Διαφημίσεις σε περιοδικά 1970-73

[Uskoke]

όπως και οι ντέτεκτιβ οι οποίοι είναι πρώην μπασκινάκια, για να είναι πρώην τι παίζει; ή έχουν πάρει σύνταξη ή έχουν αποστρατευτεί για άλλους λόγους. ελπίζω όχι υγείας ή ακόμη χειρότερα ατιμωτική αποστράτευση. 

 

[Eagle 1]

Συνέχεια......

 

[elephadas]

Διάβαζε κανείς αυτά τα τεράστια κείμενα που συνόδευαν μερικές διαφημίσεις, μερικές μάλιστα χωρίς εικόνες ή με μικροσκοπικές?

Τα διαλυτικά στο "ουΐσκι" ήταν περιττά. Η ψιλή στο υ έδειχνε ότι το υ δεν κόλλαγε με το ι αλλά με το ο. Μπορεί να το έχω ξαναρωτήσει αλλά χρησιμοποιείται ακόμη η δίφθογγος υι? Φαντάζομαι ναι, αφού υπάρχουν λέξεις όπως υιοθεσία, αλλά δεν νομίζω να έχει μείνει κανείς που να γράφει ακόμη μυίγα ή κυιμάς (το δεύτερο ούτε εγώ δεν το πρόλαβα, το έβλεπα σε παλιότερα κείμενα).

Η B.P.D. ¨ηταν ιταλική εταιρεία, αλλά γιατί ο ιταλός αστυφύλαξ ήταν εγγύησις για κατσαριδοκτόνο? Είχαν φήμη οι καραμπινέροι για κατσαριδοφονιάδες? (Μ' αρέσει το άσχετο "ακίνδυνο διότι δεν αναφλέγεται", λες και αυτός είναι ο μόνος δυνατός κίνδυνος από ένα δηλητήριο)

 

[Uskoke]

και όσο για τα υπεραυτόματα πλυντήρια παλιά υπήρχαν κάποια που κάναν σε ξεχωριστό κάδο το πλύσιμο και το στύψιμο. Πριν εφευρεθεί ο επαγωγικός κινητήρας με 2 τυλίγματα. Εγώ δεν τα πρόλαβα, προφανώς αυτά ήταν σκέτα αυτόματα. Πάντως θυμάμαι που η έγχρωμη τηλεόραση ήταν κάτι ακριβό.

 

[elephadas]

Χε χε αυτά με τους δύο κάδους δεν λέγονταν σκέτα αυτόματα. Λέγονταν "ημιαυτόματα". Μεταξύ "ημι" και "υπέρ" θα πρέπει να υπήρχαν και σκέτα, αλλά δεν ξέρω τι κάνανε. Ημιαυτόματο με δύο κάδους ήταν το πρώτο μας πλυντήριο.. Για λόγους οικονομίας νερού και ηλεκτρικού δεν άδειαζε ο κάδος μετά το πλύσιμο (καλά αν ήθελες τον άδειαζες αλλά με μία ώρα την ημέρα νερό στη μικρή επαρχιακή πόλη που μέναμε τότε ποιος είχε τέτοιες πολυτέλειες το καλοκαίρι?). Το πλυντήριο ερχόταν με μια τεράαααστια ξύλινη τσιμπίδα με την οποία ψάρευες τα ρούχα από την καυτή σαπουνάδα στο τέλος της πλύσης. Ο παραλληλεπίπεδος κάδος πλύσης γέμιζε από πάνω και είχε ένα πράμα στον πλαϊνό τοίχο με οριζόντιο άξονα που έκανε το νερό με τα ρούχα να περιστρέφεται αλλά γύριζε συνέχεια προς την ίδια κατεύθυνση, δεν άλλαζε φορά όπως στα τωρινά πλυντήρια. Η μητέρα μου άρχιζε με καυτό νερό (και τα κατάλληλα ρούχα) και ωσπου να πλυθούν τα ρούχα το νερό είχε γίνει χλιαρό κι έτσι έπλενε μετά τα χρωματιστά. Φυσικά αποσκληρυντικά και τέτοια ήταν άγνωστα. Δεν θυμάμαι πώς γινόταν το ξέβγαλμα. Ίσως στοίβαζε τα πλυμένα ρούχα σε λεκάνες και τα ξέβγαζε μετά το τέλος όλων των πλυσιμάτων. Μετά έμπαιναν στον κάδο του στιψίματος (τότε το στίβω γραφόταν (και?) με ι, όπως λέμε "στιβαρός", οπότε στίβαμε,  δεν στύβαμε) που ήταν ένας κύλινδρος με κατακόρυφο άξονα. Πάνω από τα ρούχα έμπαινε ένα στρογγυλό πλαστικό με τρύπες που τα εμπόδιζε να σκαρφαλώσουν κατά τη διάρκεια της φυγοκέντρησης. Το νερό επέστρεφε με έναν εξωτερικό σωλήνα στον κάδο της πλύσης (ή στελνόταν στον νεροχύτη).

Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, μάλλον τα στίβαμε τα ρούχα και μετά το πλύσιμο ώστε η περισσότερη σαπουνάδα να γυρίζει στον κάδο της πλύσης και να χρειάζονται λιγότερο ξέβγαλμα. Θυμάμαι καθαρότατα να μεταφέρω τα ρούχα με την τσιμπίδα από τον ένα κάδο στον άλλο, κι αυτό είχε νόημα μόνο μετά από πλύση με το καυτό νερό, όχι μετά το ξέβγαλμα.

Τα θυμάμαι αυτά διότι η μητέρα μου με είχε ανακηρύξει βοηθό της στην μπουγάδα αφού το πλυντήριο ήταν μηχάνημα άρα αγορίστικο πράμα. Με κάτι τέτοιες λογικές με έβαζε να χτυπάω μαρέγκα ή να κοπανάω μυγδαλοκάρυδα με το γουδί ("χρειάζεται δύναμη κι εσύ είσαι άντρας") και όταν πήραμε ηλεκτρική σκούπα να σκουπίζω το πάτωμα (πάλι μηχάνημα). Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι αυτό ήταν πρόσχημα να με βάζει να κάνω δουλειές του σπιτιού χωρίς να επαναστατήσω ότι αυτά ήταν για κορίτσια.

Κι όσο για τηλεοράσεις θυμάμαι που η ασπρόμαυρη ήταν κάτι ακριβό, και νωρίτερα κάτι ανύπαρκτο αφού όπως και οι περισσότερες περιοχές της Ελλάδας δεν πιάναμε ούτε ΕΙΡ ούτε ΥΕΝΕΔ.

 

[Uskoke]

πολύ ωραία ελέφαντα φαντάζομαι το ημιαυτόματο πλυντήριο σας είχε 2 κινητήρες με διαφορετικό αριθμό πόλων (και στροφών) για τους 2 κάδους και 2 απλούς διακόπτες που ενεργοποιούσαν το καθένα μοτέρ. είχε άραγε αντίσταση ή ζέσταινε το νερό η μάνα σου στα τσουκάλια; μέχρι πρόσφατα υπήρχαν κάτι μικρά πλαστικά πλυντήρια, ελληνικής κατασκευής, που ζέσταιναν όμως το νερό και το άδειαζαν και κάναν ξέβγαλμα αλλά όχι στύψιμο, μήπως ήταν αυτά τα αυτόματα σκέτα;  τα υπεραυτόματα είχαν προγραμματιστή που ήταν καθαρά ηλεκτρομηχανικός, που είχε ένα μοτεράκι το οποίο με γρανάζια γυρνούσε πολύ σιγά έναν άξονα που πάνω του ήταν δοντάκια που ενεργοποιούσαν κάποιες επαφές. πολύ απλό στην σύλληψη αλλά ήθελε ακρίβεια στην κατασκευή, και ότι είναι πολύπλοκη μηχανική κατασκευή πχ βίντεο αυτοκίνητο πάντα είναι ακριβό. το αναποδογύρισμα της φοράς περιστροφής του κινητήρα γινόταν ηλεκτρικά, αναποδογύριζε το τύλιγμα που συνδεόταν με τον πυκνωτή. και είχε ένα τύλιγμα με λιγότερο αριθμό πόλων, μόνο για το στύψιμο (πάνω τον ίδιο κινητήρα)..επίσης ο προγραμματιστής ενεργοποιούσε αντίσταση, μοτέρ αδειάσματος νερού, έπαιρνε εντολή από τον πιεζοστάτη, από την κλειδαριά της πόρτας, τον θερμοστάτη κλπ. τα πλυντήρια που είχαν μέχρι πρόσφατα στην Βόρεια Αμερική (θα μας το επιβεβαιώσει ο ελέφαντας φαντάζομαι) άνοιγαν από πάνω και ο κάδος ήταν οριζόντιος, όχι κάθετος όπως στα πλυντήρια που έχουμε στην Ευρώπη. δεν είχαν αντίσταση αλλά είχαν 2 παροχές νερού μια κρύο μια ζεστό και ανάλογα με το πρόγραμμα άνοιγαν οι αντίστοιχες βαλβίδες. το μοτέρ περιστρέφοταν μόνο κατά μια φορά στην πλύση αλλά μέσω ενός gear box ο  agitator περιστρεφόταν πότε κατά την μια πότε κατά την άλλη.(ο κάδος στην πλύση έμενε ακίνητος). επίσης η αντλία ακαθάρτων λειτουργούσε σαν αντλία ανακύκλωσης μιας και ήταν συνδεδεμένη στον άξονα του μοτέρ. τώρα στο στύψιμο το μοτέρ έπαιρνε ανάποδες στροφές και γύριζε τον κάδο με πολλές στροφές και η αντλία ακαθάρτων τώρα άδειαζε τον κάδο. 

 

[Eagle 1]

Διάβαζε κανείς αυτά τα τεράστια κείμενα που συνόδευαν μερικές διαφημίσεις, μερικές μάλιστα χωρίς εικόνες ή με μικροσκοπικές?

Τα διαλυτικά στο "ουΐσκι" ήταν περιττά. Η ψιλή στο υ έδειχνε ότι.........

Πολύ σωστά! Οι διαφημιστικές εταιρείες τότε δεν πρόσεχαν και πολύ ούτε την παρουσίαση του προιόντος, ούτε την ορθογραφία. Παράδειγμα από το προηγούμενο Post  η σάλτσα MISKO 17  αναγράφεται με "Κ" στο κουτί και ως Misco 17 στο κείμενο της διαφήμισης...........

......Πάντως θυμάμαι που η έγχρωμη τηλεόραση ήταν κάτι ακριβό.

Όντως φίλτατε, οι έγχρωμες τηλεοράσεις μέχρι τα τέλη των '80ς ήταν ακριβές, διότι θεωρούνταν είδη πολυτελείας και είχαν δασμό μέχρι και το 1985 (μεταβατική φάση της εισόδου μας στην τότε ΕΟΚ) και φόρο πολυτελείας αν θυμάμαι καλά.

.....Κι όσο για τηλεοράσεις θυμάμαι που η ασπρόμαυρη ήταν κάτι ακριβό, και νωρίτερα κάτι ανύπαρκτο αφού όπως και οι περισσότερες περιοχές της Ελλάδας δεν πιάναμε ούτε ΕΙΡ ούτε ΥΕΝΕΔ.......

Και οι ασπρόμαυρες στα '70ς ήταν πολύ ακριβές, ακόμη και οι συναρμολογούμενες στην Ελλάδα. Η δική μας στο στάνταρ τότε μέγεθος των 24 ιντσών το 1971 είχε κοστίσει 10.000δρχ. Πράγματι στην επαρχιακή πόλη που ζούσα δεν υπήρχε καλό σήμα, ούτε από την ΕΙΡΤ ούτε από την ΥΕΝΕΔ. Συχνά είχαμε...... "χιόνια" στην οθόνη λόγω των άσπρων στιγμάτων σε μαύρο φόντο όταν η λήψη ήταν άσχημη. Συνεχώς "συντονίζαμε" μήπως πιάσουμε καλύτερα.... Η εναλλαγή μεταξύ ΕΙΡΤ & ΥΕΝΕΔ γινόταν με μοχλάκι (κατέβαιναν δύο καλώδια στο δωμάτιο, δεν υπήρχαν αυτόματοι μείκτες) και στη συνέχεια πατούσαμε το ανάλογο κουμπί της τηλεόρασης (είχε 7).  Πιάναμε όμως με δίπολο αρκετά καλά..... Γιουγκοσλαβία (με ξεχωριστή υποδοχή της κεραίας στην τηλεόραση)! Τα λέω στα παιδιά μου και δεν με πιστεύουν................... Την τηλεόραση αυτή (Grundig) την έχω αποθηκευμένη στην Ελλάδα και θα τη φωτογραφίσω σε πρώτη ευκαιρία.

.....μέχρι πρόσφατα υπήρχαν κάτι μικρά πλαστικά πλυντήρια, ελληνικής κατασκευής, που ζέσταιναν όμως το νερό και το άδειαζαν και κάναν ξέβγαλμα αλλά όχι στύψιμο, μήπως ήταν αυτά τα αυτόματα σκέτα;  .....

Τι μου θύμισες!!!! Αυτό το "πλυντήριο" το είχα το 1990 ως μεταβατική λύση για 6 μήνες περίπου. Ήταν ένα όρθιο βαρελάκι στην ουσία που έβαζες από επάνω τα ρούχα και κάτω είχε ένα δίσκο με ένα ανάγλυφο  Χ που γυρίζοντας στροβίλιζε τα ρούχα και τα "έπλενε". Έριχνες από πάνω το νερό, το απορρυπαντικό και μετά το μαλακτικό. Μπορούσε να θερμαίνει το νερό, αλλά συνιστούσε για πιό γρήγορα να του βάζεις εσύ από πάνω το ζεστό νερό της αρεσκείας σου. Με χρονοδιακόπτη σταματούσε και είχε εξωτερικά ένα λάστιχο που ξεκινούσε από κάτω και έφτανε μέχρι την κορυφή στο βαρελάκι, το οποίο μόλις το κατέβαζες έβγαζε το νερό από τον κάδο. Χειροκίνητο το άδειασμα.... Για το λόγο αυτό το χρησιμοποιούσαμε στη μπανιέρα, ώστε να φεύγουν τα νερά, αλλιώς χρειαζόσουν λεκάνη! Το στίψιμο φυσικά γινόταν με το χέρι..... Έκανε σχετική δουλειά μεν, αλλά..... με κόπο!!! Θα έλεγα σαν κατηγορία ότι ήταν "ημιχειροκίνητο"!!! Ευτυχώς μετακομίσαμε και γλυτώσαμε από δαύτο. Κρίμα που δεν το είχα βγάλει φωτογραφίες τότε. Ήταν ελληνικής κατασκευής, πορτοκαλί το μισό επάνω και μεταλικό το κάτω μέρος με το διακόπτη και ένα λαμπάκι...  

Ευχαριστώ και για τις τεχνικές περιγραφές σου φίλτατε Uskoke, έμαθα πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!

Συνέχεια με διαφημίσεις, αρχίζοντας με ασπρόμαυρη τηλεόραση εποχής:

 

[Uskoke]

eagle1 αυτό το μισό πορτοκαλί μισό ασημένιο το είχε η μακαρίτισσα η γειτόνισσα στους Βώρους (στο χωριό μου)!!!!Θα το βγάλω φώτο μόλις ξαναπάω. Εγώ αυτό που λέω ήταν άσπρο και ολόκληρο πλαστικό, και είχε κανονικά όλες τις λειτουργίες ενός υπεραυτόματου πλυντηρίου, εκτός το στύψιμο. Το αδύνατο του σημείο ήταν ένα πλαστικό γρανάζι, που περίστρεπτε τον κάδο, και συχνά έλιωνε από την χρήση. Το έβρισκα μέχρι πρόσφατα, μετά πήγα σε κάποια από τα καινούρια μαγαζιά με τρισδιάστατους εκτυπωτές αλλά κανείς τους δεν δέχτηκε να ασχοληθεί.

στην διαφήμιση της Siemens:σε τι ερωτήσεις δηλ. απαντούσαν οι εγκέφαλοι 500,000,000 το δευτερόλεπτο;Ποια ομάδα θα κερδίσει;Πόσο κάνει 1+!;Φυσικά θα είχαν περίπου τόση ισχύ όσο και το κινητό μου.Όσο για τους προβολείς 2 μεγαβάτ δια 550 μας κάνει 3,5 κιλοβάτ ανά προβολέα. Σιγά τα λάχανα. ίσως για τα '70ς να ήταν κάτι.Θα ήταν ίσως ατμών υδραργύρου.Πρώτη φορά βλέπω μονάδα μετρήσεως "κραυγών' Δηλ. τα δικά μου μεγάφωνα πόσων κραυγών είναι;πλυντήρια valiant αμερικάνικα;;;μα τα αμερικάνικα ήταν τελείως διαφορετικά.όντως τα πλυντήρια πιάτων είναι πολύ βολικά, θυμάμαι που είχε πρωτοφέρει η νονά μου τέλη των '70ς από Γερμανία...και έφερνε απορρυπαντικά εκθαμβωτικά κλπ. ...επίσης από Γερμανία!Όσο για την πλεκτομηχανή ήταν μεγάααλο πράγμα...στα '80ς θυμάμαι που η μάνα μου είχε βρει μια κυρία με πλεκτομηχανή και έφτιαξε τα πουλόβερ όλων μας.

 

[foutix]

Σχετικά με τις ερωτήσεις και τη διατύπωση της διαφήμισης, πιστεύω οτι εννοεί οτι απαντήθηκαν 500Μ ερωτήσεις κάθε μια από αυτές σε λιγότερο από 2s. Και για το τι είναι ερώτηση θεωρώ οτι ήταν φάση "χρόνοι στα 100 μ.", "αριθμός μεταλλίων ανά χώρα", "ρόστερ κάθε χώρας"  κ.ο.κ Δλδ ήταν μια βάση δεδομένων που αναπτύσσονταν, βασισμένη στους 5 "ηλεκτρονικούς εγκεφάλους"

 

[elephadas]

Οι Ολυμπιακοί του Μονάχου ήταν αυτοί που απόλαυσα περισσότερο τηλεοπτικά. Η μαμα-elephadas με την αδερφη-elephadas ήταν στην Αθήνα για φροντιστήρια (η αδερφή θα έδινε εισαγωγικές για Παν/μιο) κι έτσι έμενα μόνος με τον φάδερ, και συλλογικά μεταξύ μας δεν ξέραμε να βράσουμε ούτε αυγό. Τρώγαμε λοιπόν έξω (απαίσια - τότε τα ελάχιστα εστιατόρια της πόλης ήταν κυρίως για να τρώνε οι εργένηδες χωρίς οικογένεια οπότε δεν ήταν ακριβώς γκουρμέ) και το βράδυ πηγαίναμε στο καφενείο απέναντι στη δουλειά του πατέρα μου όπου υπήρχε μια από τις σπάνιες ακόμη τηλεοράσεις και βλέπαμε Ολυμπιακούς με τις ώρες, μέχρι πολύ πιο αργά απ' όσο θα επέτρεπε η αφέντρα του σπιτιού αν ήταν εκεί. Εκεί πρωτοάκουσα (και πρωτοθαύμασα) τον Διακογιάννη. Η εικόνα ήταν καλή, υπήρχαν ελάχιστες διαφημίσεις συγκριτικά με τώρα, και ο Διακογιάννης δεν αισθανόταν την ανάγκη να μιλάει συνέχεια αποσπώντας την προσοχή από το τι γινόταν στην οθόνη (ήταν η χρονιά της Κομανέτσι, να σας θυμίσω).

Οι Ολυμπιακοί αυτοί πρέπει να έδωσαν μεγάλη ώθηση στην αγορά τηλεοράσεων στην Ελλάδα, όπως ένα άλλο αθλητικό γεγονός αργότερα (Μουντιάλ ίσως?) το οποίο μεταδόθηκε έγχρωμα έδωσε ώθηση στην αγορά έγχρωμων συσκευών. Έτσι είναι κατανοητό γιατί η Siemens τους χρησιμοποιεί παρόλο που δεν έχουν σχέση με το διαφημιζόμενο προΐόν. Οι 5 ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι γίγαντες ήταν Siemens? Το υπερμοντέρνο ιατρικό κέντρο ήταν εξοπλισμένο αποκλειστικά με μηχανήματα Siemens? Αναμφίβολα πολλές συσκευές που χρησιμοποιήθηκαν στους Ολυμπιακούς στη Γερμανία θα ήταν φτιαγμένοι από αυτή την εταιρεία, αλλά η διαφήμιση κοντεύει να ισχυρίζεται ότι και οι αθλητές χρησιμοποιούσαν τεχνική Siemens.

Απορίες:

1. Οι 130 μηχανές λήψεως είχαν 90 οθόνες. Οι άλλοι 40 έπαιρναν λήψη στα στραβά κι ό,τι λάχει?

2. "Αυτό που οι άλλοι ονομάζουν πλυντήριο" κινούσε τα ρούχα προς όλες τις κατευθύνσεις. Αλλά απ' όσο ξέρω οι καταρράκτες κινούν το νερό βασικά προς μία κατεύθυνση. Κάτω.  Έχει δίκιο ο uskoke, τα αμερικάνικα πλυντήρια για σπίτια δούλευαν τελείως διαφορετικά, τα τελευταία σχετικά χρόνια έχουν διαδοθεί κάπως τα front loaders αλλά είναι πανάκριβα. Αλλά η διαφήμιση λέει ότι η τεχνική είναι αμερικάνικη. Όχι τα πλυντήρια. Αυτά μάλλον ήταν ελληνικά (*). Η εταιρεία Rheem (με ακριβώς το ίδιο σήμα) υπάρχει ακόμη, είναι Αμερικανική, (Wikipedia: "...is an American privately held manufacturer that produces residential and commercial water heaters and boilers, as well as heating, ventilating and air conditioning (HVAC) equipment. "Ποιος ξέρει για ποιο λόγο είχε το δικαίωμα ο κατασκευαστής των Valiant (η ΕΛΙΝΤΑ μάλλον δεν υπήρχε ακόμη) να κολλάει το Rheem μπροστά, Το ζέσταμα του νερού δεν ήταν κάτι τόσο σημαντικό που να απαιτεί ειδική τεχνογνωσία από USA.

3. Τι ήταν αυτό το άγνωστο μέχρι σήμερα "φυσικό" πλύσιμο?

4. Καφέ έφτιαχνε ο "καταρράκτης"? Διότι λέει "δεν υπάρχει τεχνική τελειοποίησι που να μην την έχει" ("να μην την έχη" έπρεπε να λέει, όπως έλεγε "να κάνη" πιο πάνω, αλλά από ορθογραφία είπαμε δεν τα πήγαιναν καλά).

5. Τα "βιολογικά προγράμματα" ποτέ δεν τα κατάλαβα. Απορρυπαντικά με ένζυμα τα καταλαβαίνω, αλλά το πλυντήριο τι το βιολογικό έκανε?

(*) Βρήκα μια μελέτη του ΤΕΕ (σε pdf) για τις οικιακές συσκευές στην Ελλάδα, και διαβάζω:

https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=11&ved=2ahUKEwjvhL-R_OvjAhUL2VkKHcQKD1MQFjAKegQIAhAC&url=http%3A%2F%2Flibrary.tee.gr%2Fdigital%2Fm1001_1050%2Fm1024.pdf&usg=AOvVaw1TZ98TsoCcHGvXeDC4mRgo

 

[Uskoke]

(θα προσπαθήσω να απαντήσω στον ελέφαντα όπως μπορώ με τις ταπεινές μου γνώσεις)

1.φαντάζομαι ότι μοιράζονταν τις οθόνες

2.μην το γελάς έχει γεμίσει η αγορά εδώ με κινέζικες αντιστάσεις οι οποίες δεν βγάζουν ούτε το εξάμηνο. ο γαμπρός μου έχει ξοδέψει πραγματικά μια περιουσία αλλάζοντας αντιστάσεις στο ηλιόθερμο του.ενώ οι παλιές ιταλικές ελληνικές τι ήταν δεν ξέρω βγάζαν άνετα την δεκαετία να μην πω εικοσαετία.

3.προφανώς εννοεί το πλύσιμο στην σκάφη όπως το έκανε η γιαγιά μας με πράσινο σαπούνι και αλισίβα (στάχτη) και λουλάκι. εγώ θυμάμαι στα '80ς υπήρχε ακόμη λουλάκι και παίρναμε.

4.ξέρω γω;τους ασύγχρονους η αλλιώς επαγωγικούς κινητήρες τους εφηύρε ο Nicola Tesla. τους κινητήρες ειδικούς για πλυντήρια, τους προγραμματιστές και τα πλυντήρια εν γένει ποιός ή ποιοι;

5.το βιολογικό πρόγραμμα ήταν σε χαμηλότερη θερμοκρασία αλλά πλένονταν τα ρούχα περισσότερη ώρα. τα ηλεκτρομηχανικά πλυντήρια είχαν ελάχιστες δυνατότητες μιας και δεν είχαν ανάδραση (feedback) και δεν υπήρχε τρόπος ελέγχου των στροφών του κινητήρα. στην ουσία είχαν ένα πρόγραμμα με διαφορετικές θερμοκρασίες, στην καλύτερη περίπτωση με θερμοστάτη και στην χειρότερη με χρονομέτρηση, στο περίπου. (είχα στην Κοζάνη ένα γιουγκοσλάβικο Gorenje που δούλευε έτσι)

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις. Εάν κάποιο μέλος  δοκιμάσει τη ρετροσυνταγή της MISKO από το 1971, ας μας πει πως τη βρήκε.......

 

[elephadas]

Έχω πολλά να πω για τη συνταγή.

Μου φαίνεται περίεργο που λέει να βράσουν τα μακαρόνια 20 λεπτά. Εδώ η πάστα αυτού του σχήματος λέγεται rotini, οπότε ή είναι μεγαλύτερη από τα rotellini ή είναι απλοποιημένη ονομασία μια που οι αμερικανοί δεν τα πάνε καλά με τα πολυσύλλαβα... σχεδόν όλες οι αναφορές σε rotellini στο Google παραπέμπουν σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο οπότε τείνω προς τη δεύτερη εκδοχή. Δεν θυμάμαι πόσο βράζω τα rotini αλλά δεν νομίζω να έχω χρησιμοποιήσει σχήμα που να θέλει πάνω από 12 λεπτά, και οι αμερικανοί τα θέλουν τα μακαρόνια τους νιανιά παρά τις προσπάθειες διάφορων σεφ που προσπαθούν να τους πείσουν για το αντίθετο. Οπότε φαντάζομαι κανα δεκάλεπτο. Σε 20 λεπτά φτιάχνεις αλευρόκολλα, όχι μακαρονάδα.

Η σάλτσα είναι πολύ πηχτή και με στερεά κομμάτια οπότε δεν νομίζω ότι τα rotellini ενδείκνυνται γι' αυτήν. Καλύτερα θα ήταν με πέννες ή με (σχήμα κοχυλιού - πώς τα λέμε ελληνικά?).

Μου φαίνεται υπερβολικό ότι χρησιμοποιεί μισό φλυτζάνι βούτυρο (για την έλλειψη ελαιόλαδου δεν απορώ.... είναι ευρωπαϊκή συνταγή, πολιτισμένη, όχι χωριατιές). Όσο άπαχο κιμά και να χρησιμοποιήσει κανείς το αποτέλεσμα θα κολυμπάει στο λίπος.

Από την άλλη είναι αστείο ότι χρησιμοποιεί αποξηραμένα μανιτάρια και μάλιστα όχι τίποτε εξωτικά αλλά τα συνηθισμένα μανιταράκια. Φρέσκα μανιτάρια δεν υπήρχαν τότε στα μανάβικα? Η μητέρα μου δεν χρησιμοποιούσε ποτέ μανιτάρια ση μαγειρική της κι έτσι δεν ξέρω.

 

[BETTY BOOP]

Στο ενατο post στη διαφημιση με την οδοντοκρεμα...ορθογραφικα λαθη

δόσμου

παξυμαδια

???

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις, όπου ενδιαφέρον παρουσιάζουν η μηχανή προβολής παιδικών ταινιών Μπάικα (κόστιζε 280 δρχ. και οι ταινίες 20 δρχ.), τα προγράμματα των τεχνικών σχολών και η μυθιστορηματική παρουσίαση του τηλεοπτικού Άγνωστου Πόλεμου στο Ρομάντσο. 

 

[elephadas]

Στο ενατο post στη διαφημιση με την οδοντοκρεμα...ορθογραφικα λαθη

δόσμου

παξυμαδια

Χμμμ... "Δόσμου" είναι λάθος γιατί το κάνει μία λέξη, αλλά αν τα έγραφε χώρια "Δος μου" θα ήταν σωστό αφού το β' πρόσωπο της προστακτικής αορίστου του "δίδωμι" ήταν "δος". Δεν ξέρω πότε έγινε "δώσε" με ωμέγα και με ποια δικαιολογία - έτσι κι αλλιώς το δίδωμι πηγαινοερχόταν από ¨"δω" σε "δο" όπως του κατέβαινε:

ἔ-δω-κα
ἔ-δω-κας
ἔ-δω-κε
ἔ-δο-μεν
ἔ-δο-τε
ἔ-δο-σαν

Το "παξυμάδι" ήταν υπαρκτή γραφή, μάλλον λόγω παρετυμολογίας διότι διαβάζω σέ ένα λεξικό του 1866 αλλά σύμφωνα με το online λεξικό του Τριανταφυλλίδη η λέξη δεν έχει ετυμολογικά σχέση με το απόξυσμα (" [μσν. παξιμάδι < παξιμάδιον < παξαμάδιον (ανομ υποκορ. του ελνστ. παξαμ(άς) -άδιον = -άδι από το όν. του αρτοποιού Παξαμά] ")

Υποψιάζομαι ότι ο συντάκτης της διαφήμισης βρήκε το στιχούργημα σε κανέναν παλιό καζαμία ή φολκλοροσυλλογή που το έγραφε έτσι. Φυσικά οι διαφημίσεις ήταν όντως συχνά γεμάτες λάθη οπότε είναι πολύ πιθανό να είναι απλώς παροράματα.

Ώστε οι σπουδές Στο "Δαίδαλος" σημαδεύουν μισθούς που προσφέρουν "δύναμη, γοητεία, άνεση". Δηλαδή όταν έβγαιναν οι απόφοιτοι για γκομενότσαρκα για να φανούν πιο γοητευτικοί θα έπρεπε εκτός από το ξεκούμπωτο πουκάμισο με χρυσή αλυσσιδίτσα ή τα χίππικα χαϊμαλιά ή τα λιγδωμένα μαλλιά - η 4 Απριλίου έπεφτε Τρίτη το 1972, δεν θυμάμαι τι ήταν της μόδας τότε - να βάζουν και ταμπελάκι "Μισθός 6000 μηνιαίως"?

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις εποχής (στη νέα εποχή του Retromaniax). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτή με το "Τρώτε χοιρινό", όπου για να μειωθούν οι εισαγωγές βόιου κρέατος την εποχή εκείνη, προωθείτο από τους κυβερνώντες η κατανάλωση χοιρινού κρέατος. Οι διαφημίσεις και στην τηλεόραση ήταν συνεχείς. Αν θυμάμαι μάλιστα καλά, οι ταβέρνες ήταν υποχρεωμένες 3 φορές την εβδομάδα να σερβίρουν μόνο χοιρινό...... Επίσης ξεχωρίζουν το τρίκυκλο ποδηλατάκι, το ημερολόγιο Disney 1973, αλλά και η σχετική με τον Μπόμπο....

 

[elephadas]

Προφανώς το "Για χρόνια πολλά" δεν αφορά τη γαλοπούλα της οποίας η ζωή κόπηκε στον ανθό της νιότης της. Για να εξηγούμαι, δεν είμαι vegan ούτε ιδιαίτερα στενοχωριέμαι που σφάζουμε αρνάκια γάλακτος για κοψίδια. Αλλά το να βάζεις ένα πτώμα, έστω πεντανόστιμο - διότι το έχουν περιλούσει φυτίνη - φάτσα κάρτα κάτω από "χρόνια πολλά" μου φαίνεται κάπως.

Συνιστώ να προσπαθήσετε, έστω κι αν είναι δύσκολο, να διαβάσετε τις ανοησίες που υποτίθεται είπε ο δημιουργός του Weil de Weil στην πρώτη-πρώτη διαφήμιση. "[Διέτρεξε] την υδρόγειο πηγαίνοντας από άνθος σε άνθος" σαν μελισσούλα. Πόσα τρισεκατομμύρια άνθη υπάρχουν σε μία υδρόγειο, ακόμη κι αν θεωρήσουμε τις ταξιανθίες και τα σύνθετα άνθη ένα αντί δεκάδες ή εκατοντάδες? Από 1 δευτερόλεπτο στο καθένα, χώρια ο χρόνος που χρειάζεται για να διατρέξεις την απόσταση μεταξύ τους καλύπτοντας όλη την υδρόγειο και ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν μύρισε κατά λάθος το ίδιο άνθος δύο φορές, μάλλον δεν θα έφτανε η ηλικία του σύμπαντος. Κι όλα αυτά για ένα άρωμα "δροσερό και λιγάκι διεστραμμένο": Καλή η διαστροφή, αλλά μην το παρακάνουμε, θέλει ρέγουλα. Και για να το εξειδικεύσουμε, μάλλον για B&D πρόκειται, αφού το θέλει "σκλαβωτικό", και έχει και "αιχμή κεντριού" από μέλισσες. Το "κάτι τι πεταλούδας" δεν το καταλαβαίνω. Τι εννοεί ο αρωματοποιητής? Τα ποδαράκια της? Την προβοσκίδα της? Τα λέπια των φτερών της? Και τις καλύτερες ευωδιές που βρήκε από ήπειρο σε ήπειρο τις αιχμαλώτισε , δεν ντρέπεται ο διεστραμμένος (λιγάκι βεβαίως βεβαίως). Λευτεριά στις ευωδιές!

 

[Bambinella]

Πωπω, τι αρωματαρα αυτο το Ma Griffe! Το φορουσα παλαιοτερα και ηταν πολυ οξινο και δροσερο, αν και εγω το ειχα σε διαφορετικη συσκευασια. Το αγαπημενο αρωμα της Ζωζως Σαπουντζακη. Η ιδια εχει πει οτι λουζοταν με αυτο επειδη οι θαυμαστες της της το χαριζαν με τις κουτες, αλλα κι εγω το ιδιο θα εκανα αν ειχα τσαμπα το Diorissimo.

 

[foutix]

Ενδιαφέρον έχει η διαφήμιση για το χοιρινό. Δεν ξέρω αν θα προβάλλονταν ποτέ μετά από 50 χρόνια..