Μερικές σκέψεις:
- Η Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας διαδραματίστηκε απόντος του Δημιουργού. "Εγώ σας έφτιαξα, σας έστησα, πάω να ξεκουραστώ, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας". Μόνο που η μέρα αυτή, διαρκεί ακόμα. Την ζούμε. Θεωρώ ότι ο συγγραφέας θέλει να δείξει πώς λειτουργούν οι άνθρωποι, αυτόνομοι και αυτόβουλοι, χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις, και πώς χρησιμοποιούν το πνεύμα τους, είτε ως κοινωνικό σύνολο, είτε ως μοναδικές οντότητες. Είμαι πολύ κοντά στην προσέγγιση του Nemo.Για το τι θα γίνει την Όγδοη Μέρα, δεν ξέρω. Ως λέγεται, την Όγδοη Μέρα ο Θεός έφτιαξε τον μπαγλαμά...
- Ο ήρωας δεν απογοητεύτηκε επειδή απορρίφθηκαν τα σχέδιά του. Απογοητεύτηκε επειδή συνειδοτοποίησε ότι είναι ανεδαφικά και ότι δεν έχει τα προσόντα να πραγματοποιήσει τους στόχους του άμεσα και ότι είναι αναγκασμένος να κάνει μεγάλες εκπτώσεις από τις ιδέες του, προκειμένου να ανταποκριθεί στις βιοτικές ανάγκες του ίδιου αλλά και της οικογένειάς του, που μόλις άρχισε να δημιουργείται. Οδηγείται στο γιαπί για να τα βγάλει πέρα, όμως η δίψα του να μάθει παραπάνω τον οδηγεί στην απώλεια της ισορροπίας του και την πτώση - ως άλλος Αδάμ που αναζητούσε τη γνώση και εξέπεσε του Παραδείσου, - ή, αν θέλετε, ως άλλος Εωσφόρος που η επιθυμία του να κάνει παραπάνω απ' όσα μπορούσε ή απ' όσα του επιτρεπόταν από την ισχύουσα καθεστηκυία τάξη, τον οδήγησε στην κατάσταση του "πεπτωκότος αγγέλου", μια και μιλάμε με βιβλικούς όρους.