Πού είναι αυτό το καταπληκτικό βουλεβάρτο που γίνεται δρομάκι? Υποθέτω είναι εσωτερικό σε περιφραγμένο χώρο, αλλά πού και ποια είναι τα κτήρια που έβλεπαν σ' αυτό?
Πράγματι πολύ όμορφο βουλεβάρτο, ευρωπαϊκό! Βρίσκεται ανάμεσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Πολυτεχνείο. Το έβλεπα από ψηλά πριν τριαντα κάτι χρόνια όταν ως μαθήτρια έκανα στο απέναντι νεοκλασικό (επί της Πατησίων) μαθήματα σχεδίου. Εχει το όνομα του Τοσίτσα.Πού είναι αυτό το καταπληκτικό βουλεβάρτο που γίνεται δρομάκι? Υποθέτω είναι εσωτερικό σε περιφραγμένο χώρο, αλλά πού και ποια είναι τα κτήρια που έβλεπαν σ' αυτό?
Ε, θα τρελλαθώ Μου φάνηκε γνωστός ο λόφος (δεν τον αναγνώρισα όμως) κι αυτό με μπέρδεψε, αλλά ποτέ δεν είχα κοιτάξει ιδιαίτερα την Τοσίτσα κι ας είχα περάσει άπειρες φορές από τη διασταύρωση με την Πατησίων. Στο Πολυτεχνείο έμπαινα από Στουρνάρη. Τελικα οι δρόμοι ιδωμένοι από ψηλά είναι τελείως διαφορετικοί από το πώς μοιάζουν από κάτω.Πράγματι πολύ όμορφο βουλεβάρτο, ευρωπαϊκό! Βρίσκεται ανάμεσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Πολυτεχνείο. [snip]
Πίσω, στο βάθος διακρίνεται και ο λόφος του Στρέφη.
Χάλια μαύρα είναι ιδίως από τότε που το κάψανε. Κανονικά θα έπρεπε να είχαν μεταφερθεί από την δεκαετία του '80 όλα τα τμήματα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου και τα κτίρια να είχαν δοθεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για να στεγαστεί μέρος των αρχαίων που βρίσκονται στις αποθήκες. Εννοείται θα έμενε το μνημείο μπροστά αλλά τίποτε άλλο, ούτε άσυλα, ούτε να μην πώ... Α και η πρεσβεία των ΗΠΑ έπρεπε να πήγαινε στο Σούνιο να δούμε αν θα κάνανε πορείες 70 χιλιομέτρων γιατί παράγινε το πράγμα : μόνο επεισόδια και δυσφήμιση της μνήμης των θυμάτων και των πραγματικών αγωνιστών του Πολυτεχνείου.Ε, θα τρελλαθώ Μου φάνηκε γνωστός ο λόφος (δεν τον αναγνώρισα όμως) κι αυτό με μπέρδεψε, αλλά ποτέ δεν είχα κοιτάξει ιδιαίτερα την Τοσίτσα κι ας είχα περάσει άπειρες φορές από τη διασταύρωση με την Πατησίων. Στο Πολυτεχνείο έμπαινα από Στουρνάρη. Τελικα οι δρόμοι ιδωμένοι από ψηλά είναι τελείως διαφορετικοί από το πώς μοιάζουν από κάτω.
Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι το κτήριο των Χημικών Μηχανικών στο οποίο πέρασα πέντε χρόνια από τη ζωή μου δεν υπήρχε ακόμη, ούτε το κτήριο των Μηχανολόγων, και η Σχολή Καλών Τεχνών κι η Αρχιτεκτονική στη φωτό είναι τελείως διαφορετικές από την εποχή μου (χρησιμοποιώ τα ονόματα με τα οποία τα ξέραμε τότε). Και το "βουλεβάρτο" είχε τα χάλια του (τώρα είναι το ΕΜΠ που έχει τα χάλια του, πήγα εκεί το 2019 και μάτωσε η καρδιά μου, αλλά δεν ξέρω αν έχει αναμορφωθεί προς το καλύτερο η Τοσίτσα). Αλλά και πάλι...