Βαρυσήμαντες δηλώσεις...

...
Είσαι σατράπης και κακός
και με παιδεύεις διαρκώς
μα κι αν με τρώει ο καημός
όταν με κρατάς στην αγκαλιά σου
γίνεται ο πόνος μου γλυκός.
...

ΟΛΟΙ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ - ΜΑΥΡΑΚΗ ΦΩΤΕΙΝΗ
(Χρήστος Νικολόπουλος - Γιάννης Βασιλόπουλος)
Συνοδεία Λαϊκής Ορχήστρας
Διεύθυνσις Στέλιος Καζαντζίδης
Κυκλοφόρησε το 1972
Δίσκος vinyl, 7" 45rpm, POLYPHONE PS 353 (7XPG 534)
 
Νοοτροπίες άλλης εποχής που κατά τη γνώμη μου έκαναν μόνο κακό. "Όσο πονάς τόσο αγαπάς"!!!! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η αγάπη πρέπει να είναι πόνος και όχι σύμπνοια, συντροφικότητα, κατανόηση και κοινή εξέλιξη. Εγώ λέω πως η αγάπη περιέχει ίσως και τη θυσία, αλλά αν είναι μόνο θυσία και πόνος τότε δεν είναι αγάπη. Κι επειδή η ζωή είναι μικρή καλά είναι να περνάμε καλά κι όχι να πονάμε.
 
Να ένα τραγούδι που δε θα μπορούσε να σταθεί σήμερα πουθενά. Είναι όμως μια εξαιρετική ερμηνεία της Βέμπο που δείχνει να το ζει! Αλλα είπαμε... Όλα κρίνονται στο ιστορικό τους πλαίσιο, για την εποχή του ήταν θρυλικό τραγούδι.
 
Νοοτροπίες άλλης εποχής που κατά τη γνώμη μου έκαναν μόνο κακό. "Όσο πονάς τόσο αγαπάς"!!!! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η αγάπη πρέπει να είναι πόνος και όχι σύμπνοια, συντροφικότητα, κατανόηση και κοινή εξέλιξη. Εγώ λέω πως η αγάπη περιέχει ίσως και τη θυσία, αλλά αν είναι μόνο θυσία και πόνος τότε δεν είναι αγάπη. Κι επειδή η ζωή είναι μικρή καλά είναι να περνάμε καλά κι όχι να πονάμε.
Καλα, τα μυαλα που ειχαν τοτε σε πολλα θεματα ηταν για γελια και για κλαματα. Σε καποια αλλα θεματα παλι, βλεπανε τα πραγματα πιο σωστα απο ο,τι τα βλεπει ο κοσμος σημερα. Η αγαπη πρεπει πανω απο ολα να ειναι χαρα γιατι αν απο αυτην αντλεις μονο δυστυχια, τοτε υπαρχουν θεματα ψυχολογικης / ψυχιατρικης φυσεως.
Η το αλλο που λεγαν πως οποιος αγαπαει, ζηλευει και οσο πιο πολυ ζηλευει, τοσο πιο πολυ αγαπαει.
Δεν ξερανε ακομη πως η ζηλια οταν παραγινεται ειναι κατασταση νοσηρη που ουδεμια σχεση εχει με την αγαπη, αλλα με προβληματα εγωισμου και αυτοεκτιμησης του ανθρωπου που ζηλευει.
 
Να ένα τραγούδι που δε θα μπορούσε να σταθεί σήμερα πουθενά. Είναι όμως μια εξαιρετική ερμηνεία της Βέμπο που δείχνει να το ζει! Αλλα είπαμε... Όλα κρίνονται στο ιστορικό τους πλαίσιο, για την εποχή του ήταν θρυλικό τραγούδι.
Και εδω βεβαια, μιλαμε για μια κατασταση αρρωστημενη και παρανοϊκη. Ο σαδομαζοχισμος στο μεγαλειο του.
 
Ποια η διαφορά Μότσαρτ με Μπετόβεν στα αυτιά μου ίδιοι ακούγονται :p :fafoutis: κοίτα να χωρίσω γιατί εγώ θέλω Μαζωνάκη και αυτός μου βάζει Μπετόβεν ναι έχει μια λογική
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ποια η διαφορά Μότσαρτ με Μπετόβεν στα αυτιά μου ίδιοι ακούγονται :p :fafoutis:
Περισσότερο κοινά είχαν παρά διαφορές.

Εμένα μου αρέσουν και οι δύο, πάντως με την Ματθίλδη ούτε μέρα δεν θα κρατούσαμε μαζί. :rofl:
 
Ναι, ο Δαλιανίδης ήταν υιοθετημένος. Θυμάμαι ότι τον έχω ακούσει να λέει σε συνέντευξή του πως όλα τα καλά στη ζωή του τα όφειλε στους θετούς του γονείς.
 
Νοοτροπίες άλλης εποχής που κατά τη γνώμη μου έκαναν μόνο κακό. "Όσο πονάς τόσο αγαπάς"!!!! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η αγάπη πρέπει να είναι πόνος και όχι σύμπνοια, συντροφικότητα, κατανόηση και κοινή εξέλιξη. Εγώ λέω πως η αγάπη περιέχει ίσως και τη θυσία, αλλά αν είναι μόνο θυσία και πόνος τότε δεν είναι αγάπη. Κι επειδή η ζωή είναι μικρή καλά είναι να περνάμε καλά κι όχι να πονάμε.
Κι εγω απο το να πεφτω στα πατωματα, παντα προτιμουσα να σκαρφαλωνω στα ταβανια. Λες να μην εχω αγαπησει?
 
Πίσω
Μπλουζα