Ζημιές - χειρότερα πεσίματα και σημάδια (ρετρό, τι άλλο)

Μια φορά, είμασταν στο χωριό, ήμουν δεν ήμουν 7-8 χρονών. Η γιαγιά μου είχε μόλις ψήσει κάτι στην ηλεκτρική ψηστιέρα και είχε απενεργοποιήσει τη συσκευή. Λίγο πιο δίπλα η μάνα μου, μου άλλαζε τα ρούχα πάνω σε ένα στρώμα που σε λίγο θα κοιμόμασταν. Εγώ όλος χαρά χοροπηδούσα στο στρώμα και η μάνα μου να παλεύει να μου φορέσει τα ρούχα. Η χαρά για το στρώμα-τραμπολίνο όμως δεν κράτησε πολύ καθώς μετά από ένα σάλτο βρέθηκα να κάθομαι πάνω στην αντίσταση της ψηστιέρας που φυσικά έκαιγε. Έκανα ένα ωραίο σημάδι στον ποπό σας σίγμα τελικό και από τότε ούτε αταξίες με τα στρώματα ούτε τίποτα.
 
Θυμήθηκα μια ακόμη καλή φάση. Το φυτό/θάμνο σκίνος το ξέρετε φαντάζομαι και αν δεν το ξέρετε είναι το παρακάτω. Είχαμε πολλούς στη γειτονιά που μεγάλωσα.

Μια εποχή μαθαίναμε στο φροντιστήριο γερμανικών τις προθέσεις και λέγαμε ότι όταν κάτι δηλώνει κίνηση η πρόθεση παίρνει αιτιατική. Έτσι όταν λέμε ότι πάμε στο σινεμά λέμε ...ins Kino όπου Kino ο κινηματογράφος. Την ίδια περίοδο η αδερφή μου μάθαινε να οδηγεί μηχανάκι. Στις πρώτες της προσπάθειες λοιπόν εκεί που πήγε να ξεκινήσει γυρνάει απότομα το γκάζι κάνει μερικά μέτρα και πέφτει μέσα στο θάμνο. Τότε γυρίζει και μου λέει "Βρέθηκα in σκίνο". Πεθάναμε στα γέλια!!

Σκίνος.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χέχε, ήμουν πολύ ήσυχο παιδάκι. Διαβάζω μερικά πράγματα εδώ και απορώ. Δεν ξεπερνιέστε με τίποτα :p

Αν είχα σκοτωθεί ποτέ δεν ήταν από σκανταλιά. Είχα βέβαια και σοβαρά ατυχήματα, ένα καλοκαίρι με το ποδήλατο κατέβαινα μια τρελή κατηφόρα στο χωριό, και προσπερνούσα δυο συγχωριανούς στα δεξιά με ταχύτητα. Κάτι συζητούσουν ένθερμα και πήγε αυτός να κάνει μια κίνηση με τα χέρια του στα αριστερά και κάπως με χτύπησε και εκτοξεύτηκα από το ποδήλατο. Έγινε τόσο απρόσμενα που έχασα όλα τα καρέ. Θυμάμαι το πριν και το μετά να είμαι κάτω σοκαρισμένος με σπασμένο το αριστερό μπράτσο. Κάπως καθώς πετούσα πρέπει να τον είχα γρατσουνίσει και εγώ με τα χέρια (ή το ποδήλατο), γιατί είχε άιματα στο πρόσωπο. Ευτυχώς δεν έσπασα και τίποτα πιο σοβαρό, με πήγαν στο νοσοκομίο, έχασα μισό καλοκαίρι, κλπ.

Ένα epic fail που με κάνει να γελάω όταν το σκέφτομαι, είχαμε σφεντόνα, είμουν μόνος στο σπίτι και είχα φαεινή ιδέα να εκτεξεύσω το μολύβι με τη σφεντόνα για να καρφώσει ένα τετράδιο. Αλλά το τραβούσα στον αέρα με τη μύτη πρός τα έξω, δεν είχε μια βάση να είναι σταθερό σαν crossbow ας πούμε, και γέρνει προς τα κάτω και με χτυπάει η μύτη με δύναμη στο αριστερό αντίχειρα. Πόνο εγώ και πανικό. Δεν μπορούσα να το κουνήσω. Έβλεπα ή σχεδόν έβλεπα την σπασμένη μύτη του μολυβιού μέσα. Τελικά δεν έσπασε τίποτα. Μετά από μερικές μέρες πέρασε και μπορούσα να το ξανακουνήσω.

Έχω και ένα ωραίο στραβό εξωγήϊνο νύχι στο δεξί αντίχειρα. Αυτό είναι τόσο παλιό που δεν το θυμάμαι. Δεν θυμάμαι πόσο χρονών ήμουν, μάλλον 3-4. Πρέπει να είμασταν σε μια παραλία με τους γονείς και πήγα να παίξω σε κάτι βαρέλια και έβαλα το χέρι μου μέσα σε βρώμικα νερά. Είχα μια πληγή στο δάχτυλο εκείνο και μολύνθηκε. Στο νοσοκομίο απλώς έπρεπε να βγάλουν το νύχι για να καθαρίσουν το δάχτυλο και να το ξαναβάλουν. Μπλιάχ, αλλά δεν θυμάμαι τίποτα, αμυδρές εικόνες. Και έτσι μου έχει μείνει αυτό το στραβό νύχι το οποίο είναι πολύ αστείο.

Και μια σκανταλιά που σχεδόν δεν θυμάμαι, και δεν ξέρω ποιός ήταν ο πρωτεργάτης, χεχε. Εγώ με τον μικρό μου αδερφό, να ήμουνα 7-8 χρονών; Δεν θυμάμαι. Είμασταν μόνοι στο σπίτι. Έχω αμυδρές μνήμες από παιχνίδια και απλώμενα σεντόνια να φεύγουν από το μπαλκόνι. Έχω αυτές τις εικόνες, σαν να είναι snow effect από playmobil και διάφορα πετούμενα σεντόνια και ρούχα. Είχαμε μια φαεινή ιδέα, δεν ξέρω ποιός την σκέφτηκε, να κάνουμε βροχή από πράγματα. Δεν θυμάμαι καν αν φάγαμε ξύλο, αλλά πρέπει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Είναι σαν να πονάω και μόνο που διαβάζω όσα γράφτηκαν, μα τι περιστατικά ήταν αυτά; :eek: Εγώ ήμουν πολύ ήσυχο παιδί γενικά, και κάποια πράγματα που έχω πάθει ήταν καθαρά ατυχήματα. Μία μόνο φορά έσπρωξα ένα κορίτσι στο διάλειμμα, δεν θυμάμαι γιατί, κι αυτή που ήταν και αρκετά μικροκαμωμένη έπεσε προς τα πίσω χτυπώντας το κεφάλι στον τοίχο, ήταν ελάχιστο όμως το χτύπημα και δεν έπαθε τίποτα ευτυχώς.

Μία άλλη φορά γρατσούνισα στο χέρι έναν συμμαθητή μου, αλλά αυτό ήταν από καθαρή εκδίκηση αφού πρώτος αυτός με είχε γρατσουνίσει άσχημα.

Από ατυχήματα, μία φορά φεύγοντας από το σπίτι της γιαγιάς, δεν πρόσεξα,κουτρουβάλησα στη σκάλα, και προσγειώθηκα στις γλάστρες της αυλής. Χτύπησα το κεφάλι μου, αλλά όχι τίποτα σοβαρό.

Κάποιες φορές σκόνταφτα και χτυπούσα στα γόνατα, και πάλι όχι σοβαρά, μία μόνη φορά ήταν κάπως χειρότερα, καθώς το μονοπάτι ήταν χαλικόστρωτο, και το πόδι μου σχίστηκε από το γόνατο μέχρι κάτω. Δεν ξέρω αν το έκαναν και σε σας αυτό, αλλά σε μένα σε τέτοιες περιπτώσεις, επειδή φώναζα στους μεγάλους να μη μου βάλουν οινόπνευμα, μου έλεγαν ψέματα ότι ήταν νερό. Μόλις ένιωθα το κάψιμο, καταλάβαινα το ψέμα τους και τους φώναζα ότι με εξαπάτησαν :)

Μία φορά περπατούσα πολύ απρόσεχτα στο πεζοδρόμιο, κοιτώντας στο πλάι κι όχι μπροστά μου, γιατί κάτι μου είχε τραβήξει την προσοχή. Ξαφνικά λοιπόν, έσκασα σαν καρπούζι πάνω σε μία κολόνα. Πονούσε το κεφάλι μου για την υπόλοιπη μέρα.

Κοντά στο κρεβάτι είχα μία πρίζα στην οποία είχαμε βάλει ένα από αυτά τα φωτάκια νυκτός. Είχα συνηθίσει να απλώνω το χέρι για να το ανάβω/σβήνω χωρίς να κοιτάω. Μία φορά λοιπόν, είχε σπάσει η κάτω βάση του, με αποτέλεσμα να είναι γυμνά τα καλώδια από κάτω. Έβαλα το χέρι ως συνήθως, ακούμπησα κατά λάθος τα καλώδια, και ξαφνικά ένιωσα το χέρι μου να τραντάζεται. Δεν ήταν σοβαρό όμως, το έβγαλα και δεν είχα πάθει απολύτως τίποτα.

Στο Δημοτικό είχα κάνει ένα πολύ άσχημο πέσιμο. Κάναμε αγώνα δρόμου την ώρα της γυμναστικής, κι επειδή προσπαθούσα να μη χάσω από τον αντίπαλο, πήρα πολύ μεγάλη φόρα. Τόσο πολύ, που όταν έφτασα κοντά στο τέρμα προσπάθησα να σταματήσω, αλλά τα πόδια μου δεν με υπάκουαν και πήγαιναν μόνα τους, πρώτη φορά έβλεπα κάτι τέτοιο! Το αποτέλεσμα ήταν να πέσω μπροστά με τα μούτρα στις σκάλες της αυλής και να αποκτήσω ένα χτυπημένο γόνατο, κι ένα πρήξιμο στα χείλη που έκανε κάποιο καιρό να περάσει.

Με τις μπάλες είχα πάντα θέμα, καθώς το κεφάλι μου τις τραβούσε σαν μαγνήτης, με αποτέλεσμα να τις τρώω συχνά κατακέφαλα ή στη μούρη. Πάντα όσο μεγάλος κι αν ήταν ο χώρος, κι όσα παιδιά και να υπήρχαν εκεί, η μπάλα θα έβρισκε εμένα. Μέχρι και στην παραλία που παρακολουθούσα beach volley ξέφυγε η μπάλα και με βρήκε. :angry:

Ό,τι και να μου συνέβαινε όμως, είχα μία συνήθεια: Δεν έκλαιγα ποτέ, γιατί ντρεπόμουν. Ούτε κι όταν ήμουν πολύ μικρή, μπορεί να πονούσα, αλλά ποτέ δεν θα άφηνα τον εαυτό μου να κλάψει μπροστά στους άλλους. Το ότι οι μεγάλοι με επαινούσαν γι'αυτό, μου ενίσχυε ακόμα περισσότερο αυτή τη συμπεριφορά.
 
Μου θύμισες τώρα που είχα κάνει μια ψηλή καντηλιά στο λύκειο και είχε βρει η μπάλα μια κοπέλα στο κεφάλι. Δεν ένοιωσα καλά, ήταν αρκετά awkward, αλλά ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα.
 
6 χρονών πέρασα μέσα από το τζάμι της κλειστής μπαλκονόπορτας, α λα Βέγγος, για να τρέξω στον παππού που καθόταν στο μπαλκόνι. Σκίσιμο και ράματα στο αριστερό χέρι, το σημάδι υπάρχει ακόμα. 11 χρονών, καλοκαιρινές διακοπές, ανεβαίνοντας προς μια ταβέρνα, περπατούσα κάνοντας ισορροπία στην άκρη του δρόμου όπου από δίπλα υπήρχε κενό και χωράφια με συρματοπλέγματα. Πτώση, σκίσκιμο στο αριστερό πόδι και ράματα... Στα 16 τέλος, οι γονείς στο χωριό μόνος στο σπίτι, έχοντας ξεχάσει τα κλειδιά μου και μόνο με εφεδρικό για τη μέσα πόρτα, σκαρφαλώνω στα κάγκελα για να μπω μέσα. Η άνοδος ήταν επιτυχής, Στην κάθοδο κολλάει το αριστερό χέρι για κάποιο λόγο με αποτέλεσμα να φάω δοριά α λα αρχαία μάχη στο μπράτσο... Το δένω πρόχειρα και τρέχω μόνος μου στο κατ για ράματα... Χαμός... Χέρια πόδια υπάρχουν ακόμα και λειτουργούν κανονικά.
 
Καλά, χειρότερο από το να φας μπαλιά στα μούτρα από σουτ με μπάλα ποδοσφαίρου πιστεύω δεν υπάρχει. Πονάω και μόνο που το σκέφτομαι.
 
Παίζαμε κρυφτό στο χωριό μου και πάμε κρυφτούμε κοντά σε ένα σπίτι , που είχε σκύλο. Μας λέει ένας παιδί να προσέχουμε, γιατί μερικές φορές το έχουν λυτό και ορμάει με το παραμικρό. Πλησιάζουμε λοιπόν και κρυβόμαστε εκεί , γιατί το μέρος είχε καλή κάλυψη . Σε μια στιγμή ένας ..... :rant: ..... από την παρέα, φωνάζει " τρέξτε το σκυλί! " . Το βάζουμε όλοι στα πόδια πανικόβλητοι, χωρίς να γυρίσουμε να κοιτάξουμε αν είναι αλήθεια και τρέχουμε προς ένα οργωμένο χωράφι ( πολύ σκληρό το χώμα, με συνεχείς προεξοχές). Σε κάποια στιγμή γλιστράω και σκάω με δύναμη, σε μια από αυτές. Από τον φόβο σηκώθηκα αμέσως και συνέχισα το τρέξιμο, αλλά όταν απομακρύνθηκα αρκετά και άρχισε να " κρυώνει " το χτύπημα, ο ο πόνος έγινε πολύ έντονος και είδα ότι είχα μερικά καλά γδαρσίματα στο σώμα.

Υ.Γ Τελικά κανένα σκυλί δεν μας κυνηγούσε...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
'Εχω κάνει τις άπειρες βλακείες χαχαχα δε μετανιώνω φυσικά,εκτός από ελάχιστα...Ας αναφέρω μερικά ενδ

1)Έχω σπάσει 2 φορές το δεξί μου χέρι και μία το ράγισα

2)Έχω ανοίξει το κεφάλι μου 3 φορές,την πρώτη το χτύπησα σε μία γωνία το Πάσχα σε ψξσταριά καθώς παίζαμε κυνηγητό,τη δεύτερη από μία σκάλα όταν έπεσα και την τρίτη ενώ είχα περάσει τον τερματοφύλακα σε μία αλάνα και είχα βάλει γκολ.ξαφνικά μου λένε "Γιώργο έχεις αίματα"και μόλις το είδα έβαλα τα κλάματα όχι από τον πόνο,αλλά φοβήθηκα...Είχα χτυπήσει σε ένα αγροτικό παρκαρισμένο όπως έκανα την προσπάθεια.

3)Μία φορά παίζαμε κρυφτοκυνηγητό στη Λάρισα και ενώ ήμουν σε ένα σπίτι,έτρεχα πάνω τους ορόφους.Καθώς από κάτω με κυνηγούσανε και δεν είχα άλλη λύση,μπήκα σε ένα σπίτι που είχε ανοιχτή την πόρτα,για καλή μου τύχη οι ιδιοκτήτες τρώγανε στην κουζίνα και καθώς με προσπεράσανε αυτοί που με κυνηγούσανε,βγήκα σαν κύριος :p

4)Έχω σπάσει κλειδί ντουλάπας με το κεφάλι μου και στην ερώτηση του αδερφού μου "Το σπασες "απάντησα "ναι,το κλειδί "

5)'Εχω σπάσει ντουλάπα με το γόντατο καθώς έπεσα να σώσω ένα γκολ(παίζαμε με ένα μπαλόνι μπάλα μέσα στο σπίτι)

6)Με τον πατέρα μου όπως παίζαμε μπάλα στο σπίτι,δεν είχαμε αφήσει βάζο για βάζο(και το γυρίζαμε ανάποδα μετά τη ζημία με το κομμάτι ίσα ίσα στερεωμένο χαχαχα και μόλις γύριζε η μητέρα μου μας παντόφλιαζε επειδή το καταλάβαινε αμέσως.

7)Είχα σπάσει ένα τζάμι στο σχολείο από σουτ στο διάδρομο,χωρίς να το θέλω και τα γυαλιά ευτυχώς δεν τραυμάτισαν κανέναν...Πέσανε όλα στις βρύσες,αλλά τα παιδιά είχαν μάθημα.

8)Έχω ζωγραφίσει γεννητικά όργανα σε ένα ανθρωπάκι σε μία κοπέλα στα καλλιτεχνικά επειδή το είχε ζωγραφίσει αλλά ήταν ατελές :p

9)Mία φορά ενώ παίζαμε μπάλα,είχαμε κάνει ένα σουτ και πήγε στον πρώτο όροφο και καθώς σκαρφάλωσα πάνω,είχε μία κούνια και άρχισα να κάνω !

10)Είχαμε ρίξει με ένα φίλο μας πορτοκάλια μέσα στον αγωνιστικό χώρο του τελικού του σχολείου μπάσκετ.

11)Είχα φέρει 2 λουστρίνια στο σχολείο και τα είχα βάλει στη τσάντα από ένα παιδί που το κοροιδεύαμε "χειροποίητο λουστρίνι"

12)Μία φορά τρέχαμε με ένα κολλητό έξω από ένα άλσος με το παπάκι στο καταχείμωνο από μία απόσταση στην άλλη με στοίχημα"ποιος θα αρρωστήσει πρώτος"

13)Είχα βάλει μία πέτρα τεράστια στην τσάντα ενός συμμαθητή και καθώς χτυπούσαμε τη τσάντα κάτω έκανε "μπουμ,μπουμ"λες και πέφτανε κανονιές

14)Συχνά πυκνά άλλαζα τα μολύβια και τις γόμες σε όλη την τάξη και μετά χανόταν ο μπούσουλας

15)Έσκιζα πολλά βιβλία από κάποιο θύμα και μόλις επέστρεφε στο διάλειμμα τα έβλεπε όλα στο έδαφος πεταμένα και τον έπιανε πανικός

16)Στα Καλλιτεχνικά βάφαμε με το πινέλο το μπουφάν της καθηγήτριας καθώς γύριζε την πλάτη

17)Μία μέρα είχαμε βάλει σε ένα κενό ένα πορτοκάλι σε μία εξάτμιση ενός αυτοκινήτου σε μία πολυκατοικία που αράζαμε,δε χρειάζεται να αναφέρω τη συνέχεια
 
johnny19818 είπε:
Καλά, χειρότερο από το να φας μπαλιά στα μούτρα από σουτ με μπάλα ποδοσφαίρου πιστεύω δεν υπάρχει. Πονάω και μόνο που το σκέφτομαι.
Υπάρχει άλλο σημείο της ανατομίας που είναι πολύ χειρότερα, όλα τα αγόρια που έχουν παίξει μπάλα ever θα την θυμούνται την εμπειρία... :p
 
Maddog είπε:
Υπάρχει άλλο σημείο της ανατομίας που είναι πολύ χειρότερα, όλα τα αγόρια που έχουν παίξει μπάλα ever θα την θυμούνται την εμπειρία... :p
Ε, αυτό εννοείται :p
 
Από μωρό μέχρι σήμερα έσπασα το θυροτηλέφωνο πέντε φορές. Εννοείται καταλάθος! :diablotin:

 


Όταν ήμουν 2 χρονών έστειλλα τη γιαγιά μου για πρώτη φορά στο νοσοκομείο. Έριξα το παιδικό τραπεζοκαρεκλάκι μου πάνω στο πόδι της. Έκανε εγχείρηση...Όταν ήμουν 3 ήρθαν και οι άλλες δύο φορές. Έβαλλα κατα λάθος τη σκούπα που σκούπιζε την αυλή στο μάτι της (εγχείριση κι αυτό) και της έριξα-επίσης κατά λάθος-μιά γλάστρα στο κεφάλι. Επέζησε.


 


Πετούσα ό, τι επιανε το χέρι μου από το μπαλκόνι. Πέτυχα την γειτόνισσα από απεναντι με την παντόφλα της γιαγιάς μου στο κεφάλι, έσπασα όλα τα γυαλικά, και παραλίγο να σκοτώσω τον μπαμπά μου όταν πέταξα το κομπιούτερ της τηλεόρασης (από τα παλιά που ήταν σαν 48 νούμερο παπούτσι), τον πήρε ξυστά. Το κομπιούτερ δεν έπαθε τίποτα.


 


Σε ηλικία 4 ετων έριξα την τηλεόραση (από εκείνες που ήταν τεράστιες σαν γραφεία) κάτω και πήρε φωτιά. Θυμάμαι πώς έβγαιναν οι φλόγες απ' το σπασμένο τζάμι. Η απορία όλων ήταν πού βρήκα τόση δύναμη...


 


Στο χωριό μου πότισα όλα τα φυτά στον κήπο με το υγρό πιάτων. Μας άφησαν χρόνους.


 


Όταν ήμουν 2 έκλεισα κατά λάθος την γιαγιά μου έξω απ' το σπίτι με τις παντόφλες και τη ρόμπα και χιόνιζε. Μέχρι να' ρθει ο κλειδαράς οι γονείς μου είχαν πάθε σοκ, ο μπαμπάς μου είχε ανεβει με τη σκάλα στο μπαλκόνι και με το σφυρί προσπαθούσε να σπάσει το τζάμι (δεν τα κατέφερε, γερή κατασκευή!) κι εγώ είχα χωθεί στην κούνια γιατί φοβήθηκα.



Σε μία από τις πρώτες μου απόπειρες για τοστ έκλεισα-κατά λάθος-το καλώδιο μέσα στην τοστιέρα. Ανατινάχτηκε.:burn:


 


Πέταξα έναν zippo αναπτήρα από το μπαλκόνι της νονάς μου (6ος όροφος). Έσκασε στην οροφή διερχόμενου αυτοκινήτου. Ο οδηγός έβριζε θεία και διαολικά.


 


Στην κατασκήνωση ήταν μια ομαδάρχισσα που δεν σημπαθούσαμε ε, και με δική μου ιδέα, πήραμε ένα κουβαδάκι, το γεμίσαμε βατράχια και το κλείσαμε μ' ένα μάρμαρο. Το αφήσαμε μπροστά απ' το σπιτάκι της, κι όταν το άνοιξε πήδησαν όλα πάνω της! Τσίριζε, έτρεχε, απειλούσε να μας σκοτώσει, έβριζε...Ούτε η υπαρχηγός την συμπαθούσε όμως και δεν τιμωρήθηκε κανεις.
:diablotin:

 


Σε μια στιγμή έμπνευσης στο χωριό μου έβλαλα ελαιόλαδο στο ποτιστήρι και πέρασα μια γύρα όλο το εσωτερικό του σπιτιού.


 


Έβαψα όλο το σαλόνι της θείας μου ώς εκεί που έφτανα με κηρομπογιές, νερομπογιές, μαρκαδόρους, και ξυλομπογιές. Χρειαζόταν λίγο χρώμμα.


 


Να επισημανθεί ότι για όλα τα παραπάνω δεν με μάλωσαν ποτε.
#)
 
Alucard είπε:
Ε, μάλλον αυτό έφταιγε.
Ο θηλυκός Ντένις ο τρομερός.
 


Ώ, με κολακεύεις!:[Φαντάσου να έγραφα ολόκληρο το βιογραφικό μου!:biglaugh:


 


Πάντως απ' ό, τι διάβασα κι άλλους που τους έκαναν τουλούμι στο ξύλο δεν έπιασε!
 
Σε παρακαλώ, πες μου ότι μένεις Νότια Ελλάδα! :p

Εντυπωσιακό το ενεργητικό σου μέχρι τα 6! Φαντάζομαι αργότερα τι θα έκανες. Όσο για την ταλαίπωρη τη γιαγιά... τι να πω... 2 εγχειρήσεις από σένα κι επέζησε και μετά από αυτά?! Respect.
 
D@redevil είπε:
Σε παρακαλώ, πες μου ότι μένεις Νότια Ελλάδα! :p  


Εντυπωσιακό το ενεργητικό σου μέχρι τα 6! Φαντάζομαι αργότερα τι θα έκανες. Όσο για την ταλαίπωρη τη γιαγιά... τι να πω... 2 εγχειρήσεις από σένα κι επέζησε και μετά από αυτά?! Respect.
 


Mπάα, κυκλοφορώ πολύ πιο βόρεια!
:p


Βασικά μερικά είναι σύγχρονα...:nervous:Ειδικά από μαγειρικές αποτυχειοαπόπειρες είναι μακρύς ο κατάλογος...



Την γιαγιά δεν την λυπάμαι, μου πετούσε τα παιχνίδια!
:rant: Τώρα που το σκέφτομαι λίγα έκανα!


Τουλάχιστον έχω μία καλή ικανότητα να μην τραυματίζομαι (εγώ, για τους άλλους είναι ένα άλλο θέμα).
:cool:


 
Ενημερωτικά, μόλις διάβασα το αρχικό ποστ σου στη μητέρα μου, που θεωρούσε ότι εγώ ήμουν διάολος και άτακτη!.....

Αναθεώρησε! :p
 
D@redevil είπε:
Ενημερωτικά, μόλις διάβασα το αρχικό ποστ σου στη μητέρα μου, που θεωρούσε ότι εγώ ήμουν διάολος και άτακτη!..... 


Αναθεώρησε!
:p
 


Eίδες, βγήκε και κάτι κάλο!
:flower:
 
Θυμάμαι ήμουν μικρή (μάλλον στο νηπιαγωγείο) και κάποια στιγμή τσακώθηκα με τη γιαγιά μου , δεν ήμουν καλό παιδί εκεινη την ωρα. Με απειλησε η γιαγιά ότι θα φωνάξει τους δικούς μου να με μαλώσουν και όπως εκανε να κινηθει προς το άλλο δωματιο, την τραβηξα και την εριξα στο πατωμα(η γιαγιά επέζησε αλλά δεν ήμουνα καλά εγώ μετα!). Ουτε θυμαμαι πώς βρεθηκαν μπροστά μου οι δικοί μου, εξαλλοι…μετά με κυνηγούσαν όλοι μαζί! Θυμαμαι…ετρεχα στο διαδρομο…ζητωντας συγνωμη…εφαγα ξυλο βεβαια...

Μασούσα τσιχλα και για να μην την πεταξω και δεν εχω άλλη μετα, την κολλησα στο μαλλι μου…αποτελεσμα να κοπει μια τουφα μαλλι με ψαλιδακι…

εσπασα μια μπάλα από το χριστουγεννιατικο δεντρο στο σαλονι...ήθελα να δω πώς θα ειναι σπασμένη! Τελικα ειδα....εγινε κομματακια...δεν με μαλωσαν...

Παιζοντας με ενα πλαστικο σφυρακι, εσπασα τη λαμπα του δωματιου μου, εκσφενδονιζοντας το σφυρακι...με μαλωσαν...

Ειχα βρει στο σπιτι ένα ζευγαρια μαυρα γαντια και κυνηγουσα τα παιδια της γειτονιας. Ένα κοριτσακι από την τρομαρα του μπήκε στην αυλη του σπιτιου του αλλά παραπάτησε στο κατωφλι και επεσε, χτυπώντας στο πανω χειλος…. τοτε τα γαντια εξαφανιστηκαν από τα χερια μου…και την ακουσα…που τρομαζα τα παιδια…με ανοησιες.

Μια φορα ειχα βγαλει τα γυαλια μου και τα ειχα αφησει για λιγο στο κρεβατι μου. Εκανα κατι αλλο στο μεταξυ και λιγο μετα καθισα στο κρεβατι...επανω στα γυαλια μου και τα στραβωσα. Ηταν βραδυ, περασμενη ωρα και οπτικος δεν υπήρχε διαθεσιμος για να διορθωσει τα γυαλια. Ετσι την επόμενη μέρα πήγα αργοτερα στο σχολείο για να πάω να μου διορθωσει τα γυαλια ο οπτικος.
 
Πίσω
Μπλουζα