Για όλα σχεδόν τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει τις αλησμόνητες εποχές των 70ς και των 80ς το φιδάκι ήταν το σίγουρα το πρώτο επιτραπέζιο! Η γνωριμία δηλαδή με το αντικείμενο. Μπορεί να είναι ένα παιχνίδι 100% τύχη αλλά αυτό δεν περιορίζει καθόλου την αξία του!
Πάμε λοιπόν στον γκρινιάρη! Ο γκρινιάρης είναι το δεύτερο στη σειρά παιχνίδι που θα συναντήσει κάποιο παιδί μετά το φιδάκι! Είναι το δεύτερο βήμα! Το λιγάκι πιο δύσκολο απ τον γκρινιάρη! Αυτό που δεν είναι 100% τύχη αλλά έχει λίγο, πολύ λίγο τακτική!! Αυτό που δεν έχεις ένα πιόνι αλλά τέσσερα!
Αν αυτά τα 2 παιχνίδια σήμερα μας φαίνονται ανούσια και βαρετά, καλό θα ήταν να θυμηθούμε όλοι πριν 30 περίπου χρόνια, πια ήταν αυτά τα 2 παιχνίδια που μας άνοιξαν την πόρτα και μας υποδέχτηκαν σε ένα ονειρεμένο κόσμο που ζούμε μέχρι σήμερα! Στον κόσμο του επιτραπέζιου παιχνιδιού!