Διαφημίσεις σε περιοδικά 1970-73

[elephadas]

Χε χε αναρωτιέμαι πόση διαφορά έχουν στα συστατικά τους το σαμπουάν Malorin και το απορρυπαντικό Σοφλάν, των οποίων οι διαφημίσεις εμφανίζονται δίπλα δίπλα. Στο κάτω κάτω και τα δύο για μπουγάδιασμα μαλλιών χρησιμοποιούνται: Προβατίσιων το Σοφλάν, ανθρώπινων το Malorin. Το οποίο βέβαια έχει και πρωτεϊνες. Φθαρμένες πρωτεΐνες τα μαλλιά, πρωτεϊνες το σαμπουάν, άρα τους κάνει καλό. Με την ίδια λογική άμα βαράμε κουτουλιές σ' ένα κομμάτι κρέας δυναμώνουμε τα μαλλιά μας.

Από το χυλός βγαίνει το ξεχυλώνουν, αυτό δηλαδή που δεν κάνουν τα συνθετικά που πλένουμε με Σοφλάν? (Όλες τις άλλες συμφορές δεν τις εμποδίζει). Το "ξεχειλώνω" βγαίνει από το "ξέχειλος" που έχει σχέση με το χείλος (ποτηριού). (Απορία: ένα φλυτζάνι που ξεχειλίζει από χυλό μπορούμε να πούμε ότι ξεχυλίζει?).

Τα σύνθετα ουσιαστική σχηματίζονται από το θέμα που βγαίνει από τη γενική αν χωρίσουμε την κατάληξη. Για τη λέξη "σώμα" το θέμα είναι "σωματ". Άρα "σωμαποσμητικό" εκτός από κακόηχο είναι και λάθος.

Με τι πλένονται οι "χειροποίητες" wash and wear βλεφαρίδες, (από ευρωπαϊκά μαλλιά βεβαίως βεβαίως - αυτό έλειπε να βάλουμε τριτοκοσμικά μαλλιά στη βλεφαρίδα)? Με Malorin ή με Σοφλάν?

 

[laura ingalls]

Έχω πάθει πλάκα με πόσα προϊόντα θυμάμαι σαν σε όνειρο... Αυτό που συνειδητοποίησα είναι πόσες κονσέρβες υπήρχαν στο μέσο ελληνικό σπίτι. Σαντιγύ σε κονσέρβα! Καλαμαράκια σε κονσέρβα τα οποία μαγειρεύανε(!!!) ευτυχώς όχι για πολύ, με μακαρονάκι. Κορν μπηφ σε κονσερβα βέβαια το οποίο ο μπαμπάς το παιζε μάγειρας κάνοντας το κιμά σάλτσα για μακαρονια τα οποία ονόμαζε "μακαρονάδα του φαντάρου".
Για επιδορπιο αχλάδια κομπόστα (κονσέρβα μη ξεχνιόμαστε) με ερμολ χτυπημένη με το σύρμα. Αν είχαμε τραπέζι αγοράζαμε έτοιμη σαντιγύ από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς μέσα σε άσπρο πλαστικό κεσέ για να είναι πραγματική σαντιγύ. Προφανώς δεν υπήρχαν φρέσκιες κρέμες γάλακτος στα ψυγεία για να τη χτυπήσουμε στο μίξερ.
Τώρα η κονσέρβα είναι ακριβή για το μέσο ελληνικό σπίτι, φρέσκα προϊόντα υπάρχουν αλλά η ποιότητα υστερεί. Ισως και η εποχή ζήταγε την κονσέρβα για να μη πετάνε φαγητό στα σκουπίδια, η κονσέρβα εχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις.....

 

[Bambinella]

Tι μου θυμισες τωρα με τα καλλυντικα Tokalon....
Καθε Πασχα η αδελφη του πατερα μου ερχοταν απο την Κατερινη και τη φιλοξενουσαμε σπιτι μας για μια εβδομαδα.
Η θεια ηταν πολυ μεγαλη κοκετα. Βαμμενη και χτενισμενη στην τριχα, παντα ωραια ντυμενη και παρφουμαρισμενη, μολις εφτανε στην Αθηνα εκανε εξορμηση στα μεγαλα καταστηματα για να προμηθευτει τα καλλυντικα της. Φυσικα τη συνοδευαμε παντα η μητερα μου κι εγω που τοτε πηγαινα δημοτικο και αργοτερα γυμνασιο.
Μπαιναμε θυμαμαι στο Μινιον, στο Λαμπροπουλο, στον Κλαουδατο και η θεια ζητουσε επιμονα καλλυντικα Tokalon τα οποια οπως ελεγε δυσκολευοταν να τα βρει στην πολη της Κατερινης οπου εμενε. Ελεγε πως δεν τα αλλαζε με τιποτα και γι' αυτο τα προμηθευοταν σε μεγαλες ποσοτητες. Απο το Μινιον αγοραζε παντα και το αρωμα της που ηταν το L'air du Temps της Nina Ricci το οποιο ηταν το ενα και μοναδικο που φοραγε παντα.
Καθε πρωι εμπαινα στο δωματιο που την ειχαμε και την εβλεπα να κανει την τουαλετα της. Πανω στο μπουντουαρ ηταν αραδιασμενα γαλακτωματα, λοσιον και κρεμες Tokalon κι εγω χαζευα τη θεια που περιποιοταν το προσωπο της. Μολις τελειωνε με αυτα, επαιρνε ενα ψαλιδακι βλεφαριδων και τις γυριζε. Υστερα αρχιζε το μακιγιαζ της. Οχι πολυ εντονο το πρωι (το βραδυ αμα βγαιναμε βαφοταν περισσοτερο). Πουδρα, μασκαρα και ελαφρυ κραγιον στα χειλη για να ειναι περιποιημενη ακομα κι αν εμενε μεσα.
Μια που κι εγω ειμαι επισης κοκετα, πιστευω πως αυτο το πηρα απο την αγαπημενη μου θεια γιατι η μητερα μου δεν ειναι και τοσο του λουσου.
Ωρα σου καλη, θεια μου! Να εισαι καλα εκει στον Ουρανο που βρισκεσαι τωρα.....

 

[elephadas]

Χε χε η διαφήμιση του Intimate της Revlon μου θύμισε ένα βιβλίο που είχα διαβάσει τη δεκαετία του 80 αν και ήταν από τα 70ς αλλά ήταν ακόμη στη μόδα, Subliminal Seduction. Προωθούσε την πρωτάκουστη τότε θεωρία ότι πολλές διαφημίσεις σε περιοδικά ή τηλεόραση είχαν κρυμμένες ή όχι τόσο κρυμμένες πορνογραφικές εικόνες ή μηνύματα (πχ τη λέξη SEX) ούτως ώστε υποσυνείδητα να μας κάνουν να επιθυμούμε το προϊόν. Εϊχε και πολλά παραδείγματα και για χρόνια μετά διασκέδαζα με το να μελετάω διαφημίσεις για τέτοια κρυμμένα. Τώρα βαριέμαι, άλλωστε είναι κοινός τόπος. Αλλά η συγκεκριμένη διαφήμιση είναι από την παλιά εποχή. Το κείμενο βέβαια είναι όλο ένα υπονοούμενο, αλλά και στην εικόνα προσέξτε την ακριβή θέση (και σχήμα) του μπουκαλακίου σε σχέση με την κυρία. Δεν είναι τόσο απροκάλυπτο όσο άλλες περιπτώσεις, αν δεν με είχε "εκπαιδεύσει" το βιβλίο δεν θα το πρόσεχα ίσως, αλλά αυτό ήταν η κεντρική ιδέα του SUBLIMINAL. Αν το καταλαβαίνουμε δεν είναι subliminal.

Μου κάνει εντύπωση η υπερβολικά παλιομοδίτικη γραφή "εληές" για την εποχή εκείνη. Μου έρχεται να διαβάσω τη λέξη ε-λη-ές, 3 συλλαβές, ενώ με ιώτα έρχεται φυσικότερο το διάβασμα ε-λιές, όπου τα γράμματα ιε προφέρονται σαν μια συλλαβή. Ακόμη παλιότερα το "εληές" θα πρέπει να γραφόταν με υπογεγραμμένη στο ήτα, αλλά δεν θυμάμαι αν έχω δει αυτή τη γραφή σε κανένα βιβλίο. (ΤΡΩΓΕΤΑΙ η άλμη?)

Άλα τους και ο αναδιπλασιασμός "συμπεπυκνωμένον". Πότε πρωτοκυκλοφόρησε το ζαχαρούχο Βλάχας για να έχει τέτοια αρχαιοπρεπή ετικέτα? (Βλάχα μεν, Γαλλίδα δε. Αντί για κακκαβιά θα έτρωγε μπουγιαμπέσα). Ααααχ τρελλαινόμουνα για ζαχαρούχο γάλα πάνω σε ψωμί. Καταχρήσεις της νεότητός μου.

Πού κατάντησαν οι βασιλιάδες! Με κορώνα μεν αλλά αχυρόστρωμα στην κούνια. Και οι αναδιπλασιασμοί συνεχίζονται ("προεψημένο" άνθος ορύζης). Τώρα το τι σχέση έχει μια μαμά που θηλάζει με το άνθος ορύζης, και γιατί πήρε ολόκληρη την κούνια αγκαλιά η χαζή αντί να βγάλει το μωράκι, είναι ασεβείς ερωτήσεις που αν ζούσε η μαμά-ελέφαντα θα τις απαντούσε με το ακαταμάχητο "Γίνε και συ γονιός και θα καταλάβεις".

"Δώστε στα πόδια σας το φυσικό ηλιοκαμμένο χρώμα" λέει η διαφήμιση του προϊόντος που δίνει ΤΕΧΝΗΤΟ ηλιοκαμμένο χρώμα....

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις:

 

[Bambinella]

Πως το εγραψαν ετσι το Miele στα ελληνικα;

 

[Uskoke]

Η Canon F1, F2 δεν βλέπω καλά; manual μηχανή με motor drive kai me magazine για 10 μέτρα φιλμ (παλιά-ακόμη και τώρα-υπήρχε φιλμ χύμα σε 5, 10 ,17, 30 μέτρα και ή το έβαζες αυτούσιο σε τέτοιους "γεμιστήρες" ή το έβαζες σε ειδικό μηχάνημα και γέμιζες μόνος σου το φιλμ. το λογάριασα και θα μου έβγαινε 2 € το φιλμ το 36 άρι μείον το κόστος του μηχανήματος που είναι γύρω στα 60 €. Αξίζει τον κόπο αν τραβάς πολλά τώρα υπάρχει μόνο στο ασπρόμαυρο. Παλιά έβγαινε και דslides 30 μετρό. αυτοί οι γεμιστήρες σε βοηθούσαν να τραβάς πέρα από τις 36 στάσεις που είχε η απλή κασέτα τώρα με το ψηφιακό βέβαια έχουμε χιλιάδες στάσεις μόνο για πλάκα.

 

[manos311]

Συνέχεια με διαφημίσεις:

Προβολή συνημμένου 209639

Στο ποστ 66 φαίνεται έντυπη διαφήμιση του Παρθεναγωγείου Μακρή, και επειδή είχα πάει εκεί στο νηπιαγωγείο και πρώτη δημοτικού, σκέφτηκα να βάλω κάποιες πληροφορίες.

Οι εγκαταστάσεις του νηπιαγωγείου βρίσκονταν Λευκωσίας 4-6 στην Αγία Παρασκευή, και τώρα πλέον υπάρχουν πολυκατοικίες στη θέση τους.

Το κτίσμα με τα κεραμίδια ήταν το κτήριο του νηπιαγωγείου, φαίνεται στο κέντρο η πόρτα που οδηγούσε στην υποδοχή. Μετά υπήρχε διάδρομος, που είχε στα αριστερά τις 3 αίθουσες διδασκαλίας, και δεξιά το γραφείο και τις τουαλέτες. Στο τέλος του διαδρόμου είχε μια μεγάλη αίθουσα για εκδηλώσεις.

Αριστερά του κτηρίου φαίνεται ένας κήπος με δρομάκια τσιμεντένια, στα οποία υπήρχαν οδικά σήματα και οδηγούσαμε τα μικρά αυτοκινητάκια με τα πεντάλ ακολουθώντας τους κανόνες κυκλοφορίας.

Στο κέντρο της φωτογραφίας φαίνεται η τεχνητή λίμνη με το ξύλινο γεφυράκι, δεξιά ένα μικρό μαγαζάκι που μαθαίναμε για τις τιμές των προϊόντων, και αριστερά πίσω από τα δέντρα ήταν η κεντρική είσοδος.

Κάτω από τα δέντρα είχε κομμένους κορμούς δέντρων που χρησιμοποιούσαμε σαν καθίσματα και φτιάχναμε κατρασκευές με πηλό. Επίσης φαίνεται ένα "γύρω-γύρω" (που ανεβαίναμε πάνω και γύριζε), μια μεγάλη κούνια με καθίσματα, που κάθονταν 2-3 παιδιά από τη μία και 2-3 από την άλλη, ένας χώρος σκεπαστός με καθίσματα γύρω γύρω, που παίζαμε το "χαλασμένο τηλέφωνο", και μια μεγάλη τσουλήθρα.

Το νηπιαγωγείο παλιά.


Η τοποθεσία σήμερα από το Google.



Το κτήριο του Δημοτικού και Γυμνασίου υπάρχει ακόμα, είναι στην οδό Ελ. Βενιζέλου 63. Η κεντρική είσοδος είναι στα αριστερά, η είσοδος του κτηρίου με τις σκάλες στο κέντρο, δεξιά οι τουαλέτες, και επίσης φαίνονται τα σχολικά που μας έφερναν στο σχολείο και μας ξαναγύριζαν μετά σπίτι. Πίσω από το κτήριο έχει γήπεδο μπάσκετ.

Το κτήριο από τη διαφήμιση.


Η είσοδος από την Ελ. Βενιζέλου.


Πίσω από το κτήριο, από την οδό Μπουμπουλίνας, φαίνεται το γήπεδο μπάσκετ.

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις, από τα εξωτικά παγωτά της ΔΕΛΤΑ έως Νεσκαφέ φραπέ του σεφ (και μάλιστα γαλλιστί).....

 

[elephadas]

Και οι απορίες μου:

1. Μέχρι πόσων χρονών ένας ανθρωπάκος αποκαλείται βρέφος? "Ξέρετε ότι ένα βρέφος μπορεί να μάθη να κολυμπά από τα πρώτα κι όλας χρόνια της ζωής του?" Για μένα το βρέφος είναι νεογέννητο, άντε και λίγους μήνες μετά. Το "μωρό" είναι ίσως λίγο μακροβιότερος όρος. Αλλά 2-3 χρονών βρέφος?

2. Καλοκαίρι 73 Δραγώνας: 3 κούκλες κι αυτός. Σιγά τον γκόμενο που έχει τριμελές χαρέμι. Αν και παρατηρώ ότι μόνο δύο απ' αυτές κοιτάζουν διάφορα σημεία της ανατομίας του κυρίου. Η τρίτη χαζεύει αλλού, ίσως κάποιον περαστικό μούτσο.

3. Εκεί που έχει αρχίσει ωραία και φεμινιστικά για το ποδόσφαιρο που οι άντρες μόνο νομίζουν ότι το ποδόσφαιρο είναι αντρικό παιχνίδι, μετά μας τα χαλάει. Να παίξουνε μαζί μας... ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Αν είναι δυνατόν! Πώς μόρεσα να σκεφτώ (και η εικόνα να δείχνει) μια γυναίκα να παίζει ποδόσφαιρο. Ανήκουστο των ανηκούστων. Άρα ΕΙΝΑΙ αντρικό παιχνίδι τελικά. Το Προ Πο είναι το γιούνισεξ.

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις.....

 

[Bambinella]

Το γιακα που αστραφτει στη διαφημιση του ΕΥΡΗΚΑ φοραει ο ηθοποιος Γιαννης Πετρακης.

 

[BETTY BOOP]

στο post 70 παγωτό ''μπραλίνα'' αντί πραλίνα...

όπως λέμε μπρίζα αντί πρίζα...

 

[elephadas]

Η λιγδομαλλούσα κυρία της πρώτης διαφήμισης δεν σκέφτηκε την πιθανότητα να λουστεί την τρίτη μέρα? Αλλά ήταν η εποχή που στην τηλεόραση βλέπαμε αιθέριες υπέρκομψες υπάρξεις να διαφημίζουν σαμπουάν που έδινε τραγουδιστά "7 ημέρες λαμπερά μαλλιά" διότι το λούσιμο (και το μπάνιο?) ήταν βδομαδιάτικη υπόθεση. Γι' αυτό και το αποσμητικό "dryad" ήταν απαραίτητο (και η διαφήμιση το λέει αντιιδρωτικό (*) αλλά το ίδιο το προϊόν έγραφε "deodorant" όχι "antiperspirant". Και καλά έκανε η κυρία δωράκι στον άντρα της το Dryad for men (αν και μάλλον στον εαυτό της έκανε το δώρο), αλλά πώς έπειθε τον άπλυτο μαντράχαλο να το βάλει? Αυτά ήταν γυναικεία πράματα.

(*) Προς τι τα διαλυτικά? Δεν υπάρχει δίφθογγος "ιι". Βέβαια κανονικά θα έπρεπε να ήταν ανθιδρωτικό όπως και ανθηλιακό, αλλά για λόγο που αγνοώ όταν συνθέσανε τις λέξεις δεν εφάρμοσαν τους παλιούς κανόνες

 

[Eagle 1]

Συνέχεια με διαφημίσεις...

 

[Bambinella]

Η Κοκο Σανελ μισουσε τις μινι φουστες. Τις θεωρουσε χυδαιες. Πολυ περισσοτερο φανταζομαι, θα σιχαινοταν ενα καυτο σορτς σε συνδυασμο με ψηλες μποτες, οπως αυτο στην τελευταια διαφημιση.
Χαιρομαι πολυ λοιπον που οι αποψεις μου συμπιπτουν επακριβως με αυτης της μεγαλης κυριας της υψηλης ραπτικης.

 

[TZELASO]

Ε, μην το λες Bambi!!!! Εμένα ειδικά, θα μου πήγαινε πάρα πολύ αυτό το μεσαίο μοντελάκι! Με κάποιες μικρές μεταποιήσεις... Όχι τίποτα ιδιαίτερο... Να φύγει το σορτσ και να ραφτεί η φούστα για να κλείσει όλη μέχρι κάτω....! Άντε, την μπότα δε θα την πειράξω... Εξάλλου, δε θα φαίνεται κάτω από τη μάξι φούστα...

Πάντως, πέρα από την πλάκα, έχουμε δει τέτοιες αμφιέσεις στα έργα της δεκαετίας του 1970... Πάντα αναρωτιόμουν αν αυτά τα ντυσίματα κυκλοφορούσαν και στο δρόμο... Η μητέρα μου που ταξίδευε τότε με τον μπαμπά μου, μου έλεγε ότι στο Λονδίνο ας πούμε (στο Παρίσι δεν είχε πάει ποτέ γιατί δεν είχε θάλασσα κοντά), είχε δει παρόμοια ντυσίματα και τις πιο κοντές φούστες που μπορεί να φανταστεί άνθρωπος...Μου έλεγε ότι οι Αγγλίδες έδιναν τον ορισμό της έννοιας "σούπερ μίνι"...

 

[Bambinella]

Οι Αγγλιδες, βεβαια. Αλλωστε απο εκει ξεκινησε η μινι φουστα. Απο την Αγγλια και τη Μαιρη Κουαντ.
Το μηκος επρεπε να φτανει μολις πεντε εκατοστα κατω απο την ηβικη συμφυση. Αντε τωρα να ανεβεις στο λεωφορειο, να κατσεις σταυροποδι η εστω να κατσεις απλως!
Περαν της χυδαιοτητας που ανεφερα πιο πανω, η μινι φουστα ηταν κατι εντελως μα εντελως αβολο. Ευτυχως στο ημισυ της δεκαετιας του 1970 εξαφανιστηκε, οχι ομως ανεπιστρεπτι.

 

[Uskoke]

@Zanussi: μεγαλύτερη αποτυχία από τα λεγόμενα αυτόματα μάτια δεν υπήρχε. τα κανονικά εμαγιέ μάτια έχουν 3 αντιστάσεις όπου ανάλογα με τη θέση που βάζουμε το διακόπτη (1/2,1,1 1/2,2 κλπ) επιλέγονται κάποιες από αυτές πχ στο φουλ ανάβουν και οι 3 κλπ. ενώ στο αυτόματο ανοιγοκλείνει όλο το μάτι, με συχνότητα ανάλογη πάλι της θέσης που επιλέγουμε (στο 12 ανάβει συνέχεια, στο 11 ανάβει πχ. 30 δευτερόλεπτα και 5 σβήνει) πράγμα που δουλεύει καλά στα σύγχρονα κεραμικά μάτια αλλά όχι στα παλιά εμαγιέ. και το ρολόι και το χρονοδιακόπτη και τη σούβλα καμία νοικοκυρά δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ, ο ορισμός του αχρήστου. όπως και οι περίφημες αυτοκαθαριζόμενες (πυρολυζέ) κουζίνες.καμία νοικοκυρά δεν κάνει ποτέ πυρόλυση, μιας και είναι ειδικό πρόγραμμα που πιάνει 500+βαθμούς και φοβούνται.όσο για τις μίνι φούστες...beauty is in the eye of the beholder. εμένα μου αρέσει το σεμνό ντύσιμο και μια κάποια αθωότητα στις γυναίκες.