Γρηγόριος Ξενόπουλος-μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά

[Domenica]

Η Νορα Βαλσάμη δεν ταιριαζε για το ρολο της Ροζας η οποια ειναι μελαχροινή, ισως να ταιριαζε στο ρολο της ξανθιάς Γεωργίας που θα της πήγαινε και σαν χαρακτήρας. Κριμα που δεν έγινε ουτε ταινια ουτε σειρά, ισως ηταν πολύ αντιφατικό και προοδευτικό για τότε καθώς οι ηρωιδες δεν ειναι ουτε ακριβώς θυματα ουτε μοιραίες γυναίκες. Λιγες γνωστές σταρ της εποχής θα δέχοταν καποιο τέτοιο ρόλο. ᾽Εχει πορνεία μέσα᾽ διότι αυτό ειναι το στορι το πως η αστή Ροζα και η πρωην υπηρέτρια της Γεωργία καταλήγουν πόρνες και μαλιστα σε παρακμιακό πορνείο, ουτε καν κοκκότες πολυτελείας. Αξιζει να το ανακαλύψεις πάντως!

 

[johnalepou]

Η Νορα Βαλσάμη δεν ταιριαζε για το ρολο της Ροζας η οποια ειναι μελαχροινή

Και η Δάφνη στην ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου μελαχρινή είναι στο βιβλίο...

 

[serano915]

Κι εμένα μου αρέσει πολύ ο Ξενόπουλος, αν και δεν έχω διαβάσει τόσο πολλά όσα εσείς... Αυτά που έχω διαβάσει, περιορίζονται στα:

-Η Άπιστη

-Αρραβωνιασμένοι στα ψέμματα

-Μεγάλη αγάπη (έχουν περάσει χρόνια, αλλά έχω την εντύπωση ότι ήταν κάτι παρόμοιο με το Ρωμαίος και Ιουλιέτα, αλλά με καλό τέλος..)

-Στέλλα Βιολάντη

-Αναδυομένη

Από αυτά, περισσότερο μου άρεσαν τα Αρραβωνιασμένοι στα ψέμματα και Η Άπιστη. Γενικά διακρίνω μια "απλοϊκότητα" στον Ξενόπουλο (αν μου επιτρέπεται να το πω έτσι..). Ότι δηλαδή, οι χαρακτήρες δεν είχαν βαθιά αισθήματα αλλά παρασύρονταν από εξάρσεις της στιγμής, άγονται και φέρονται μέχρι να κατασταλάξουν. Και όταν τελικά κατασταλάξουν το δηλώνουν απλά χωρίς να φαίνεται η "εσωτερική πάλη". (πχ ο έρωτας Κλέλιας-Ντένη σε αντίθεση με τα αισθήματα του Παύλου στην Αναδυομένη, ο έρωτας Έλλης-Μένη στο Αρραβωνιασμένοι στα ψέμματα)

Αναφέρω ένα απόσπασμα από το Αρραβωνιασμένοι στα ψέμματα που είναι χαρακτηριστικό:

"Αυτός πάει! (ο Μένης) Ήμουν τόσο βέβαιη πως δε θα δεχόταν ποτέ, Τον άλλον τώρα να δούμε. (ο Ορέστης) Θα πάρει τη Μαρίκα ή θα ξαναγυρίσει σε μένα; Μου φαίνεται πως μ'αγαπά και φτάνει να του πω μισή λέξη. Αλλά και γελασμένη αν είμαι δε θα πεθάνω. Παίρνω κι εγώ τον Ψάχη και τελειώνει! Το'χω δίπορτο..."

Πωπω, πολύ το βάρυνα! Βέβαια, δεν είμαι απόλυτα σίγουρη επειδή έχω διαβάσει λίγα βιβλία του, πάντως αυτή η εντύπωση μου έχει μείνει.

και η αδερφή μου που τωρα δινει Πανελληνιες θεωρητική κατευθυνση δεν τον έχει ακούσει ποτέ, ούτε τα βιβλια του βλέπω να κυκλοφορούν στις ποσότητες που θυμάμαι ως παιδί.

Σ'αυτό έχεις απόλυτο δίκιο, Domenica. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό τα Χριστούγεννα που συζητούσα με τα ξαδέρφια μου (που πρόσφατα έδιναν πανελλήνιες) και δεν είχαν ακούσει καν για τον Ξενόπουλο! Στα δικά μου σχολικά βιβλία θυμάμαι συχνά αποσπάσματα από βιβλία του (πχ Στέλλα Βιολάντη) και από τη Διάπλαση (... σας ασπάζομαι, Φαίδων) Είναι κρίμα να τον υποτιμούν τόσο πολύ. Εντάξει δεν είναι Καζαντζάκης, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να υπάρχει ένα δείγμα γραφής του στα σχολικά εγχειρίδια.

Επίσης είχα ψιλοεκνευριστεί όταν τα Χριστούγεννα πήγα στον Ελευθερουδάκη και ζήτησα βιβλία του Ξενόπουλου και ο υπάλληλος μου είπε με αβεβαιότητα ότι είχε μόνο την Αναδυόμενη, ούτε καν τον τίτλο δεν ήξερε, το είπε και λάθος! Δουλειά σου είναι κύριε, ντροπή! :xm:

Σύρος καλή μου δεν παίζει στον Ξενόπουλο εκτός από το "Λίζα". Τα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου διαδραματίζονται σχεδόν όλα στη Ζάκυνθο ή στην Αθήνα. Εξαιρούνται "Το μαρτύριο μιας νέας αγίας" (μικρή επαρχιακή πόλη που δεν κατονομάζεται αλλά είναι της ηπειρωτικής Ελλάδας, μάλλον κάπου στη δυτική Πελοπόννησο), το "Ο αρραβωνιαστικός μου" (το πρώτο μισό στην Κωνσταντινούπολη), "Το κορίτσι που αγάπησε" (ένα μέρος νομίζω στην Κεφαλονιά), το "Δεν ήταν γραφτό" (ανώνυμο νησί που φέρνει για Βόρειο Αιγαίο), τα τέσσερα βιβλία της "Παυλίνας" (πάλι εν μέρει σε ανώνυμο νησί στυλ Μυτιλήνη, Σάμος, Χίος), το "Χωρίς Τίποτα" (Πάτρα νομίζω) και "Φοιτηταί και Αρσακειάδαι" (τελειώνει στην Πάτρα). Ούτε καν η Κέρκυρα παίζει ως μέρος ζωής ή διακοπών των ηρώων . Η περηφάνια του Ζακυνθινού για τον τόπο του φαντάζομαι .

Έχω την εντύπωση ότι το Μεγάλη Αγάπη διαδραματίζεται στην Κέρκυρα. Αν το έχει διαβάσει κάποιος πρόσφατα, ας μας πει. Επίσης η Κέρκυρα αναφέρεται ως μεταβατικό λιμάνι για Βενετία, στην Άπιστη. (γι'αυτό είμαι σίγουρη )

 

[retrofan]

serano915 έχεις δίκιο. Δεν εμβαθύνει ο Ξενόπουλος. Περιγράφει όμως πολύ καλά.

Η "Μεγάλη Αγάπη" δεν σου άρεσε; Εμένα είναι από τα αγαπημένα μου. Ρωμαίος και Ιουλιέτα με χάπι εντ . Παίρνουμε εκδίκηση από τον Σαίξπηρ Δεν διαδραματίζεται στην Κέρκυρα αλλά στη Ζάκυνθο και μάλιστα στις πρώτες σελίδες οι ήρωες αντικρύζονται σε μια παράσταση όπερας στο νησί και ο συγγραφέας δείχνει την περηφάνια των Ζακυνθινών που φιλοξενούσαν στο θέατρό τους διάσημους ιταλικούς θιάσους.

Η Κέρκυρα εμφανίζεται σε πολλά βιβλία ως σταθμός του πλοίου στα ταξίδια προς Ιταλία αλλά, όσο μπορώ να θυμηθώ, μόνο έτσι.

Η "Αναδυομένη", αν και διάσημη, δεν μου άρεσε ως βιβλίο. Η επιλογή της Κλέλιας μου φαινόταν χαζή (και σ' αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου). Και το δραματικό τέλος, εντελώς άσκοπο. Ο "Κόκκινος Βράχος" αντίθετα δικαιολογούσε πλήρως το τραγικό κλείσιμο.

Το "Αρραβωνιασμένοι στα Ψέματα" μου είχε φανεί ανόητο σε σημείο αηδίας και πολύ κακογραμμένο. Καθόλου δεν κατάφερε να με κερδίσει η ιστορία.

Το "Στέλλα Βιολάντη" δυνατό. Από τα καλύτερα του Ξενόπουλου. Μου τα χαλούσε μόνο το τραγικό του θέματος.

Το "Άπιστη" ούτε που το θυμάμαι #) Είναι αυτό με τον πρωταγωνιστή να παντρεύεται διαδοχικά δύο αδελφές;

Ο "Κατήφορος", άλλη διασημότητα του Ξενόπουλου, δεν κατάφερε να μ' αγγίξει, ακριβώς εξαιτίας του θέματος. Ίσως, αν το διάβαζα τώρα, του έδινα μεγαλύτερο βαθμό . Στην εφηβεία μου όμως (όπου ήμουν και τρελά ρομαντική σε όλα τα περί έρωτα) αδυνατούσα να καταλάβω μια ηρωίδα που φαίνεται να αγαπάει το σεξ για το σεξ. Γιατί είναι φανερό ότι στα πρώτα "σκαλοπάτια" που κατεβαίνει η Ρόζα, γουστάρει και το κάνει. Κι αυτό καλογραμμένο όμως. Ιδιαίτερη εντύπωση μου είχε κάνει η σκηνή με τον αδελφό της να πηγαίνει ως πελάτης στο πορνείο και να φρικάρει.

Το "Φάντασμα" ομοίως πέρασε και δεν άγγιξε για μένα. Δεν με τρόμαζε το θέμα αλλά δεν μ' αφορούσε. Ούτε η σειρά με την Κονιόρδου μου άρεσε.

Το "Γκιοβάννα" αγοράστηκε και διαβάστηκε μαζί με το "Λίζα" και γι' αυτό πήγε άπατο . Άσε που το "ψυχολογικό" του θέματος μου φαινόταν μεγάλη μπαρούφα. Γίνεται να γουστάρεις τόσο πολύ μια γυναίκα κι όταν επιτέλους την κρατάς στην αγκαλιά σου και την φιλάς, να ξενερώνεις τόσο αυτόματα; Υποθέτω ότι ο Ξενόπουλος προσπαθούσε να προσεγγίσει έμμεσα τη διαφορά μεταξύ ομορφιάς και σεξουαλικότητας αλλά μάλλον το πήγε τόσο έμμεσα που δεν του βγήκε. Για μένα τουλάχιστον.

Το "Οι σύζυγοι της Νίνας" ούτε κρύο ούτε ζέστη. Μου άφησε και πικρή αίσθηση τότε η επιστροφή στον μεγαλύτερο σύζυγο (αχ η απολυτότητα της νιότης )

Το "Αφροδίτη" συμπαθητικό. Δεν με τρέλανε όμως. Το έσωσε λίγο η επιστροφή της παιδικής φίλης Αγνής στο τέλος.

Γενικά τον Ξενόπουλο τον διάβασα σε μια προηγούμενη φάση της ζωής μου. Εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας, του συγχωρούσα πιο εύκολα τις λογοτεχνικές ελλείψεις, γι' αυτό και κόλλησα με τα έργα του. Εξαιτίας του ίδιου νεαρού όμως, είχα και πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις. Συμπαθητική ηρωίδα (κανόνας απαράβατος) ερωτεύεται συμπαθητικό ήρωα (ή έστω παραστρατημένο που μπαίνει στον ίσιο δρόμο) κι ο έρωτάς τους τελειώνει με χάπι εντ. Απλά πράγματα Γι' αυτό δράματα, τραγικά φινάλε, πιο μπλεγμένες πορείες, δεύτεροι γάμοι, απιστίες κι άλλα τέτοια ρεαλιστικά δεν φιγουράρουν στις προτιμήσεις μου.

 

[Domenica]

Εμένα τώρα πάλι στα παιδικά, εφηβικά μου χρόνια αλλά και λιγο πιο μετά μου άρεσαν οι χαρακτήρες να ειναι πολύπλοκοι, δύσκολοι, ενώπιον τερατωδών ηθικών διλλημάτων, να διαλέγουν την λάθος επιλογή και να μπλέκονται σε απίστευτα δράματα. Επίσης συμπαθώ τους losers, τους δεύτερους ρόλους (συνηθως ο φιλος ή η φιλη του πρωταγωνιστή /σριας, ο/η παρατημένος συζηγος κ.α.) και τους κατα λάθος κακούς καθώς και τους ψυχικά αρρώστους και τους προβληματικούς γενικώς. Τώρα βέβαια κοριτσάκι ημουν το χάπυ εντ το ηθελα και οι τανίες / βιβλία / κόμιξ μου έμαθαν πως τέτοιοι χαρακτήρες σπάνια έχουν καλό τέλος. Ο Ξενοπουλος δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανὀνα. Οι χαρακτήρες του που τελικά βρισκουν την ευτυχια ειναι συχνά οι πιο κοινότυποι, οι μέτριοι και οι αδιάφοροι.

Θα διαφωνήσω με τα παραπάνω σε κάποια σημεια.

Το να γράφεις απλά δεν σημαινει και απλοικά. Δεν εμβαθυνει ο ιδιος γιατί μας δινει τα στοιχεια για να εμβαθυνουμε εμεις σε σχεση πχ με την θεση της γυναικας, το κοινωνικο και οικονομικο πλαισιο κ.α.. Ας πουμε στον Κατηφορο η Ροζα δεν το κανει μονο για το σεξ (και μαλιστα γινεται σαφης αναφορα σε συγκριση με μια αλλη συνάδερφο της που δουλευει μονο για αυτό) αλλά γιατί έτσι έχει την ελευθερια να συναναστρεφεται άντρες ελευθερα και να εξερευνα την σεξουαλικοτητα της, κατι που η κοινωνική της θέση δεν το επιτρέπει. Απλά πληρώνει την αρνηση της να παντρευτει και να απατά τον συζηγο... Η Αναδυομενη παραδοξως ουτε εμενα μου αρεσε. Η Στελλα Βιολάντη ειναι πολύ καλο επισης. Το παραδοξο ειναι πως η Στελλα και ο πατερας της τραβανε την ιστορια στα άκρα, ο νεαρος ουτε το έβαζε με το νου του τέτοια εμμονη (που φυσικά πληρωνεται αναλογως). Το Αφροδιτη το ειχα διαβασει αλλα το θυμαμαι λιγο,θυμαμαι πως δεν ηταν πολύ συμπαθητική η ηρωιδα. Τωρα για τη Γκιοβαννα τι να πω εμενα μου αρεσε πολύ και πιστευω πως βγαζει νοημα, ολα μου τα αγαπημένα δεν σας αρέσουν!

Απο τα ᾽χαρουμενα᾽ μου αρεσε ο ᾽Κοσμος και ο Κοσμας᾽ το οποιο μοιαζει λιγο με το ᾽Ψυχολογια Συριανου συζηγου᾽ του Ροίδη. Τεσσερα χρονια ειχα αυτή την αποκριατικη στολή ᾽Φιορούλα᾽ και αναρωτιομουν ποια ειναι (τυπωμενο στην ετικέτα παρακαλώ μαλλον απο βιβλιοφάγο, ρετρό Ελληνα βιοτέχνη!). Οταν το βρηκα δεν γινοταν να μη τη συμπαθησω κιόλας!

 

[EL GRECO]

Ο Γρηγόριος ξενόπουλος ήταν και είναι ο αγαπημένος μου έλληνας συγγραφέας. Τον διάβασα όλο 21 με 22 χρονών. Σπούδαζα και δούλευα και κάθε μήνα που πληρωνόμουν αγόραζα 4 με 5 βιβλία του. Η χαρά μου ήταν να μου μείνει μια ώρα τη μέρα να διαβάσω λίγο. Έχω διαβάσει 80 μυθιστορήματα και 12 θεατρικά του. Κόκκινος βράχος, Μυστικοί αρραβώνες,η Απερίγραπτη, η Λίζα, Μεγάλη αγάπη, Αναδυομένη, Πλούσιοι και φτωχοί, Τυχεροί και άτυχοι, Χωρίς τίποτα, Μεγάλη γυναίκα, Δεν ήταν γραφτό, Παληά Αθήνα, Λάουρα, Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες,Το δίλημα, Το φάντασμα, Απάνεμα Βράδια ,Φωτεινή , Στέλλα Βιολάντη, Ραχήλ, Φωτεινή Σάντρη, Ο ποπολάρος και τόσα άλλα.

 

[makara]

Καλησπέρα σε όλους! έπεσα πάνω σε αυτή τη σελίδα αναζητώντας στοιχεία για το Φάντασμα του Ξενόπουλου. Μήπως έχει ακούσει κανένας αν έχει ανεβεί και σε θεατρικό? έστω και από περιφερειακό θίασο. Αν μπορέσετε να με βοηθήσετε θα σας είμαι υπόχρεη!

 

[Cathy]

Ειχε γίνει πολύ καλή σειρά στην ΕΡΤ με την Λυδία Κονιόρδου, ίσως καποιοι θιάσοι να το ανεβασαν και σε θεατρικο.

 

[αριαδνη]

Κυριακάτικη εφημερίδα θα δώσει ξενοπουλο τωρα τον Αυγουστο

 

[mhmerotategiatipino]

Η Espresso και στο οπισθόφυλλο έχει και φωτο απο το σηριαλ, π. χ. στο 1ο χτες Ο κόσμος κι ο Κοσμας ειχε φωτο με Ρηγοπουλο και Ατζολετακη. Προσοχη αν μοιρασει την Αανδυομενη!!!!!

 

[αριαδνη]

Ο "Κατήφορος", άλλη διασημότητα του Ξενόπουλου, δεν κατάφερε να μ' αγγίξει, ακριβώς εξαιτίας του θέματος. Ίσως, αν το διάβαζα τώρα, του έδινα μεγαλύτερο βαθμό . Στην εφηβεία μου όμως (όπου ήμουν και τρελά ρομαντική σε όλα τα περί έρωτα) αδυνατούσα να καταλάβω μια ηρωίδα που φαίνεται να αγαπάει το σεξ για το σεξ. Γιατί είναι φανερό ότι στα πρώτα "σκαλοπάτια" που κατεβαίνει η Ρόζα, γουστάρει και το κάνει. Κι αυτό καλογραμμένο όμως. Ιδιαίτερη εντύπωση μου είχε κάνει η σκηνή με τον αδελφό της να πηγαίνει ως πελάτης στο πορνείο και να φρικάρει.

Το "Φάντασμα" ομοίως πέρασε και δεν άγγιξε για μένα. Δεν με τρόμαζε το θέμα αλλά δεν μ' αφορούσε. Ούτε η σειρά με την Κονιόρδου μου άρεσε.

Το "Οι σύζυγοι της Νίνας" ούτε κρύο ούτε ζέστη. Μου άφησε και πικρή αίσθηση τότε η επιστροφή στον μεγαλύτερο σύζυγο (αχ η απολυτότητα της νιότης )

Το "Αφροδίτη" συμπαθητικό. Δεν με τρέλανε όμως. Το έσωσε λίγο η επιστροφή της παιδικής φίλης Αγνής στο τέλος.

.

Ο κατηφορος πολύ μπροστα από την εποχη του

 

[ares]

Εχω διαβασει λιγα θεατρικα του.Μεχρι στιγμης ξεχωριζω το Χαιρε Νυμφη το οποιο δεν ανεβηκε τοτε παρα μονο πριν απο περιπου δυο χρονια στο θεατρο τεχνης. Και το θεατρικο Ανιεζα,το οποιο διαβαζοντας το ηταν σαν να εβλεπα ταινια!! Θα μπορουσε να ειχε γινει καλλιστα!!

 

[αριαδνη]

Θελω να βρω τον "κατηφορο" σαν τρελη εχω ψαξει στο παρελθον , ήταν εξαφανισμένο τωρα βλέπω πως ξανακυκλορει στο ιντερνετ αλλα μονο εκει ή αν υπάρχει σε μοναστηράκι μεριά

 Είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρο πιστεύω και διαχρονικο γιατι μιλά για το ευκολο χρημα και την ευκολη ζωή, αξιες που εμαθε η τωρινη γεννια να κυνηγα μεσα απο τα προτυπα της τι βι και των μιντια

 

[αριαδνη]

Παιδιά το 1923 κυκλοφορεί ένα βιβλίο που θα συνταράξει τα χρηστα ήθη της εποχής το βιβλίο "η ερωμένη της " η συγγραφέας θα  υπογράψει  με ψευδωνυμο μια άσχημη κοπέλα 21 ετών περιγράφει τον έρωτα της για την πανεμορφη συνομιλητή της Λίζα! Και οι πιο φιλελεύθεροι και ασυμβίβαστοι  πολιτικά λόγιοι της εποχής θα καταχωνιασουν το βιβλίο και δεν θα πούνε καλή κουβέντα και έρχεται ο Ξενόπουλος που γράφει την διάπλαση των Παίδων εκείνη την εποχή να το εγκωμιάζει, σεισμός εις τους λογοτεχνικούς κύκλους φιλελεύθερους και συντηρητικούς! Το 1929 θα απαγορευτεί η κυκλοφορία του εν τέλει. Πολύ προχω ο Ξενόπουλος για την εποχή του

 

[αριαδνη]

Έρχεται ο Ξενοπουλος αυτήν την Κυριακη με την real news , πρώτο βιβλίο " οι πρόσφυγες" έχει εξαιρετική εικονογράφηση.

 

[αριαδνη]

Σήμερα με την real news , οι αρραβώνες σε ωραία έκδοση.

 

[αριαδνη]

Έρχεται η Αφροδίτη αυτήν την βδομάδα με την εφημερίδα την έχει διαβάσει κανείς; Μου φαίνεται ωραίο ως υπόθεση και βλέπω πως ήτανε και σειρά.

 

[αριαδνη]

To αγόρασε κάνεις; Μου άρεσε πολύ σαν πλοκή αυτό που διάβασα και θα θελα να χα δει την σειρα

 

[TZELASO]

Την έχω την Αφροδίτη, στα άπαντά του. Το κεντηματάκι δίπλα τι είναι??

 

[αριαδνη]

Την έχω την Αφροδίτη, στα άπαντά του. Το κεντηματάκι δίπλα τι είναι??

Αγιο βασιλακη σε κεντημα , όμορφο δεν είναι;