Βλέπω πέφτει καλό ξεθάψιμο από threads. Να συνεισφέρω και εγώ με τη σειρά μου μια ρετρό φτυαριά.
Στον "ιστορικό" Κορυδαλλό (μεγάλη η δόξα του) θυμάμαι ένα βίντεοκλαμπ στην οδό Ορίων (αν δεν σφάλλω με την ονομασία space ή κάτι τέτοιο). Ο ιδιοκτήτης ήταν αδύνατος με μακριά μαλλιά και ήταν πολύ cool τύπος. Ο τύπος πάρκαρε από έξω από το μαγαζί το παν-τεράστιο αμάξι του για τα Ελληνικά δεδομένα, το οποίο ήταν ένα καφέ taunus (δεν είμαι σίγουρος για αυτό). Στο μαγαζί ήταν επίσης και η ξανθιά γυναίκα του. Γενικώς το είχα τιμήσει πολύ αυτό το βίντεοκλαμπ. Ο τύπος πρέπει να έβγαζε την εβδομαδιαία βενζίνη του τέρατος μόνο από μένα.
Στο από πάνω στενό στη οδό Θεμιστοκλέους, υπήρχε το G&S (πλέον κατάστημα με σιδηρικά και εργαλεία). Αρκετά μεγάλο, πλούσια συλλογή ταινιών τρόμου και φαντασίας και πουλούσε λίγα παιχνίδια για amstrad. Μάλιστα τα παιχνίδια τα είχε βιτρίνα σε ένα ξύλο σαν καμβά. Από εκεί είχα αγοράσει το empire strikes back για cpc 6128. Ακόμη θυμάμαι την αφίσα που είχε από το conan the barbarian.
Επι της οδού Γρηγόρη Λαμπράκη και λίγο πιο κάτω από το γήπεδο Νίκαιας, υπήρχε μέχρι πρόσφατα το video blue. Δεν το προτιμούσα γιατί έπεφτε μακριά μου. Έκλεισε πρόσφατα και είχε βγάλει ταινίες και παιχνίδια προς πώληση. Πήγα μια βόλτα μήπως βρω τίποτα ενδιαφέρον αλλά οι τιμές ήταν αυξημένες.
Το acropol που είναι ανοιχτό ακόμη μέχρι σήμερα. Αν και δεν είμαι σίγουρος αν άνοιξε πριν το 1990. Μικρός χώρος αλλά με αρκετό "επειχηρησιακό" υλικό φαντασίας-τρόμου-περιπέτειας. Επική στιγμή εκείνο το απόγευμα, που πήγα και αντίκρυσα την αφίσα του Nightbreed και περίμενα καρτερικά μερικά χρόνια.
Το Haley στην οδό Δημητρακοπούλου πολύ κοντά στη Γρηγόρη Λαμπράκη. Ακόμη λειτουργεί αν και κάποια στιγμή έκανε upgrade και σε φωτογραφίσεις γάμων κλπ.
Στη Δημητρακοπούλου κοντά στην πλατεία ελευθερίας, υπάρχει ακόμη και σήμερα το Media Luz, το οποίο είχα τιμήσει ιδιαίτερα στις αρχές των 90's. Αυτοί εκεί έχουν φάει καλά από εμένα. Καθυστερούσα ταινίες ημέρας καμιά εβδομάδα.
Επίσης θυμάμαι ένα ακόμη εντελώς ρετρό στη συμβολή Ορίων και Ταξιαρχών. Το οποίο πρέπει να κατέβασε ρολά κάπου στις αρχές των 90s. Είχε αρκετές ταινίες τρόμου που δεν είχαν τα υπόλοιπα που πήγαινα. Στο ταμείο ήταν μια κοπελίτσα και το πρόγραμμα του βίντεοκλαμπ ήταν σε amstrad cpc 6128.
Σίγουρα υπήρχαν αρκετά περισσότερα αφού κάποτε τα βίντεοκλαμπ φύτρωναν σαν μανιτάρια. Όσο όμως και αν κοπανάω το κεφάλι μου, μόνο τα παραπάνω θυμάμαι.
