Λοιπόν, ας παραθέσω κι εγώ κάτι από τα δικά μου.
- Το
"Γλώσσα Μηχανής για αρχάριους στον Amstrad" το είχα κι εγώ επίσης.
(απ ότι φαίνεται είχε μεγάλη διάδοση τελικά...)
Ήταν καλό βιβλίο. Άπαξ και μάθαινες τον assembler που χρησιμοποιούσε (Gena-Mona),
το κείμενο ήταν στρωτό. To είχα πάρει από τον Κύκλο περίπου στην 3η γυμνασίου και
μ' αυτό έμαθα τότε assembly. Κόστιζε τότε 1600 δρχ.
- To "
100 πρoγράμματα για Amstrad" ήταν εντελώς για τα μπάζα και με απογοήτευσε τελείως.
Όλα τα προγράμματα ήταν κακογραμμένα και ημιτελή. Μόνον μερικές ιδέες μπορούσε να πάρει
κάποιος απ αυτό - που αν ήταν προχωρημένος τις ήξερε ήδη, αν όχι, πιθανόν θα μπερδευόταν
περισσότερο.
- Το "
60 πρoγράμματα για Amstrad" ήταν εξαιρετικό. Τα προγράμματα ήταν πολύ καλογραμμένα,
κάλυπταν ευρύ φάσμα ιδεών και μπορούσες να δεις πολλά έξυπνα τεχνάσματα.
Τέλος, οι πιο ψαγμένοι με τα γραφικά, πιθανόν θα γνωρίζουν τους δυο επόμενους τίτλους.
"State of the art" στην εποχή τους, "all time classic" σήμερα.
Το "
Elements for computer graphics" χρονολογείται από το
1976 (εγώ το πήρα το 1988)
και περιέχει θεωρία για γραφικά προσανατολισμένα στο CAD.
Είχε λεπτομερή παραδείγματα και ψευδοκώδικα και αυτό ήταν που το έκανε τόσο εύχρηστο.
Πέραν των κλασσικών μετασχηματισμών (στροφή, μεταφορά κλπ),
τα δυνατά σημεία του ήταν τα patches με splines, Bezier και NURBS.
Είναι από τα καλύτερα εισαγωγικά βιβλία για γραφικά CAD - ακόμη και σήμερα.
Το άλλο, "
Procedural Elememets for computer graphics" του ίδιου συγγραφέα, χρονολογείται
από το
1985 και εστιάζει κυρίως στα raster γραφικά και στο rendering.
Το πήρα το 1989, ειδική παραγγελία από τον Παπασωτηρίου.
Το τι περιέχει (για την εποχή του) και κυρίως με πόση σαφήνεια και ακριβολογία το παρουσιάζει
απλώς δεν λέγεται ! O συγγραφέας ήταν master όχι απλώς του αντικειμένου αλλά στο πώς να το εξηγεί.
Mια ματιά στα περιεχόμενα δίνουν μια γεύση.
Aναναρωτιόμουν πώς μπορεί να γραφεί μια ρουτίνα fill,
και πώς μπορείς με 4 χρώματα να πετύχεις περισσότερα (βλ. Jack Nipper II).
Αυτό μου έλυσε όλες τις απορίες δια παντός :
Λεπτομερής ψευδοκώδικας για τα πάντα, και αντιπροσωπευτικά απλά παραδείγματα.
Φαντάζομαι ότι οι drivers για κάρτες γραφικών της εποχής γράφονταν με ένα τέτοιο εγχειρίδιο στο χέρι.
Με τις οδηγίες που βρήκα σ' αυτό, έγραψα (πολύ αργότερα) ένα demo του αλγόριθμου floatting horizon
για hidden surface removal. Το πρόγραμμα είναι γραμμένο στο MFC και λειτουργεί ακόμα...
Μάλιστα, θυμάμαι πόσο είχα ενοχληθεί από ένα αφιέρωμα στα γραφικά που είχε κάποιο τεύχος του Pixel.
To εν λόγω αφιέρωμα, γραμμένο από τον Α. Λεκόπουλο απλώς περιέγραφε τις δυνατότητες των amiga και ST.
Ούτε μια μια λέξη για τις προγραμματιστικές τεχνικές (clipping, rendering, σκίαση, hidden surface removal κλπ),
ούτε μια τόση δα demo ρουτίνα σε κάτι !
Κι όμως όλα αυτά ήταν ήδη γνωστά από πολλά χρόνια και υπήρχε εξαιρετική βιβλιογραφία.
Έχοντας υπόψη τα παραπάνω συνειδητοποίησα για πολλοστή φορά πόσο χαμηλό και αποπροσανατολιστικό
ήταν το επίπεδο του Pixel και δεν το ξαναπήρα πλέον....
(Παρεμπιπτόντως, τα δυο αυτά βιβλία κυκλοφορούν ακόμα (νεότερες εκδόσεις βέβαια), πράγμα που σημαίνει πολλά...)
Επίσης, θα άξιζε να αναφερθούμε και στα Graphics Gems αλλά αυτά ξεκινούν από 1989 και δεν ξέρω αν λαμβάνονται υπόψη....
-