Ελληνικά τραγούδια που "σφάζατε" τους στίχους τους...(για να γελάσουμε)

[panp]

Εντάξει, ελληνικά τραγούδια υπάρχουν πολλάάά χρόνια.

Παλιότερα όμως, όπως θυμάστε, ούτε ένθετα με στίχους βρίσκαμε μέσα στους δίσκους, ούτε sites για να διαβάσεις τους σωστούς υπήρχαν, με αποτέλεσμα να μαθαίνει κανείς ένα τραγούδι "όπως το άρπαζε", συνήθως από το ραδιόφωνο (και χωρίς τη δυνατότητα να το ξανακούει όσο θα ήθελε).

Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν να νομίζουμε εσφαλμένα για μεγάλο διάστημα κάποιες λέξεις διαφορετικές, να τις τραγουδάμε έτσι, και η αλήθεια τελικά να λάμψει μετά από χρόνια. Κάτι που η - παιδική συνήθως - φαντασία δε μπορούσε να βγάλει και πολύ νόημα από τα συμφραζόμενα, κάτι που μας "επέβαλλε" μετά από ατέλειωτους τσακωμούς το στίχο κάποιος γνωστός, που τάχα τον ήξερε, τραγουδούσαμε πολλές φορές αληθινά μαργαριτάρια.

Αν δεν καταλάβατε ήδη τι εννοώ, να τα προσωπικά μου βιώματα :

"Καμαρούλα μια σταλιά, δύο επί τρία, κόχη και λατρεία" : για χρόνια νόμιζα ότι ο Πουλόπουλος περιφρονούσε το μικρό δωματιάκι, λέγοντας "όχι και λατρεία !"...

"Κάποιος χτύπησε την πόρτα, μα ήταν ο Βοριάς" : μεγάλωσα προσπαθώντας να καταλάβω τι δουλειά είχε έξω από την πόρτα ένας μαϊντανός Βοριάς !

"Ο Γιάννος Μπερ απ' το Βοριά" : δύσκολο να σκεφτείς κύρια ονόματα στο τραγούδι αυτό του Μίκη (Ο δραπέτης), πιο καλά μου καθόταν "Ο Γιάννος, πέρα απ' το Βοριά"...

"Ποια νύχτα σ' έκλεψε" : τι του έφταιξε ο πιανίστας του Μίμη Πλέσσα και τον έβαζε να κλέβει;

Παιδικό : "Βλέπω μια Παναγι' άλλη" (πέρα στους πέρα κάμπους) : καλά, ήξερα το ακρογιάλι, την Αμφιάλη, αλλά την Παναγιάλη;

Μήπως αρχίσατε κάτι να θυμόσαστε και για του λόγου σας;

 

[Uskoke]

Τον "Προμηθέα", που ο δάσκαλος που μας έκανε μάθημα ωδικής...ισχυριζόταν ότι έλεγε "αγεμίσανε τα φυσερά μητρότη τον αγέρα", γιατί ο αγέρας...είναι μάνα των φυσερών (!) ενώ στην πραγματικότητα λέει"λυτρωτικόν αγέρα"!

 

[panp]

Στο "Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές" (ο στίχος βέβαια του Σεφέρη), ο Μπηθικώτσης, μαζί με τα "τραβήγματα" λέει στο τέλος "...και δε σε γνώ/ριζα/α-α/α-μή-ητε με γνώ/ ριζες", κάτι που από πολλούς, σε συνδυασμό και με τη μουσική, είχε παραφραστεί σαν "και δε σε γνώριζα, ανίκητε, με γνώριζες" ...

 

[elephadas]

Ου, πάμπολλες τέτοιες περιπτώσεις υπήρχαν, ειδικά τα παλιότερα χρόνια των αναμνήσεών μου που δεν υπήρχαν σταθμοί FM και πιάναμε μεσαία κύματα από μακρυά με ένα Grundig με λυχνίες και πράσινο μάτι. Δεν μου έρχεται όμως καμία αυτή τη στιγμή.

Αλλά υπήρχαν πολλά άλλα που καταλάβαινα τον ήχο αλλά όχι το νήμα. Ας πούμε σε ένα τραγούδι από το "Δρόμο" του Πλέσσα ό Πουλόπουλος μας λέει "φόρεσα και δίσολοσεβρό" Τι είναι αυτό, έσπαγα το κεφάλι μου (όταν κατάφερα να σιγουρέψω τον ήχο). Δίσο λοσεβρό? δίσολο σεβρό? δίσ ολοσεβρό? Δεν έβγαζα νόημα με καμιά εκδοχή.

Τελικά αναγκάστηκα να καταφύγω στην αυθεντία των Μεγάλων και ρώτησα τους γονείς μου (μεγάλη ξεφτίλα). Τουλάχιστον έμαθα ότι είναι δίσολο σεβρό, και ότι το δίσολο ήταν παπούτσι. Δεν θυμάμαι αν το σεβρό το εξήγησαν τότε ή το έμαθα αργότερα.

Είπα Πουλόπουλος και θυμήθηκα... υπάρχει ένα τραγούδι που λέει για κάποιον ότι "έγινε Πουλόπουλος". Για τη γενιά των γονιών μου, αλλά ίσως και για εκείνους που έμεναν κοντά στο πρώην εργοστάσιο Πουλόπουλου (κι έβλεπαν τη ζωγραφιά του λαγού έξω από το κτήριο), ήταν κατανοητοί οι στίχοι. Εγώ ο δύστυχος, στην επαρχία που ζούσαμε τότε, πού να έχω ιδέα?

Λίγο off-topic αυτά, αφού δεν είχα παρακούσει τον ήχο, αλλά τα θυμήθηκα και είπα να τα γράψω.

 

[panp]

Είπα Πουλόπουλος και θυμήθηκα... υπάρχει ένα τραγούδι που λέει για κάποιον ότι "έγινε Πουλόπουλος".

Εννοείς το "Τρίτη-Πέμπτη μακαρόνια" του Χοντρονάκου...Έγινα Πουλόπουλος = έφυγα (πήρα το μισό της λέξης)...

Και μια που περι λαϊκών, αιώνες πήρε να μάθω την ερμηνεία λέξεων όπως το ρήμα νταγιαντιέμαι "Πως νταγιαντιέται ο χωρισμός (στου Αποστόλη το κουτούκι)", "Για τα σένα τό'χτισα", ενώ ακόμη και μέχρι σήμερα υπάρχουν κενά (τι σημαίνει, π.χ. "Βάρα Νταγερέ"; ποιός είναι ο νταγερές; Κάποιος όπως ο Καντερές?)

 

[elephadas]

Δεν θυμάμαι το τραγούδι, θυμάμαι όλη την ιστορία του - περιείχε αυτή την έκφραση, δεν την καταλάβαινα κλπ κλπ. Αλλά αποκλείεται να το είχα ακούσει την εποχή εκείνη με τον Χοντρονάκο αν ήταν αυτό. Όσο για τη φράση "έγινα Πουλόπουλος" δεν θα πει απλώς "έφυγα" αλλά τό 'σκασα, έγινα λαγός.

Και για να λύσω την απορία σου, νταγερές είναι ένα είδος ντεφιού. Η έκφραση "Βάρα νταγερέ" μπορεί να χρησιμοποιείται κυριολεκτικά ("παίξε το ντέφι"), όπως στο τραγούδι του Καλδάρα, ή μεταφορικά για κάποιον που δίνει εντολές και τα όργανά του τις υπακούν πειθήνια. Η μεταφορική σημασία του είναι παρμένη από τους αρκουδιάρηδες ή αυτούς με εκπαιδευμένες μαϊμούδες που μόλις έπαιζαν το ντέφι τα ζώα τους άρχιζαν αυτόματα να "χορεύουν". Έτσι το χρησιμοποιούσε ο Πάνος Τζαβέλλας σε ένα τραγούδι του ("Η Σι-Άι-Έι βάρα νταγερέ, χόρευε νάυλον υπουργέ").

Άι με το γύφτικο ζουρνά,

με νταγερέ που κουδουνά,

σύρε σκοπόν αντάμικο.

Εστράβωσα τη φέσα μου,

έρωτας πού 'ναι μέσα μου

για να χορέψω τσάμικο.

(Από το "Το τραγούδι του τρελλού" του Κώστα Βάρναλη, περιέχεται στη συλλογή "Σκλάβοι Πολιορκημένοι"... και μια που μιλάμε για τραγούδια, μελοποιημένο από το Νίκο Μαμαγκάκη και ερμηνευμένο από τη Μαρία Δημητριάδη. Άλλη μελοποίηση, μόνο αποσπασμάτων, από τη Μαρίζα Κωχ)

 

[thebest20]

Δεν καταλάβαινα τι λέει το κομμάτι της Γαρμπή : Του φεγγαριού αναπνοές"

Αντί για "Πιες από τα χείλια μου "που καις",νόμιζα ότι λέει "μπουκιές"

σε άλλο κομμάτι της "Ο καφές",εκεί που λέει "ντάμα στην κοψιά" είχα την εντύπωση ότι έλεγε "τάμα την κοτσιά" και δεν έβγαζε νόημα

και στο κομμάτι της "Απο'δω και πιο πέρα",εκεί που λέει "το ένα τ'άλλο θ'αγγίζουν",άκουγα "τον αγκάλο θ'αγγίζουν"

 

[RIO]

και στο κομμάτι της "Απο'δω και πιο πέρα",εκεί που λέει "το ένα τ'άλλο θ'αγγίζουν",άκουγα "τον αγκάλο θ'αγγίζουν"

Εγώ το άκουγα "τον αγάλο θ' αγγίζουν"...

 

[stakovios]

Λοιπόν, τα τραγούδια καλλιτεχνών της ποπ ήταν αυτά που με μπέρδευαν στο στίχο.

Προσέξτε: Μπίγαλης - Ρίνα Κατερίνα

Άκουγα: και τι λέει πίσω πί... που με κυ Κλαίρη! (ακατάσχετα και άσχετα μεταξύ τουα άκουγα)

σωστό : και υγραίνει τη σιωπή που με κυκλώνει (και πάλι το αμφισβητώ...)

στο 1¨08

Ελπίζω να ήταν σπαρταριστά και όχι κρύα

 

[thebest20]

Στο "Ρίνα Κατερίνα" τώρα που το ανέφερες.άκουγα "Αθερίνα Κατερίνα"

 

[panp]

Βλέπω σας άρεσε ! Κι αφού ευχαριστήσω το φίλο elephada για το νταγερέ, να μερικά ακόμα λάθη, ακόμα και σε κλασικά :

- Σαββατόβραδο στην Καισαριανή : "...στα χλωμά σου μάτια που γιομάν τ' απόβραδο γλύκα πρωϊνή...". Για χρόνια έβλεπα μάτια που' λιωναν τ' απόβραδο...


- Ο δρόμος : "...έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καβγά...", κι αν το παρατραβούσες, σαν κι εμένα, έπαιζε να πέσουν κι αβγά...

- Βρέχει στη φτωχογειτονιά : Μετά από αιώνιους αγώνες, "...είσαι μικρός και δε χωράς ΤΟΝ αναστεναγμό μου...", κι όχι ΣΤΟΝ αναστεναγμό μου(είναι αυτό που λέμε "κολλάνε και τα δύο").

- Μια φορά μονάχα φτάνει (Πουλόπουλος) : με το καλημέρα, στην πρώτη λέξη, "Θέλεις, το βλέπω, πρόφαση", αλλά εγώ το έκανα πιο δραματικό, "Φεύγεις, το βλέπω πρόφαση..."

 


Επίσης, στο πιο σύγχρονο τραγούδι του Ζιώγαλα "Γυρνάει ο Καιρός", στο ρεφρέν που λέει "πού με πας, εικόνα που με πας", εγώ για χρόνια άκουγα "πού με πας, Νικόλα πού με πας"...

 

 


Συγνώμη που δε βάζω links, αλλά για κάποιο λόγο "πετιέμαι" συνεχώς έξω, και είναι η τρίτη φορά που τα γράφω...

 

[katerinak]

θυμαμαι οτι τοτε που ημουν μικρη μπερδευα το τραγουδι της Αννας Βισση "σαν και μενα καμμια" ,το ελεγα "σαν και μενα καμινιά"

Λαθος εκανα και στη "Τζαμάικα" στο σημειο που λεει "σ επινα κοριτσακι σαν το κρασακι" ,το ελεγα "σεπει ενα κοριτσακι σαν το κρασακι" το γραφω με "ει" γιατι τοτε νομιζα οτι υπηρχε καποιο ρημα "σεπει" που ομως δεν ηξερα τι σημαινε

 

[panp]

Στο τραγούδι του Μίκη

: Γιατί δεν είχα τα φτερά, και μπήκα σ' ένα καπηλειό (αντί "και είχα εσένα Κατινιώ")...

 

[ermis85]

Το θέμα της παρερμηνείας απο την αντίστροφη πλευρά

 

[lalakinos]

Και φυσικα η θρυλικη ιστορια του μεθυσμενου που εκανε παραγγελια στον τραγουδιστη το τραγουδι " Τρεις λυκοι αδεσποτοι " !!!!!!!!

(εννοωντας το...Τρελλη κι αδεσποτη φυσικα...)

 

[arxodas]

Θα πω ενα που το κανουν μεχρι και τωρα οι τραγουδιστες λαθος (τουλαχιστον των πανηγυριων) και τους το λες και σου λενε "οχι εσυ κανεις λαθος"

Ερωτικο (Με μια πιρογα) Μητσιας

Σε καποιο σημειο λεει

"εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι"

και λενε

"εδώ είναι Αττική θεων νταμαρι"

Και ενα αστειο

Μια μερα ξυριζομουν και τραγουδουσα το στιχο "γιατι ειμ' αερας που φυσα μεσα στης πολης τα στενα

αλλα απο λαθος ειπα "γιατι ειμ' αερας που φυσαει"... σταματησα ομως γιατι δεν μου εβγαινε η ομοιοκαταληξια

και πεταχτηκε ο αδερφος μου προσθετοντας

μεσα στης πολης τα στεναει

 

[Uskoke]

Όταν πήγαινε η μάνα μου στο σχολείο, τραγουδούσαν ένα τραγούδι:"Εν τω μέσω φοινίκων μυρίων νικηφόρος στρατός προχωρεί" και αυτοί το λέγανε"Εν τω μέσω φυλής Κολμυρίδων..."

 

[Maddog]

Όταν πήγαινε η μάνα μου στο σχολείο, τραγουδούσαν ένα τραγούδι:"Εν τω μέσω φοινίκων μυρίων νικηφόρος στρατός προχωρεί" και αυτοί το λέγανε"Εν τω μέσω φυλής Κολμυρίδων..."

Αυτό το θυμάμαι σε κάποιο βιβλίο, είμαι σχεδόν 100% βέβαιος ότι ήταν από το "Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" της Άλκης Ζέη που διαδραματίζεται στην Κατοχή.

 

[Λορένα]

Ενα παλιο τραγουδι του Δαντη, ελεγε

παει η αγαπη μου, παει με αφησε μονο σε καποια γωνια


να 'τανε θεε μου καλυτερα φαρσα, να ητανε πρωταπριλια




και εγω τραγουδουσα :

παει η αγαπη μου, παει με αφησε μονο σε καποια γωνια


να 'τανε θεε μου καλυτερα πασχα, να ητανε πρωτοχρονια

 

[panp]

Ενα παλιο τραγουδι του Δαντη, ελεγε
παει η αγαπη μου, παει με αφησε μονο σε καποια γωνια


να 'τανε θεε μου καλυτερα φαρσα, να ητανε πρωταπριλια

Ωραίο τραγούδι (πρώτη εκτέλεση η Πρωτοψάλτη) και ωραίο...σφάξιμο ! Βέβαια είναι "εκούσιο" σφάξιμο, και όχι από άγνοια στίχων, όπως π.χ. μερικά δικά μου :

"Πάρ' ένα αυτάκι, αυτάκι Συριανό...", "Ένα ταξίδι στο φως, ένας δέκατος τρίτος μισθός" κλπ.