To "Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο" το έδειξε,εδώ στη Β.Ελλάδα σε κάποιο τοπικό κανάλι (με μικρή επιφύλαξη πως ίσως να ήταν και το m.tv που είναι πανελλαδικής εμβέλεια), τη Μ.Παρασκευή..Ήταν η τρίτη φορά που το είδα.. Ο Παζολίνι έκανε μια ταινία για το Χριστό χωρίς να ξεφύγει καθόλου από αυτό που λέει και ο τίτλος της. Για έναν άθεο,ήταν θαυμάσιο που έκανε μια ταινία για τον Ιησού χωρίς να "επηρεάσει" με τη δική του άποψη την υπόθεση του έργου του.Δεν προσπαθεί να αμφισβητήσει, απλά αναδεικνύει ό,τι και όσα γράφει ο Ματθαίος στο Ευαγγέλιο του.
Εν αντιθέσει με αρκετές ταινίες,που τα τελευταία 15 χρόνια περίπου μας δείχνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα.Υπάρχει μία γελοία-υπερβολική παρουσίαση (με ολοφάνερο στόχο φυσικά), μία υπονοούμενη αμφισβήτηση και μια έμμεση άφεση των υπευθύνων για τα όσα έγιναν στην εβδομάδα των Παθών, με καταλογισμό των απεχθών πράξεων μόνο στις τότε κατοχικές δυνάμεις..Ή πιο σωστά, ρίχνουν σ' αυτές τουλάχιστον το μεγαλύτερο ποσοστό απόδοσης ευθυνών (με εξαίρεση την ταινία του Μελ Γκίμπσον "Τα Πάθη του Χριστού" που μοιράζονται οι ευθύνες).