Ερωτεύτηκε η Κάντυ τον Άλμπερτ; Το μεγάλο ερώτημα

Juanita

Retro PaTRi@RcH
Joined
23 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.263
Αντιδράσεις
336
Σε λίγους μήνες θα τελειώσουν τα ψέμματα που λέει και ο λαός μας.

Επιτέλους, η πολυπόθητη νουβέλα της Κάντυ δια χειρός Μιζούκι θα επανακυκλοφορήσει περιλαμβάνοντας και ένα μεγάλο αριθμό σελίδων από το αρχικό χειρόγραφο της συγγραφέα που για κάποιους λόγους είχαν αποκοπεί από τις προηγούμενες εκδόσεις.΄

Πάλι θα κλάψουμε, πάλι θα γελάσουμε... αλλά το σίγουρο είναι (δλδ... :wait2: έτσι θέλω να πιστεύω... :xm: ) πως δε θα μείνουμε με την απορία: Τι απέγινε η μικρούλα Κάντυ;;;

Και πολύ περισσότερο... ερωτεύτηκε τελικά η Κάντυ τον Πρίγκηπά της;; Ή έζησαν αυτοί καλά :flower: :cool: (αλλά χώρια ) και εμείς καλύτερα;;;

Χρόνια τώρα πιστεύω πως η Κάντυ τελικά ερωτεύτηκε τον Άλμπερτ αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι αυταπόδεικτο όπως συνέβη με τους Άντονυ και Τέρρυ.

Υπάρχουν όμως κάποια σημεία, στο μάνγκα κυρίως, μέσα από τα οποία νομίζω πως η Μιζούκι έδειξε ολοκάθαρα πως ο έρωτας αυτός δεν ήταν μόνο ένα παιδικό όνειρο της Κάντυ.

Παραθέτω αυτά που έχω "ανακαλύψει" εγώ γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως κάθε επιχείρημα δικό μου είναι "μαχητό" απ΄την αντίπαλη :p πλευρά και περιμένοντας να διαβάσω και τα δικά σας!

1. Ο Άντονυ ήταν ο πρώτος έρωτας της Κάντυ... Λίγο παιδικός, λίγο εφηβικός, γι αυτόν η Κάντυ ένιωσε το πρώτο σκίρτημα στην καρδούλα της. Θα μου πείτε, και ο Πρίγκηπας;;; Αυτός που ερωτεύτηκε η Κάντυ στα 6 της χρόνια;;;; Σίγουρα η Κάντυ γοητεύτηκε από την περίεργη εμφάνιση του όμορφου αγοριού αλλά έρωτας;;;; Δε νομίζω... Η μορφή του όμως είχε καρφωθεί στο μυαλουδάκι της και η ομοιότητα του Άντονυ με τον Πρίγκηπα του έδωσε μπόλικα credits έναντι του Άρτσυ και του Στήαρ... "Εφυγε" τελείως άδοξα και παράλογα ακριβώς τη στιγμή που ετοιμαζόταν να αποκαλύψει ποιός ήταν ο Πρίγκηπας του λόφου. Για εμένα που τα είδα κάπως ανάποδα, ο θάνατος αυτός δεν είχε το ειδικό βάρος που είχε για όσους είχαν δει την ιστορία από την αρχή. Ήταν το αναγκαίο κακό για τη συνέχεια της ιστορίας... Kaι αν η ταυτότητα του Πρίγκηπα δεν είχε καμία σημασία για τη συνέχεια της ιστορίας, το παληκάρι μας μάλλον θα ζούσε (και η Κάντυ θα πήγαινε μαζί του στο Λονδίνο, δε θα γνώριζε τον Τέρρυ κλπ κλπ)

2. Ο Άλμπερτ επιστρέφει στο Σικάγο με αμνησία, έρμαιος στα χέρια της Κάντυ. Στα σχέδιά της δεν είναι η συγκατοίκησή της με τον Άλμπερτ αλλά η ζωή της κοντά στον Τέρρυ που επιτέλους ξαναβρήκε. Παρ΄όλα αυτά, δε λογαριάζει τίποτα μπροστά στο ενδεχόμενο να φύγει ο Άλμπερτ -άρρωστος ακόμη- ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την Πούπε. Παίρνει το ρίσκο να συγκατοικήσει μαζί του, και τη χαρά να μοιράζονται την καθημερινότητά τους, τα προβλήματα, τις έννοιες, τις αγωνίες, τις μικρές χαρές... τα πάντα. Ο Άλμπερτ μη γνωρίζοντας ποιός πραγματικά είναι δίνει στην Κάντυ τα πάντα: τη φιλία του, την αγάπη του, τη στοργή του, την κατανόησή του, τη συμπαράστασή του... και... και... ο κατάλογος μακρύς... Ποιά γυναίκα θα δεχόταν όλο αυτό τον συναισθηματικό πλούτο συν την εμφάνιση -ας μην ξεχνιόμαστε: ο αμνησιακός Άλμπερτ χωρίς τη μουσάκλα και τη γιαλούμπα είναι υπέροχος:dribble: :dribble: - και δε θα έλιωνε η καρδιά της ή θα τον έβλεπε απλά... σα φίλο... Τη στιγμή μάλιστα που ο σχολικός της έρωτας -τον οποίο συνειδητοποίησε και κάπως αργά- δεν της άφηνε περιθώρια για ελπίδες... Επιπλέον, η Κάντυ βρίσκεται στην κρίσιμη ηλικία των 16, που το μυαλό και η καρδιά εύκολα ξεχνάνε, ξεπερνάνε και προχωράνε μπροστά...

3. Η Κάντυ αποζητά και αναζητά... Μετά τη φυγή του Άλμπερτ, η Κάντυ προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον ξαναβρεί. Παντού βλέπει τη μορφή του, νιώθει την παρουσία του, ακούει τη φωνή του, το γέλιο του, αισθάνεται πάνω της το άγγιγμά του. Το πακέτο από το Ροκστοουν της δίνει ελπίδες. Φορά το φόρεμα που της έστειλε και με μιά εικόνα του ψάχνει στην άλλη άκρη του κόσμου να βρει τον Άλμπερτ της. Α/Α βρίσκει τον Τέρρυ... αλλά... μήπως κάτι έχει αλλάξει πιά;;; Η κατάντια του μόνο λύπη της φέρνει, ακόμα και η μάνα του δεν είναι ικανή να τη μεταπείσει, και παίρνει ξανά τους δρόμους... Μόνο μιά ερωτευμένη γυναίκα φέρεται έτσι... Όπως όταν έφυγε ο Τέρρυ από το κολέγιο και πήρε την πρώτη άμαξα για το Σάουθάμπτον, όπως ακριβώς χτυπούσε η καρδιά της όταν έφτασε στο λόφο της Πόνυ και είδε τα χνάρια του Τέρρυ, έτσι ακριβώς και τώρα... ίδια συναισθήματα, άλλο άτομο... και ας μην υπάρχει ένα φιλί να σφραγίσει τη σχέση...

Υπάρχουν και άλλα σημεία... όταν ανακαλύπτει ποιός ήταν ο θείος Γουίλιαμ... Κάποια άλλη στιγμή αυτά... :p
 
Δηλωμενη αλμπερτικια γραφει το παρακατω δοκιμιο. :p

Χμμμ.... Ας θεσω λιγα βοηθητικα ερωτηματα. :xm:

Καταρχην, ερωτευεται μια εφηβη εναν μεγαλυτερο αντρα; Να εξηγησω τι εννοω. Ως εφηβες ερωτευομαστε τους συνομιληκους μας, τους συμμαθητες μας, τα αδελφια μας αλητες πουλια της ταξης μας. Οσο πιο επαναστατες τα αγορια μας, τοσο περισσοτερο λιωωωωνουμε κι εμεις με δαυτους. Κοιταει ποτέ μια 16χρονη εναν κατασταλαγμενο 25χρονο; Για σκεφτειτε το! Οταν ησασταν 16, δεν βλεπατε τον 25 σαν μεγααααααλο;

Για την Καντυ ο Αλμπερτ ητανε κατι ξεχωριστο, πραγματικα ο μεγαλος αδελφος της. Ητανε ο ανθρωπος που ητανε διπλα της ανιδιοτελως, ετοιμος να της σκουπισει τα δακρυα και να την αγκαλιασει χωρις να ζηταει ανταλλαγμα. Απο τοτε που τον γνωρισε, ηξερε οτι θα ειναι στη ζωη της για παντα. Και ειναι ολοφανερο οτι υπαρχει μια βαθια αγαπη μεταξυ τους, μια αγνη αγαπη, δινουνε και παιρνουνε με ολη τους την καρδια.

Ερωτας;

Οσο εισαι ερωτευμενη με αλλον, πιστή και με αρχες, δεν κοιτας αλλους γυρω σου. Και ο πιο καρακουκλος να περασει απο μπροστα σου και να σου φερθει πανεμορφα, εσυ εχεις αλλού το κολλημα. Η Καντυ ειχε το κολλημα με τον Τερρυ, οποτε ο Αλμπερτ ητανε ο αδελφος της. Δεν τον εβλεπε ερωτικα, οχι, οχι οσο ητανε με τον Τερρυ.

Οταν χωρισε με τον Τερρυ;

Στο μανγκα.... υπαρχουνε σκηνες που λες οτι το κοριτσακι αρχιζει να χαμογελαει και να βλεπει τον Αλμπερτ αλλιως, ιδιαιτερα μετα την αποκαλυψη του μεγαλου θειου και τις ωρες που περνα μαζι του. Και λεω κοριτσακι, γιατι στο μανγκα η Καντυ ειναι λιγο πιο παιδουλα, τα σκιτσα της Ιγκαρασι δειχνουνε μια Καντυ που μολις μπηκε στην εφηβικη ηλικια για τα καλα.

Στο ανιμε... εδω η Καντυ ειναι αϊντε αϊντε. Απο τη μια τρεχει με το νυχτικο να τον βρει, βαζει αφισες για να τον αναζητησει, αναπολει τις στιγμες που ζησανε ως συγκατοικοι, πραγματα που, πώς να το κανουμε, δεν τα κανεις αν δεν εχεις πλησιασει εστω σε μια αλφα αποσταση τη λαμαρινα και εχεις ανοιξει το στοματακι να την δαγκασεις. Απο την αλλη ομως... ερχεται το αψυχολογητο/απαραδεκτο/θελει ξυλο η ΤΟΕΙ επεισοδιο #115, και δειχνει μια Καντυ να παιρνει την αποκαλυψη οτι ο Αλμπερτ ειναι ο μεγαλος θειός σαν να της ειπανε οτι καλέ εχει μια ωραια λιακαδα σημερα. Η αντιδραση της ειναι ουφο τελειως και συμπεριφερεται στον Αλμπερτ για μενα τελειως αστοχα. Ενω στο μανγκα πολυ σωστα παθαινει το σοκ της ζωης της και απο το τρεμουλο ουτε τσάι μπορει να βαλει, στο ανιμε ειναι... η Cool Queen! Δεν ειναι αντιδρασεις αυτες σωστες, ποσο μαλλον ερωτευμενης γυναικας.

Και ας μην ξεχναμε και το εξης: η αγαπη θελει δυο για να ζεσταθει (η Βουγιουκλακη το τραγουδαει αυτο στο μυαλο μου τωρα, χιχιχιχι). Το ερωτημα δεν ειναι μονο αν ερωτευτηκε η Καντυ τον Αλμπερτ, ειναι κι αν ερωτευτηκε και ο Αλμπερτ την Καντυ. Διοτι η Καντυ δεν θα ητανε γυναικα, θηλυκο με ΧΧ χρωμοσωματα, αμα την φλερταρε ενας ερωτευμενος Αλμπερτ και δεν ελιωνε μονομιας σαν κερακι. Σορρυ ρε παιδια, αλλα να εχεις εναν πανεμορφο, πανεξυπνο, χρυσο, καλοκαρδο, αξιοπρεπεστατο και παρεπιπτοντως και καραματσό αντρα να σε φλερταρει και εσυ να μην υποκυπτεις.... ειναι... ειναι... αδυνατον! Γλυκας ειναι, φοβερο χιουμορ εχει, θυσια γινεται (μην πω και πλενει, μαγειρευει και σκουπιζει....) και συ δεν πέφτεις κατω ξερη; Δεν μπορω να το φανταστω! Ειναι εναντια στη γυναικεια φυση, στις ορμονες σου και στο υπολογιστικο μυαλο σου!

Ερωτευτηκε ο Αλμπερτ την Καντυ; Ω ναι! Και στο μανγκα και στο ανιμε, κατα τη διαρκεια της αμνησιας του ο Αλ την καραδαγκανει τη λαμαρινα. Ερωτευεται ο ερμος, αλλα απο τη μια εχει τον Τερρυ και απο την αλλη την αβεβαιοτητα του εαυτου του. Οταν ο Τερρυ βγαινει εκτος, τοτε μενει η αμνησια να τον κανει να μην κανει κανενα βημα. Αναρωτιεται το μελλον και καταπιεζει αυτο που ξερει οτι νιωθει. Και μετα.... ηρθε η αληθεια. Αντε μετα να συμβιβασει τα αισθηματα του με την υιοθεσια και τον διαφορετικο τροπο ζωης. Ξερει οτι αφενος η Καντυ στα χαρτια ειναι θετη του κορη και αφετερου οτι η κοπελα δεν επιθυμει την χλιδατη ζωη αλα Αρντλεϋ και προτιμα να ειναι απλο, εργατικης ταξης, ελευθερο πουλακι. Την αγαπαει και την σεβεται αφανταστα. Τι κανει λοιπον;

Για μενα η Καντυ ειναι *ετοιμη* να ερωτευτει τον Αλμπερτ. Το θεμα ομως ειναι αν ο *Αλμπερτ* θα κανει το βημα να την σπρωξει στην αγκαλια του. Λατρευω την φραση "σε αγαπώ πάρα πολύ για να σε καταδικάσω" που ειπε ο Δρακουλας στην Μινα στην ομωνυμη ταινια του Κοπολα. Οσο και να λεμε αχ ματσό ειναι ο Αλμπερτ, δεν παυουνε τα πλουτη να μην φερνουνε την ευτυχια και να ειναι η επαυλη των Αρντλεϋ ενα χρυσο κλουβι. Η Καντυ ειναι ευτυχισμενη ως απλη νοσοκομα, ενα απλο κοριτσι που βοηθαει τον κοσμο. Σαν κυρια Αρντλεϋ ομως; Μπορει μια κυρια να... αλλαζει πάπιες σε αρρωστους; Οχι. Δεν το επιτρεπει η υψηλη κοινωνια, απλα δεν! Θα στερησει ο Αλμπερτ αυτην την απλη ζωη στην Καντυ, την οποια η ιδια διαλεξε και ηθελε να διατηρησει, ζητωντας μαλιστα σε καποια φαση (στο ανιμε τουλαχιστον) να ακυρωθει η υιοθεσια της; Ο Αλμπερτ ο ιδιος, που αμαν εκανε για λιγη ελευθερια, θα βαλει την Καντυ στα ορια και τους κανονες της υψηλης κοινωνιας; Για μενα την αγαπαει παρα πολυ για να την καταδικασει. Η αποφαση πρεπει να ειναι δικη της. Αλλα... ετσι εχουμε εναν φαυλο κυκλο αναποφασιστικοτητας και κινησεων που δεν γινονται.

Και η Καντυ; Αμα της πει ο Ελρόυ οτι θα ειναι πολύ κακό για το ίματζ του Γουίλλιαμ να παντρευτει μια φτωχη και ταπεινη, οταν τον περιμενουνε οι κόρες ποοοοοσων μεγαλοκεφαλαιων... δεν εχει (δυστυχως) η Καντυ την ταση να υποχωρει; Εδω εδωσε κοτζαμ Τερρυ στη Σουζανα, δεν θα δωσει τον Αλμπερτ σε μια αξια κοπελα της ταξης του; Βλεπετε τον αλλο φαυλο κυκλο;

Απανταω λοιπον στο ερωτημα του νηματος:

Απο την δικη μου οπτικη, η Καντυ ειναι ενα βημα πριν ερωτευτει τον Αλμπερτ. Το αν θα κανει αυτο το βημα, εξαρταται και απο τον Αλμπερτ σαν πρωτο σπρωξιμο και απο την ιδια απο κει και περα. Μαζι Καντυ και Αλμπερτ πρεπει να ξεδιαλυνουνε τα επαγγελματικα και ταξικα που ειναι στον δρομο τους και να πορευτουνε με αγαπη χερακι χερακι στην υπολοιπη ζωη τους. Την δε υιοθεσια δεν την υπολογιζω καθολου, αμα ενας γαμος μπορει να λυθει με ενα χαρτι διαζυγιου, τοτε και μια υιοθεσια μπορει καλλιστα, και ευκολοτερα μην πω, να ακυρωθει με ενα αντιστοιχο ωραιο χαρτακι και να μην υπαρχει πλεον κανενα νομικο κολλημα.

:flower:

Υ.Γ. Μοιραζω καραμελιτσες σε οσους καταφεραν να διαβασουν και να καταλαβουν ολα τα παραπανω! :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έτσι όπως τα λες καλη μου Arwyn-t χρειαζόμαστε άλλο ένα κεφάλαιο, με τις περιπέτειες της Κάντυ, μέχρι να πέσει στην αγκαλιά του Άλμπερτ.

(καθόλου δεν με χαλά :)

Και αν γινει αυτο, τοτε θα ξεπερασει ακόμη και τα χρόνια του κολεγίου, που κατά την γνώμη μου, ήταν και τα πιο ερωτικά της ιστορίας.

Στο θέμα μας τώρα : Πιστευα παντα πως η καντυ, ερωτευοταν τον Αλμπερτ, με την αποκαλυψη του σαν πριγκιπα του λοφου. Ηταν σαν να ανοιγε μια κουρτινα, και να 'βλεπε τα πραγματα πιο καθαρα τωρα.

Και ο Αλμπερτ που ηταν ήδη ερωτευμενος μαζι της, στην αγκαλια που εκπροκειτο να γινει (και δεν εγινε γιατι τελειωσε το manga :( ) θα της φανερωνε οτι την αγαπα. Ίσως όχι με τον πλεον αποκαλυπτικο τροπο (αλλα θα το καταλαβαινε)

Αυτα.. :)
 
Λορενα μου ναι,

σιγουρα η αποκαλυψη οτι ο Αλμπερτ ειναι ο Πριγκηπας ειναι καθοριστικη για την Καντυ. Δεν μπορει να μη σκεφτει οτι αυτος ο ανθρωπος ητανε απο την αρχη μεχρι το τελος στη ζωη της, οτι τη σημαδεψε απο 6 χρονων παιδουλα.

Αλλα ξαναλεω, ενω το μανγκα δειχνει μια Καντυ να απολαμβανει την παρουσια του Αλμπερτ πριν και μετα την αποκαλυψη, και να τρεχει στην αγκαλια του στο λοφο.... στο ανιμε ειναι λιγο πιο... κρυα ας το πω τα πραματα. Ο Αλμπερτ και στο ανιμε εχει δαγκασει τη λαμαρινα. Η Καντυ στο ανιμε ειναι... στην ακατανοητη για μενα καρακοσμαρα της, ειλικρινα δεν μπορω να την καταλαβω.

Ακομη να αναφερω και καποια πραματα που ειχα πει παλια.

http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=169200&postcount=31

Η ολη φαση μυστικου ευεργετη και αποκαλυψης ειναι σχεδον αντιγραφη του "Daddy Long Legs". Αμα η Μιζουκι ηθελε πραγματικα να το παει εκει, τοτε ναι, η Καντυ, οπως η Τζουντυ, ειναι ερωτευμενη και παντρευεται τον Αλμπερτ. ;)

:flower:
 
Μετά απο πολυ καιρο, επιασα παλι το μανγκα και διαβασα απο τη φαση που φευγει ο Αλμπερτ απο το σπιτι και μετα. Παιδια η Καντυ εχει αρχισει να δαγκανει τη λαμαρινα με τον Αλμπερτ, δεν υπαρχει αμφιβολια! Κοτζαμ Τερρυ βρισκει στο Ροκστοουν, τον αφηνει να φυγει να γινει μεγαλος και τρανος στο Μπροντγουέι, λεει και στη μαμα Ελεονορ αντιο, του λεει και του Τερρυ νοερα "τι ωραια που σε αγαπησα (αοριστος, παρελθον)" και παλι δως του να παιρνει τους δρομους του Ροκστοουν και με το σκιτσο του γιατρου Μαρτιν να ψαχνει τον Αλμπερτ! Με λιγα λογια γεια σου Τερρυ, αντε γινε καλα και τρανος ηθοποιος, σε αγαπησα, και αντε και αντιο τωρα γιατι εχω να ψαξω τον Αλμπερτ! :eek:

Δεν τις θυμομουνα αυτες τις λεπτομερειες στο μανγκα! Εχω μεινει! :eek: Γουαου παιδια, η Μιζουκι το πηγαινε ξεκαθαρα για Καντυ+Αλμπερτ, το κοριτσακι στο μανγκα λιωνει που δεν τον εχει διπλα της! :heartcloud:

:flower:
 
Κατ' εμέ, (όπως ανέφερα και παραπάνω) κάθε φορά που η Κάντυ ερωτεύεται αντιδρά το ίδιο:

- όταν ο Τέρρυ φεύγει από το Σαιν Πωλ, τρέχει ξωπίσω του να τον προφτάσει φωνάζοντας στο λιμάνι πως τον αγαπά (παρόν... τώρα σκιρτά η καρδούλα της για τον ηθοποιό, τώρα το συνειδητοποιεί ) Παίρνει το πρώτο πλοίο λίγες μέρες αργότερα προκειμένου να πάει στην Αμερική για να μη τους χωρίζει πιά ο ωκεανός... Στο λόφο της Πόνυ, τρέχει πάνω στα χνάρια που άφησε ο Τέρρυ μήπως και τον προλάβει...

- όταν ο Άλμπερτ εξαφανίζεται, η Κάντυ για πρώτη φορά νιώθει την ανάγκη να τον βρει και να τον φέρει πίσω στο σπίτι τους, να συνεχίσουν να ζουν μαζί, ακόμη και αν γνωρίζει πως έχει ξαναβρεί τη μνήμη του και τραβά το δρόμο του όπως έκανε πάντα. (να μην επαναλαμβάνω τη συνέχεια... :cool: συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψε η Arwyn)

Και εδώ αναρωτιέμαι (και ξανα-μανα- επαναλαμβάνω :D το ερώτημα) : Αφού η Κάντυ γνώριζε

- τί σόι τύπος ήταν ο Άλμπερτ

- πως είχε ξαναβρεί τη μνήμη του (και άρα δε χρειαζόταν νοσοκόμα πια)

γιατί παίρνει τις ρούγες να τον αναζητήσει και δεν άφησε στην τύχη (όπως νόμιζε) και την επόμενή τους συνάντηση;;;

Κάτι "νιάου - νιάρ" από τα κεραμίδια ακούω... :xm:


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Παιδια,

εγω ενα θα πω επι τουτου του θεματος.

Εαν η ιστορια ηταν ΤΟΣΟ πειστικη πως δεν υπηρχε η παραμικροτερη πιθανοτητα να τα βρει η Καντυ με τον Αλμπερτ (οπως για παραδειγμα ποτε μας δεν πιστεψαμε κατι τετοιο μεταξυ εκεινης και του Στηαρ ας πουμε η του Τομ), τοτε ΓΙΑΤΙ υπαρχει τοσος κοσμος που το σκεφτεται ως εναλλακτικο τελος.

Εδω δε μιλαμε μονο για τα δικα μας τα Ελληνικα, αλλα σε διεθνες επιπεδο. Μπορει να μην ειναι η πιο δημοφιλης εξελλιξη, αλλα σιγουρα ειναι μια που πολυς κοσμος τη βρισκει και δυνατη και πιθανη (και αισια). Επομενως, πρεπει να υπαρχει ενα κατιτις στο μανγκα τουλαχιστον που να δημιουργει αυτη την αισθηση, ακομα κι αν δεν ειναι τοσο προφανες οσο στην περιπτωση των Αντονυ και Τερρυ.

Αυτα...
 
Στην ανατολικη πλευρα της γης.. τα συναισθηματα δεν ειναι τοσο εμφανη.

Περισσοτερα εννοουνται, παρα λεγονται (ειναι εμφανες αυτο, τοσο απο την καθημερινοτητα τους, οσο και απο ποιηματα τους).

Δεν θα μπορουσε να αφησει ανεπηρεαστη ουτε την ιστορια της καντυ, αφου η δημιουργος ειναι γιαπωνεζα. Οσο και αν σκεφτηκε "αμερικανικα", γιαπωνεζα παραμενει.

Στην ανατολικη κουλτουρα το καθηκον ειναι πανω απο ολα. Και απο την στιγμη που εμεινε αναπηρη η Σουζανα, το τελος της σχεσης του Τερυ με την καντυ, ειναι παραπανω απο βεβαιο.

Και εδω ερχεται ο Αλμπερτ. Με διακριτικοτητα (που ταιριαζει στην γιαπωνεζικη κουλτουρα), και απανταχου παρων, σε ολες τις δυσκολες στιγμες της καντυ, αργεις λιγο να το καταλαβεις... αλλά ειναι εμφανες πως ηρθε, για να μεινει.

Το τελος, το χαρακτηριζω σαν : τα καλυτερα ερχονται.

Η καντυ, ηδη εχει αρχισει να εχει αισθηματα για εκεινον. η αποκαλυψη του, σαν πριγκιπα, εδραιωνει αυτα που αισθανεται. Το μελλον δεν φανερωνεται, αλλά μπορει ευκολα να εννοηθει (οι τυπικες λεπτομερειες της υιοθεσιας, δεν ταιριαζουν σε μια αφηγηση, οπου ενα κοριτσι αγωνιζεται για την ζωη του. ε.. δεν θα δειξει, και πως τρεχουν στους δικηγορους να ακυρωσουν την πραξη. Τα αισθηματα ειναι που μετρουν)

Τελος.. θα ακουγα με ενδιαφερον, μια γιαπωνεζικη αποψη.. Πως βλεπει (και με ποιον) μια γιαπωνεζα το τελος της ιστοριας της καντυ;

(αυτα εν συντομια :) )
 
Για τους Γιαπωνεζους ναι, το καθηκον πανω απ'ολα. Στη δικη τους νοοτροπια ο Τερρυ ειναι απαραδεκτο να αφησει τη Σουζανα, εκτος αμα αυτη παθει κατι.

Οσο για τον Αλμπερτ και την Καντυ... εδω εχουμε μια πολυ ιδιαιτερη σχεση. Φιλοι, "αδελφια", συγκατοικοι, νομικα συγγενεις. Καπου ειχα διαβασει οτι για τους Γιαπωνεζους η Καντυ μαλλον μενει με τον Αλμπερτ, με μονο κολλημα το νομικο της υιοθεσιας. Ωστοσο γι'αυτους ειναι συνηθισμενο το ανοιχτο τελος, οι σχεσεις που δεν ειναι τελεια και παυλα, αλλα ιιιιιιιισως συνεχιστουν. Παρα πολλα μανγκα και ανιμε τελειωνουνε με ανοιχτο τελος, με σχεσεις που δεν εχουνε ξεκαθαρη καταληξη. Φαινεται οτι υπαρχει κατι, αλλα μενει ετσι.

Ξαναματαλεω: η Καντυ οσον αφορα τον μυστηριωδη ευεργετη και την αποκαλυψη του ειναι σχεδον πιστο αντιγραφο του "Daddy Long Legs", η Μιζουκι μονο κοπυ-πεϊστ δεν εκανε. Τωρα, μπορει με αυτο να υπονοει οτι και η Καντυ με τον Αλμπερτ καταληγουνε μαζι, οπως η Τζουντι και ο Τζερβι, αλλα... αβυσσος το μυαλο της Γιαπωνεζας. Πηρε αμερικανικη νοοτροπια και στορυ και τα εκανε αχταρμα αμερικανικογιαπωνεζικο.... ελληνοσουαχιλι σα να λεμε, καμια σχεση μεταξυ τους και τα εβαλε μαζι. Oh well...

:xm:

Επισης, ξεφυλλιζοντας το ελληνικο μανγκα εμεινα με το σαγονι στο πατωμα με αυτην την φραση της Καντυ, αφου εχει βαλαντωσει στο κλαμα οταν βρηκε τις εφημεριδες με τον Τερρυ :

"Ο Αλμπερτ γυρισε... Μου χαϊδεψε τα μαλλια... σκουπισε τα δακρυα μου. Μονο αλλη μια φορα στη ζωη μου θυμαμαι οτι με χαϊδευαν τοσο τρυφερα, πριν απο παρα πολυ καιρο. Η αδελφη Μαρια και η κυρια Πονυ.. μονο αυτες. Ευχαριστω, Αλμπερτ!"

Βρε παιδια... νιαου νιαου ΝΙΑΟΥ! :p Ειπαμε, η Καντυ απλα ειναι λιγο (ως παρα πολυ) αργοστροφη. Αλλα... πώς να το κανουμε, μι Ταρζαν γιου Τζεϊν, αγοοοοορι, κοριιιιιιτσι, ενα κι ενα κανουν δυο, κλπ κλπ κλπ κλπ!! Οπως ειπα, ολο το παιχνιδι ειναι θεμα Αλμπερτ απο δω και περα. Το κοριτσακι σιγοψηνεται απο 6 χρονων, αμα το παρει αποφαση ο Αλμπερτ και της τα ριξει κανονικοτατα και γινουνε πιο ρομαντικα τα χαδακια, η Καντυ εχει λιωσει σαν ζαχαρωτο στο τζακι!

;)

Υ.Γ. Σε ευχαριστω, geobacter μου, που αυτο ακριβως γραφεις στο φικ σου, την Καντυ να λιωωωωνει στα χερια του Αλμπερτ μπροστα στο τζακι.... ααααχ......:dribble: :wub: :heartcloud:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Arwyn-t είπε:
Επισης, ξεφυλλιζοντας το ελληνικο μανγκα εμεινα με το σαγονι στο πατωμα με αυτην την φραση της Καντυ, αφου εχει βαλαντωσει στο κλαμα οταν βρηκε τις εφημεριδες με τον Τερρυ :
"Ο Αλμπερτ γυρισε... Μου χαϊδεψε τα μαλλια... σκουπισε τα δακρυα μου. Μονο αλλη μια φορα στη ζωη μου θυμαμαι οτι με χαϊδευαν τοσο τρυφερα, πριν απο παρα πολυ καιρο. Η αδελφη Μαρια και η κυρια Πονυ.. μονο αυτες. Ευχαριστω, Αλμπερτ!"

Βρε παιδια... νιαου νιαου ΝΙΑΟΥ! :p Ειπαμε, η Καντυ απλα ειναι λιγο (ως παρα πολυ) αργοστροφη. Αλλα... πώς να το κανουμε, μι Ταρζαν γιου Τζεϊν, αγοοοοορι, κοριιιιιιτσι, ενα κι ενα κανουν δυο, κλπ κλπ κλπ κλπ!! Οπως ειπα, ολο το παιχνιδι ειναι θεμα Αλμπερτ απο δω και περα. Το κοριτσακι σιγοψηνεται απο 6 χρονων, αμα το παρει αποφαση ο Αλμπερτ και της τα ριξει κανονικοτατα και γινουνε πιο ρομαντικα τα χαδακια, η Καντυ εχει λιωσει σαν ζαχαρωτο στο τζακι!

;)

Υ.Γ. Σε ευχαριστω, geobacter μου, που αυτο ακριβως γραφεις στο φικ σου, την Καντυ να λιωωωωνει στα χερια του Αλμπερτ μπροστα στο τζακι.... ααααχ......:dribble: :heartcloud: :wub:
Βρε Arwyn-t, πάνω που πας να με πείσεις κι εμένα την Τερρυκιά ( :p ) μου λες αυτό και σπέρνεις την αμφιβολία μέσα μου ξανά... Εδώ τώρα δεν εννοεί ότι την χαϊδεύει με την ίδια φροντίδα που την χαϊδευαν η κυρία Πόνυ και η αδελφή Μαρία (μητρικά) αλλά αντίστοιχα πατρικά (ή έστω αδελφικά);;; Πείτε μου κι εμένα, μπας και ξεμπερδευτώ καμιά φορά! :xm:
 
serano915 είπε:
Βρε Arwyn-t, πάνω που πας να με πείσεις κι εμένα την Τερρυκιά ( :p ) μου λες αυτό και σπέρνεις την αμφιβολία μέσα μου ξανά... Εδώ τώρα δεν εννοεί ότι την χαϊδεύει με την ίδια φροντίδα που την χαϊδευαν η κυρία Πόνυ και η αδελφή Μαρία (μητρικά) αλλά αντίστοιχα πατρικά (ή έστω αδελφικά);;; Πείτε μου κι εμένα, μπας και ξεμπερδευτώ καμιά φορά! :xm:
Καταρχην, αμα ακουσω παλι το επιθετο "πατρικα" σε σχεση με τον Αλμπερτ, θα τσιριξω. Πειτε το αδελφικα δε με πειραζει, αλλα πατρικα ειναι τελειως ατοπο, καθως Καντυ/Αλμπερτ εχουνε μονο το πολυ 9 χρονια διαφορα. Παρακαλω πολυ, πλιζ!

Κατα συνεχειαν, για μενα προσωπικα να με χαϊδευει ενας αντρας τρυφεροτατα ειναι παρα πολυ ρομαντικο. Πότε χάιδεψε ή αγκαλιασε ο Τερρυ την Καντυ; Πότε της σκουπισε τα δακρυα; Ισως ειναι προσωπικη μου προτιμηση, αλλα βρισκω μακροπροθεσμα πολυ πιο ελκυστικη την στοργη και καλοσυνη του Αλμπερτ απο την ρεμπελια και μαγκια του Τερρυ. Στις δυσκολες στιγμες της ζωης της η Καντυ ειχε και εχει τον Αλμπερτ. Πότε της σταθηκε γλυκα και τρυφερα ο Τερρυ, ε; Συγχωρεστε με, αλλα ειλικρινα δεν θυμαμαι καμια φαση (αλμπερτικια γαρ, προσπερνω τα τερρυκα), παρακαλω δειξτε μου πού.

Για μενα σε αυτην την φραση η Καντυ εννοει οτι ο Αλμπερτ ειναι γι'αυτην τοσο ξεχωριστος οσο και οι μαμαδες της. Οσο ανιδιοτελως και με ολη τους την καρδια την φροντιζαν οι μαμαδες της, τοσο και ο Αλμπερτ ειναι διπλα της. Και οχι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ. Εχουμε εναν αντρα και μια γυναικα χωρις συγγενεια. Ειναι φυσην αδυνατον η φιλια να μην παρει εστω και λιγες αποχρωσεις ερωτα. Για τον Αλμπερτ εχει ηδη παρει! Η δε Καντυ ειπαμε, ειναι λιγο αργα παν τα ζα, θελει λιγο να της το κανουνε πιο λιανα το θεμα. ;)

:)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Arwyn-t είπε:
καθως Καντυ/Αλμπερτ εχουνε μονο το πολυ 9 χρονια διαφορα. Παρακαλω πολυ, πλιζ!
7 χρονια εχουν διαφορα.

Τωρα.. αυτο με το μαγουλο, και που θυμηθηκε τις Πονυ και Μαρια, δεν μου φανηκε και μενα οτι καλυτερο.

Ηταν μια παρα πολυ τρυφερη σκηνη (το παραλιγον φιλι του Αλμπερτ), που η καντυ συγκινηθηκε
 
Λορένα είπε:
7 χρονια εχουν διαφορα.
Τωρα.. αυτο με το μαγουλο, και που θυμηθηκε τις Πονυ και Μαρια, δεν μου φανηκε και μενα οτι καλυτερο.

Ηταν μια παρα πολυ τρυφερη σκηνη (το παραλιγον φιλι του Αλμπερτ), που η καντυ συγκινηθηκε
Μου θυμιζεις τις μαναδες μου.... γι' αυτο σε αγαπαωωωω..... :acoustic:

:p :animlaugh:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σας βαρέθηκα... :(

Κάθομαι γριά γυναίκα νυχτιάτικα να ψάχνω όλο το μάνγκα να θυμηθώ τί ακριβώς είχε συμβεί στο περιβόητο παρολίγο φιλί...

Μιλάμε για το κομβικό εκείνο σημείο που ο Άλμπερτ έχει ξαναβρεί τη μνήμη του και αναρωτιέται αν η Κάντυ θα θέλει να μένει μαζί του ακόμη και τώρα;;; Και που γυρνώντας σπίτι διαπιστώνει πως από δική του βλακεία η Κάντυ έχει πλαντάξει στο κλάμα;;; Και που σκύβει πάνω της τρυφερά, χαϊδεύοντάς της τα μαλλιά, έτοιμος να τη φιλήσει για να τον συγχωρέσει και τον σταματά το γεγονός πως η μικρή νωρίτερα έκλαιγε για τον ηθοποιό;;;;

Οκ... νομίζω πως είναι κατεφανέστατο πως ο Άλμπερτ έχει δαγκάσει λαμαρίνα... και αμέσως παρακάτω δε διστάζει να προστατεύσει την αγαπημένη του με την ίδια του τη ζωή...

Από εδώ και πέρα, η Κάντυ αρχίζει σιγά σιγά να ξεπερνάει τη σχέση της με τον Τέρρυ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται... όπως ο Τέρρυ παλαιότερα προσπάθησε να κάνει την Κάντυ να ξεχάσει τον Άντονυ έτσι και ο Άλμπερτ με τον τρόπο του και ίσως όχι συνειδητά δίνει στην Κάντυ να καταλάβει ποιός είναι δίπλα της:

Όχι η ανάμνηση του Τέρρυ αλλά η ισχυρή παρουσία του Άλμπερτ... :flower:
 
Juanita είπε:
Οκ... νομίζω πως είναι κατεφανέστατο πως ο Άλμπερτ έχει δαγκάσει λαμαρίνα... και αμέσως παρακάτω δε διστάζει να προστατεύσει την αγαπημένη του με την ίδια του τη ζωή...
 


Νιαου.... νιαου.... ΝΙΑΟΥΥΥΥΥΥ......
:wub:

 


Εχει δαγκασει ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ τη λαμαρινα, που μπορω ανετα να βγαλω εκμαγεια μελετης απο αυτην, δεν χρειαζομαι καν αλλο μετρο εγω η οδοντιατρος!
:rofl:
 
Kαι γιά σκεφτείτε το λίγο βρε παιδιά μου...

Η Ιγκαράσι σχεδίαζε με βάση τα συναισθήματα που περιέγραφε η Μιζούκι στη νουβέλα της... Φαντάζεστε πώς θα καταγράφεται η συγκεκριμένη στιγμή #) ;;; Είμαι πολύ περίεργη να μάθω τί ακριβώς σκεφτόταν ο Άλμπερτ όταν έσκυβε πάνω στην Κάντυ :xm: ... Άραγε θα το μάθουμε ποτέ;;;
 
Juanita είπε:
Kαι γιά σκεφτείτε το λίγο βρε παιδιά μου...
Η Ιγκαράσι σχεδίαζε με βάση τα συναισθήματα που περιέγραφε η Μιζούκι στη νουβέλα της... Φαντάζεστε πώς θα καταγράφεται η συγκεκριμένη στιγμή #) ;;; Είμαι πολύ περίεργη να μάθω τί ακριβώς σκεφτόταν ο Άλμπερτ όταν έσκυβε πάνω στην Κάντυ :xm: ... Άραγε θα το μάθουμε ποτέ;;;
Αλμπερτ: "Κατεβασα αραγε την κατσαρολα απο τη φωτια ή θα καει η φασολαδα;..." :xm:

:p :rofl:



Νομιζω οτι ειναι φως φαναρι οτι με το ζορι κρατιεται να μην τη φιλησει. Θελει να τη φιλησει και να κανει τα παντα για κεινην. Η αποσταση μεταξυ τους, το βλεμμα του.... απο τα ομορφοτερα σκιτσα της Ιγκαρασι! Δεν ειναι βλεμμα "αδελφικο" αυτο, οχι βρε παιδια... Λιωνει το παλικαρι, λιωνει....

:wub: :wub:

Μετα απο παροτρυνση της Χουανιτας, σας παραθετω ενα κειμενακι που ειχα γραψει πριν απο πανω απο ενα χρονο, αλλα δεν το ποσταρα τοτε. Ειναι γενικο περι Καντυ και Αλμπερτ, σκεψεις.

****

Κάθε ψυχή έχει ανάγκη την επαφή, την αγάπη, τη στοργή, την αγκαλιά που σου δίνει κουράγιο, που σε κάνει να νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος στη λύπη αλλά και τη χαρά. Οι γονείς, οι συγγενείς και κατόπιν οι φίλοι μας είναι αυτοί που ανοίγουν τα χέρια τους και μας σφίγγουν και είναι ένα συναίσθημα μοναδικό.

 


Δεν ξέρω πόσες τέτοιες στιγμές αγκαλιας εζησε η Καντυ όταν ητανε μικρη. Δεν λεω ότι η κυρια Πονυ και η αδελφη Μαρια δεν ήταν στοργικες, αλλα με τοσα παιδια να μεγαλωσουνε, ποιο θα πρωτοαγκαλιασουνε; Συνηθως φροντιζουμε πρωτα το αδυναμο, και η Καντυ δεν ητανε το αδυναμο παιδι. Δε λεω ότι δεν ειχε τη στοργη όταν τη χρειαζοτανε, αλλα ο δυναμικος της χαρακτηρας εβαζε τους αλλους πρωτα από τον εαυτο της.


 


Ελα όμως που ηρθε η ωρα που εφυγε από το ορφανοτροφειο και πηγε σε μια... ας την πω ψιλοκολαση, στο σπιτι των Ρανγκαν. Ένα παιδι 12 χρονων μεσα στους λυκους αφενος αναπτυσει φοβερες αμυνες και δυναμεις, αφετερου αφηνεται και δενεται πολύ με το ατομο που μεσα στις δυσκολιες του προσφερει προστασια και ασφαλεια.


 


Ο Αλμπερτ για την Καντυ ητανε τοτε ο ενηλικος που της προσφερε καταφυγιο, ο μονος "μεγαλος" που την ακουσε, την καταλαβε, την πιστεψε και την παρηγορησε. Και κοντα σε όλα αυτά ητανε και στοργικος, της εδωσε μια ζεστη αγκαλια να κουρνασει, όχι μονο καλα λογια και ένα χαδι στα μαλλια που ητανε τότε το πρέπον για τους αντρες. Δε θελει πολύ ένα παιδι να δεθει με αυτό και μεσα στην αθωοτητα την παιδικη να το αποζητα με κάθε ευκαιρια. Και ο Αλμπερτ ποτε δεν της το αρνηθηκε, δεν την αποπηρε ή επεστρεψε στους τυπους, ειχε παντα τα χερια του ανοιχτα. Ετσι εγινε κατά καποιον τροπο το δεδομενο καλό στη ζωη της Καντυ, ο «αδελφος» της.


 


Η Καντυ παντα βαζει τους αλλους πανω από τον εαυτο της. Κρυβει τα δικα της προβληματα και πονο για να μην στεναχωρησει κανενα. Αυτος όμως που κρυβει τον πονο του ή μαραζωνει ή ξεσπαει ασχημα καποια στιγμη. Ευτυχως για την Καντυ, ο Αλμπερτ ητανε ο ανθρωπος απο τον οποιο δεν μπορουσε να κρυφτει και στον οποιο μπορουσε να εκμυστηρευτει τα παντα. Ο πονος της για τον χαμο του Αντονυ, στον Αλμπερτ ειπε με δακρυα ποσο ακομα τη βασανιζε. Τον χωρισμο της με τον Τερρυ μονο στον Αλμπερτ τον ειπε, αφησε τον εαυτο της να λιποθυμησει και μετα να ξεσπασει μονο στην αγκαλια του. Πεφτει πανω του και γαντζωνεται, γιατι είναι ο δικος της ανθρωπος, η σταθερά της.


 


Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρισω αυτην τη σχεση. Αδελφική; Φιλική; Και τα δυο και πιο δυνατη. Ο Αλμπερτ είναι πολύ καλος, πολύ γλυκος ανθρωπος, ανθρωπος που δε θα σε προδωσει ποτέ. Ομοιως και η Καντυ. Και το να είναι φιλοι δυο τετοιοι ανθρωποι αμεσως τους δινει μια άλλη σχεση, κατι πολύ ειλικρινες, βαθυ και «δεδομενο».


 


Ας μην πιάσω εδώ το κατά πόσον αυτό μπορει να γυρισει σε ερωτα. Ας πω μονο ότι αμα γυριζε σε ερωτα, τοτε θα ητανε από τους πιο δυνατους ποτέ!





***

:flower:

CandyCandy_v069_p10.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η αγαπητη Geobacter73 σε αυτο το ποστ

http://www.retromaniax.gr/vb/showpost.php?p=180606&postcount=3

λεει

Τι κοινο εχει ενας διασημος ηθοποιος με μια νοσοκομα; Οι επαγγελματικοι και κοινωνικοι κυκλοι ειναι τελειως διαφορετικοι. Ασε που το στυλ ζωης των ηθοποιων ειναι τετοιο που απαιτει πολυ χρονο να ασχολεισαι με τα της εμφανισης σου και των θαυμαστων σου. Ασε δε και το αγχος με τις τοσες θαυμαστριες πια.
Ομοιως θα μπορουσαμε να πουμε τι κοινο εχουνε ενας ζαμπλουτος κληρονομος με μια νοσοκομα. Στην περιπτωση του Αλμπερτ και της Καντυ ομως τα πραγματα ειναι πιο πολυπλοκα, διαφορετικα και απλα συναμα. Φανταζομαι οτι μετα απο ενα γαμο με τον Αλμπερτ, η Καντυ δε θα ειναι σε θεση να δουλευει αλλο σε μεγαλο νοσοκομειο, θα φαινεται λιγο καπως στην υψηλη κοινωνια. Καλλιστα ομως μπορει να κανει κατι αλλο. Μπορει να ειναι μια "Νταϊανα" ας το πουμε, να επισκεπτεται πολλα νοσοκομεια, να βλεπει τις αναγκες τους και φροντιζει για φιλανθρωπικες ενισχυσεις και κονδυλια. Ετσι και ο επαγγελματικος της κυκλος κατα καποιον τροπο δεν χανεται, και ο κοινωνικος της κυκλος δεν κουτσομπολευει πισω απο την πλατη της. Οσο για στυλ ζωης, μια χαρα συνδυαζει δουλεια και χαρα, και αγχος για να χασει τον αντρουλη της η Καντυ μηδεν, καλλιστα μπορει να τον ακολουθει σε ταξιδια και καθε βραδυ να ξερει ο ενας πού κοιμαται ο αλλος.

;)
 
Εγώ πιστεύω ότι για όλα φταίει ο Φώσκολος. :p :p:p
 
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το thread και θα πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την arwin.

ΔΕΝ υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να υπάρξει αυτό που λέμε "φιλία" ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα. Όσο και να ορκίζονται και οι δύο δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ μα ποτέ να μην σκεφτεί ο ένας για τον άλλον ερωτικά να μην πω "πονηρά".

Δέχομαι ότι και οι δύο μπορεί επιμελώς να κρύβονται και η εικόνα που βγάζουν προς τα έξω να είναι φιλική, αλλά στην πραγματικότητα η ψυχούλα τους το ξέρει. Ειδικά ο "κύριος" θα έκανε την αρχή και αυτός μπορεί να το έκρυβε επιμελέστατα......

Στην περίπτωση Άλπερτ - Κάντυ, απορώ που κάθεστε και το συζητάτε, εγώ στη θέση του Άλμπερτ θα είχα τρελαθεί, δεν θα υπολόγιζα ούτε κοινωνικές διαφορές, ούτε status ούτε τίποτε.

Άλλωστε η εικόνα που παρατέθηκε παραπάνω τα φανερώνει όλα, αν είναι δυνατόν η όλη σκηνή να πηγάζει από αυτό που λέμε "φιλία".........
 
Πίσω
Μπλουζα