Η Πόλη (1991 ΕΤ2)

ο νικος βερλεκης ειναι και ο παραγωγος της σειρας

ειχα δει το πρωτο επεισοδιο και με απογοητευσε αλλα ειδα λιγο σημερα και μου φανηκε ενδιαφερον,βιαστηκα μαλλον.παντως στην πρωτη προβολη δεν το ειχα δει
 
[edit] Dead pic [edit]

μια βαρκα ονειρεμένη με το όνομα της Αγγελίνας , της ηρωίδας της πόλης! πανέμορφο το όνομα αγγελίνα
 
Και ιδου το βιβλίο το ρετρό βιβλίο από την βιβλιοθηκη που εχει διαβαστει πολύ

[edit] Dead pic [edit]
 
Το βρήκα παιδιά ως βιβλίο ! Σε πιο σύγχρονη έκδοση αρκετά .

IMG_20180817_205407.jpg

IMG_20180817_205850.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θα λέγαμε ότι ή σειρά και το βιβλίο είναι επηρεασμένο και αυτά με την σειρα τους από τα " πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" ;

Στο τέλος ή Αγγελινα νοσηλεύεται με " χαλασμένα νεύρα" στην Πρωτεύουσα δηλ.σε ψυχιατρική κλινικη και επανέρχεται μετα απο χρόνο στην Κερκυρα πολύ παχιά ενώ ή ομορφιά της ή παλιά έχει σβήσει τελείως, παχιά και φτωχη.

Τα ρούχα της από το λίπος δεν την χωράνε πια ενώ καταντά κάτι σαν τους " τρελούς" του νησιού που όλοι την κουβεντιαζουν ως αξιοθέατο δυστυχώς.
 
Παιδιά παρακολουθώ καθημερινά την σειρά Νταρελς από την ερτ αληθινή ιστορία απο τον Λάρι Νταρελ μετέπειτα συγγραφέα για την τριλογία της Κερκυρας.
Λοιπόν ενώ οι ήρωες κινούνται χρονικά στην ίδια περίοδο και περιοχή με τους ήρωες του Πλασκοβιτη, μιλάμε για " άλλη Κερκυρα" , για άλλη ατμόσφαιρα κοινωκοπολιτικη και ιστορική. Ποια Κερκυρα είναι αληθινή από τις δύο; Ποια εκδοχή της να πιστεψεις; Οι ήρωες του Πλασκοβιτη είναι πολιτικοποιημένοι και έξυπνοι , πιο αρχοντικό ενώ οι Κερκυραιοι όπως τους παρουσιάζει ο Νταρελς πιο πρωτόγονοι αλλά χαρωποι, αισιοδοξοι κοντά στην φυση
 
Η τριλογία της Κέρκυρας, στην οποία βασίστηκε η σειρά, είναι γραμμένη από τον Gerald Durrelλ όχι τον Lawrence (που ήταν 13 χρόνια μεγαλύτερος). Ξεκίνησα να ακούω σε audiobook το My family and other animals, αλλά οι παραγωγοί είχαν την έξυπνη ιδέα να βάλουν μια γυναίκα να παίζει τον μικρό Gerald (που είναι ο αφηγητής) αντί ένα αγοράκι κατάλληλης ηλικίας, και κάτι η απομίμηση παιδικής φωνής από την μαντάμ, κάτι η Εγγλέζικη προφορά, κάτι ο θόρυβος του αυτοκινήτου δεν καταλάβαινα πολλά.

Ε, ο πρωτόγονος, εξωτικός ιθαγενής που είναι κοντά στη φύση είναι στάνταρ χαρακτήρας. Έτσι θα φαίνονταν οι Κερκυραίοι στο μικρό Νταρελάκι.
 
Mου αρέσει ότι ήταν άξεστοι, άξεστοι αλλά τα αγγλικα τους ήταν τέλεια των παλαιων Κερκυραιων ακόμα και των φτωχών ψαράδων ας πούμε. Τουλάχιστον ιταλικά να καταλάβω αλλά αγγλικά;;; Στον Πλασκοβιτη γιατί είναι τόσο διανοούμενοι , πολιτικοποιημενοι και εκλεπτυσμενοι οι Κερκυραιοι του 30' βρε παιδια; Κάπου στην μέση είναι ή αληθεια.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Υπάρχει ταινία σπάνια που δείχνει την Κερκυρα της Αγγελινας την δεκαετία του 30' και ναι είναι πολύ πιστευτή η ιστορία του συγγραφέα ότι ειχε χρήμα τότε ή Κερκυρα με πλούσιους αστούς ενώ ο Νταρρελ μας λέει πως είχε μεγάλη φτώχεια , καθόλου ανέσεις, όχι ηλεκτρισμό με μόνο μία κοντεσσα πλούσια την κοντεσσα Μαυρουδακη ή οποία και ομιλει αγγλικά οξφορδης φυσικά και διόλου ελληνικά.
 
Eν μέρει είναι να δικαιολογείς την Αγγελινα για το πώς εξελιχθηκε , μία κοπέλα που δεν γνώρισε ούτε την μητέρα της ποτέ , ούτε στ ' αλήθεια και τον πατέρα της.
Ειδικά ή σχέση με τον πατερα της, της στοιχίζει ακριβά.
Οπότε ο παπά Καρμπονης λειτουργεί ως πατέρας και είδωλο της, αυτός με την Σέβα ουσιαστικά την μεγαλώνουν.
Κάνει όμως μεγάλο κακό στον άνδρα που λάτρεψε τόσο.
 
Υπάρχει ταινία σπάνια που δείχνει την Κερκυρα της Αγγελινας την δεκαετία του 30' και ναι είναι πολύ πιστευτή η ιστορία του συγγραφέα ότι ειχε χρήμα τότε ή Κερκυρα με πλούσιους αστούς ενώ ο Νταρρελ μας λέει πως είχε μεγάλη φτώχεια , καθόλου ανέσεις, όχι ηλεκτρισμό με μόνο μία κοντεσσα πλούσια την κοντεσσα Μαυρουδακη ή οποία και ομιλει αγγλικά οξφορδης φυσικά και διόλου ελληνικά.
Την δεκαετία του 1930 η Κέρκυρα βρισκόταν σε παρακμή. Θυμόταν τα παλιά της μεγαλεία (πολύυυυ παλιά όμως, το φόρτε της Κέρκυρας και των Επτανήσων γενικότερα ήταν πριν την ένωση με την Ελλάδα). Χρήμα δεν κυκλοφορούσε ακριβώς. Απλώς υπήρχε ακόμα έντονη η κοινωνική διαστρωμάτωση των κόντηδων και των ποπολάρων. Οι πρώτοι και μόρφωση είχαν και τρόπους και τουπέ (στα σίγουρα). Οι δεύτεροι φτώχια να φάνε κι οι κότες... Εννοείται ότι οι κόντηδες αναλογικά με την φτωχολογιά ήταν σταγόνα στον ωκεανό. Τα πράγματα αλλάξανε μεταπολεμικά, με την έκρηξη του τουρισμού που το κάθε χωραφάκι του κάθε ψαρά έγινε ξενοδοχείο κι ο γιος του ψαρά επιχειρηματίας.

Ε! Σκάει μύτη ο Εγγλέζος της εποχής που και περισσότερους αριστοκράτες είχε στην χώρα του από τους Κορφιάτες κόντηδες και η δικιά του η φτωχολογιά ψοφολογούσε πλέον υποφερτά και σίγουρα ο περιβάλλων χώρος ήταν πιο προσεγμένος. Αν μη τι άλλο στην Αγγλία του 30΄ περισσότεροι δρόμοι είχαν πλακόστρωτο, περισσότερα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν, περισσότερα σπίτια είχαν ηλεκτρικό ρεύμα και τρεχούμενο νερό. Βάλε και την βρετανική αίσθηση ανωτερότητας (νομίζω ότι ακόμα και σήμερα οι Βρετανοί απ' όλη την Ευρώπη τους Γάλλους μόνο λίγο υπολογίζουν ως πιο εκλεπτυσμένους και τους Γερμανούς ως πιο δυνατούς αλλά ποτέ δεν θα το ομολογήσουν και τους μεν Γάλλους θα κοροϊδεύουν ως άχρηστους κομψευόμενους, τους δε Γερμανούς ως άξεστους μουντρούχους) κι έδεσε το γλυκό!

Σκέψου όμως αριάδνη μου τι άποψη θα είχε κι ένας Έλληνας αν έπρεπε να ζήσει π.χ. στην Αίγυπτο ή στην Ινδία; Δεν θα πήγαινε με μια βαλίτσα προκαταλήψεις για τους αμόρφωτους, πειναλέους ιθαγενείς που θα συναντούσε; Ποια Αίγυπτο δηλαδή και ποια Ινδία; Στην Σλοβενία ή στην Λευκορωσία να ζούσε, πάλι με μια αίσθηση ανωτερότητας θ' αντιμετώπιζε τα πάντα. Είναι αστείο να βλέπεις ο κάθε λαός σε ποιο σκαλοπάτι "ανωτερότητας" έχει τοποθετήσει τον εαυτό του απέναντι σε άλλους. Και "κατωτερότητας" βέβαια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΥΓ.Στις σπουδές μου είχα έναν συμφοιτητή από το Τόγκο! Μάλιστα, από το Τόγκο, δυτική Αφρική, δίπλα στην Γκάνα, αν αναρωτιέστε. Όταν μου το πρωτόπε πρέπει να πήρα ύφος δέκα καρδιναλίων και σχεδόν να περίμενα να τον δω να φοράει φουστίτσα από άχυρα. Ο άνθρωπος βέβαια είχε πολλαπλάσια μόρφωση από την δική μου, ο πατέρας του ήταν γιατρός, η μητέρα του βιολόγος κι όταν μου έδειξε φωτογραφίες του σπιτιού του έψαχνα την κάτω σιαγόνα μου κάπου στα σανίδια της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου:)
 
Την δεκαετία του 1930 η Κέρκυρα βρισκόταν σε παρακμή. Θυμόταν τα παλιά της μεγαλεία (πολύυυυ παλιά όμως, το φόρτε της Κέρκυρας και των Επτανήσων γενικότερα ήταν πριν την ένωση με την Ελλάδα). Χρήμα δεν κυκλοφορούσε ακριβώς. Απλώς υπήρχε ακόμα έντονη η κοινωνική διαστρωμάτωση των κόντηδων και των ποπολάρων. Οι πρώτοι και μόρφωση είχαν και τρόπους και τουπέ (στα σίγουρα). Οι δεύτεροι φτώχια να φάνε κι οι κότες... Εννοείται ότι οι κόντηδες αναλογικά με την φτωχολογιά ήταν σταγόνα στον ωκεανό. Τα πράγματα αλλάξανε μεταπολεμικά, με την έκρηξη του τουρισμού που το κάθε χωραφάκι του κάθε ψαρά έγινε ξενοδοχείο κι ο γιος του ψαρά επιχειρηματίας.

Ε! Σκάει μύτη ο Εγγλέζος της εποχής που και περισσότερους αριστοκράτες είχε στην χώρα του από τους Κορφιάτες κόντηδες και η δικιά του η φτωχολογιά ψοφολογούσε πλέον υποφερτά και σίγουρα ο περιβάλλων χώρος ήταν πιο προσεγμένος. Αν μη τι άλλο στην Αγγλία του 30΄ περισσότεροι δρόμοι είχαν πλακόστρωτο, περισσότερα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν, περισσότερα σπίτια είχαν ηλεκτρικό ρεύμα και τρεχούμενο νερό. Βάλε και την βρετανική αίσθηση ανωτερότητας (νομίζω ότι ακόμα και σήμερα οι Βρετανοί απ' όλη την Ευρώπη τους Γάλλους μόνο λίγο υπολογίζουν ως πιο εκλεπτυσμένους και τους Γερμανούς ως πιο δυνατούς αλλά ποτέ δεν θα το ομολογήσουν και τους μεν Γάλλους θα κοροϊδεύουν ως άχρηστους κομψευόμενους, τους δε Γερμανούς ως άξεστους μουντρούχους) κι έδεσε το γλυκό!

Σκέψου όμως αριάδνη μου τι άποψη θα είχε κι ένας Έλληνας αν έπρεπε να ζήσει π.χ. στην Αίγυπτο ή στην Ινδία; Δεν θα πήγαινε με μια βαλίτσα προκαταλήψεις για τους αμόρφωτους, πειναλέους ιθαγενείς που θα συναντούσε; Ποια Αίγυπτο δηλαδή και ποια Ινδία; Στην Σλοβενία ή στην Λευκορωσία να ζούσε, πάλι με μια αίσθηση ανωτερότητας θ' αντιμετώπιζε τα πάντα. Είναι αστείο να βλέπεις ο κάθε λαός σε ποιο σκαλοπάτι "ανωτερότητας" έχει τοποθετήσει τον εαυτό του απέναντι σε άλλους. Και "κατωτερότητας" βέβαια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΥΓ.Στις σπουδές μου είχα έναν συμφοιτητή από το Τόγκο! Μάλιστα, από το Τόγκο, δυτική Αφρική, δίπλα στην Γκάνα, αν αναρωτιέστε. Όταν μου το πρωτόπε πρέπει να πήρα ύφος δέκα καρδιναλίων και σχεδόν να περίμενα να τον δω να φοράει φουστίτσα από άχυρα. Ο άνθρωπος βέβαια είχε πολλαπλάσια μόρφωση από την δική μου, ο πατέρας του ήταν γιατρός, η μητέρα του βιολόγος κι όταν μου έδειξε φωτογραφίες του σπιτιού του έψαχνα την κάτω σιαγόνα μου κάπου στα σανίδια της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου:)
Και έχεις μεγάλο δίκιο ρετροφαν, στην πόλη η Αγγελίνα ανήκε στην μεσαία τάξη. Ο πατέρας της ήταν έμπορος υφασμάτων που πήγαινε καλά και ο νονός της ήταν από αρχοντική γενναία. Άσε που έρχεται η πτώχευση αφού ο τραπεζίτης κάνει βρωμοδουλεια και πολλοί που ανήκουν στην μεσαία τάξη καταστρέφονται (έχουν επενδύσει τα χρήματα τους).
Δεν γνωρίζω αν έγινε στην Κέρκυρα τότε πραγματικά το γεγονός. Δείχνει η σειρά πως υπάρχει μια πλούσια μεσαία τάξη που καταστρέφεται τελικα τραπεζικά.
Μας δείχνει και τον μαχαλά που μένει για λίγο με τον άνδρα της η Αγγελίνα και είναι όντως μες στην φτώχεια εκεί και στην ανέχεια. Θα έρθει και μια σειρά στην ΕΡΤ που διαδραματίζεται στην Κέρκυρα του καιρού εκείνου οπότε θα δούμε κοινωνικά πως θα ναι τα πράγματα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου και αναρωτήθηκα αν είχε γίνει η τηλεοπτική μεταφορά του. Βρήκα σχετικά εύκολα πρόσβαση στη σειρά και μόλις την ολοκληρώσω θα διατυπώσω την άποψή μου. Το βιβλίο από την άλλη είναι πολύ καλό, μολονότι θέλει υπομονή καθώς ο Πλασκοβίτης κρατάει τα καλύτερα για το τέλος.
 
πολυ καλη μεταφορα τηλεοπτικη του βιβλιου του σπυρου πλασκοβιτη
ο κυριος βερλεκης εκτος απο πρωταγωνιστης ηταν και παραγωγος
με μια ματια που εριξα στο ποστ
δεν εχει αναφερθει αλλα ο κεντρικος πυρηνας της σειρας ειναι αληθινη ιστορια
 
πολυ καλη μεταφορα τηλεοπτικη του βιβλιου του σπυρου πλασκοβιτη
ο κυριος βερλεκης εκτος απο πρωταγωνιστης ηταν και παραγωγος
με μια ματια που εριξα στο ποστ
δεν εχει αναφερθει αλλα ο κεντρικος πυρηνας της σειρας ειναι αληθινη ιστορια
Oντως λένε πως είναι αληθινή ιστορία
 
Oντως λένε πως είναι αληθινή ιστορία
ειναι γεγονος η ιστορια ειχε ακουστει στην πολη ,,βεβαια μετα ειναι τα υπολοιπα μυθοπλαστικα,για να γινει ενα πολυ καλο μυθιστορημα
 
Πίσω
Μπλουζα