Να διαχωρίσουμε το: τί είναι ΛΑΘΟΣ και ΠΡΕΠΕΙ να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ εδώ και τώρα
από το: τί ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ.....
Το να χρησιμοποιείς τη θέση σου, το κύρος σου, την αναγνωρισιμότητα που έχεις εκείνη τη χρονική στιγμή, την "καρέκλα" που σε έχουν βάλει, για να έχεις "εξτραδάκια" (γενικά το ονομάζω έτσι, γιατί κανονικά στο συγκεκριμένο μιλάμε για ποινικά αδικήματα) είναι ΛΑΘΟΣ και πρέπει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ εχθές.
Από την άλλη, στο συγκεκριμένο χώρο, εδώ και πάρα μα-πάρα πολλά χρόνια, και σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, έχει παρατηρηθεί πολύ έντονα, να γίνονται από απλά "πεσίματα" και φλερτ μέχρι σεξουαλικά εγκλήματα (*), για να εξασφαλιστεί μια θέση / ένας ρόλος / μια δουλειά. Σε άλλους χώρους επικρατεί η φράση "έχει φιλήσει κατουρημένες ποδιές", σε άλλους χώρους επικρατεί η φράση "λάδωσε / πλήρωσε / χαρτζιλίκωσε"... στο χώρο του θεάματος επικρατεί η φράση "του 'κατσε" και άλλες σχετικές που δεν είναι της παρούσης.
Σε κάποιες περιπτώσεις η αρχή γίνεται ως "απαίτηση" από αυτόν που κατέχει τη θέση. [κάτσε μου για να....].
Σε άλλες περιπτώσεις η αρχή γίνεται ως "προσφορά" από τον ενδιαφερόμενο που ψάχνει τον ρόλο / τη θέση / την δουλειά. [θα σου κάτσω για να....].
Ο μόνος τρόπος να βγεις νικητής [μιλάω και για τις δύο περιπτώσεις] είναι να το καταγγείλεις ΑΜΕΣΩΣ, είτε σου ζήτησαν, είτε σου πρόσφεραν. Έχει κόστος σε πολλαπλά επίπεδα (οικονομικό, ψυχικό, σωματικό κλπ), αλλά μόνο έτσι θα εξασφαλιστείς.
Το αν το θύμα είναι ηθοποιός ή κομπάρσος, ή ενδυματολόγος, ή ταξιθέτης, ή ταμίας για τα εισιτήρια, το αν είναι διάσημος ή άγνωστος, το αν είναι καλός στη δουλειά του ή όχι, είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟ.
