Bajar
RetroWannaBe
- Joined
- 3 Αύγ 2011
- Μηνύματα
- 2.329
- Αντιδράσεις
- 7.391
@TZELASO Άκουσα καλά Τζέλα; 400 βιβλία; Υποθέτω ότι έχεις καταλάβει πως πλέον θεωρείσαι αρχείο!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει πολλά Άρλεκιν στη ζωή μου για λόγους που δεν είχαν σχέση με την προσωπική μου προτίμηση και δεν ήταν οικονομικοί. Όσα έχω διαβάσει ήταν όταν ήμουν μεταξύ 17 -25 χρόνων και τα περισσότερα είναι από κάποια Σαββατοκύριακα στο εξοχικό μιας θείας στο Σούνιο, επειδή τα αγόραζε συχνά η ξαδέλφη μου και μαζεύονταν εκεί με τα χρόνια. Νομίζω ότι έχω διαβάσει μόνο ένα Βίπερ Νόρα, το οποίο κάπου το έχω και θα ανεβάσω εξώφυλλο μόλις το βρω, κανένα χρυσό και αρκετά Desire.
Πέρα από την όποια υπόθεση, αυτό που πάντα με γοήτευε (κάτι που συνέβαινε και με τη Μανίνα) ήταν τα σκίτσα του εξωφύλλου. Οτιδήποτε ήταν ζωγραφική κι όχι φωτογραφία, το είχα λατρέψει πριν ακόμη το διαβάσω. Μου άρεσαν πολύ τα χρώματα, το σκηνικό (τοπίο) που ίσως αχνοφαινόταν στο φόντο και φυσικά τα, συνήθως χαμογελαστά, πρόσωπα με τα τέλεια χαρακτηριστικά, τα οποία όμως επειδή επρόκειτο για σκίτσο σου άφηναν το περιθώριο να τα προσαρμόσεις λίγο περισσότερο στα δικά σου γούστα, σύμφωνα πάντα και με το κείμενο της ιστορίας. Κάποια βιβλία τα έβρισκα ενδιαφέροντα ως προς την υπόθεση, κάποια άλλα αρκετά τραβηγμένα.
Εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια δεν έχω διαβάσει τίποτε παρόμοιο, όχι γιατί μεγάλωσα κι έπαψα να είμαι ρομαντική αλλά γιατί απλώς δεν έτυχε. Άλλωστε ζήτημα να είχα αγοράσει ποτέ από μόνη μου δυο τρία Άρλεκιν.
Παρ' όλα αυτά σε ευχαριστώ που ξαναέφερες το θέμα στην επιφάνεια και μου θύμισες τα όμορφα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα των νεανικών μου χρόνων στο Σούνιο. Από την άλλη, το ότι πέταξες τις τσάντες προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. (ελπίζω τουλάχιστον να μην ήταν ακριβοπληρωμένες).
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει πολλά Άρλεκιν στη ζωή μου για λόγους που δεν είχαν σχέση με την προσωπική μου προτίμηση και δεν ήταν οικονομικοί. Όσα έχω διαβάσει ήταν όταν ήμουν μεταξύ 17 -25 χρόνων και τα περισσότερα είναι από κάποια Σαββατοκύριακα στο εξοχικό μιας θείας στο Σούνιο, επειδή τα αγόραζε συχνά η ξαδέλφη μου και μαζεύονταν εκεί με τα χρόνια. Νομίζω ότι έχω διαβάσει μόνο ένα Βίπερ Νόρα, το οποίο κάπου το έχω και θα ανεβάσω εξώφυλλο μόλις το βρω, κανένα χρυσό και αρκετά Desire.
Πέρα από την όποια υπόθεση, αυτό που πάντα με γοήτευε (κάτι που συνέβαινε και με τη Μανίνα) ήταν τα σκίτσα του εξωφύλλου. Οτιδήποτε ήταν ζωγραφική κι όχι φωτογραφία, το είχα λατρέψει πριν ακόμη το διαβάσω. Μου άρεσαν πολύ τα χρώματα, το σκηνικό (τοπίο) που ίσως αχνοφαινόταν στο φόντο και φυσικά τα, συνήθως χαμογελαστά, πρόσωπα με τα τέλεια χαρακτηριστικά, τα οποία όμως επειδή επρόκειτο για σκίτσο σου άφηναν το περιθώριο να τα προσαρμόσεις λίγο περισσότερο στα δικά σου γούστα, σύμφωνα πάντα και με το κείμενο της ιστορίας. Κάποια βιβλία τα έβρισκα ενδιαφέροντα ως προς την υπόθεση, κάποια άλλα αρκετά τραβηγμένα.
Εδώ και καμιά δεκαπενταριά χρόνια δεν έχω διαβάσει τίποτε παρόμοιο, όχι γιατί μεγάλωσα κι έπαψα να είμαι ρομαντική αλλά γιατί απλώς δεν έτυχε. Άλλωστε ζήτημα να είχα αγοράσει ποτέ από μόνη μου δυο τρία Άρλεκιν.
Παρ' όλα αυτά σε ευχαριστώ που ξαναέφερες το θέμα στην επιφάνεια και μου θύμισες τα όμορφα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα των νεανικών μου χρόνων στο Σούνιο. Από την άλλη, το ότι πέταξες τις τσάντες προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. (ελπίζω τουλάχιστον να μην ήταν ακριβοπληρωμένες).
Τελευταία επεξεργασία: