caprice είπε:
Εντύπωση δε μου είχε κάνει όταν μοιράστηκε πέρσι ως δώρο στα παιδάκια ενός πάρτι (ναι, ναι που φεύγουν τα καλεσμένα παιδάκια πλέον με δώρο από τα πάρτι ) δεν ήξερε σχεδόν κανένα τι είναι αυτό το αντικείμενο. Τα δικά μου το κοιτούσαν εκστασιασμένα, άλλα το έβαλαν κάτω και το τσουλούσαν, ένα το κρέμασε στο λαιμό τουΑπείρου κάλλους στιγμές
ΑΑααα ... τι λες βρε παιδί μου .... τόσο ... "μουσειακό είδος" κατήντησε το γιο - γιο ??? Απίστευτο ....
Θυμάμαι εκεί, γύρω στο 1983/1984, αυτό το παιχνίδι είχε γίνει της μόδας !!! Δεν υπήρχε σχεδόν κανένα από εμάς τα πιτσιρίκια που να μην έχει, έστω κι ένα, γιο - γιο στη συλλογή του !!! Και φυσικά ... όποιος μάθαινε ένα καινούριο κόλπο στο γιο - γιο, το έφερνε μαζί του στο σχολείο για να μάς κάνει επίδειξη στο διάλειμμα τις ... προόδους του !!! Επίσης, στις συζητήσεις στα διαλείμματα δεν υπήρχε περίπτωση να μην περιστραφεί η συζήτηση και στο "γιο-γιο" ....
Εγώ και ο αδελφός μου είχαμε δύο γιο-γιο, ένα πράσινο [νομίζω ήταν της Sprite, πάντως ήταν "το αγαπημένο μας"] και ένα άλλο που, αν θυμάμαι καλά, ήταν της Fanta !!! Παρόλο που δεν το χειριζόμουν καλά [γενικώς, τα χεράκια μου "δεν πιάνουν"] το λάτρευα : μου άρεσε να το βλέπω να ξετυλίγεται, να μαζεύεται ξανά κλπ κλπ ... Πολλές φορές, όμως, λόγω της αδεξιότητάς μου, το λεπτό του σχοινάκι μπερδευόταν, γινόταν κόμπος, ο κόμπος σφηνωνόταν στη "σχισμή" στην οποία έπρεπε να τυλιχτεί το γιο-γιο κι έτσι ... το παιχνίδι έμενε στη μέση !!! Ο αδελφός μου [που τα χεράκια του "πιάνουν" πιο πολύ απ'τα δικά μου] αναλάμβανε να το "επιδιορθώσει" ....
Τέλος, θυμάμαι ότι το σούπερ μάρκετ "Στάικος" [αυτό βρισκόταν έξω απ' την Καισαριανή, ακριβώς εκεί που άρχιζαν τα "προσφυγικά"]είχε καλέσει μια φορά έναν "μετρ" του γιο-γιο για να καταπλήξει εμάς τους πιτσιρικάδες με τις ικανότητές του .....
