Ζημιές - χειρότερα πεσίματα και σημάδια (ρετρό, τι άλλο)

BETTY BOOP είπε:
Μασούσα τσιχλα και για να μην την πεταξω και δεν εχω άλλη μετα, την κολλησα στο μαλλι μου…αποτελεσμα να κοπει μια τουφα μαλλι με ψαλιδακι…
Πόνεσα όταν το διάβασα αυτό.

 


Θυμήθηκα μία φορά που η γιαγιά μου μόλις είχε πλεξει μία ζακέτα κι εγώ ήμουν γύρω στα 3. Πήρα το ψαλίδι κι έκοψα το μανίκι. Δεν μπορώ να πώ, ήμουν αγγελούδι!
:diablotin:
 
Eπαιζα με τα παιδια της γειτονιας στο χωριο, ηταν καλοκαιρι...

Tρεχαμε γρηγορα, ισως παιζαμε κυνηγητο.

Φορουσα πεδιλακια τα οποια μου χαρισαν μια γλιστρα στο δρομο.

Εβαλα τα κλαματα, αντιληφθηκα οτι τρωω κατι...ζεστο...ηταν το αιμα που ετρεχε απο τη μυτη μου...

Τα παιδια ετρεξαν κοντα και με πηγαν σε συγγενικο σπιτι.

Με φροντισαν και με εβαλαν νωρις για υπνο παρα το οτι ηθελα να παω να παιξω...

:)
 
To '87 μάλλον πήγαμε με τα ποδήλατα και τους Γερμανούς φίλους μας στο χωριό μας στην Μεσαρά, με τα ποδήλατα. 60 χιλιόμετρα στο στυλ του κωλοσούρτη της Τρίπολης και τίγκα στα αυτοκίνητα νταλίκες κλπ.Με φιλοξένησε ο θείος μου στο χωριό και είχα σαν κάτι κόκκινα κουνουποτσιμπήματα που μας έκαναν όλους να απορήσουμε. Στο γυρισμό για το Ηράκλειο και κατά τρομερή σύμπτωση έξω από το συνεργείο αυτοκινήτων του ξαδέρφου μου στις Μοίρες είχε μια σκάρα για τα όμβρια. Το ποδήλατο μου ήταν το κλασσικό τότε κουρσάκι με τις λεπτές ρόδες, εντελώς ακατάλληλο για τους κατσικόδρομους της Κρήτης. Μπαίνει λοιπόν η μπροστινή ρόδα του ποδηλάτου μου μέσα στη σχάρα, εγώ πετιέμαι πάνω απ το ποδήλατο, σκάω με τα μούτρα στην άσφαλτο, χάνω για λίγο τις αισθήσεις μου, όταν συνέρχομαι έχουν σπάσει τα γυαλιά μου κι με έχει κόψει ο μεταλλικός σκελετός τους, και είμαι μέσα στα αίματα!Έρχεται ο ξάδερφος μου και παθαίνει σοκ μόλις καταλαβαίνει ότι είμαι εγώ, έρχονται και οι φίλοι μας, άρον άρον στο κέντρο υγείας Μοιρών, εκεί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, με κάποιο αμάξι στο Απολλώνειο στο Ηράκλειο, 4 ράματα στο πρόσωπο, αντιτετανικό, και εισαγωγή σε θάλαμο τραυματιών! Εκεί αποκαλύπτεται ότι είχα ανεμοβλογιά, γι αυτό είχα τα κόκκινα σημαδάκια που μας φάνηκαν παράξενα, και γι αυτό ήμουν ζαλισμένος και δεν είδα την σκάρα, και για αυτό έπεσα!Φυσικά με διώχνουν άρον άρον απ το νοσοκομείο γιατί ο ιός της ανεμοβλογιάς μπορεί να εκδηλωθεί ως έρπητας στους ενηλίκους αν δεν την έχουν περάσει μικροί. Από τότε έχω πέσει και χτυπήσει άπειρες φορές!
 
Ημουν στην Α' Δημοτικού και οπως ολα τα παιδακια ειχα ντυσει τα βιβλια μου με διαφανες αυτοκολλητο.

Μια μερα, στην ωρα του μαθηματος, αφαιρεθηκα, εκοψα ενα μικρο κομματακι απο τη ζελατινα του βιβλιου μου και το...εβαλα στο αυτι μου! Αρχικα δεν καταλαβα τη συνεπεια της πραξης μου ( :happyjump: !!!) αλλα αργοτερα στο σπιτι αρχισε...ο πονος! :sealed:

Δεν ειπα τι ειχα κανει παρα μονο οτι πονουσε το αυτι μου. Θεωρηθηκε οτι ο πονος οφειλοταν σε...κρυωμα, μιας και όποιος ανεμος φυσηξει...εμενα θα βρει μπροστα!. Ετσι δεν δοθηκε διασταση στο θεμα...ηρεμησε και λιγο ο πονος...

Το προβλημα συνεχιζοταν μετα απο μπανιο στο σπιτι όταν καθαριζα τα αυτια με μπατονετες αλλα και παλι δεν μιλουσα...

Ενα απογευμα ημουν καλεσμενη σε παρτι συμμαθήτριας στο οποιο ειχα ζηλεψει ένα παιδικο σετ με εργαλεία γιατρού (!). Εκει, ενα κοριτσακι ειχε την ιδεα να παιξουμε το γιατρο, εκεινο θα ηταν η γιατρος και εγω...η ασθενης/το θυμα :rant: ! Πηρε τα ψευτικα ακουστικα για τα αυτια και...με εξετασε! Πονεσα λιγο...μιας και ειχα ακομα το κομματακι ζελατινας στο αυτι μου...καποια στιγμη ακουσα το κοριτσακι: ''παιδια ελατε να δειτε τι εχει στο αυτι της!!!!''.

Εγω δεν καθισα να γινω θεαμα! :points:

Μιας και η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο...αναγκαστηκα να πω στο σπιτι τι ειχα κανει...

Το θεμα λυθηκε μετα από παρεμβαση γιατρου, αλλα μπορουσε η ζημια να εχει γινει ακομα πιο σοβαρη!!! :wait2:

......
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στην τετάρτη δημοτικού μια συμμαθήτριά μου ειχε την κασετα ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.
Της ζήτησα να μου την δανείσει για να την ακουσω στο σπιτι μου.
Όμως, από την ... πολλή χρήση ... η ταινία κοπηκε και ετσι δεν μπορουσα να την επιστρέψω στο κοριτσι.
Με την δικαιολογία ότι και εγώ ηθελα την ιδια κασετα (ήμουν και ζηλιαρα...), την αγορασα και κρατησα την κασετα της συμμαθητριας για μένα στην οποία κολλησα την ταινια.
Ετσι, εδωσα στο κοριτσι την νεα κασετα που ειχα αγορασει, χωρίς βεβαια να της αποκαλύψω ποτέ τι ειχε συμβει...
 

Συνημμένα

  • ΚΑΣΕΤΑ.pdf
    82,8 KB · Προβολές: 9
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα