Βαλσαμωμένα ζωάκια και πουλιά

Λορένα

RetroNuts!
Joined
21 Απρ 2008
Μηνύματα
1.607
Αντιδράσεις
287
Υπάρχει ακόμη αυτή η συνήθεια? γιατί προχθές το είδα σε ένα σπίτι και ανατρίχιασα. Μια βαλσαμωμένη κουκουβάγια πάνω στο τζάκι, και κάτι άλλα μικρότερα φτερωτά, στόλιζαν το ντεκόρ μαζί τα χριστουγενιάτικα στολίδια. Πάλι καλά που δεν είδα και τίποτα στον τοίχο.

Θυμάμαι αυτή ήταν ρετρό συνήθεια. Στα περισσότερα σπίτια, και ιατρεία, που πήγαινα μικρή, υπήρχε και κάτι βαλσαμωμένο. Κρίμα τα καημένα, πως κατάντησαν έτσι, τρόπαια στο σαλόνι! Ευτυχώς σήμερα έχει εξαφανιστεί, αν και από ότι είδα, όχι τελείως.

Από τις πιο βάρβαρες και κακόγουστες συνήθειες κατά την γνώμη μου, απορώ πως έγινε μόδα.
 
Θεικό θρεντ ! Υποκλίνομαι !
 
Να πω την αληθεια σε real σπιτι δεν εχω δει τετοια πραγματα,μονο σε ταινιες.

Δεν θα με χαλαγε παντως ενα κεφαλι ταρανδου πανω απο το τζακι η κανα 2μετρο ψαρι........ :D
 
Έχω δει και σε ταβέρνες πρόσφατα, και ούτε εκεί μου άρεσε..

Βαλσαμωμένα κεφάλια από αγριογουρούνα, ελαφάκια, λυκο (πάλι καλά που δεν είδα και καμιά αρκούδα..), να ειναι κρεμασμένα στον τοίχο.

Μα.. πως να φας την μπριζόλα ή το παϊδάκι.. με τόσα ζωντανά (σορι.. βαλσαμωμένα, ήθελα να πω) να σε κοιτάνε? σου κάθεται στο λαιμο!

Άσε που αναρωτιέσαι αν η χοιρινή μπριζόλα, είναι από το αγριογουρουνο στον τοίχο, ή εστω από κανένα αδερφάκι του, που είχε την ίδια τύχη!
 
Συγγνώμη για να καταλάβω: Εδώ βλέπεις μπροστά σου στο πιάτο το "πτώμα" (=μπριζόλα) και δεν σε ενοχλεί, η φάτσα του στον τοίχο σου την κόβει την όρεξη; :D
 
αχαχχχχααχαχχ mad τι είπες τώρα?...

είναι θέμα ψυχολογικό καθαρά..

στο θέμα μας τώρα.. πιστεύω οτι είναι τραγικό αυτό που γίνετε με τα ζωάκια και πραγματικά είναι προσβολή νεκρού... (όχι μόνο η "άνθρωποι" αλλά και τα ζώα έχουν δικαιώματα)
 
Maddog είπε:
Συγγνώμη για να καταλάβω: Εδώ βλέπεις μπροστά σου στο πιάτο το "πτώμα" (=μπριζόλα) και δεν σε ενοχλεί, η φάτσα του στον τοίχο σου την κόβει την όρεξη; :D
Ναι βρε συ γιατι το να τρως πτωματα ειναι απολυτα φυσιολογικο εκατομμυρια χρονια τωρα.

Το να τα βαζεις για διακοσμηση παλι....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θυμάμαι πως ανατρίχιαζα πάντοτε στην θέα ενός βαλσαμωμένου ζώου...
 
O θειος της μανας μου ηταν κυνηγος και στο σπιτι του εκτος απο πουλια επαιζε μια αλεπου και ενα τομαρι αγριογουρουνου. Οταν ημουν μικρος στεκομουν εκστατικος μπροστα τους.
 
Ο θείος μου εκτός από κάποια πτηνά, έχει και μια ολόκληρη αλεπού!

Σπίτι μου κάπου στο πατάρι βρίσκονται κάτι ολόκληρα δέρματα αγελάδων που χρησιμεύουν σαν χαλί.

Επίσης μικρός είχα δει σε σπίτι προβειά νεογέννητου αρνιού!

Άκουσα ότι παρόλο που αυτό το χόμπι έχει σχεδόν εκλείψει, προχωρώντας η επιστήμη έχει βγάλει ενέσημο διάλυμα το οποίο βαλσαμώνει το ζώο σιγά σιγά, το πλαστικοποιεί και δεν χαλάει ποτέ. Μόνο που νομίζω πρέπει το ζώο να είναι ζωντανό για να κυλίσει στο σώμα το διάλυμα.

Ψυχωτικά απάνθρωπα πράγματα. Το "βάλσαμο" της υπόθεσης πού το βρίσκουν δεν ξέρω.

Πρόσφατα είχε γίνει και πανηγύρι με βαλσαμωμένους ανθρώπους.
 
Ένας κυνηγός συγγενής του πατέρα μου από την Κρήτη, είχε χαρίσει πριν 35 περίπου χρόνια στους γονείς μου μια νυφίτσα, που είχε βαλσαμώσει μόνος του...... :rant: :rant: :takethat:

το καημένο ζωάκι στοίχειωνε τα παιδικά μου όνειρα, καθώς το έβλεπα κάθε μέρα πάνω στο σύνθετο του σαλονιού.....φρικιαστικό θέαμα...αηδιαστική συνήθεια....ανόητοι άνθρωποι που δείχνουν τον ανδρισμό τους κυνηγώντας, σκοτώνοντας και βασανίζοντας αθώα ζωάκια. :rant: :rant: :takethat:

Ευτυχώς πριν περίπου 6 χρόνια και με δικαιολογία ότι θα τρομάξει την ανιψιά μου...κατάφερα να την πετάξω έξω από το σπίτι....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο ξενοδοχείο Λούσι στη Χαλκίδα έχει ένα βαλσαμωμένο ζώο από τη δεκαετία του 50. Φαίνεται μαλιστα και σε κανα 2 ελληνικές ταινίες εκείνης της περιόδου. Είναι αιλουροειδές χρώματος ανοιχτού καφέ. Φέρνει προς το τζαγκουαρ σε όψη. Μπορεί να είναι και μικρή λιονταρίνα. Προ αμνημονεύτων χρόνων όταν τους αλλάζαμε την μηχανογράφηση, μου είχαν πει τί ζώο είναι αλλά το ξέχασα. Είναι φετίχ να είχες κάτι τέτοιο στο σπίτι. Πλέον τα συναντώ όλο και σπανιότερα.
 
Για το συγκεκριμένο θέμα δεν έχω άποψη. Όμως πως θα σας φαινόταν σαν ιδέα να βαλσαμώσουμε τον DINO ώστε να τον βλέπουν οι επόμενες γενιές του GRM για δεκαετίες; :biglaugh:
 
Εχω θυμαμαι στο κτηριο του δημοτικου που πηγαινα ειχαν 2 ντουλαπες-βιτρινες στην εισοδο του σχολειου με βαλσαμωμενα ζωα. Απο πουλια, ερπετα και αιλουροειδή. Ηταν το πρωτο πραγμα στο οποιο καρφωθηκε το ματι μου οταν πρωτο πηγα σχολειο!!!!

Μετα στο γραφειο των καθηγητων στο γυμνασιο ειχαν και κει ενα σωρο βαλσαμωμενα ζωακια.
 
Τα έχω αποβάλει από το μυαλό μου όπου και αν τα έχω δει.

Γενικά, στις μέρες μας (λόγω αφθονίας) η ιδέα του κυνηγιού αγρίων και όχι μόνο, ζώων και πουλιών με χαλάει απίστευτα...

Δεν το συνεχίζω γιατί θα γίνει μεσανατολικό... :(
 
όταν ήμουν 7-8 χρονών , ένας κυνηγός, φίλος του πατέρα μου , έφερε ένα γεράκι βαλσαμωμένο με γυάλινα γκροτέσκα μάτια!

την επόμενη το έθαψα κλαίγοντας στον κήπο. (μαζί με την ξύλινη βάση του)

ελεεινή συνήθεια που έχει πλέον εκλείψει
 
!

Ελεϊνή και τραγική συνήθεια συμφωνώ απολύτως..τα είχα συναντήσει σε αρκετά σπιτια..Μικρά και πουλάκια βαλσαμωμένα με μαυρά κουμπιά για μάτια ή χρωματιστούς ψευτοπολύτιμους λίθους...αλεπούδες και γεράκια...

Θυμάμαι σε ένα σπίτι φίλου, που στο πάνω όροφο έμενε ο παππούς του, ύπήρχε ενας διάδρομος με δύο σύνθετα αριστερά και δεξιά γεμάτο με βαλσαμωμώνα ζωάκια..είχα τρομάξει τόσο πολύ, που κάθε φορά που πήγαινα απο το σαλόνι στο δωμάτιο του, έκλεινα τα μάτια και έτρεχα...

Στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη τα εκθέματα του, πέρα από τους εντυπωσιακούς σκελετούς δεινοσαύρων, είναι διαφόρων ειδών ζώα βαλσαμωμένα μέσα σε τζαμαρίες με αναπαράσταση απο σκηνές από το φυσικο τους περιβάλλον...το μεγαλείο του γκροτεσκ!!!! ενας ακίνητος ζωολογικός κήπος, με κουφάρια ζωων...

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως έγινε μόδα αυτό το πράγμα...πιστεύω οτί εκτός από ανατριχιαστικό πρέπει να μην είναι και ότι πιο υγιείνο να μαδάνε πεθαμένα ζωα στο χώρο που ζεις..
 
thamonas είπε:
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως έγινε μόδα αυτό το πράγμα...πιστεύω οτί εκτός από ανατριχιαστικό πρέπει να μην είναι και ότι πιο υγιείνο να μαδάνε πεθαμένα ζωα στο χώρο που ζεις..
θυμαμαι την πρωτη φορα που ειδα βαλσαμωμενο ζωακι. Ηταν μια νυφιτσα (γιατι αραγε.. ειναι και το ζωο που βαλσαμωνουν περισσοτερο?).

Τεσπα.. νομισα πως ηταν ψευτικο. Παω να την δω απο κοντα, και να θαυμασω το ποσο τελεια την φτιαξαν (ειπαμε.. την νομισα ψευτικη), και βαζει μια φωνη η μανα μου να απομακρυνθω, γιατι θα ειναι γεματη φαρμακα, ασε.. τι αλλο θα ειχε πανω της8) και λαχταρησα πραγματικα.

Θυμαμαι πως ανατριχιασα, οταν καταλαβα εν τελει πως ηταν ενα νεκρο ζωο.

Ηθελα να το πιασω, αλλά το σιχαινομουν. Απορουσα πως αφου ηταν πεθαμενο, ηταν ετσι αθικτο (τα φαρμακα.. μου εξηγησε η μαμα μου), και για ποιο λογο το ειχαν στο σαλονι τους. Ηταν ενα σπιτι που δεν ζουσαν παιδια μεσα, και η ολη ατμοσφαιρα σε εκανε να αισθανεσαι.. καπως :xm:
 
Όσο σκέφτομαι πως όλα αυτά τα καημένα έχουν θηρευτεί μόνο για να γίνουν διακοσμητικά και όχι για να καλύψουν επισιτιστικές ανάγκες... Αετοί, γεράκια, πελαργοί, πελεκάνοι, νυφίτσες, κουκουβάγιες... και τόσα άλλα που "κοσμούν" αυτά τα σπίτια, μόνο την κενοδοξία των κυνηγών αναδεικνύουν και τη δήθεν ανωτερότητα του κυνηγού έναντι του "θηράματος"...
 
Θυμάμαι τι φρίκη είχα φάει στα 5 μου όταν μου είπε η μαμά μου ότι το βαλσαμωμένο πουλάκι που είχαμε (κειμήλιο προ-προ γιαγιάς) δεν ήταν ψεύτικο όπως νόμιζα, αλλά νεκρό!

Την επόμενη μέρα το βρήκε θαμμένο σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μας!!! #)
 
Πίσω
Μπλουζα