* Γ' Λυκείου (3η δέσμη)

Rygar είπε:
picture.php
Απο τα Λατινικά ακομα θυμαμαι τις πρώτες προτασεις απο το πρωτο κειμενο με τον Οβίδιο: "Οvidius poeta in terra pontica exulat. Epistulas romam scriptitat. Epistule plene querelarum sunt". Δεν ξερω αν τα γραφω σωστα πια, εχουν περασει και τοσα χρόνια, αλλα μου εχουν μεινει σαν ποιημα (Οβίδιους ποέτα ιν τέρα πόντικα έξουλατ. Επίστουλας ρόμαμ σκρίπτιτα. Επίστουλε πλένε κβερελάρουμ σουντ) :p

Στη Γ Δεσμη καναμε και τον Οιδίποδα Τυραννο. Ηταν το "γνωστό" κειμενο των αρχαίων. Και θυμαμαι οτι επρεπε να ξερουμε και την εισαγωγη των αρχαίων της Β Λυκείου που μιλούσε για το αρχαιο θεατρο.

Δεν έβλεπα την ώρα να παω Γ Λυκείου να ξεφορτωθώ Φυσικοχημείες και Μαθηματικά. Μακάρι να υπηρχαν Λυκεια που να ήταν θεωρητικά και θετικά για να μην αναγκαζόμασταν να κανουμε μαθήματα που απεχθανόμασταν. Γιατί το ιδιο ελεγαν και οι λατρεις των μαθηματικων που απεχθάνονταν τα φιλολογικά.
 
LadyNaty είπε:
Εγώ πάλι έδωσα πανελλαδικές το 89 και ανήκα στην τελευταία φουρνιά που εξετάστηκε στο διαβόητο "κόκκινο βιβλίο" της ιστορίας. Αν το "μπλε" ήταν μια φορά κακογραμμένο και προχειροδουλειά, το "κόκκινο" ήταν δυσνόητο, με πολύ πυκνό λόγο και ορολογία που θα ζήλευαν εγχειρίδια πανεπιστημίου! Τι να μάθουμε λοιπόν εμείς τα καημένα από αυτό το χαμό! Εγώ βεβαίως, πέρασα με την πρώτη, στη σχολή που ήθελα (Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών), αλλά η ιστορία δεν ήταν το "σιγουράκι" μου, έχοντας γράψει "μόνο" 17,45 (142 μόρια). Τέλος πάντων περασμένα ξεχασμένα. Κάπου πρέπει να έχω ένα "κόκκινο" βιβλίο, αλλά δεν θυμάμαι που.Επειδή όμως θέλω να ποστάρω κάτι ρετρό 3δεσμιτικό, θα ποστάρω μία "ανάλυση" για το Ανθολόγιο των Αρχαίων, από την οποία (κατά ομολογία της καθηγήτριας που μας δίδασκε το μάθημα) διάβαζαν οι διδάσκοντες. Ιδού λοιπόνΠροβολή συνημμένου 77769

Εικόνα από το κόκκινο και μπλε βιβλίο Ιστορίας;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
hannele είπε:
"Οvidius poeta in terra pontica exulat. Epistulas romam scriptitat. Epistule plene querelarum sunt".
Πωπω! Σα να ακούω τον καθηγητή που μου έκανε ιδιαίτερα.
 
@ Betty Boop: Δυστυχώς έχω μόνο το κόκκινο βιβλίο σε καλή κατάσταση (το μπλε είχε διαλυθεί και μάλλον το πέταξα). Για τους φίλους μου λοιπόν ποστάρω το εξώφυλλο με την αφηρημένη ζωγραφια του Nicolas de Stael. Νομίζω όμως ότι κάποιος έχει ανεβάσει το "μπλε". Είναι αυτό που έχει τίτλο 'Θέματα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας από τις Πηγές"

Φωτογραφία0145.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Hannele νομίζω παίζει να είναι το μόνο που θυμόμαστε οι περισσότεροι απ' όσους είχαμε τη "χαρά" να διδαχθούμε αυτό το παντελώς γελοίο μάθημα! (ακόμα θυμάμαι τα -επιεικώς παιδαριώδη- κειμενάκια...με τη Πορκία και το ξυραφάκι! # η ΑΠΟΛΥΤΗ γελοιότητα )
 
@retrofrog: Εσύ είσαι μικρός - οι περισσότεροι εδώ που προλάβαμε δέσμες, στη γ' δέσμη είχαμε ένα απίστευτα κακογραμμένο, κακοδιατυπωμένο και άχρηστο βιβλίο ιστορίας (το λεγόμενο γκρίζο βιβλίο), από το οποίο έπρεπε να γνωρίζουμε 141 σελίδες που ήταν εντός ύλης "παπαγαλία" - απ' έξω κι ανακατωτά!...

Δεν επιτρεπόταν στις πανελλήνιες, να ξεχάσουμε ούτε και το κόμμα, πολλώ δε μάλλον ν' αναδιατυπώσουμε με δικά μας λόγια!... Και σε αυτό το μάθημα (μαζί με τα λατινικά) έπρεπε να γράψεις 20, στην περίπτωση που δεν σου κάτσουν καλοί βαθμοί σε έκθεση κι αρχαία...

Όσο λάτρευα τα μαθήματα της δέσμης, τόσο αυτή η στείρα παπαγαλία μ' έκανε να μισήσω το μάθημα και τη φιλοσοφία των πανελληνίων γενικότερα...

Ενδεικτικά θα σας πω ότι είναι το μοναδικό βιβλίο που έχω κάψει στη ζωή μου (και χοροπηδούσα στις στάχτες του) - τόσο μένος.

Ευτυχώς (μάλλον), που τελικά δεν πέρασα πουθενά κι ανακάλυψα ότι αλλού ήταν η κλίση μου!...
 
D@redevil είπε:
Ευτυχώς (μάλλον), που τελικά δεν πέρασα πουθενά κι ανακάλυψα ότι αλλού ήταν η κλίση μου!...
Ευτυχώς (λεω και εγω)!!Αληθεια απο 3η δεσμη τι ηθελες να περασεις???Τριτοδεσμιτισα παντως δεν μπορω να σε φανταστω!!
 
angel_grig είπε:
Ευτυχώς (λεω και εγω)!!Αληθεια απο 3η δεσμη τι ηθελες να περασεις???Τριτοδεσμιτισα παντως δεν μπορω να σε φανταστω!!
Δηλαδή, συγγνώμη, για δικηγόρο, δε θα μπορούσες να με φανταστείς? :D

(Νομική και μάλιστα ήθελα να γίνω ποινικολόγος! #) )
 
Τελικά, τα καλύτερα βιβλία των δεσμών ήταν τα μαθηματικά της 1ης δέσμης (Σολδάτου, Βαρουχάκη κλπ) και

γενικότερα όλα τα βιβλία μαθηματικών του λυκείου (για να μην πω και του γυμνασίου).

Ήταν μια ολοκληρωμένη σειρά, επιστημονικά γραμμένη, με ενιαία δομή και ύφος - και σε αρκετά υψηλό επίπεδο.

Τα κείμενα ήταν θεωρητικά, δύσκολα και είχαν τις αδυναμίες τους (π.χ. το κεφ. των συστημάτων/οριζουσών στην

άλγεβρα ήταν κακογραμμένο) αλλά ήταν πραγματικά βιβλία μαθηματικών - κι όχι "κόμιξ" με χρωματάκια, σχεδιάκια

και άσκοπες φλυαρίες όπως οι επίγονοί τους.

Η επιλογή της ύλης τους έδινε υψηλό υπόβαθρο σε όποιον ακολουθούσε θετικές σπουδές.

Π.χ. οι αλγεβρικές δομές και οι διανυσματικοί χώροι.

Οι διανυσματικοί χώροι είναι τεράστιας σημασίας παντού και απορώ με ποιά σκέψη τους αντικατέστησαν με

θέματα στατιστικής.

Στην ίδια περίπου φιλοσοφία ήταν γραμμένα και τα αντίστοιχα πριν από αυτά, με άλλον προσανατολισμό ύλης αλλά

σε εξίσου υψηλό επίπεδο.

Π.χ., πριν τη σειρά που διδαχτήκαμε εμείς, στην β' λυκείου διδασκόταν το βιβλίο άλγεβρας του Ντζιώρα που είχε

θέματα μιγαδικών, αναλυτική γεωμετρία (εσωτερικό γινόμενο κλπ), ένα καλογραμμένο κεφάλαιο στις σειρές

(που δεν διδάσκονται πλέον στο λύκειο) και μια παρουσίαση της επαγωγής που όμοιά της δεν έχω ξαναδεί σε

εισαγωγικό κείμενο (αξίωμα Peano).

Τα βιβλία μαθηματικών της 1η δέσμης είναι τα μόνα του λυκείου που υπάρχουν και στην βιβλιοθήκη του Μαθηματικού του ΑΠΘ

(απ όσο είχα δει πριν δυο χρόνια τουλάχιστον), πράγμα που δείχνει κάτι και για την αξία του σχεδιασμού και του περιεχομένου τους...

-
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
V.I.Smirnov είπε:
Τελικά, τα καλύτερα βιβλία των δεσμών ήταν τα μαθηματικά της 1ης δέσμης (Σολδάτου, Βαρουχάκη κλπ) και γενικότερα όλα τα βιβλία μαθηματικών του λυκείου (για να μην πω και του γυμνασίου).

Ήταν μια ολοκληρωμένη σειρά, επιστημονικά γραμμένη, με ενιαία δομή και ύφος - και σε αρκετά υψηλό επίπεδο.

Τα κείμενα ήταν θεωρητικά, δύσκολα και είχαν τις αδυναμίες τους (π.χ. το κεφ. των συστημάτων/οριζουσών στην

άλγεβρα ήταν κακογραμμένο) αλλά ήταν πραγματικά βιβλία μαθηματικών - κι όχι "κόμιξ" με χρωματάκια, σχεδιάκια

και άσκοπες φλυαρίες όπως οι επίγονοί τους. (...)

-
Αν και είμαστε σε ....λάθος δέσμη για τέτοια κουβέντα, θα συμφωνήσω. Δεν είναι τυχαίο ότι ανατρέχω στα βιβλία του λυκείου γιατί του πανεπιστημίου είναι ακόμα πιο κακογραμμένα (αν είναι κάτι τέτοιο ποτέ εφικτό...).

Μπροστά στις ατέλειες λοιπόν, της βιβλιογραφίας της ανώτατης εκπαίδευσης, ακόμα και το κεφάλαιο των συστημάτων / οριζουσών που θεωρείς κακογραμμένο, είναι διαμάντι μπροστά σ' αυτά που είδαν τα ματάκια μου....

Ωραίο ποστ - κάνε αν θες, ένα παραπλήσιο στην πρώτη δέσμη... Θα μ' ενδιέφεραν οι απόψεις σου και για τα άλλα βιβλία / μαθήματα.
 
D@redevil είπε:
Δηλαδή, συγγνώμη, για δικηγόρο, δε θα μπορούσες να με φανταστείς? :D
(Νομική και μάλιστα ήθελα να γίνω ποινικολόγος! #) )
Δικηγορο ναι,αλλα φιλολογο οχι!!! :D (γενικα παντα ειχα μια απεχθεια για τα φιλολογικα!!)
 
angel_grig είπε:
Δικηγορο ναι,αλλα φιλολογο οχι!!! :D (γενικα παντα ειχα μια απεχθεια για τα φιλολογικα!!)
Αν και γενικά έχω υπομονή στη διδασκαλία (ούτως ή άλλως, μέρος της δουλειάς μου είναι να εκπαιδεύω και μάλιστα ενηλίκους, που δεν είναι πάντα τόσο δεκτικοί), ούτε εγώ θα μπορούσα να με φανταστώ φιλόλογο!.... Από την άλλη, αν γινόμουν, σίγουρα δε θα ήμουν η συμβατική φιλόλογος που όλοι ξέραμε!

(κι ενδεχομένως θα ήμουν πολύ σύντομα χωρίς δουλειά! :p )
 
D@redevil είπε:
Δηλαδή, συγγνώμη, για δικηγόρο, δε θα μπορούσες να με φανταστείς? :D
Να σ'εβλεπα δικηγόρο με μια τσάντα 20 κιλών στην πλάτη γεμάτη με κολλητηρια, καρυδακια και τορξ και μετά ας πεθάνω ήσυχος....
 
Rygar είπε:
Να σ'εβλεπα δικηγόρο με μια τσάντα 20 κιλών στην πλάτη γεμάτη με κολλητηρια, καρυδακια και τορξ και μετά ας πεθάνω ήσυχος....
I rest my case! :D

Ευτυχώς, οι θεωρητικές επιστήμες δεν χρειάζεται να με ανεχτούν! Το καλύτερο δε σας είπα! Αν δεν περνούσα νομική, πού ήθελα να περάσω? :D

Αρχαιολογία! (α, ρε Λάρα Κροφτ, τρέλλαααααα!! :p )
 
retrofrog είπε:
Hannele νομίζω παίζει να είναι το μόνο που θυμόμαστε οι περισσότεροι απ' όσους είχαμε τη "χαρά" να διδαχθούμε αυτό το παντελώς γελοίο μάθημα! (ακόμα θυμάμαι τα -επιεικώς παιδαριώδη- κειμενάκια...με τη Πορκία και το ξυραφάκι! # η ΑΠΟΛΥΤΗ γελοιότητα )
retrofrog το συγκεκριμενο κειμενο με την Πορκια και το ξυραφάκι δεν το θυμαμαι καν...δεν θυμαμαι να υπηρχε στο βιβλιο των Λατινικών, τουλαχιστον της δικης μου γενιάς (δεκαετίας '90) γιατί εμεις καναμε Λατινικα μονο στην Γ Λυκείου και μονο η Γ Δεσμη (την οποια και τελειωσα)...αν καποιος ακολουθουσε άλλη δεσμη, δεν εκανε ποτέ Λατινικά στο Λυκειο :)

D@redevil είπε:
@retrofrog: Εσύ είσαι μικρός - οι περισσότεροι εδώ που προλάβαμε δέσμες, στη γ' δέσμη είχαμε ένα απίστευτα κακογραμμένο, κακοδιατυπωμένο και άχρηστο βιβλίο ιστορίας (το λεγόμενο γκρίζο βιβλίο), από το οποίο έπρεπε να γνωρίζουμε 141 σελίδες που ήταν εντός ύλης "παπαγαλία" - απ' έξω κι ανακατωτά!... Δεν επιτρεπόταν στις πανελλήνιες, να ξεχάσουμε ούτε και το κόμμα, πολλώ δε μάλλον ν' αναδιατυπώσουμε με δικά μας λόγια!... Και σε αυτό το μάθημα (μαζί με τα λατινικά) έπρεπε να γράψεις 20, στην περίπτωση που δεν σου κάτσουν καλοί βαθμοί σε έκθεση κι αρχαία...
Και με συνδιαστικές απαντήσεις στις ερωτησεις, δηλαδη για να βγει η απαντηση σε ενα ερωτημα, επρεπε να παρεις μια παραγραφο απο μια σελιδα, μια παραγραφο απο αλλη σελιδα, 3 γραμμες απο αλλη σελιδα...φρικη! Επειδη το βιβλιο αυτο, το εκανε και η Δ Δεσμη, σε αυτους ήταν πιο ευκολες οι ερωτησεις. Σε εμας της Γ Δεσμης ήταν το παλουκι! Και ενω η ύλη του ηταν αρκετα ενδιαφερουσα γιατι ειχε να κανει με την συγχρονη ελληνικη ιστορια (Μικρασιατικη καταστροφη κλπ) και μονο το γεγονός οτι η παπαγαλία υποκαθιστουσε την μαθηση, ακυρωνε την γοητεία του μαθήματος.

Στα Λατινικά ακομα θυμαμαι την καθηγητρια που μας ελεγε "50 μικρα κεφαλαια ειναι, ειστε υποχρεωμενοι να γνωρίζετε μεχρι και τα εξωφυλλα"!!!

Θα συμφωνησω με τον V.I.Smirnov ως προς τα μαθηματικά του Λυκείου γιατί για μενα που έτσι και αλλιώς ήμουν fan των φιλολογικών και απεχθανόμουν τα θετικά μαθηματα, τα μαθηματικά ηταν οντως σε τοσο υψηλο επιπεδο που με δυσκολευαν ακομη περισσότερο.

Και η απεχθεια μου σε αυτα μεγαλωνε και λόγω των καθηγητων που ειχα σε αυτά τα μαθηματα, οι οποιοι ήταν... αχαρακτήριστοι!!! Αντι να προσεγγίσουν ενα μαθητη/μαθητρια που δεν ειχε "κλίση" στη θετικη επιστημη και να το βοηθήσουν να τα κατανοησει (οσο μπορει), η συμπεριφορά τους και μονο, σου εδινε μια κλωτσια και σε εσπρωχνε ακομη περισσότερο στον πατο. Ενιωθα λες και μας ειχαν "σταμπαρει" τους Τριτοδεσμίτες απο την Α Λυκείου και μας "έστηναν" στον τοίχο σαν να ήθελαν να μας εκδικηθουν για την προτιμηση μας στα φιλολογικα μαθήματα. Εχουν περασει τόσα χρόνια και ακομη μεχρι τώρα τους βλεπω εφιαλτες στον υπνο μου :p .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
hannele είπε:
(...)Και με συνδιαστικές απαντήσεις στις ερωτησεις, δηλαδη για να βγει η απαντηση σε ενα ερωτημα, επρεπε να παρεις μια παραγραφο απο μια σελιδα, μια παραγραφο απο αλλη σελιδα, 3 γραμμες απο αλλη σελιδα...φρικη! Επειδη το βιβλιο αυτο, το εκανε και η Δ Δεσμη, σε αυτους ήταν πιο ευκολες οι ερωτησεις. Σε εμας της Γ Δεσμης ήταν το παλουκι! Και ενω η ύλη του ηταν αρκετα ενδιαφερουσα γιατι ειχε να κανει με την συγχρονη ελληνικη ιστορια (Μικρασιατικη καταστροφη κλπ) και μονο το γεγονός οτι η παπαγαλία υποκαθιστουσε την μαθηση, ακυρωνε την γοητεία του μαθήματος.

(...)
Καμία γοητεία όμως!... Έχω απολέσει πάσα ανάμνηση για την αυτοπροστασία του μυαλού μου. Μέχρι να φτάσω σε αυτό το αχαρακτήριστο βιβλίο, θεωρούσα την ιστορία ως ένα πολύ ενδιαφέρον και πολύ εύκολο μάθημα, διότι με πολύ λίγο κόπο (συγκριτικά), αποκόμιζες αρκετές γνώσεις.

Αυτό δε, με τις συνδυαστικές που αναφέρει η Hannele (να υποθέσω ότι τελείωσες κάπου μεταξύ 95 - 99, ε?), ήταν καινούρια "εξυπνάδα" των πανελληνίων, όπου -όπως προανέφερε η κοπέλα- η απάντησή σου έπρεπε να συγκροτείται από συγκεκριμένα αποσπάσματα, σε συγκεκριμένες σελίδες (ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να ξεκινάς από την 4η πρόταση της 2ης παραγράφου της σελίδας 46 και να πρέπει να συμπεριλάβεις ακόμα και προτάσεις από άλλες παραγράφους, σε άλλες σελίδες). Ειλικρινά δεν μπορώ να χαρακτηρίσω με κάποιο κόσμιο επίθετο, αυτούς τους εξίσου ανεκδιήγητους που σκέφτηκαν πόσο πιο χάλια μπορούν να κάνουν αυτό το ήδη άθλιο εξεταστικό σύστημα... Πολύς θυμός, πολύ οργή και πολύ πίκρα σ' ένα ηλίθιο και άχρηστο σύστημα, που εισήγαγε στα ΑΕΙ μαθητές του 13 και έκλεινε τις πόρτες σε μαθητές με 19 & 2/12.

Θα είχα πάρα πολλά να πω επί του συγκεκριμένου βιβλίου, αλλά θα προτιμήσω να μην το κάνω...

Το αποτέλεσμα ήταν να έχω γραμμένο και το Γαλλικό και τον Ελληνικό διαφωτισμό. Πολύ αχνά συγκράτησα μια θολή εικόνα της Μικρασιατικής καταστροφής, αλλά με τεράστια γνωστικά κενά, απόρροια της καταναγκαστικής εργασίας και της έντονης απέχθειάς μου προς αυτή....
 
D@redevil είπε:
Αυτό δε, με τις συνδυαστικές που αναφέρει η Hannele (να υποθέσω ότι τελείωσες κάπου μεταξύ 95 - 99, ε?), ήταν καινούρια "εξυπνάδα" των πανελληνίων, όπου -όπως προανέφερε η κοπέλα- η απάντησή σου έπρεπε να συγκροτείται από συγκεκριμένα αποσπάσματα, σε συγκεκριμένες σελίδες (ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να ξεκινάς από την 4η πρόταση της 2ης παραγράφου της σελίδας 46 και να πρέπει να συμπεριλάβεις ακόμα και προτάσεις από άλλες παραγράφους, σε άλλες σελίδες).
Είχε καμία σχέση με τις λεγόμενες "πηγές";

Στο σύστημα των κατευθύνσεων, οι "συνδυαστικές" γίνονταν "πηγές", δηλαδή ένα ερώτημα, συνοδευόμενο από συνήθως 2 με 3 ιστορικά κείμενα, και μια απάντηση που έπρεπε να προέρχεται και από τα κείμενα-"πηγές", αλλά και από το βιβλίο, σε οποιοδήποτε σημείο του βιβλίου κι αν βρισκόταν η απάντηση. Φυσικά και γινόταν η σφαγή του Δράμαλη. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι όταν έδινα, οι πηγές έλεγαν το αντίθετο του βιβλίου, ότι στη διχοτόμηση της δραχμής το μέτρο ήταν αναποτελεσματικό έλεγε η πηγή, ενώ στο βιβλίο έλεγε ότι το μέτρο ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο, συνοδευόμενο από αριθμούς που έπρεπε να αναφέρεις. Αποτέλεσμα; Ένα ωραιότατο κειμενάκι-υπόδειγμα σχιζοφρένειας και μια τεράστια απόκλιση στους δύο βαθμολογητές. Στην αναβαθμολόγηση ο τρίτος βαθμολογητής μου έβαλε ξανά το χαμηλότερο βαθμό του ενός βαθμολογητή. Έτσι, η ιστορία κατέληξε το χειρότερο σε βαθμολογία μάθημα.

Ευτυχώς, όμως, μια χαρά πέρασα στην πρώτη μου επιλογή, έβγαλα και τη σχολή και εύχομαι στους απανταχού στριμμένους διορθωτές/καθηγητές, όσους βαθμούς κόβουν στα παιδιά, όσο ψυχολογική πίεση κι αν τους ασκούν, άλλα τόσα ψυχοφάρμακα να κατεβάζει η καταπιόνα τους με αυτά που θα βλέπουν γραμμένα!

Το παραπάνω είναι απόδειξη του πώς αυτό το σύστημα είναι κάκιστο. Αντιπαραγωγική πίεση, σε βαθμό σχιζοφρένειας, μόνο και μόνο για να πέφτουν με μανία τα παιδιά σε ένα σύστημα που ο καθένας βγάζει το άχτι του.
 
Στην εποχή μου δεν είχαμε τις συνδυαστικές, είχαμε όμως, όπως ξαναείπα, το "κόκκινο" βιβλίο το οποίο μπορούσε να τρελάνει ακόμα και ένα τέρας λογικής. Δεν με ένοιαξε έτσι κι αλλιώς γιατί δεν περίμενα να γράψω άριστα στην ιστορία, το δυνατό μου σημείο ήταν η έκθεση έτσι κι αλλιώς (150 μοριάκια παρακαλώ, σχεδόν 19). Επι τη ευκαρία ξανανεβάζω τη φωτό του περί ου ο λόγος βιβλίου, γιατί κατά λάθος την αφαίρεσα.

Προβολή συνημμένου 90970

Φωτογραφία0145.jpg
 
nwntas είπε:
Είχε καμία σχέση με τις λεγόμενες "πηγές";
Στο σύστημα των κατευθύνσεων, οι "συνδυαστικές" γίνονταν "πηγές", δηλαδή ένα ερώτημα, συνοδευόμενο από συνήθως 2 με 3 ιστορικά κείμενα, και μια απάντηση που έπρεπε να προέρχεται και από τα κείμενα-"πηγές", αλλά και από το βιβλίο, σε οποιοδήποτε σημείο του βιβλίου κι αν βρισκόταν η απάντηση. Φυσικά και γινόταν η σφαγή του Δράμαλη. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι όταν έδινα, οι πηγές έλεγαν το αντίθετο του βιβλίου, ότι στη διχοτόμηση της δραχμής το μέτρο ήταν αναποτελεσματικό έλεγε η πηγή, ενώ στο βιβλίο έλεγε ότι το μέτρο ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο, συνοδευόμενο από αριθμούς που έπρεπε να αναφέρεις. Αποτέλεσμα; Ένα ωραιότατο κειμενάκι-υπόδειγμα σχιζοφρένειας και μια τεράστια απόκλιση στους δύο βαθμολογητές. Στην αναβαθμολόγηση ο τρίτος βαθμολογητής μου έβαλε ξανά το χαμηλότερο βαθμό του ενός βαθμολογητή. Έτσι, η ιστορία κατέληξε το χειρότερο σε βαθμολογία μάθημα.(...)
Άντε ρε συ.... Τελικά, μπόρεσαν να το κάνουν ακόμα χειρότερο? Τελικά αποδεικνύεται περίτρανα ότι η βλακεία είναι απύθμενη (όπως είχε πει πολύ εύστοχα και μια γνωστή μου...).

Ναι, μοιάζει με το σύστημα που περιγράφεις παραπάνω, μόνο που οι ερωτήσεις ήταν λίγο-πολύ στάνταρ, οι απαντήσεις ήταν δεδομένες κι ακριβείς με την ακρίβεια χιλιοστού και φυσικά ήταν παπαγαλισμένες (εννοείται). Μέχρι και την τελευταία (σταγόνα) τελεία.

Για να μην είμαι απόλυτη λοιπόν, τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση, οι απαντήσεις βγάζαν συγκροτημένο νόημα (αν εξαιρέσεις κάποια μικρολαθάκια στη σύνταξη, που ήταν φυσιολογικά εφόσον έκανες κολάζ τις προτάσεις).

Ερώτηση: Είχατε κι εσείς το ίδιο βιβλίο ιστορίας?

@Lady Naty: Πότε έδωσες πανελλήνιες? Νομίζω ότι από το '95 και ύστερα καταργήθηκαν τα 2 βιβλία και μας δώσανε αυτό το "κελεπούρι".

Α, και μια ευχή: Πεθαίνω να γίνουν μέλη του φόρουμ οι φιλόλογοι που συνέγραψαν τα παραπάνω κατασκευάσματα που καλούνται βιβλία Ιστορίας (της Ιεράς εξέτασης, συμπληρώνω εγώ...) :diablotin:

(η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο! diablo.gif)
 
D@redevil είπε:
Άντε ρε συ.... Τελικά, μπόρεσαν να το κάνουν ακόμα χειρότερο? Τελικά αποδεικνύεται περίτρανα ότι η βλακεία είναι απύθμενη (όπως είχε πει πολύ εύστοχα και μια γνωστή μου...).
Ναι, μοιάζει με το σύστημα που περιγράφεις παραπάνω, μόνο που οι ερωτήσεις ήταν λίγο-πολύ στάνταρ, οι απαντήσεις ήταν δεδομένες κι ακριβείς με την ακρίβεια χιλιοστού και φυσικά ήταν παπαγαλισμένες (εννοείται). Μέχρι και την τελευταία (σταγόνα) τελεία.

Για να μην είμαι απόλυτη λοιπόν, τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση, οι απαντήσεις βγάζαν συγκροτημένο νόημα (αν εξαιρέσεις κάποια μικρολαθάκια στη σύνταξη, που ήταν φυσιολογικά εφόσον έκανες κολάζ τις προτάσεις).

Ερώτηση: Είχατε κι εσείς το ίδιο βιβλίο ιστορίας?
Όταν ο άνθρωπος έχει όρεξη, τα πάντα μπορεί να τα τελειοποιήσει, προς το χειρότερο!

Το λάθος στη δική μας περίπτωση ήταν ότι οι ευλογημένοι πήγαν και βρήκαν μια πηγή ό,τι να 'ναι, αφού και οι ίδιοι είναι ό,τι να 'ναι.

Αυτό με τις απαντήσεις-ρομπότ το είχαμε στα απλά ερωτήματα, γιατί σε κάποιες περιπτώσεις (πχ μεταναστευτικό) ήταν λίγο διάσπαρτα αυτά που έπρεπε να γράψεις. Φυσικά και ήταν τελείως ξύλινες απαντήσεις, σαν αυτή την άσκηση στο προφίσιενσυ που έπρεπε να βρείς τη σωστή παράγραφο και να την κολλήσεις στο σωστό σημείο.

Για βιβλίο είχαμε ένα που λεγόταν "Θέματα νεοελληνικής ιστορίας". Απ' ό,τι τσέκαρα στην τελευταία σελίδα του, πρέπει να είναι έκδοσης 1998 (αγαπημένη συνήθεια να βλέπω την έκδοση του βιβλίου και να μετράω πότε πρωτοκυκλοφόρησε. ειδικά στα βιβλία τυ δημοτικού, τα περισσότερα ήταν έκδοσης 1986), δλδ με το που μπήκαν οι κατευθυνσεις. Το θετικό είναι ότι έχει συγκεντρωμένες 5-6 θεματικές ενότητες και δεν είναι ενιαίο κείμενο. Επίσης, από τις 260 σελίδες, εντος είναι οι 100 (τουλάχιστον οταν εδινα εγώ). Σαν κείμενο έχει μια άλφα ροή, αλλά σε αρκετά σημεία προϋποτίθεται πρότερη γνώση για κατανόηση, οπότε και οι φιλόλογοι αναλάμβαναν να μας εξηγούν τα πριν για να μπούμε στο νόημα. Ήταν δηλαδή από μόνο του παζλ το βιβλίο, γιατί ενώ η κάθε ενότητα είχε μια χρονική αλληλουχία, με το που άλλαζες ενότητα ξαναγύρναγες χρονικά πίσω.

D@redevil είπε:
Α, και μια ευχή: Πεθαίνω να γίνουν μέλη του φόρουμ οι φιλόλογοι που συνέγραψαν τα παραπάνω κατασκευάσματα που καλούνται βιβλία Ιστορίας (της Ιεράς εξέτασης, συμπληρώνω εγώ...) :diablotin:
(η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο! Προβολή συνημμένου 90971)
Αυτό θα το ήθελα κι εγώ! Όχι τπτ άλλο, αλλά θα έχει πλάκα να τους βλέπω να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα, αλλά θα ήθελα κυρίως αυτούς που έκαναν τις διορθώσεις και έδωσαν την τελική μορφή και το τελικό ΟΚ για να κυκλοφορήσουν τα βιβλία αυτά.

BTW, η φιλόλογος μας είχε πει ότι στο βιβλίο των λατινικών (αυτό που παλιότερα είχατε ως ένα τόμο στην τρίτη και που οι των κατευθύνσεων είχαμε σε δύο τεύχη, δευτέρα-τρίτη) τα κείμενα τα έγραφαν οι φοιτητές των συγγραφέων. Ότι δηλαδή έβαλαν ως άσκηση οι συγγραφείς στους φοιτητές τους να τους γράψουν ένα κειμενάκι με ιστορικές αναφορές και που να περιλαμβάνουν συγκεκριμένα γραμματικοσυντακτικά φαινόμενα κάθε φορά. Δε γνωρίζω αν ισχύει ή αν είναι urban legend. Το βιβλίο, πάντως, ζει και βασιλεύει. Μάλιστα θυμάμαι αυτό το μίνι κειμενάκι στο τέλος κάθε κεφαλαίου, που υποτίθεται πως είχε κωμικό-διδακτικό χαρακτήρα. Τα διαβάζαμε στο φροντιστήριο την ώρα των λατινικών, και ήταν τόσο κρύα και καμμένα, που γελάγαμε από απελπισία!
 
Πίσω
Μπλουζα