Ελλ. βιντεοταινίες - σημεία των καιρών?

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Wally
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Κυριολεκτικα cult στα αγγλικα σημαινει "θρησκευτικη λατρεια" και αργοτερα "αιρεση". Απο κει βγηκε.

Τωρα στα ελληνικα και στην καθομιλουμενη, οταν λεμε οτι κατι ειναι καλτ, εννοουμε (μεταφορικα) οτι εχει δικους του φανατικους οπαδους. Οποτε κατ' επεκταση εννοουμε και το διαχρονικο.

Εγω αντιλαμβανομαι το καλτ ως κατι που δεν ειναι "αναγνωρισμενο" (πχ ποιοτικα) αλλα εχει το δικο του πιστο κοινο. Πχ καποιες b-movies ειναι καλτ οχι επειδη ειναι διαχρονικες, αλλα επειδη παρα την κακη τους ποιοτητα κρατανε τη φημη τους χαρη στους θαυμαστες.

Μη το ψαχνεις. Αλλωστε γκει σημαινει "χαρουμενος" :Ρ
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μα, η φανατίλα defines (ορίζει) το cult.

H ταινία (ή βιντεοπατάτα) που λατρεύει κανείς μπορεί να έχει άλλες προθέσεις (συνήθως έχει) και ο σκηνοθέτης να την έχει αποκυρήξει, αλλά εσυ συνεχίζεις να βρίσκεις κάτι ¨"γοητευτικό" σε αυτή. Το κιτς στοιχείο είναι αυτό που χαρακτηρίζει όλες τις ελληνικές βιντεοταινίες βέβαια.

Ας πούμε οποιαδήποτε βιντεοαπόπειρα πλέον, στο σήμερα, δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί cult γιατί θα έχει σαν στόχο το cult κοινό και άρα θα είναι fake. Aς πούμε βλέπεις τις προσπάθειες κάποιων παιδιών να κάνουνε ταινίες με καράτε κλπ ε αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ CULT, λέγεται βιντεοχαβαλές και όλοι το έχουμε κάνει κάποια στιγμή.

Ωστόσο για μένα αυθεντικό cult είναι μια ταινία που έχει πάει άπατη ή έχει πολεμηθεί αλλά ουσιαστικά να πρόκειται για "αριστούργημα" και να λειτούργησε συν το χρόνο το Underground και πλέον να έχει αξιώσεις και αναγνώριση (πχ jess franco, russ meyer, ο enzo castellari).

Oι 80ς ταινιες του Δαλιανίδη, αν και έχουν - μαζί και εγώ βέβαια - φανατικούς οπαδούς νοσταλγούς, επίσης ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ CULT. Πολυδιαφημίστηκαν, πήγανε πολύ καλά εισπρακτικά και είναι πολύ απλά μελοδραματικές εμπορικές πατάτες (με κάποιες αξίες στην φωτογραφία μερικές από αυτές), οι οποίες, ωστόσο, φωτογραφίζουν την μόδα της τότε εποχής που ήταν οι κόντρες με μηχανές έξω από ντίσκο, οι πλακωμοί, τα μπούτια με τα γυαλιστερά καλτσόν, και φυσικά η πρέζα. Με αυτές τις μόδες που μας λάνσαραν τότε, εμείς, οι σημερινοί 30άρηδες, πλέον, νοσταλγούμε γελώντας (ή το αντίστροφο)
 
Εγώ πάλι βρε παιδιά, λέω οτι ο κόσμος απ τα πολλά ... χαστούκια (βλέπε πολιτική αναταραχή, σκάνδαλα, ακρίβεια, οικον. κρίση, χάος κλπ) και δε ξέρει τί θέλει και τι ψάχνει!!!

χα χα, αστειεύομαι... Οχι, δεν είναι αυτό. Σίγουρα όλα τα παραπάνω αποπροσανατολίζουν, αλλά όχι κι έτσι! Τέλος πάντων, οι ... ταινίες αυτές ήταν πράγματι το σκουπιδαριό των video club των '80s. Tώρα θα μου πείς, γιατί τις νοίκιαζε ο κόσμος? Απάντηση απλούστατη! Γιατί ήθελε, πέθαινε για Ελληνική ταινία! Μη ξεχνάμε οτι στη δεκαετία αυτή τα πάντα ήταν ρευστά. Ο κατ' εξοχήν καλός εμπορικός κινηματογράφος είχε πεθάνει οριστικά και είχε αντικατασταθεί με 2 απολύτως αντίθετα μέρη: Το "κουλτουριάρικο" σινεμά και το "γελοίο" σινεμά. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ταινίες που κυρίως χρηματοδοτούσε το Κεντρο κινηματογράφου, σε σκηνοθέτες που "έγλυφαν" τον Αγγελόπουλο και την παρέα του, που ήθελαν να κάνουν κάτι σε αγγελοπουλικό στύλ αλλά αυτό που έκαναν ήταν ... γι αυτούς και τη παρέα τους, όχι για το κοινό. Ταινίες φυσικά απαράδεκτες, που δεν είχαν ούτε αρχή ούτε μέση ούτε τέλος. Φωτεινές εξαιρέσεις της απο κεί πλευράς οι σκηνοθέτες Σταυρος Τσιώλης (ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ, ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ, ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗ ΧΟΥΡΜΑΔΙΑ), Νίκος Νικολαίδης (SINGAPORE SLING, ΠΡΩΙΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ), Νίκος Περάκης (ΑΡΠΑ-ΚΟΛΛΑ, ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ), Παύλος Τάσιος (ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, ΝΟΚ-ΑΟΥΤ), Παντελής Βούλγαρης (Η ΦΑΝΕΛΑ ΜΕ ΤΟ 9), Γιώργος Τσεμπερόπουλος (ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ). Δυστυχώς, μόνο αυτοί και αυτές οι ταινίες ξεχώρησαν και έπαιξαν το ρόλο της μετάβασης απ τον παλιό στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Δεν αναφέρομαι κάν στον Αγγελόπουλο, αυτός είναι ένα είδος μόνος του και στην ουσία, αυτός είναι υπεύθυνος που ο κινηματογράφος στη δεκαετία 80 και (μισά) 90 είχε καταντήσει προβολή σε άδειες αίθουσες. Γιατί όλοι οι σκηνοθέτες ήθελαν να γίνουν σαν αυτόν, κακά αντίγραφά του και γι αυτό κανείς τους δεν σταδιοδρόμησε. Η απο κεί πλευρά τώρα, εκφράστηκε κυρίως απο παραγωγούς και σκηνοθέτες, που στη δεκαετία του 60 και (μισά) 70 είτε ασχολούνταν με το μελόδραμα είτε με το σόφτ πορνο. Ονόματα όπως Ομηρος Ευστρατιάδης, Παναγιώτης Κωνσταντίνου, Βαγγέλης Φουρνιστάκης, Στράτος Μαρκίδης, Δημήτρης Αθανασιάδης, Απόστολος Τεγόπουλος, όλοι τους σκηνοθέτες φτηνών μελό και μετά γυμνό/σέξ και αργότερα σκληρού πορνό. Ο Ευστρατιάδης δέ, ήταν ο πρώτος διδάξας, όταν πλέον το φτηνο μελό πέθανε (αρχες 70), ασχολήθηκε με το σοφτ πορνό (ΠΡΟΚΛΗΣΗ, ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ, Η ΕΡΩΜΕΝΗ, ΝΕΦΕΛΗ, ΓΥΜΝΟ ΦΩΤΟΜΟΝΤΕΛΟ). Και τον ακολούθησαν οι άλλοι λίγο αργότερα. Αναθάρρησαν πολύ όταν ο Βέγγος με το ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΒΟΥΖΑ, το 78, χτύπησε νούμερα προηγούμενης δεκαετίας (60s), 530.000 παρακαλω, άφησαν για λίγο τα κρεββάτια και τα πονηρά ρετιρέ και το 'ριξαν στη φτηνή σαχλαμάρα για την κονόμα (ΠΑΡΘΕΝΟΚΥΝΗΓΟΣ, ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ, ΠΕΣΤΑ ΒΡΩΜΟΣΤΟΜΕ, Η ΝΟΝΑ, ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ). Μάλιστα, ο Απόστολος Τεγόπουλος (για όσους δεν τον ξέρουν ήταν ο αποκλειστικός παραγωγός των ταινιών του Ξανθόπουλου και της Βούρτση ή αλλοιώς ΚΛΑΚ ΦΙΛΜΣ), κι ο Στρατος Μαρκίδης είναι αυτοί που ανάθρεψαν το Ελληνικό σκληρό πορνό! Με τα ψευδώνυμα Τόλης Τρίκκης (Τεγόπουλος) και Θανάσης Μιχαηλίδης (Μαρκίδης) ανέδειξαν τις πορνοντίβες Κατερίνα Σπάθη, Τζοάννα, Μαγια Μήτρου στις πασίγνωστες ταινίες ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΚΟΚΤΑΙΗΛ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ, ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ, ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, ΤΟ ΠΑΛΑΜΑΡΙ ΤΟΥ ΒΑΡΚΑΡΗ, ΤΟ ΧΑΡΕΜΙ ΤΟΥ ΠΑΣΑ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΒΛΑΧΟΙ ΟΠΟΥ ΛΑΧΕΙ, ΣΚΥΨΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ. Κάτι, στο μεταξύ, πήγε να γίνει με την ΓΚΡΕΚΑ ΦΙΛΜ του Μ.Λεφάκη με ταινίες οπως ΕΝΑ ΓΕΛΑΣΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΟΙ ΦΑΝΤΑΡΙΝΕΣ, ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, ΑΛΑΛΟΥΜ, ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ αλλά ξεφούσκωσε γρήγορα και η εταιρεία έκλεισε.

Στο μεταξύ, ήρθε η μαγική συσκευή που την έλεγαν VIDEO και σάρωσε τα πάντα! O κόσμος πλέον είχε το όπλο της επιλογής στα χέρια του, ενάντια σε μια κρατική τηλεόραση που δεν ενδιέφερε πιά σχεδόν κανέναν. Και το χειρότερο η καλύτεο, ό,τι θέλετε, είχε την ευκαιρία να απολαμβάνει απ το σπίτι του πιά, τις αγαπημένες του ξένες ταινίες. Και το ελληνικό σαχλοσινεμά? Τι θα απογινόταν? Μα ασφαλώς videoσαχλαμάρα!

Οι παραγωγοί ανασκουμπώνονται, με πρώτους και καλύτερους την εταιρεία Γ.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ και ΣΙΑ, η οποία με τη συνδρομή του κουρασμένου και στερεμένου πλέον Γιάννη Δαλιανίδη (1981-1989 με ταινίες όπως ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ, ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΕΛΑ ΝΑ ΓΥΜΝΩΘΟΥΜΕ ΝΤΑΡΛΙΝΓΚ και άλλες) είχε αναδειχθεί σε top company με κύριο εκφραστή της τον Στάθη Ψάλτη, και τον καθιερώνει με videoταινίες πλέον, σε νούμερο 1 ζητούμενο ηθοποιό στα νεοσύστατα video club! Οι βιντεοκλαμπάδες άκουγαν κάθε μέρα την ερώτηση απ τους πελάτες τους: "Ψάλτη έχεις καθόλου σήμερα?"

Tι είχε συμβεί? Ο κόσμος ήθελε, αναζητούσε την ελληνική ταινία. Αλλά ποιά στο κόρακα ελληνική ταινία? Τις παλιές τις είχε ήδη χορτάσει απ τη τηλεόραση. Οι καινούργιες (της απο κουλτουρε μεριάς) δε βλεπόταν! Τι να κάνει? Την έβγαζε με Ψάλτη! Και το σπουδαιότερο? ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΙΝΕΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ! Με ένα 100στάρικο η ταινία ηταν δική του για μιά βδομάδα! Ο κινηματογράφος ήθελε 1000δρχ και για δυό ώρες! Αυτό λοιπόν είναι το σημείο αναφοράς! Ο,τι έπαθαν οι τυχάρπαστοι με τα μελό και τις χαζομάρες της δεκαετίας 60 με την εισβολή της τηλεόρασης που πούλαγε το ίδιο προιόν τσάμπα και ή έκλεισαν ή τόριξαν στο πορνό, το ίδιο συνέβη και τώρα! Μόνο που αντί για πορνό (το είδος είχε ήδη τους εκφραστές του) ήταν το Βίντεο! Κι απο δώ και πέρα, ξεκινάει ένας ποταμός, συρφετός καλύτερα, βλακειών και ηλιθιοτήτων σε κασσέτες VHS, θεαμάτων που ήταν στη καλύτερη περίπτωση για τα σκουπίδια, χωρίς σενάριο, χωρίς υποδομή, που γυρίζονταν σε μία ή δυο-τρείς το πολύ μέρες, για να προλάβουν οι παραγωγοί να τροφοδοτήσουν την αγορά. Και γεννιέται το ερώτημα: Mα καλά, γιατί ο κόσμος επέλεγε αυτού του είδους τη διασκέδαση και δεν τις άφηνε αυτές τις .. ταινίες να σαπίζουν στα ράφια των club αλλά τις νοικιαζε και διασκέδαζε κιόλας? Απάντηση: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Και ποιά ήταν αυτή? Μα φυσικά οι απλοί άνθρωποι του μεροκάματου, οι χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση και παιδεία, η λεγόμενη Αστική Τάξη που η σοσιαλιστική κυβέρνηση Παπανδρέου τους γέμισε με λεφτά την τσέπη (έτσι έλεγαν τουλάχιστον αυτοί τότε) και η μαγική συσκευή του Video "φιγουράριζε' στα σαλόνια των κίτς διακοσμημένων σπιτιών τους!

Η Στατιστική Υπηρεσία, σε πολύπλευρες έρευνές της, είχε "βγαλει" πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για το κοινό των ελληνικών βιντεοταινιών. Πραγματικά, άν κάνει κάποιος τον κόπο να επισκευτεί την Εθνική Βιβλιοθήκη και να συλλέξει στοιχεία δημοσιευμένα απ την Εθνικη Στατιστική Υπηρεσία, θα εκπλαγεί! Αυτό το κοινό λοιπόν, που στην εποχή εκείνη ήταν το 50 και πλέον τοις εκατό του Ελληνικού Λαού, έθρεψε και ανέδειξε αυτού του είδους τη ψυχαγωγία και κατ επέκταση και τα...ταμεία των παραγωγών και ηθοποιών. Aπο την αλλη πλευρά, αυτές οι παραγωγές ήταν κυριολεκτικά σανίδα σωτηρίας για ηθοποιούς του παλιού κινηματογράφου (ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ, ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ, ΤΣΟΥΚΑΣ, ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ, ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ αλλα και πρωτοκλασάτων ονομάτων όπως ΒΟΥΤΣΑΣ, ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ, που πλέον ο ανύπαρκτος κινηματογράφος τους είχε αφήσει χρέη και υποχρεώσεις και που απο μόνο του το θέατρο δεν πρόσφερε τις οικονομικές λύσεις. Θα μου πείς, είναι δικαιολογία αυτή για να υπάρξουν αυτές οι παραγωγές? Ποιός ξέρει... Εγώ άλλωστε είμαι ο τελευταίος που θα κρίνει τις επιλογές του καθενός, πόσο μάλλον ενός Βουτσά ή μιας Ρένας!

Στο δια ταύτα τώρα, γιατί υπάρχει αυτή η ζήτηση απο παρα πολλούς, για τίς παραγωγές αυτές. Και πάλι η απάντηση είναι απλή. Για λόγους αναμνήσεων αλλά και ... ιστορικούς. Τι θέλω να πώ? Πρώτα απ όλα, αυτοί που τις ζητάνε, δεν είναι άλλοι απο...τα παιδιά 10-12-14 χρόνων, γόνοι όλων αυτών που τις νοίκιαζαν, σημερινούς 30άριδες και 40άριδες, που ΔΕΝ γνώρισαν το σινεμά του Φίνου στο πανί, αλλά στη τηλεόραση και οι αναμνήσεις τους ΔΕΝ εχουν να κάνουν με βραδιές στα θερινά σινεμαδάκια με ελληνική ταινία, αλλά με βραδιές στο VHS! Απλά πράγματα. Δεν ήξεραν το μέτρο σύγκρισης, αργότερα το έμαθαν. Αλλά γι αυτούς, ο Φίνος δεν ήταν κάτι το μυθικό εξ αρχής, αργότερα έγινε, με την πάροδο του χρόνου κι όταν πλέον οι ταινίες του είχαν γίνει ... της μόδας στη δεκαετία του 90 (οι κριτικοί τότε ανακάλυψαν την αξία τους και την αξία του μεγάλου Φίνου, γιατί αυτοί οι ίδιοι ήταν που πρίν χρόνια, στις αρχές τις δεκαετίας του '70, γιουχάριζαν αυτόν και την εταιρεία του στο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης, ως εκφραστή του...κατεστημένου!) κι όταν τα τραγούδια του Πλέσσα που έντυσαν πολλές απ τις ταινίες του, έγιναν Νο1 σε πολλά νυχτερινά μαγαζιά και η νεολαία ξεφάντωνε με τα Του αγοριού απέναντι και Ανοιξε Πέτρα!

Αυτή είναι η δική μου άποψη και την καταθέτω μαζί με τις δικές σας!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
τα ειπες ολα συντροφε..

..απο ιστορια σκιζεις!μπορει να μην συμφωνω 100% με τις αποψεις σου,αλλα η αναδρομη σου το καλυπτει το θεμα.

Εκει δε που σταματας αρχιζει η εποχη της ιδ.τηλεορασης και η μετατροπη της Ελλαδας σε ενα απεραντο σκυλαδικο..
 
Nα σαι καλα φίλε μου, σ ευχαριστώ! Πού όμως δε συμφωνείς μαζί μου κι αν θέλεις το συζητάμε δημόσια, εδώ στο forum :)
 
Καλήμερα και απο μένα αγαπητέ φίλε technika .Είναι σωστά όλα όσα είπες εδώ (διστυχώς). Η νεολαία του τότε πράγματι αγοράζει εληνικό video σήμερα για λογους αναμνήσεων! Εγώ έχω 2 συσκευές video , και πανω απο 200 VHS σπίτι μου ,γ αυτο το λόγο ,για να θυμάμε τα 1980ς στην ελλάδα ,οπου πολλές σκηνές απο ελληνικό video διαδραματίζουν την τότε πραγματικότητα (πχ : βάλε μου ενα γάλα, πόσο κάνει ? 45 κτλ κτλ..)κατα τα άλλα ειταν σκουπιδια-τώρα όσον αφορά το τι κόσμος τις παρακολουθεί, δεν είναι μόνο οι άνθρωποι του μεροκάματου ,εγώ ξέρω και άτομα (περιπου της ηλικίας μου) πολυ μορφομένα με MASTER κτλ κτλ ,που ναι γουστάρουν να βλέπουν Τσάκωνα ή Ψάλτη (στο ελληνικό video).
 
Αυτές οι ταινίες μπορεί να ήταν "φτηνές" σε παραγωγή και σε πολιτισμό ήταν όμως προσιτές στον απλό κόσμο. Έβγαζαν έστω κι ένα φτηνό γελιο και πλέον έχουν καθιερωθεί ως αναμνηστικές τις εποχές, όπου η ντισκο , το μακρί μαλλί κι οι kawasaki κυριαρχούσαν στα πρότυπα του κάθε νέου.

Όμως λέμε αυτές φτηνές και δεν βλέπουμε το σήμερα που είναι πολύ φτηνότερο.Βλέπεις μια ταινία ή ένα σίριαλ και 7 στις 10 σκηνές έχουν αφορμή το κινητό τηλέφωνο για να γεμίζει με "περιεχόμενο" η ταινία ή το σίριαλ.

Οι κομωδίες πάλι αδυνατούν να μου προκαλέσουν γέλιο.Είναι χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο σίριαλ που μπόρεσε να με καθηλώσει να το παρακολουθώ συνεχώς ήταν ο ακάλυπτος ο οποίος ήταν πριν 10-12 χρόνια.
 
Φίλε Kabouridis, κάπου αποπροσανατολίστηκες. Δε μιλάμε για σήριαλ τηλεοπτικά, αλλά για ταινίες, αυτοτελής, με αρχή, μέση και τέλος. Αλλο αυτό και άλλο το...άλλο! Οι φτιαγμένες αυτές παραγωγές για το video, δεν προσέφεραν ούτε κάν τη...στοιχειώδη διασκέδαση, την ψυχαγωγία. Δε λέμε οτι θά πρεπε να είναι επιπέδου...Σορβόνης ούτε να είχε κάποιος τη μόρφωση Οξφόρδης για να τις παρακολουθήσει. Αλλοίμονο! Ο κινηματογράφος σε όλες του τις μορφές, είτε Video είτε σελλιλόιντ, δεν παύει να είναι ένα λαικό μέσο ψυχαγωγίας και - πολλές φορές - μόρφωσης και ενημέρωσης. Εδώ θίγουμε το κατά πόσο ήταν μέσο ψυχαγωγίας αυτές οι δημιουργίες και το άν άξιζαν να μνημονευθούν έπειτα απο κάποια χρόνια. Εχεις δίκιο εκεί που σημειώνεις οτι είναι αναμνησιακές για κάποια πρότυπα που κουβάλαγαν της δεκαετίας του 80. Δυστυχώς όμως μέχρι εκεί. Αξίζει κάποιος, απλώς για ... ιστορικούς και μόνο λόγους, να δεί κάποια απ αυτές, καταγράφοντας κάποια απ τα ηθη και τις συνήθειες των νέων, αν δεν την έχει ζησει αυτή την εποχή ή λόγω μικρής ηλικίας δεν τη θυμάται. Μέχρι εδώ όμως. Οτιδήποτε άλλο πάνε να τις φωρτώσουν είναι παντελώς άδικο. Δεν έχουν καμμία σχέση ούτε με τη τέχνη, ούτε με τον κινηματογράφο ούτε με τίποτα. Κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει παγκοσμίως. Οχι οτι οι Αμερικάνοι δεν έχουν κάνει ταινίες που έβγαιναν αποκλειστικά για Video, κάθε άλλο! Γεμάτα τα παλιά Video Club απο τέτοια σαβούρα! Κι όμως, αυτή η...σαβούρα είναι δεκάδες φορές πιό πάνω απ τη..καλύτερη δική μας Videoπαραγωγή , που κατά γενική ομολογία πρόκειται για τη 4ωρη ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ του Νίκου Φώσκολου που γυρίστηκε απο την Video Elite το 1988.

Ηταν η πρώτη αξιόλογη προσπάθεια για Videoκινηματογράφο απο δημιουργούς του παλιού καλού εμπορικού σινεμά (Φώσκολος στο σενάριο και στη σκηνοθεσία, Μάρκος Ζέρβας στη διεύθυνση παραγωγής, πλατώ της Φίνος Φίλμ για το γύρισμα, εξαιρετικός ήχος και εικόνα, πάρα πολύ καλές ερμηνείες απο τη Ζωή Λάσκαρη και τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ). Γι αυτό και έσκισε σε ζήτηση και πρωτιά στα Club. Eγώ προσωπικά έκανα ...δυό βδομάδες κράτηση για να τη νοικιάσω! Δε μπορώ να πώ οτι ... τρελλάθηκα κιόλας, αλλά ... το έργο δεν προσπάθησε ούτε να με θίξει ώς θεατή, αλλά ούτε να με πείσει οτι πάει...για βραβείο! Απλά μου ...έκλεισε το μάτι λέγοντάς μου οτι ναι, μπορεί να γίνει αξιόλογη δουλειά σ αυτόν τον τομέα, αρκεί να υπάρχουν οι ανάλογες προυποθέσεις. Πέραν αυτού, το απόλυτο...χάος! Τωρα γιατί δεν συνεχίστηκε αυτή η προσπάθεια? Απλούστατα για τί ήταν πλέον αργά! Η εισβολή της νέας ιδιωτικής τηλεόρασης ήταν πλέον γεγονός με το που εξέπεμψε το πρώτο σήμα του Mega Channel, θέτοντας για τις βιντεοταινίες το οριστικό Τέλος Εποχής.
 
Έχει ακουστεί μέσα απο αυτό το Forum οτι το ελληνικό video ''πεθένει'' μέ την έλευση τις ιδιοτικής τηλεώρασης - κ όμως - για πολλά χρόνια (μέχρι και τα τέλη των 90ς) όλοι οι ιδιοτικοί σταθμοί πέζανε ελληνικό video! Γιατί ομος να σταματίσουν αυτές οι παραγωγές , θα μπορούσε να πει καποιος οτι είταν ξεπερασμένο ειδος διασκέδασης, αλλά σε όλα τα 90ς έβλεπες σοριδών Ελληνικό video απο όλα τα (ιδιοτικά) κανάλια, το κάναν μόνο για το κόστος ? Εγώ νομίζω οτι άρεσε στο κοινό.

Παιδιά η ουσία είναι οτι η ιδιωτική τηλεώραση ''πέρνει'' απο τους videoκλαμπαδες το ελληνικό video (!) ,και εκεί που νοικιαζε κάποιος κασσέτα τα περισοτερα ελληνικα έργα των 80ς τα είχε στο πιατο του. Για σκευτείτε το...
 
video80 είπε:
Έχει ακουστεί μέσα απο αυτό το Forum οτι το ελληνικό video ''πεθένει'' μέ την έλευση τις ιδιοτικής τηλεώρασης - κ όμως - για πολλά χρόνια (μέχρι και τα τέλη των 90ς) όλοι οι ιδιοτικοί σταθμοί πέζανε ελληνικό video! Γιατί ομος να σταματίσουν αυτές οι παραγωγές , θα μπορούσε να πει καποιος οτι είταν ξεπερασμένο ειδος διασκέδασης, αλλά σε όλα τα 90ς έβλεπες σοριδών Ελληνικό video απο όλα τα (ιδιοτικά) κανάλια, το κάναν μόνο για το κόστος ? Εγώ νομίζω οτι άρεσε στο κοινό.Παιδιά η ουσία είναι οτι η ιδιωτική τηλεώραση ''πέρνει'' απο τους videoκλαμπαδες το ελληνικό video (!) ,και εκεί που νοικιαζε κάποιος κασσέτα τα περισοτερα ελληνικα έργα των 80ς τα είχε στο πιατο του. Για σκευτείτε το...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Πολύ εύστοχη η παρατήρηση, όμως το συμπέρασμα λανθασμένο!

Kι όμως φίλτατε video80 δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η (μικρή, έστω) θητεία μου σ ενα μικρό κανάλι της εποχής (1991-1997) που λεγόταν New Channel (ιδιοκτησίας εφοπλιστή Φώτη Μανούση), μου επιτρέπει θαρρώ να έχω μια άποψη πάνω στο πως διαχειριζόταν τα κανάλια τότε αυτού του είδους τις ταινίες και που αποσκοπούσε αυτή η διαχείρηση.

Το New channel, για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν, ήταν το κανάλι που εξέθρεψε την Trush TV. Εκπομπές όπως Χρυσό Κουφέτο και Ερωτοδικείο, πιστές αντιγραφές αμερικάνικων σκουπιδιών (απο κεί άλλωστε προήλθε και ο τίτλος Trush TV), συντρόφευαν τους ξενύχτηδες νεοέλληνες για αρκετά χρόνια. Ονόματα όπως Αννίτα Πάνια, Πέπη Τσεσμελή, Παλόμα, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Κώστας Μυλωνάς κλπ παρήλασαν με μεγάλη επιτυχία στα χαμηλού επιπέδου λαικά στρώματα τηλεθεατών. Το New Channel λοιπόν, για να γεμίσει τον τηλεοπτικό χρόνο του, εκτός απο την αγορά παλιών ελληνικών ταινίων που είχαν ξεχάσει ακόμη και οι δημιουργοί τους, αγόρασε και προέβαλε ελληνικές βιντεοταινίες ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΩ ΧΑΜΗΛΟΥ Η ΜΗΔΕΝΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ. Αυτές ταιριαζαν απολύτως στη φιλοσοφία του καναλιού περί φτηνής διασκέδασης και αυτό έπραττε διαρκώς. Οχι, δεν άρεσε στο ελληνικό κοινό, τουλάχιστον όχι σ αυτό το κοινό που απευθύνονται τα μεγάλα κανάλια. Ηταν πάμπολλες οι φορές που κόσμος άλλαζε κανάλι οταν το Νew είχε τέτοια ταινία. Τώρα θα μου πείς, εγώ ας πούμε, τι γυρευα μέσα εκεί. Σωστή απορία, αλλα ας την αφήσουμε για κάποια άλλη στιγμη. Πάντως δεν είχε σχέση με την τότε φιλοσοφία της φτηνής διασκέδασης του καναλιού. Τέλος πάντων, σαν συμπέρασμα, καταλήγω στο γεγονός οτι οι βιντεοταινίες προβλήθηκαν κατα μέσο όρο απ το Νew Channel (σε όλη την περίοδο της καρριέρας του) κατά 80%, και ακολουθούν με πολύ μικρά ποσοστά ο ANT-1, to Μega, to KANAΛΙ 5 (παλιό επίσης κανάλι ιδιοκτησίας ΑΥΡΙΑΝΗΣ) και μερικά πολύ μικρά καναλια που σήμερα δεν υπάρχουν πλέον καθώς και πολλά επαρχιακά κανάλια, που στήθηκαν - ναι, είναι αλήθεια! - απο ιδιοκτήτες Video club!!! και για να γεμίσουν τηλεοπτικό χρόνο προβαλαν αυτές τις ταινίες λόγω μηδενικού κόστους δικαιωμάτων προβολής, μιας και οι εταιρείες που τις παρήγαγαν κάποτε είχαν ήδη κλείσει.

Αυτά και συγνώμη για το...ζάλισμα :)
 
Φίλε technika δε με ζαλίζεις καθόλου! Όλα αυτα που έγραψες τα θεωρώ χρήσημα.

Σχετικά με τη εκπομπη ''Χρυσό κουφέτο'' παρουσιαστρια στο NEW δεν θυμάμε την Αννίτα, ίσως να είταν η Γιούλη Ηλιοπούλου.Πέρα απο τις μεγάλες αληθειες που λές σχετικα με το κανάλι ,εγώ περι τα μέσα της δεκαετιας 90 ,είμουν απο αυτούς που έβλεπα καθημερινα στο καναλι ελληνικό -video.Oφείλω να σου πω οτι στεναχωρέθηκα πολύ οταν μετέπειτα έγινε tempo και τελικά έκλεισε.

Θυμάμε οτι είχε ωρέες παρουσιες το κανάλι αυτο, και αναφέρομαι στις κοπελες που μας έβαζαν τα video-clip. Anyway δεν το ξερα οτι εργαζόσουν εκεί ,ειπάρχουν αληθεια κόπιες απο video-ταινιες ? Μίπος έτιχε να δεις κανενα ηθοποιο της video-κασσέτας ,ενοο εαν έτιχε να ειρθε στο κανάλι σαν guest.
 
video80 είπε:
Φίλε technika δε με ζαλίζεις καθόλου! Όλα αυτα που έγραψες τα θεωρώ χρήσημα.Σχετικά με τη εκπομπη ''Χρυσό κουφέτο'' παρουσιαστρια στο NEW δεν θυμάμε την Αννίτα, ίσως να είταν η Γιούλη Ηλιοπούλου.Πέρα απο τις μεγάλες αληθειες που λές σχετικα με το κανάλι ,εγώ περι τα μέσα της δεκαετιας 90 ,είμουν απο αυτούς που έβλεπα καθημερινα στο καναλι ελληνικό -video.Oφείλω να σου πω οτι στεναχωρέθηκα πολύ οταν μετέπειτα έγινε tempo και τελικά έκλεισε.

Θυμάμε οτι είχε ωρέες παρουσιες το κανάλι αυτο, και αναφέρομαι στις κοπελες που μας έβαζαν τα video-clip. Anyway δεν το ξερα οτι εργαζόσουν εκεί ,ειπάρχουν αληθεια κόπιες απο video-ταινιες ? Μίπος έτιχε να δεις κανενα ηθοποιο της video-κασσέτας ,ενοο εαν έτιχε να ειρθε στο κανάλι σαν guest.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ναι, αρκετά όνόματα της εποχής της βιντεοκασσέτας έχουν παρελάσει απο κεί. Εγώ προσωπικά έτυχε να γνωρίσω απο κοντά τους Μάρκο Λεζέ, Τέτα Ντούζου, Πάνο Σουπιάδη, Λίντα Γίγα (συζητούσε τότε το κανάλι να πάρει μια κουτσομπολίστικη εκπομπή, αλλά δεν ... ευόδωσε το πράμα), Τάσο Ψωμόπουλο, τον σκηνοθέτη Γιάννη Χαρτοματζίδη και την Ελένη Φιλίνη (η πιό ωραία γυναίκα που έχω συναντήσει στη ζωή μου και η πιό απλή και ζεστή σαν άνθρωπος). Ολοι αυτοί συζήταγαν για την προοπτική συνεργασίας με το καναλι αλλά τίποτε τελικά δεν έγινε λόγω .... της υπερβολικά σφιχτής οικονομικής πολιτικής του "μηδεν κόστους" του Μανούση. Οσο για το Χρυσό Κουφέτο, ασφαλώς και ηταν η Αννίτα Πάνια. Η Γιούλη Ηλιοπούλου (κόρη του αείμνηστου και ΜΕΓΙΣΤΟΥ ηθοποιού Ντίνου Ηλιόπουλου) υπήρξε συνεργάτης της, τόσο στο ΝΕW όσο και αργότερα στο STAR (όταν η εκπομπή της μετακόμισε εκεί).

Κλείνοντας, θά θελα να σε ρωτήσω (αν μπορείς και άν θέλεις να το πείς δημοσίως), τί ακριβώς σου άρεσε απο αυτές τις παραγωγές (γιατί είσαι fun, αυτό το βλέπει μέχρι και το...κομπιούτερ σου), τι ακριβώς είναι αυτό που σε κάνει να τις...νοσταλγείς μετά μανίας, τι τελος πάντων ελκυστικό βρίσκεις πάνω σ αυτές. Θά θελα παρα πολύ να διαβάσω την άποψή σου. Τη δική μου τη ξέρεις, έτσι κι αλλοιώς. Προς Θεού, με τίποτα δε θά θελα να παρεξηγηθώ ή να το "παίξω" δήθεν. Το μόνο που συχαίνομαι στη ζωή μου είναι αυτό. Απλά, έτσι, θέλω να ακούσω και την άλλη πλευρά, την πλευρά του fun, όχι μόνο εγώ, αλλά και τα άλλα ρετροαδέλφια της μεγάλης παρέας μας. Ετσι ίσως αισθανθώ και λιγότερο σαν να κατέβηκα απ το διάστημα. Γιατί, όπως έχεις πεί κι εσύ, δε μπορεί ρε παιδιά, άμα τις κυνηγούν τόσοι άνθρωποι, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Μήπως εγώ, επειδή είμαι "κολλημένος" σε άλλου είδους τέχνη, τελικά να μη βλέπω το...οφθαλμοφανες??
 
Φίλε technika.

Πρωτα απο όλα σε θεωρώ πολλύ τυχερό άνθρωπο που γνωρίστικες προσοπικά με αυτά τα άτομα, είμαι θαυμαστής ολονών αυτων που ανέφερες -το μόνο που ελπίζω τόρα πια είναι να βρίσκονται στη ζωη -, παρένθεση εδώ : εντελώς τυχεα είδα τον Νίκο Ζιάγγο κάπου στο κέντρο της Αθήνας το καλοκέρι του 2006 αλλά ντάπικα να του μιλήσω,να του πώ οτι είμαι θαυμαστης του ,με τον φόβο οτι δεν θα με καταλάβενε και θα νόμιζε οτι τον δουλευω.

Ειμαι FUN του Ελληνικού video για πολλούς λόγους.

Ανέκαθεν μου άρεσαν οι φθηνές παραγωγές γιατί τις θεωρώ αυθορμιτες ,κατα τη γνώμη μου δεν είναι ''δηθεν'' ,μπορει να ειναι σκουπιδια ,μπορεί να πέζουν ηθοποιοι της...οκάς (οπως λέγονται), μπορεί (πολλές φορές) να μην έχουν κάν κειμενα ,αλλά αυτο ακριβώς είναι που γουστάρω!

Βάλε μου για παραδειγμα κάποια ακριβή παραγωγη του Hollywood (οπως harry Potter, Πειρατές κτλ κτλ..)δεν προκειτε να κάτσω να παρακολουθήσω, ούτε φυσικά και της κενουργιες ελληνικές ταινίες γιατί πολλύ απλα δεν με συναρπάζουν.Όσο για της παλιες Ελληνικες Ταινίες (50ς-60ς-70ς) τις σέβομαι ,ειναι πραγματικά ποιοτικες, αλλα δεν της γουστάρω κιρίως γιατί δεν ζουσα τοτε (οχι οτι η ζωη αρχιζει το 1980, απλα εγω γεννήθηκα τότε)

Ειδικά οι ελληνικές Videoκασσέτες με ταξιδεύουν στην πραγματικότητα των 80ς , και αυτο ειναι κατι που μ αρεσει ,το χω πει σ αφτό το Forum και παλιοτερα.

Παραδειγμα (ίσως το βρείς ακραιο) μπορεί μια ταινία του 85 να μου θυμίσει καποια γεγονοτα της ζωης μου εκεινη την περιοδο ,αυτό ενοο με ταξιδεύει.Ειδικά το ''Κλασσική περιπτοση βλαβης'' είναι μια τενία που μου θυμίζει πραγματα και καταστασεις πολλύ ευχάριστες και ανέμελες που συνέβησαν εκηνη την εποχη (1987-καλοκέρι).

Εν κατακλειδη , προσοπικά εγω, και δεν μιλαω για κανενα αλλο που γουσταρει να βλεπει ελληνικο video, μιλάω μόνο για μένα , ναι είμαι FUN για τον αυθορμιτισμό τους, για το πηγαιο χιουμορ, για την προχειρότητα ,για τη μόδα των 80ς, που τη ζουσα και γω (αν και μικρός) ,για τους ηθοποιούς , και ναι θα το πώ δεν θα νταπώ, όσο πιο παρακμιακη ειναι μια videoτενία τοσο πιο πολλύ με συναρπαζει.
 
video80 είπε:
Φίλε technika.Πρωτα απο όλα σε θεωρώ πολλύ τυχερό άνθρωπο που γνωρίστικες προσοπικά με αυτά τα άτομα, είμαι θαυμαστής ολονών αυτων που ανέφερες -το μόνο που ελπίζω τόρα πια είναι να βρίσκονται στη ζωη -, παρένθεση εδώ : εντελώς τυχεα είδα τον Νίκο Ζιάγγο κάπου στο κέντρο της Αθήνας το καλοκέρι του 2006 αλλά ντάπικα να του μιλήσω,να του πώ οτι είμαι θαυμαστης του ,με τον φόβο οτι δεν θα με καταλάβενε και θα νόμιζε οτι τον δουλευω.

Ειμαι FUN του Ελληνικού video για πολλούς λόγους.

Ανέκαθεν μου άρεσαν οι φθηνές παραγωγές γιατί τις θεωρώ αυθορμιτες ,κατα τη γνώμη μου δεν είναι ''δηθεν'' ,μπορει να ειναι σκουπιδια ,μπορεί να πέζουν ηθοποιοι της...οκάς (οπως λέγονται), μπορεί (πολλές φορές) να μην έχουν κάν κειμενα ,αλλά αυτο ακριβώς είναι που γουστάρω!

Βάλε μου για παραδειγμα κάποια ακριβή παραγωγη του Hollywood (οπως harry Potter, Πειρατές κτλ κτλ..)δεν προκειτε να κάτσω να παρακολουθήσω, ούτε φυσικά και της κενουργιες ελληνικές ταινίες γιατί πολλύ απλα δεν με συναρπάζουν.Όσο για της παλιες Ελληνικες Ταινίες (50ς-60ς-70ς) τις σέβομαι ,ειναι πραγματικά ποιοτικες, αλλα δεν της γουστάρω κιρίως γιατί δεν ζουσα τοτε (οχι οτι η ζωη αρχιζει το 1980, απλα εγω γεννήθηκα τότε)

Ειδικά οι ελληνικές Videoκασσέτες με ταξιδεύουν στην πραγματικότητα των 80ς , και αυτο ειναι κατι που μ αρεσει ,το χω πει σ αφτό το Forum και παλιοτερα.

Παραδειγμα (ίσως το βρείς ακραιο) μπορεί μια ταινία του 85 να μου θυμίσει καποια γεγονοτα της ζωης μου εκεινη την περιοδο ,αυτό ενοο με ταξιδεύει.Ειδικά το ''Κλασσική περιπτοση βλαβης'' είναι μια τενία που μου θυμίζει πραγματα και καταστασεις πολλύ ευχάριστες και ανέμελες που συνέβησαν εκηνη την εποχη (1987-καλοκέρι).

Εν κατακλειδη , προσοπικά εγω, και δεν μιλαω για κανενα αλλο που γουσταρει να βλεπει ελληνικο video, μιλάω μόνο για μένα , ναι είμαι FUN για τον αυθορμιτισμό τους, για το πηγαιο χιουμορ, για την προχειρότητα ,για τη μόδα των 80ς, που τη ζουσα και γω (αν και μικρός) ,για τους ηθοποιούς , και ναι θα το πώ δεν θα νταπώ, όσο πιο παρακμιακη ειναι μια videoτενία τοσο πιο πολλύ με συναρπαζει.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Πρώτα απ όλα, σε συγχαίρω! Σε συγχαίρω γιατί δεν είσαι "δήθεν", γιατί γουστάρεις και το φωνάζεις, γιατί δεν κρύβεσαι πίσω απο καμμιά κουρτίνα ή φερετζέ κι έχεις το θάρρος να πείς αυτό που θές χωρίς το φόβο του χαρακτηρισμού. Με λίγα λόγια, είσαι γνήσιος και ένα απο τα πράγματα που με συγκινούν και με συναρπάζουν σ αυτή τη ψεύτικη ζωή, είναι η γνησιότητα. Δεν προχωράω παρακάτω, γιατί θα πουν κάποιοι οτι σου ... φτιάχνω ίματζ!

Χαχα, αστειεύομαι. Λοιπόν φίλε μου, παρά τη...διαφωνία μας, (εγώ δεν θα μπορούσα να δώ οποιαδήποτε τέτοια παραγωγή, ούτε...δεμένος, που λένε), δεν περίμενα να ακούσω και κάτι διαφορετικό απ αυτό που άκουσα απο εσένα. Σου θυμίζουν την εποχή σου και τις λατρεύεις γι αυτό. Και ξέρεις κάτι? Καλά κάνεις, γιατί η εποχή σου θα μείνει και στην ιστορία (δυστυχώς) γι αυτόν ακριβώς το λόγο. Οτι δεν έβγαλε ΤΙΠΟΤΕ το αξιόλογο. Η δεκαετία του 80 ήταν η δεκαετία της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ, του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥ, του ΠΕΡΑΣΜΑΤΟΣ. Δεν υπάρχει σημείο αναφοράς για ΚΑΜΜΙΑ ΤΕΧΝΗ. Ούτε για το τραγούδι, ούτε για τη μουσική, ούτε για το σινεμα. Ενα τεράστιο ΤΙΠΟΤΕ. Και σαν τέτοιο, δεν υπάρχει και τίποτε άλλο για να σου θυμίζει τα...νειάτα σου πέραν της...βιντεοκασσέτας. Αυτήν ξέρεις, αυτήν εμπιστεύεσαι, σαν τη χλωρίνη Κλινέξ ένα πράμα! Εγώ πάντως, σου βγάζω το καπέλο, όχι για τις επιλογές σου, αλλά για το ΘΑΡΡΟΣ σου να τις κοινοποιήσεις και να τις ΣΤΙΡΗΞΕΙΣ! Είσαι ΤΕΛΕΙΟΣ! ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ παλικάρι μου! Κι εύχομαι να βρείς και να εμπλουτίσεις τη συλλογή σου με όσες μπορείς απ αυτές. Εγώ πάντως, αν τύχει και πέσει στην αντίληψή μου καμμια βιντεοταινία, να είσαι σίγουρος οτι θα σου το ανακοινώσω.

Οσο για το αν είμαι πολύ τυχερός που γνώρισα όλους αυτούς, δεν θα το έλεγα. Τυχερός ήμουν για το οτι γνώρισα όχι τον Χαρτοματζίδη ή τον Λεζέ, αλλά το οτι γνώρισα προσωπικά εναν Πλέσσα, έναν Φώσκολο, έναν Κούρκουλο, μια Βλαχοπούλου, έναν ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟ. Αυτό ειναι ΤΥΧΗ. Να σε προσέξει μια ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ και να μοιραστεί μαζί σου μια σταγόνα απ το χρόνο της. Γιατί ο Πλέσσας δεν είναι Καρβέλας κι η Βλαχοπούλου δεν είναι Φιλίνη, ούτε Λίντα Γίγα. Να σαι πάντα καλά!...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Παιδιά, η Γιούλη Ηλιοπούλου ήταν ηθοποιός σε βινταιοταινίες.

Την εποχή που παρουσίαζε η Πάνια το Χρυσό Κουφέτο, παρουσίαζε αντίστοιχη εκπομπή στο New Channel (μου διαφεύγει ο τίτλος).

Μην την μπερδεύετε με την κόρη του Ντίνου Ηλιόπουλου (δε θυμάμαι το μικρό της),

η οποία όντως ήταν τηλεοπτική "βοηθός" της Πάνιας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
exetlaios είπε:
Την εποχή που παρουσίαζε η Πάνια το Χρυσό Κουφέτο, παρουσίαζε αντίστοιχη εκπομπή στο New Channel (μου διαφεύγει ο τίτλος).
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
"Λογοδοσμένοι"...(νομίζω)... :D
 
technikacosmos είπε:
Τυχερός ήμουν για το οτι γνώρισα όχι τον Χαρτοματζίδη ή τον Λεζέ, αλλά το οτι γνώρισα προσωπικά εναν Πλέσσα, έναν Φώσκολο, έναν Κούρκουλο, μια Βλαχοπούλου, έναν ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟ.Αυτό ειναι ΤΥΧΗ. Να σε προσέξει μια ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ και να μοιραστεί μαζί σου μια σταγόνα απ το χρόνο της. Γιατί ο Πλέσσας δεν είναι Καρβέλας κι η Βλαχοπούλου δεν είναι Φιλίνη, ούτε Λίντα Γίγα. Να σαι πάντα καλά!...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Εδώ φίλε technikacosmos -κι ειδικά στο bold- θα διαφωνήσω μαζί σου.Πάντα καλοπροαίρετα ασφαλώς!

Γιατί να μη δεχτεί να μοιραστεί χρόνο μαζί σου;Μην τους θεοποιούμε κιόλας κάποιους ανθρώπους,απλοί,κοινοί θνητοί σαν όλους εμάς ήταν και είναι. ;)

Όσο για το "η Βλαχοπούλου δεν είναι Φιλίνη",κι εδώ διαφωνώ πλήρως.Καλή η Βλαχοπούλου σαν ηθοποιός,αλλά όχι κάτι τόσο σπουδαίο κατά τη γνώμη μου,σε σημείο δηλαδή να τη συγκρίνουμε με τη Φιλίνη και να τη θεωρούμε ιερό τέρας με το οποίο η πανέμορφη Ελένη δε θα μπορούσε καν να συγκριθεί... :)
 
Παντως μεσα στo γενικοτερο decadence της Ελληνικης Βιντεοκασσετας, υπηρχαν ταινιες που μπορουσαν να συγκριθουν με τις αντιστοιχες του παραδοσιακου Ελληνικου σινεμα.

Πχ η unofficial "διλογια" του Τσακωνα (Κλασσικη Περιπτωση Βλακης και Μεγαλη Αποφραξη) ειχαν ολο τον αυθορμητισμο, φυσικοτητα και τα gangs τα οποια ειχαμε συνηθισει να βλεπουμε σε εργα του 50-60 και προσεφερε αφθονο γελιο - ασε που βλεπονται πολλες φορες αβασανιστα (αλλο ενα κοινο με τα "παλαια").

Υπαρχουν φυσικα και αλλες αντιστοιχες βιντεοταινιες...
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα