Η ταινία μπορεί να μην συγκαταλέγεται στις αξιομνημόνευτες και πιο αγαπημένες του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά βλέπεται με ενδιαφέρον, ευχάριστα με τα πανέμορφα τοπία της Κύπρου μας, αλλά και με συγκινησιακή φόρτιση γιατί πολλά από αυτά τα πανέμορφα τοπία θα χαθούν μετά από τρία χρόνια μετά από ένα σκληρό, άδικο και άνισο πόλεμο. Αιτία δυστυχώς οι κατά τραγική ατυχία δυνάμεις που ήταν στην ηγεσία των δυο βραχίονων του Ελληνισμού (Ελλάδα και Κύπρος) ήταν πολύ κατώτερες των περιστάσεων για να μην πω τίποτα χειρότερο, Αχ δύσμοιρη πατρίδα μας, το σαράκι της διχόνοιας σε κατατρώει ανά τους αιώνες. Συγνώμη ξέφυγα.
Θα μου επιτρέψει ο φίλος elephadas στο πολύ καλό post του που ανέβασε, στο σημείο που κάνει την σύγκριση Σιτζάνη-Ναθαναήλ θέλοντας αν κατάλαβα καλά να θεωρήσει λάθος την συμμετοχή της Σιτζάνη στην ταινία. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει και φυσικά θα ανακαλέσω. Πιστεύω πως η Δώρα ασφαλώς δεν έχει την εντυπωσιακή ομορφιά και κορμοστασιά της Έλενας, αλλά δεν παύει να έχει μια γλυκιά και ξεχωριστή γοητεία που ίσως από πρώτη άποψη δεν φαίνεται αλλά η πραότητα και η γαλήνη που αποπνέει η αύρα της την καθιστούν κατά την γνώμη ιδιαίτερα ερωτεύσιμη γιατί εκπέμπει μια συναισθηματική πληρότητα και ευφορία.
Συμφωνώ ότι ήταν λάθος η μετονομασία της ταινίας βάζοντας τον κυρ Γιώργη για καθαρά εμπορικούς σκοπούς στον τίτλο της ταινίας από την μεταγενέστερη επιτυχία του Λούνα Παρκ.
E, τότε να μετονομάσουμε και την θρυλική "'Αναζήτηση" που πρωταγωνιστούσε ο Αντωνόπουλος, σε ''Αμαρτωλή καμπάνα Βαρτάνη"!!!
Ψυχραιμία παιδιά. Η πετυχημένη ταινία ανυψώνει τον τίτλο της όχι το αντίθετο.