτο με την αντιζηλο το ειχα προσεξει και εγω. Επισης η ηρωιδα που ηταν παντα απλως γλυκουλα, χαριτωμενη και χαμηλοβλεπουσα ντυνοταν και χαλια.


Συγκεκριμενα θυμαμαι


1. Κεντητα με χαντρες και λουλουδια πουλοβερ σε παλ χρωματα.


2. Πλισε φουστες μεχρι την μεση της γαμπας - μηκος που δεν κολακευει ουτε τις προαναφερομενες Χερτζικοβα και Σκλερανικοβα.


3. Χαμηλα παπουτσια-συνηθως μπαλαρινες (πανε με ολα).


4. Χειροποιητες πλεκτες ζακετες παλι σε παλ.


5. Παντελονια μαλλινα σε χρωματα της γης και ποτε κολλητα ή καρω φουστες συνδυασμενα με κρεμ πουκαμισα (στολη εργασιας).


5. Απλα φορεματα σε αμπιρ γραμμη κατω απο το γονατο (για πικ-νικ και ρομαντισμο στην εξοχη).

 


Επισης ειχε απλο χτενισμα συχνα με φραντζα ή αφελειες και ηταν παντα αβαφη ή με διακριτικο μακιγιαζ.

 


Ενω η αντιζηλος φοραγε για βραδυνα εξωμα και γουνες με ολα τα κοσμηματα της γιαγιας μαζι, για καθημερινα κολλητα τζην με μαυρες επωνυμες μπλουζες και για στολη εργασιας σουπερ σεξι ταγερ με γοβες. Ειχε δε παντα ατιθαση χαιτη και φοραγε κατακοκκινα κραγιον και μασκαρα ακομα και στο σουπερ μαρκετ.

 


Αλλα ο ηρωας ειπαμε εβλεπε την ψυχη...

 

 

 

[elephadas]

Αλλα ο ηρωας ειπαμε εβλεπε την ψυχη...

Διότι το περιτύλιγμα δεν πολυβλεπόταν.