Ε.Σ. (ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ)

LemonAnd

RetroWannaBe
Joined
20 Απρ 2012
Μηνύματα
41
Αντιδράσεις
7
Θέμα για την αντροπαρέα του φόρουμ που αφορά την θητεία μας . Θα με ενδιέφερε βέβαια και το πώς βίωσε την συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας και το άλλο φύλο.

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Σειρά 258 ή 99Α. Κέντρο στην Λαμία (ΚΕΥΠ) συνέχεια στο Καρατάσου στην Θεσσαλονίκη (πριν μετακομίσει από την πολίχνη) και στην συνέχεια 8 μήνες στο Κουφόβουνο.

Γενικές αναμνήσεις, με τα πάνω τους και τα κάτω τους αλλά γενικά καλές. Βέβαια η μνήμη έχει την τάση να εξομαλύνει τις καταστάσεις και να αφήνει μία γλυκιά ανάμνηση για τα πάντα. Αυτή άλλωστε είναι και μία από τις κινητήριους δυνάμεις του ρετρό.

Ειλικρινά δεν ξέρω από πού να κάνω την αρχή στο συγκεκριμένο θέμα. Από το “ψαρωμένο” ξεκίνημα μας στο κέντρο εκπαίδευσης, από τις χιλιάδες άσκοπα σπαταλημένες ώρες σε αναφορές, αγγαρείες εκπαιδεύσεις κ.λπ. , από τις 980 δρχ μηνιάτικο που έπρεπε να έχεις το εικοσάρικο για να το δώσεις και να πάρεις το χιλιάρικο, από το άγχος για ένα τηλεφώνημα στα κλεφτά, από φιλίες που υποτίθεται πως θα κρατούσαν για πάντα…

Η συνέχεια επί της οθόνης.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σειρά 269 ή 2000στ. Ήμασταν οι τελευταίοι που κάναμε 18 μήνες, οι επόμενοι από εμάς απολύονταν μαζί μας, ευτυχώς μας χαρίσανε 2 εβδομάδες στο τέλος για να μην γίνει αυτό και ξενερώσουμε.

Εγώ πήγα Κύπρο (ΕΛΔΥΚ). Συνολικά έκατσα 14 μήνες εκεί (δεν παίρναμε μετάθεση). Είχα σχεδόν μάθει να καταλαβαίνω τους Κυπριους όταν μιλάνε :p .

Πολύ αγγαρεία και εκπαίδευση εκεί πέρα γιατί ήταν στρατόπεδο "βιτρίνα". Έπρεπε να είμαστε 200% προβλεπόμενοι γιατί εκπροσωπούσαμε τον EΣ. Το καλό ήταν ότι τότε πληρωνόμασταν έναν κανονικό μηνιαίο μισθό (τώρα νομίζω δεν γίνεται αυτό ή έχει πέσει πολύ). Οπότε οκ, ήταν και σαν δουλειά. Λόγο του ότι δεν έπαιρνες μετάθεση από εκεί πέρα είχαμε πολλές σειρές από επάνω μας και σαν νέοι τρέχαμε περισσότερο καιρό. Αλλά και σαν παλαιοί δεν χρειαζόταν να αλλάξουμε στρατόπεδο και να νιώσουμε πάλι το ψάρωμα :p . Τώρα πια με τόσο μικρή θητεία δεν νομίζω να υπάρχει το παλιός - νέος, ούτε καν εκεί πέρα.

Γενικώς έχω περισσότερες καλές αναμνήσεις από ότι κακές. Έκανα και 3-4 καλές φιλίες. Δυστυχώς όλοι μένουν μακριά (κλασσικά) αλλά έχω ακόμα επαφές, δεν χαθήκαμε τελείως.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
LemonAnd είπε:
από τις 980 δρχ μηνιάτικο που έπρεπε να έχεις το εικοσάρικο για να το δώσεις και να πάρεις το χιλιάρικο
Στο λαιμό μου κάθονταν οι 980δρχ και το εικοσάρικο που έπρεπε να έχεις. Τον τελευταίο μήνα με παρακάλαγε ο υπεύθυνος να πάω να τις πάρω, δε πήγαινα γιατί βαριόμουν. Άλλωστε είχα το μυαλό μου στο απολυτήριο. Τελικά πήγα γιατί κατάλαβα πως ήταν υποχρεωμένος να τις δώσει από το κανονισμό.
 
Δεν σπουδασα κατι μια ζωη ημουνα στο μεροκαματο μεχρι να αναλαβω το οικογενειακο μαγαζι και μπηκα με την 273 2001Δ.Κανονικα λογο ηλικειας(31 σημερα :D )ηταν να μπω πιο μπροστα αλλα για κατι γκομενοδουλειες πηγα ενα χρονο σε ενα δημοσιο ΙΕΚ και καταφερα και πηρα αναβολη :D Παρουσιαστηκα στον αυλωνα στα τεθωρακισμενα και εκτος απο καποια φιλαρακια που απεκτησα στην θητεια μπορω να πω οτι ηταν απο της χειροτερες θητεις που μπορει να περασει καποιος.Σηχαθηκα και τον στρατο και ολους τους.Δουλεια να μην ειχα χιλιες φορες να ετρωγα απο τα σκουπηδια παρα να γεινομουνα καραβανας.Και για να μην παρεξηγηθω επειδη εδω μεσα μπορει να υπαρχουν και στρατιωτικοι καλα εκαναν και το διαλεξαν για επαγγελμα εγω λεω την αποψη μου που εκφραζει αποκλειστικα εμενα.

Ημουνα στην πρωτη επιλαρχια τριτη υλη και ειχα ενδειξη ΥΕΑ για δοκιμος αλλα επειδη δεν γουσταρα να υπηρετησω παραπανω και δεν ηθελα να γεινω δοκιμος υπεγραψα μια υπευθηνη δηλωση και με εκοψαν αλλα αναγκαστηκα πηγα στα ΥΛΗΒ για δεκανεας,λοχιας κτλ.Τελικα εγεινα λοχιας που στα τεθωρακισμενα δεν ειναι καποια καβαντζα αυτο ισα ισα με ειδικοτητα αρχηγος πληρωματος μεσου αρματος Μ60Α3.Στον αυλωνα εκατσα 4 μηνες 1 μηνα νεοσυλεκτος 1 μηνα ΥΛΗΒ και 2 μηνες εκπαιδευση.Αυτους τους 4 μηνες εφαγα 40 μερες φυλακη και μεχρι στον διοικητη της αυλωνας με πηγαν γιατι οπως με ειπε ηθελε να γνωρισει τον φανταρο που καταφερε να φαει 40 μερες φυλακες στο κεντρο.Φυσικα οι φυλακες δεν σβηστηκαν οπως και καλα ελεγαν αλλα της πηρα μαζι μου στην μοναδα.

Η μεταθεση μου ηταν για το διδυμοτειχο στην 16η ΕΜΑ στην καρωτη.Ημουνα ο μονος που πηγα εκει την συγκεκριμενη μερα και δεν με εδωσαν καν 2,3 μερες να παω σπιτι μου πριν την μεταθεση αλλα μπηκαμε κατευθειαν στον καρβουνιαρη και απο αυλωνα το πρωι εφτασα στης 12 το βραδυ στην μοναδα.Δεν νομιζω να υπηρχε χειροτερη μοναδα στα τεθωρακισμενα.Καθε υλη ειχε ελαχιστα ατομα τα οποια καναμε μεχρι και τρειπλοεπειρεσια.Η υπηρεσια μας πηγαινε 30 μεσα 1 εξω και εχω κανει μεχρι και 57 μεσα 1 εξω.Η λεξη αδεια ηταν απλα ανεκδοτο.2 αδειες πηρα τους 9 μηνες εκει μια χριστουγεννα και μια πασχα.Τα παντα προβλεπομενα συνεχως επιθεωρησεις απο τον διοικητη η ταξιαρχικες κτλ.Σχεδον καθε μερα επιθεωρηση οπλου,κρεβατιου,φοριαμου κτλ.Καθε δυο βδομαδες βγαιναμε για ασκηση και καθε παρασκευη πηγαιναμε για βολη.Εχω πανω απο 100 μερες σκηνακια στην πλατη μου.Εδω βγαιναμε ΤΑΜΣ και δεν ειχαμε πληρες πληρωμα στο αρμα ημασταν δυο ατομα στο αρμα και αμα μας επερναν χαμπαρι οι ανωτεροι επισημη που ερχοταν θα ξεσκιζαν απο μας μεχρι και τον διοικητη.Καθε μερα σκοπια δεν υπηρχε αλλη υπηρεσια γιατι εκτος του οτι ερχοταν σπανιοτατα νεοι φανταροι ωσοι ερχοταν ηταν γιωταδες και κανανε μονο θαλαμοφυληκι.Οι φυλακες επεφταν βροχη για διαφορους απλους η σοβαρους λογους.Γυρνουσαμε απο ασκηση παρασκευη βρδυ με το αρμα μεσα στην λασπη και την αλλη μερα το πρωι ο διοικητης ερχοταν για επιθεωρηση αρματος και σε ελεγε γιατι ειναι λερωμενο ενω ηξερε οτι το χθεσινο βραδυ ειχαμε γυρισει απο ασκηση οποτε να οι φυλακες.Τελικα 9 μηνες εκει πανω μαζεψα 140 μερες φυλακη συν 40 απο το κεντρο συνολο 180.Και το καλητερο ηταν οτι επειδη ειχα τρελα μορεια σαν μοναδα θα επερνα μεταθεση σερρες σε μια παροπλησμενη μοναδα που εχουμε και ολα καλα αλλα αντιθετα καποιο βυσμα με εφαγε την μεταθεση και κατεληξα στην 34ΕΜΑ στο καρατασου στην θεσσαλονικη.

Εκει παλι τα ιδια ηταν ατομα δεν ειχε,συνεχεια υπηρεσια,ασκησης,βολες κτλ.Να φανταστητε το παραλογο της θητειας ενω ημουνα αρχηγος πληρωματος Μ60Α3 με πηγαν μεταθεση σε μοναδα που ειχε leopard και που εκτος οτι δεν ειχα ιδεα απο αυτα δεν χωρουσα να μπω και λογο υψους.Αφου στην αναφορα της πρωτης μερας που πηρα μεταθεση με πηρε ο δοιηκητης στο γραφειο και με ελεγε οτι δεν μπορει να καταλαβει γιατι με πηγαν εμενα εκει ενω ειχα ειδικοτητα σε αλλα αρματα.Τελικα ειχε ενα γεφυροφορο M60A1 και ασχολιωμουνα μαυτο.Βρηκα και εναν κοντοχωριανο μου στο πρωτο γραφειο που ηταν ανθηπασπιστης και καταφερε να με σβησει 60 απο της 180 μερες και τελικα υπηρετησα 4 μηνες παραπανω και απο 16 μηνες εκανα 20.Φυσικα δεν ημουνα και υποδειγμα φανταρου γιαυτο εξαλου και οι φυλακες :D .Δεν αναφερω περιστατικα και διαφορα που εκανα γιατι θα σας πεσουν και οι τριχες απο την μυτη :D Εδω ηθελα 7 μερες να αποληθω και με εβγαλαν 7 μερες σκηνακια και μολις κατεβηκα απο το αρμα πηγα πηρα το χαρτι.Μιλαμε ειχα τρελα νευρα τοτε.Ατομα που τα βοηθησα τελικα βγηκαν σκαρτοι οπως και διαφοροι καραβαναδες γιαυτο και τους σηχαθηκα ολους.Τελικα κραταω τα απιστευτα σκηνικα που περασα :D και 2,3 πολυ καλα φιλαρακια και τιποτα αλλο.Αν μπορουσα να γυρνουσα την θητεια μου ταινια θα εκοβα χιλιαδες μην πω εκκατομυρια εισητηρια.Μιλαμε για τρελιο γελιο :D
 
metalcandyman είπε:
αναγκαστηκα πηγα στα ΥΛΗΒ για δεκανεας,λοχιας κτλ.Τελικα εγεινα λοχιας που στα τεθωρακισμενα δεν ειναι καποια καβαντζα αυτο ισα ισα με ειδικοτητα αρχηγος πληρωματος μεσου αρματος Μ60Α3.
Μία από τα ίδια. Κι εγώ αναγκαστικά υπαξιωματικός. Δεν ξέρω σε ποιες μονάδες αυτό θεωρείται καβαντζα, αλλά στην δική μου ήταν ότι χειρότερο. Όλοι λέγανε ότι γλιτώνουμε σκοπιές και όντως είχαμε πολλά άτομα στην μονάδα οπότε έκανα λιγότερες σκοπιές σε σχέση με έναν στρ. Ειλικρινά όμως, καλύτερα ένα μήνα κάθε μέρα σκοπιά παρά 1 εβδομάδα συνεχόμενη όργανο.

Στην σκοπιά τουλάχιστον έχεις την ησυχία σου, κάνεις τις βάρδιες σου και τελειώνεις. Στο οργανιλίκη είσαι στην τσίτα 24/24 να δίνεις αναφορά σε όλους, να πρέπει να γνωρίζεις που είναι ο καθένας σε έναν λόχο όχι λίγων ατόμων, να είσαι υπεύθυνος για 500 διαφορετικά πράγματα και τα βράδια να έχεις και εξτρά υπηρεσία. Πάντος τις 4-5 φορές που έκανα την υπηρεσία μάζεψα όλες τις καμπάνες που μαζεύει ένας στρ στην θητεία του. Είμαι το πιο λάθος άτομο να βάλεις σε τέτοια δουλειά, δεν με φωνάζανε όλοι ..... χωρίς λόγο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Imgema είπε:
Μία από τα ίδια. Κι εγώ αναγκαστικά υπαξιωματικός. Δεν ξέρω σε ποιες μονάδες αυτό θεωρείται καβαντζα, αλλά στην δική μου ήταν ότι χειρότερο. Όλοι λέγανε ότι γλιτώνουμε σκοπιές και όντως είχαμε πολλά άτομα στην μονάδα οπότε έκανα λιγότερες σκοπιές σε σχέση με έναν στρ. Ειλικρινά όμως, καλύτερα ένα μήνα κάθε μέρα σκοπιά παρά 1 εβδομάδα συνεχόμενη όργανο.
Στην σκοπιά τουλάχιστον έχεις την ησυχία σου, κάνεις τις βάρδιες σου και τελειώνεις. Στο οργανιλίκη είσαι στην τσίτα 24/24 να δίνεις αναφορά σε όλους, να πρέπει να γνωρίζεις που είναι ο καθένας σε έναν λόχο όχι λίγων ατόμων, να είσαι υπεύθυνος για 500 διαφορετικά πράγματα και τα βράδια να έχεις και εξτρά υπηρεσία. Πάντος τις 4-5 φορές που έκανα την υπηρεσία μάζεψα όλες τις καμπάνες που μαζεύει ένας στρ στην θητεία του. Είμαι το πιο λάθος άτομο να βάλεις σε τέτοια δουλειά, δεν με φωνάζανε όλοι .... χωρίς λόγο...
Για κυπρο φιλε δεν ξερω αλλα σε πεζικο,πυροβολικο,αεροπορια κτλ ο λοχιας δεν κανει τιποτα ειναι μεγαλη καβαντζα.Εκτος φυσικα απο μοναδες που δεν εχουν ατομα εκει φυσικα θα κανει και σκοπια.Στα τεθωρακισμενα οχι σε ολες της μοναδες βεβαια αλλα σε αυτες που δεν εχει κοσμο δεν ειναι καθολου καβαντζα.Επισης στους μαυρους δεν παλιωνεις ποτε.Η μια μερα θες να απολυθεις η δεκα μηνες το ιδιο ειναι.
 
metalcandyman είπε:
Για κυπρο φιλε δεν ξερω αλλα σε πεζικο,πυροβολικο,αεροπορια κτλ ο λοχιας δεν κανει τιποτα ειναι μεγαλη καβαντζα.
O φίλος Imgema έχει δίκιο....το να είσαι όργανο είναι ό,τι χειρότερο. Υπεύθυνος για εστιατόρια, αγγαρείες, ετοιμασίες, καθαριότητες, μέχρι και τα γεύματα των εποπτών να πάνε στην ώρα τους και ΟΚ. Τρέλλα!!!! Και βέβαια να παίρνεις αναφορές, ποιοί είναι σε υπηρεσία, ποιοί είναι που γενικώς..... Και άμα γίνει η στραβή θα πρέπει να τους φωνάζεις ή/και να τους βγάζεις στην αναφορά, αλλιώς την ακούς από τους ανώτερους (μονιμάδες). ΦΡΙΚΗ! (αν κα μερικές φορές η αναφορά τους χρειαζόταν! :diablotin: )
 
Σειρά 227 ή 93ΣΤ ΕΣΣΟ. Παρουσιάστηκα Αυλώνα στα τεθωρακισμένα και υπηρέτησα 17 μήνες. Μη με πείτε "τσάτσο" αλλά είχα βίσμα στο ΓΕΣ και μετά την Αυλώνα πήρα μετάταξη στο ΣΥΠ (Σώμα Υλικού Πολέμου). Μου έτυχε όμως η πιο ηλίθια ειδικότητα που υπήρχε , μάγειρας , και έπρεπε να πάω 40 μέρες να "εκπαιδευτώ" στο Γύθειο. Αν ήταν 41 μέρες θα έπαιρνα αναβολή , δε το συζητώ! Πάρα πολύ τρέξιμο , πάρα πολύ αυστηρά , έβλεπες πάνω από 50 άτομα στην αναφορά κάθε πρωί για τις πιο χαζές αιτίες. Και οι εγκαταστάσεις άθλιες και παλιές!


Μετά όμως πήρα μετάθεση σε ένα φυλάκιο κοντά στα Γιαννιτσά , με αποθήκες όπλων. 8 άτομα όλα κι όλα , όλη μέρα τούφα και ρέκλα , διοικητής μας ένας δόκιμος και εγκαταστάσεις άριστες! Από κει και πέρα δεν κατάλαβα στρατό! Έκοψα και τη μετάθεση και απολύθηκα από κει...



Αυτά!



 
metalcandyman είπε:
Ημουνα στην πρωτη επιλαρχια τριτη υλη και ειχα ενδειξη ΥΕΑ για δοκιμος αλλα επειδη δεν γουσταρα να υπηρετησω παραπανω και δεν ηθελα να γεινω δοκιμος υπεγραψα μια υπευθηνη δηλωση και με εκοψαν αλλα αναγκαστηκα πηγα στα ΥΛΗΒ για δεκανεας,λοχιας κτλ.Τελικα εγεινα λοχιας που στα τεθωρακισμενα δεν ειναι καποια καβαντζα αυτο ισα ισα με ειδικοτητα αρχηγος πληρωματος μεσου αρματος Μ60Α3.Στον αυλωνα εκατσα 4 μηνες 1 μηνα νεοσυλεκτος 1 μηνα ΥΛΗΒ και 2 μηνες εκπαιδευση.Αυτους τους 4 μηνες εφαγα 40 μερες φυλακη και μεχρι στον διοικητη της αυλωνας με πηγαν γιατι οπως με ειπε ηθελε να γνωρισει τον φανταρο που καταφερε να φαει 40 μερες φυλακες στο κεντρο.Φυσικα οι φυλακες δεν σβηστηκαν οπως και καλα ελεγαν αλλα της πηρα μαζι μου στην μοναδα.

καλά ρε θηρίο, 40 μέρες από το κέντρο; :D τι έκανες, τον διοικητή πυροβόλησες;
 
Σειρα: 242

ΕΣΣΟ: 96Γ

ΑΣΜ: 101

Ειδικοτητα: Ξυλουργος

ΚΣΙ: Ι1

Παρουσιαστηκα: 27-5-1996

Απολυθηκα: 27-11-1997

ΚΕΥΠ Λαμιας (2 μηνες)

10ς ΛΥΠ-Σερρες (Στρατοπεδο Κλεισαρη) (8 μηνες)

698 ΑΒΠ-Κεχριες Κορινθιας (8 μηνες)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
RIO είπε:
καλά ρε θηρίο, 40 μέρες από το κέντρο; :D τι έκανες, τον διοικητή πυροβόλησες;
χαχαχαχαχα καλο :D Οχι φιλε δεν τον πυροβολησα απλα της πρωτες 20 της εφαγα γιατι λογο του οτι η αθηνα ηταν πιο μακρια βγαιναμε εξοδουχοι στην χαλκιδα.Μια μερα σε μια εξοδο γνωρισα ενα γκομενακι κοιμηθηκα στο σπιτι της και δεν επεστρεψα στον αυλωνα.Ολο το βραδυ και μεχρι την αλλη μερα το μεσημερι με εψαχνε η στρατονομια και δεν εφαγαν την δικαιολογια μου οτι εχασα το τελευταιο τρενο.Λιγο με ενοιαξε παντως γιατι περασα ενα βραδυ ζαχαρη ;)
Της αλλες 20 της εφαγα οταν πλεον ειχα βγει απο τα ΥΛΗΒ λοχιας και επρεπε να κατσω δυο μηνες ακομα αυλωνα για εκπαιδευση.Ειχαμε παει για βολη με τα αρματα στο παιδιο βολης και αφου τελειωσε η βολη επρεπε να βαλω τα αρματα στον ορχο στα υποστεγα.Για να παρκαρεις το αρμα με οπησθεν τουλαχιστων τα M60 δεν ξερω για τα αλλα πρεπει να υπαρχει και ενας να σε κανει κουμαντο.Εγω εβαλα στοιχημα λοιπον με εναν 80 χιλιαρικα οτι θα παρκαρω τα 4 αρματα χωρις να με κανει κουμαντο κανενας.Τελικα το κερδισα το στοιχημα αλλα ο καραβανας που ηταν υπευθηνος για το πεδιο βολης γυρισε πιο νωρις μας πηρε χαμπαρι και επειδη δεν με χωνευε επειδη του ειχα κανει κολαση την ζωη :D με καρφωσε αλλα ειπε ψεματα οτι εβαζα κοντρες με τα αρματα και το αποτελεσμα ηταν οι 20 μερες.
 
ΕΠΟΣ ..... το συγκεκριμένο θέμα .... ΕΠΟΣ

Να ρωτήσω, τα σαλπίσματα ισχύουν όοοοολα; Αν τα μέτρησα καλά είναι 52. Και πώς γίνεται ακριβώς; Εννοώ εκπαιδεύεται κάποιος ή είναι μόνιμος; Επίσης ακούγονται σε όλο το στρατόπεδο; Έχω και άλλες απορίες, αλλά θα με πάρετε στο κυνήγι, οπότε δεν ρωτάω.
 
caprice είπε:
ΕΠΟΣ ..... το συγκεκριμένο θέμα .... ΕΠΟΣ
Να ρωτήσω, τα σαλπίσματα ισχύουν όοοοολα; Αν τα μέτρησα καλά είναι 52. Και πώς γίνεται ακριβώς; Εννοώ εκπαιδεύεται κάποιος ή είναι μόνιμος; Επίσης ακούγονται σε όλο το στρατόπεδο; Έχω και άλλες απορίες, αλλά θα με πάρετε στο κυνήγι, οπότε δεν ρωτάω.
Ρώτα ελεύθερα!!! Για το αν ισχύουν όλα νομίζω ναι. Για το θέμα της εκπαίδευσης επ' αυτού δε το ξέρω...Φυσικά και ακούγονται σε όλο το στρατόπεδο... :D
 
caprice είπε:
Να ρωτήσω, τα σαλπίσματα ισχύουν όοοοολα; Αν τα μέτρησα καλά είναι 52. Και πώς γίνεται ακριβώς; Εννοώ εκπαιδεύεται κάποιος ή είναι μόνιμος;
Αυτό το σιχαμένο το εγερτήριο τι μου το θύμησες; :p

Πάντως αν νόμισες ότι υπάρχει άνθρωπος με την καραμούζα και τα σφυράει αυτά, δεν ισχύει. Κασέτα παίζει. Και μην μου πεις "δεν υπάρχουν πλέον κασέτες", ο Ε.Σ. είναι τόσο retro που μπορεί να παίζει και από δίσκο γραμμοφώνου. Από εκείνα με την μανιβέλα. :p
 
Εγω παντως και στης δυο μοναδες μονο το εγερτηριο και της σημαιας ακουγα και αυτο οχι καθε μερα.Εννοοιται οτι ειναι κασσετα και δεν υπαρχει καποιος που να τα παιζει :D
 
caprice είπε:
ΕΠΟΣ ..... το συγκεκριμένο θέμα .... ΕΠΟΣ
Να ρωτήσω, τα σαλπίσματα ισχύουν όοοοολα; Αν τα μέτρησα καλά είναι 52. Και πώς γίνεται ακριβώς; Εννοώ εκπαιδεύεται κάποιος ή είναι μόνιμος; Επίσης ακούγονται σε όλο το στρατόπεδο; Έχω και άλλες απορίες, αλλά θα με πάρετε στο κυνήγι, οπότε δεν ρωτάω.
Καταρχάς να πω ότι νιώθω τόσο μικρός απέναντι σας όταν βλέπω τις σειρές σας... Εγώ ήμουν 300 σειρά (07 Γ ΕΣΣΟ)... Ξέρω, εσείς πολεμούσατε με τόξα και δόρατα και γω με g3...

Για τα σαλπίσματα, να πω την αλήθεια, ζήτημα να είχα ακούσει 10 διαφορετικά σε όλη μου τη θητεία... Τα κλασικά δλδ: σημαία, εγερτήριο, φρουρά κλπ... Δεν υπάρχει εκπαίδευση... Απλά πρέπει να τα αναγνωρίζεις.

Πάντως αν νόμισες ότι υπάρχει άνθρωπος με την καραμούζα και τα σφυράει αυτά, δεν ισχύει. Κασέτα παίζει. Και μην μου πεις "δεν υπάρχουν πλέον κασέτες", ο Ε.Σ. είναι τόσο retro που μπορεί να παίζει και από δίσκο γραμμοφώνου. Από εκείνα με την μανιβέλα.
tinysmile_tongue_t.png
ΑΑΑ, έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, βέβαια! Εμείς είχαμε CD Player (Αν το καλοσκεφτείς πλέον ψιλορετρό είναι και αυτό...)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ θυμάμαι την πλάκα που σπάγαμε με τα σαλπίσματα που τους βάζαμε στοίχους. Οπως αυτό που έπαιζε όταν ήταν ώρα φαγητού:

"Φαντάρε που παααααααααααας.... Έλα να φαααααααααααααας...." :p

Στην Ροδόπολη (το δευτερο κέντρο, πριν πάμε Κύπρο) είχαμε και κάτι σκυλιά που έκαναν αυτό το παραπονεμένο σκούξιμο σαν του λύκου κάθε φορά που τα ακούγανε.
 
Εντάξει παιδιά, να ΄στε καλά. Η αλήθεια είναι ότι είχα κάτι

στο μυαλό μου, ορθώς την ψυλλιάστηκε ο Maddog !!! Εξαφανίζομαι, για να συνεχίσετε η αντροπαρέα.
 
Αχ, αχ, αχ! Μ' αρέσει πολύ το θέμα :)

Δεν ξέρω τίποτα για την ουσία του, ωστόσο μ' αρέσει πολύ :)

Εμπειρίες μου από τον στρατό:

1. Διακοπές με την κολλητή μου που ο πατέρας της ήταν διοικητής κάπου στη Δυτική Μακεδονία. Ήμασταν 16 χρονών. Με χιλιοπαρακαλούσε τρεις μήνες να μην την αφήσω μόνη αυγουστιάτικα στην Καστοριά. Πέρασα τέ-λει-α!!!! Και ψωνίστηκα αφόρητα :p Η πρώτη μου επαφή ήταν η λειτουργία τον Δεκαπενταύγουστο όπου ο κύριος διοικητής έπρεπε να παραστεί με όλας τας τιμάς. Σκάμε μύτη με το υπηρεσιακό αυτοκίνητο κι αρχίζουν να παιανίζουν οι μπάντες! Μπροστά ο στρατάρχης με το χέρι στο πηλίκιο να χαιρετά δεξιά κι αριστερά, δίπλα του η στραταρχίνα (η φίλη μου είχε εξαφανιστεί στο πλήθος γιατί παρόμοια σκηνικά τα σιχαινόταν σαν τις αμαρτίες της), από πίσω ν' ακολουθώ εγώ έκθαμβη. Σε μια κατάμεστη εκκλησία ανοίχτηκε διάδρομος ως δια μαγείας για να περάσουμε και καρέκλες μάς περίμεναν δίπλα στον μητροπολιτικό θρόνο. Ένιωθα τουλάχιστον σαν τη βασίλισσα Ελισσάβετ στον χρυσό της ιωβηλαίο :cool:

Απ' όπου περνούσε το αυτοκίνητο με τη σημαιούλα (ήταν δεν ήταν μέσα ο στρατάρχης), οι σκοπιές βαρούσανε προσοχή. Είχαμε οδηγό έναν στρατιώτη ονόματι Σταύρο που τον χαλβαδιάζαμε και η φίλη μου και εγώ (πολύ ωραίο παιδί!) αλλά σκεφτόμασταν ότι ήμασταν "κόρη διοικητού και φίλη αυτής" και δεν κάναμε τίποτα :( . Στρατιωτικό φουσκωτό στις Πρέσπες που μας έκανε βόλτα στη λίμνη και μας πήγε μέχρι το Τριεθνές, ίσως και λίγο παρά μέσα από τα υδάτινα σύνορα γιατί ήθελα να κόψω ένα νούφαρο (και ψωνάρα και χωρίς οικολογική συνείδηση :p )

Α! Κι ένας δουλικότατος φαντάρος - σερβιτόρος στην λέσχη αξιωματικών που κάθε φορά που μας έβλεπε έτρεχε καταπάνω στη μητέρα της φίλης μου (τη στραταρχίνα) "και τι θέλετε σήμερα;" "κι είπα να φτιάξουν αυτό το γλυκό ειδικά για σας" "και μην ανησυχείτε κύριε Διοικητά, ένα βράδυ που θα έχω άδεια (δώσε μου άδεια τώρα! δώσε μου άδεια τώρα!) θα τις πάρω εγώ τις δεσποινίδες (sic:cool:) να πάμε σ' ένα πολύ προσεγμένο μπαράκι, να μην είναι όλο μέσα και θα τις προσέχω σαν τα μάτια μου, σας δίνω τον λόγο της τιμής μου". Με την κολλητή τον φωνάζαμε "γλειφτάκο" και προτιμούσαμε να μένουμε μέσα τα βράδια και να κοιτάμε τη λίμνη.

Περιττό να πω ότι η συνέχεια των διακοπών με γονείς κι αδελφή σ' ένα απλό ξενοδοχείο στη Χαλκιδική, μου φάνηκε τουλάχιστον σαν εκθρόνιση :p .

2. Λόγω συνέχισης των σπουδών στο εξωτερικό, η συντριπτική πλειοψηφία των αγοριών που γνώριζα και σχετίστηκα ή δεν κάνανε καθόλου θητεία (σπουδές και κόντρα σπουδές μέχρι να φτάσουν τα 30 ή 35 που κάτι γίνεται κι εξαγοράζεις, απαλλάσσεσαι ή κάπως έτσι) ή υπηρέτησαν ένα γελοία μικρό διάστημα σε εύκολες μονάδες (οι περισσότεροι είχαν και τρελό βύσμα). Θυμάμαι όμως τον θρήνο ενός φίλου στη Γαλλία που έπρεπε να επιστρέψει Ελλάδα για να κάνει τη θητεία του (ω θυσία ανυπέρβλητη!) στο ναυτικό. Έβριζε τον πατέρα του που δεν κινιόταν αρκετά ικανοποιητικά κατά τη γνώμη του και θα κατέληγε "αρμενιστής στον Τομπάζη" (τότε έμαθα και τι σημαίνει αρμενιστής και τι είναι ο Τομπάζης, το πλοίο, όχι ο ναύμαχος :) ). Τελικά βέβαια ο μπαμπάς κινήθηκε κι ο γιος κατέληξε, μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση στον Πόρο, στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, να "φυλάς τα σύνορα Περάματος - Αργοσαρωνικού" όπως του είπα πειρακτικά στην αποχαιρετιστήρια βραδιά που του οργανώσαμε (κι από μέσα μου σκεφτόμουν "Παναγίτσα μου μην κάνουν κανένα ντου οι Τούρκοι, Παναγίτσα μου μην κάνουν κανένα ντου οι Τούρκοι":D)

3. Στην άκαπνη αυτή παρέα μου ένας μόνο βρέθηκε να διακόψει την αναβολή του για να υπηρετήσει από άποψη και μάλιστα στις Ειδικές Δυνάμεις. Το είδε ως προσωπικό στοίχημα με τον εαυτό του και δήλωσε αλεξιπτωτιστής. Μας περιέγραφε τρελά σκηνικά για ασκήσεις, ρίψεις από τον πύργο εκπαίδευσης, δεκαοκτάχρονους ορεσίβιους που είχαν τελειώσει με τη βία το δημοτικό και άλλα που μου φαινόντουσαν απίστευτα (μια Ελλάδα, χίλιοι κόσμοι). Μέσα σε δυο μήνες είχε φτιάξει ένα απίστευτο σώμα (σλουρπ!!!) αλλά τα είχε μ' άλλη ... :D . Όταν τελείωσε, τον ρώτησα πώς του είχε φανεί η όλη διαδικασία και μου είπε πως χαιρόταν απίστευτα που κέρδισε το προσωπικό του στοίχημα κι άντεξε σωματικά και ψυχικά αυτή την ιστορία αλλά πως δεν θα την επαναλάμβανε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα