Omenforever
RetroMasteR
- Joined
- 26 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 2.060
- Αντιδράσεις
- 1.560
Είχε κανείς;
Εγώ είχα λιώσει την ηλεκτρονική σκακιέρα των ξαδερφιών μου, μιας και αυτά δεν το "είχαν" και τόσο με το Σκάκι. Για όσους δεν έχουν δει ποτέ κάτι τέτοιο, να πούμε ότι αυτές οι σκακιέρες έμοιαζαν σαν αυτή που επισυνάπτω (τυχαία φωτογραφία από το διαδίκτυο):
Το ταμπλό της σκακιέρας ήταν "έξυπνο", και αυτό που έκανε ο παίκτης ήταν να πατά το τετράγωνο από το οποίο ξεκινούσε το εκάστοτε κομμάτι του και μετά να πατά το τετράγωνο στο οποίο αυτό κατέληγε. Μετά ήταν η σειρά του υπολογιστή να παίξει. Αφού ο υπολογιστής το ...σκεφτόταν λίγο, πάνω στο ταμπλό φωτίζονταν δύο από τα 16 λαμπάκια που είχε η σκακιέρα, ένα στην κάθετη διεύθυνση και ένα στην οριζόντια. Έτσι ο υπολογιστής προσδιόριζε το κομμάτι που ήθελε να κινήσει. Τότε ο παίκτης σήκωνε το κομμάτι, πάταγε το τετράγωνο αυτού και αμέσως ο υπολογιστής άναβε ένα νέο ζεύγος λαμπακίων το οποίο προσδιόριζε το τετράγωνο στο οποίο ήθελε να στείλει το συγκεκριμένο κομμάτι του. Ο παίκτης λοιπόν πατούσε το νέο τετράγωνο και έπειτα άφηνε το κομμάτι του υπολογιστή πάνω σε αυτό. Μετά ήταν η σειρά του παίκτη και ούτω καθεξής.
Η σκακιέρα στην οποία έπαιζα εγώ ήταν αρκετά καλή μπορώ να πω, της είχα πάρει κάποιες ισοπαλίες και την είχα νικήσει ελάχιστες φορές με τη βοήθεια άλλων παικτών που είχαν πέσει με τα μούτρα από πάνω της μαζί μου. Όλα αυτά κάπου στα 10-11 χρόνια μου.
Σνιφ...
Υ.Γ. Ελπίζω να μην έχουμε αναφερθεί πάλι στο συγκεκριμένο θέμα.
Εγώ είχα λιώσει την ηλεκτρονική σκακιέρα των ξαδερφιών μου, μιας και αυτά δεν το "είχαν" και τόσο με το Σκάκι. Για όσους δεν έχουν δει ποτέ κάτι τέτοιο, να πούμε ότι αυτές οι σκακιέρες έμοιαζαν σαν αυτή που επισυνάπτω (τυχαία φωτογραφία από το διαδίκτυο):
Το ταμπλό της σκακιέρας ήταν "έξυπνο", και αυτό που έκανε ο παίκτης ήταν να πατά το τετράγωνο από το οποίο ξεκινούσε το εκάστοτε κομμάτι του και μετά να πατά το τετράγωνο στο οποίο αυτό κατέληγε. Μετά ήταν η σειρά του υπολογιστή να παίξει. Αφού ο υπολογιστής το ...σκεφτόταν λίγο, πάνω στο ταμπλό φωτίζονταν δύο από τα 16 λαμπάκια που είχε η σκακιέρα, ένα στην κάθετη διεύθυνση και ένα στην οριζόντια. Έτσι ο υπολογιστής προσδιόριζε το κομμάτι που ήθελε να κινήσει. Τότε ο παίκτης σήκωνε το κομμάτι, πάταγε το τετράγωνο αυτού και αμέσως ο υπολογιστής άναβε ένα νέο ζεύγος λαμπακίων το οποίο προσδιόριζε το τετράγωνο στο οποίο ήθελε να στείλει το συγκεκριμένο κομμάτι του. Ο παίκτης λοιπόν πατούσε το νέο τετράγωνο και έπειτα άφηνε το κομμάτι του υπολογιστή πάνω σε αυτό. Μετά ήταν η σειρά του παίκτη και ούτω καθεξής.
Η σκακιέρα στην οποία έπαιζα εγώ ήταν αρκετά καλή μπορώ να πω, της είχα πάρει κάποιες ισοπαλίες και την είχα νικήσει ελάχιστες φορές με τη βοήθεια άλλων παικτών που είχαν πέσει με τα μούτρα από πάνω της μαζί μου. Όλα αυτά κάπου στα 10-11 χρόνια μου.
Σνιφ...
Υ.Γ. Ελπίζω να μην έχουμε αναφερθεί πάλι στο συγκεκριμένο θέμα.
. 
), ίσως κ τις 250... Στα ακριβότερα μοντέλα ανέβαινε βέβαια και η ποιότητα του ξύλου της σκακιέρας και των κομματιών.