Η Μελωδία Της Ευτυχίας - The Sound of Music (1965)

Ωραία ταινία, ο ορισμός της θετικής ενέργειας. Τραγούδια, τοπία, ερμηνείες, ηθοποιοί, όλα τέλεια. Και πλάι στην Τζούλι Άντριους και τον Κρίστοφερ Πλάμερ συμπρωταγωνιστούσε, στον ρόλο της Βαρώνης που παραλίγο να παντρευτεί τον Φον Τραπ, η υπέροχη Έλινορ Πάρκερ, μια από τις μεγαλύτερες Αμερικανίδες πρωταγωνίστριες της περιόδου 1950-1960 ("Σκαραμούς", "Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι").
 
Kambia είπε:
Αυτό εδώ λες John
SoundOfMusicGiftSet.jpg
Η τιμή του βέβαια στην ελληνική αγορά είναι τσιμπημένη αρκετά!
Είμαι περήφανος που έχω αυτό το κουτί.

Από τις καλύτερες αγορές μου bluray!

Γυρω στα 40 ευρώ έκανε πάντως. Δεν ήταν και τόσο ακριβό.

Αν σκεφτούμε ότι τα σκέτα bluray κάνουν γύρω στα 30.
 
Δεν έκανε όλο το κουτί 40 ευρώ όταν το είδα και εκεί που το είδα :) Γιατί για τέτοια τιμή (40 ευρώ) θα το είχα πάρει ασυζητητί.
 
χμμμ... Εγώ από METROPOLIS στην ομόνοια το πήρα. Πέρυσι το Μάιο.

Εκεί ήταν πάντα τα πιο φθηνά..

Βέβαια τώρα απ'ότι έχω καταλάβει έχει μισοκλείσει και αυτό δυστυχώς, οπότε όλες οι αγορές μου γίνονται από το internet!
 
:hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah: :hurrah:

Η αγαπημένη μου ταινία με μουσικη που μαγεύει!!!!

Αν και η ιστορία της πραγματικης οικογενειας Τραπ διαφερει αρκετά απο την ταινία, ωστόσο ο κεντρικος αξονας παραμένει ίδιος...
 
Εχω διαβασει το βιβλιο,δηλ, το πρωτο μερος και μου αρεσε πολύ, η κοπελα ηταν μοναχη προτου γινει κυρια Τραπ
 
Το εχω και εγω το βιβλιο, ειναι μαζι και το πρωτο και το δευτερο μερος (στην Αμερικη)...

η αληθινή τους ιστορία που την περιγραφει η ιδια η Μαρία στο βιβλιο εχει αρκετες διαφορες απο αυτο που ειδαμε στην ταινία και ιστορικά και σε σχεση με τα πρόσωπα...αλλα οπως ειπα ο κεντρικος αξονας δηλαδη η μοναχή Μαρία που πηγαίνει γκουβερναντα στο σπιτι του Πλοιαρχου και τον παντρευεται παραμενει ιδιος :D ...

Eπιγραμματικα θυμαμαι μερικες απο τις διαφορες:

1. Η αληθινή Μαρία πηγε ως δασκάλα στο σπίτι του Πλοιαρχου για να διδάξει κατ΄οίκον τα μαθήματα του σχολείου σε ένα μόνο παιδι του (σε καποια απο τις κορες αν θυμαμαι καλα) η οποία ήταν άρρωστη στο κρεββάτι και δεν μπορουσε να πηγαινει στο σχολειο μαζί με τα αλλα παιδιά.

Στην ταινία η Μαρία πηγαινει ως γκουβερνάντα για όλα τα παιδιά.

2. Η αληθινη Μαρία πηγε στο σπίτι του Πλοιάρχου γυρω στο 1925 και τον παντρευτηκε μετά απο 1-2 χρόνια, δηλαδη στα 1926 ή 1927.

Στην ταινία η Μαρία πηγαίνει στο σπίτι λίγο πριν την προσάρτηση της Αυστρίας στην Ναζιστική Γερμανία το 1938.

3. Η αληθινή οικογενεια όταν εφυγε απο την Αυστρία είχε 9 παιδιά, δηλαδη εκτος απο τα 7 παιδια του Πλοιάρχου, είχαν αποκτήσει μαζί αλλα 2.

Στην ταινία η Μαρία δεν ειχε ακομη αποκτήσει δικα της παιδιά.

4. Τα αληθινα ονοματα και οι ηλικιες των παιδιων φυσικα εχουν αλλαξει στην ταινία.

Αμα το διαβάσω ξανα θα θυμήθω και αλλες διαφορές :biglaugh:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μια ερωτηση : Γινεται αφου γινεις μοναχη, να παντρευτείς; ή η Μαρια ηταν δόκιμη και μπορουσε;
 
Αριαδνη να αλλη μια διαφορά με το βιβλιο την οποια δεν θυμόμουν!

Στο βιβλιο η Μαρία δεν ειναι ούτε μοναχή, ουτε δόκιμη, ειναι προδόκιμη!

δηλαδη ειναι σε δοκιμαστική περιοδο για το αν θα μπορεσει να ντυθει το σχήμα και να γινει δόκιμη (και στη συνεχεια μοναχή) ή οχι.

Στο βιβλιο ομως εκτος απο το ότι ήταν απειθάρχητη, γραφει οτι ειχε και προβλημα με πονοκεφάλους.

Η ηγουμενη της ειχε πει οτι τη στελνει ως δασκαλα στο σπιτι του Πλοιαρχου για να συνελθει επειδη οι πονοκεφαλοι της οφείλονταν στην αποτομη αλλαγή απο την ανεμελη ζωή, στον "εγκλεισμό" στο μοναστηρι.

Ουσιαστικα, η ηγουμενη ειχε καταλαβει οτι η Μαρία δεν εκανε για το μοναστήρι και ήθελε να της το δειξει με πλαγιο τροπο
 
Τωρα με πας πολύ πίσω, ναι νομιζω πως κατεβαινε την σκαλα του μοναστηριου σαν μικρο παιδακι και οντως ηταν πολύ χαρωπη για μοναχή :D ειχε την χαρα της ζωης και δεν θα αντεχε τον εγκλεισμο. Να σου πω, μας λεει γιατι κατεληξε στην μονη ενας τέτοιος χαρακτήρας σαν την Μαρια; προερχοτανε από ένα μαγευτικο μέρος νομίζω!

α, μετα οι μοναχες κανουν συσκεψη και αποφασιζουν η μαρια να παρει τον γοητευτικο πλοιαρχο
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Απο οτι θυμαμαι, επειδη ειχε χασει τους γονεις της, ήταν ολομόναχη (αν θυμαμαι καλα πρεπει να ειχε μεγαλωσει σε ορφανοτροφείο) και πηγε εκεί για ασφαλεια.

Tι θυμήθηκα τωρα!!! ειχα διαβασει παλια, οτι ο αληθινός Πλοίαρχος ήταν ενας ήσυχος και γλυκήτατος άνθρωπος, καμια σχεση με τον αυστηρό και πατριαρχικό Πλοιαρχο της ταινίας.

Ενω αντίθετα η αληθινή Μαρία, η οποια στο εργο ειναι μια γλυκήτατη κοπελα, στην πραγματικότητα ήταν λεει νευρική και εκρηκτική. Ειχε λεει πολλά ξεσπασματα, νευριαζε με το παραμικρό που θα την ενοχλουσε, πετουσε αντικειμενα, χτυπουσε πόρτες και οταν λεει της περνουσαν τα νευρα, ήταν ενας αλλος άνθρωπος. Αυτο το ειχα διαβασει σε αποσπασμα συντεντευξης, το ειχε πει μια απο τις κορες του Πλοιαρχου...Θα τη βρω και θα την βαλω στο forum
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο βιβλιο παρουσιαζει ευατον ως μια νεραιδια στην καλοσυνη!
 
To βρήκα!! :d@redevil :D @redevil:d@redevil:d@redevil

Georg, far from being the detached, cold-blooded patriarch of the family who disapproved of music, as portrayed in the first half of The Sound of Music, was actually a gentle, warmhearted parent who enjoyed musical activities with his family. While this change in his character might have made for a better story in emphasizing Maria's healing effect on the von Trapps, it distressed his family greatly.

Though she was a caring and loving person, Maria wasn't always as sweet as the fictional Maria. She tended to erupt in angry outbursts consisting of yelling, throwing things, and slamming doors. Her feelings would immediately be relieved and good humor restored, while other family members, particularly her husband, found it less easy to recover. In her 2003 interview, the younger Maria confirmed that her stepmother "had a terrible temper. . . . And from one moment to the next, you didn't know what hit her. We were not used to this. But we took it like a thunderstorm that would pass, because the next minute she could be very nice.".

Ειναι απο αυτη τη σελίδα "Τhe real Story of the Von Trapp Family"
 
Συγχωρέστε με αλλά ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ στην ιστορία του κινηματογράφου και μια ιστορική από πολλές απόψεις ταινία δεν αξίζει και δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στην κατηγορία παιδικές!! Από που κι ως που είναι παιδική και μπαίνει στην ίδια κατηγορία με Αλαντίν και Ποκαχόντας!!! Γιατί τέτοια απαξίωση!! Αν δεν κάνω λάθος υπάρχει κατηγορία μιούζικαλ, εκεί ανήκει ή έστω στις ιστορικές ή εποχής!!
 
Hannele, πολύ ενδιαφεροντα στοιχεια, η Μαρια ηταν κυκλοθυμική με αλλα λογια , μια ζεστη, μια κρυο αλλά ειχε και με πολλά παιδια να κάνει, δεν ξερω αν αυτό την επηρεαζε;
 
Γιατί απαξίωση τα παιδικά, φίλε butch_cassidy? Τι έχει ο Αλλαντίν? :)

Ίσα - ίσα που τα παιδικά, θέλουν πολύ περισσότερο μεράκι και ποιότητα γιατί απευθύνονται σε πολύ απαιτητικό κοινό! :)

Αν με ρωτούσες πού θα κατηγοριοποιούσα αυτή την ταινία, στα παιδικά θα την έβαζα, γιατί με συντρόφευσε από παιδί! Το ίδιο και η Μαίρη Πόπινς! :)

Έχω την αίσθηση ότι είναι στο σωστό σημείο η ταινία!
 
Θα συμφωνήσω ότι δεν ταιριάζει στα παιδικά.

(το σκέφτηκα αμέσως μόλις είδα το θέμα εδώ, χωρίς να δω το ποστ του butch_cassidy).

Βασικά και η ύπαρξη αυτής της κατηγορίας δε μου αρέσει πολύ (δε λέω για αυτό το φόρουμ, λέω γενικά στην Ελλάδα).

Άλλες από αυτές θα τις έβαζα στην κατηγορία Κινούμενα σχέδια, και άλλες στο "οικογενειακές".

Ειδικά αν πω πχ. σε κανέναν ότι βλέπω Ghibli ή Disney κτλ, και μου απαντήσει με απορία "Βλέπεις ΠΑΙΔΙΚΑ;;;" εκεί εκνευρίζομαι αφάνταστα!!
 
butch_cassidy είπε:
Γιατί τέτοια απαξίωση!!
Υπερβολικό το παραπάνω θα έλεγα. :)

butch_cassidy είπε:
Αν δεν κάνω λάθος υπάρχει κατηγορία μιούζικαλ, εκεί ανήκει ή έστω στις ιστορικές ή εποχής!!
Μιούζικαλ κατηγορία δεν υπάρχει ακόμα. Όταν θα γίνει θα πάει εκεί. Εποχής ή ιστορική δεν τι λες όμως.

Οπότε μένουμε στο παρακάτω

D@redevil είπε:
Αν με ρωτούσες πού θα κατηγοριοποιούσα αυτή την ταινία, στα παιδικά θα την έβαζα, γιατί με συντρόφευσε από παιδί! Το ίδιο και η Μαίρη Πόπινς!
Έχω την αίσθηση ότι είναι στο σωστό σημείο η ταινία!
 
Πίσω
Μπλουζα