Η έβδομη ημέρα της δημιουργίας

Πολύ καλές οι επισημάνσεις σου! Νομιζω ομως πως οι ηθοποιοι ειναι ο Λαυρεντης Διανελλος ως πατέρας και η Ξενια Καρογεροπουλου ως ταλαίπωρη συζηγος. Την αδερφή της ηρωιδας την παιζει αν δεν απατώμαι η Μπέτυ Αρβανιτη.
 
Domenica είπε:
Πολύ καλές οι επισημάνσεις σου! Νομιζω ομως πως οι ηθοποιοι ειναι ο Λαυρεντης Διανελλος ως πατέρας και η Ξενια Καρογεροπουλου ως ταλαίπωρη συζηγος. Την αδερφή της ηρωιδας την παιζει αν δεν απατώμαι η Μπέτυ Αρβανιτη.
Όντως, η αδελφή της ηρωίδας είναι η Μπέτυ Αρβανίτη !!! Τη μικρότερη αδελφή της, όμως, την υποδύεται η Φωτίου !!! Επίσης και τον πατέρα του ήρωα υποδύεται ο συγκλονιστικός Δήμος Σταρένιος [που οι περισσότεροι τον ξέρουμε από τον ρόλο του γερο - Λαδά στο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" !!! ] !!! Επίσης, προς το τέλος της ταινίας εμφανίζεται και ο Θεόδωρος Κατσαδράμης [ο γνωστός μας ως "Ταξιτζής" στο σήριαλ της ΥΕΝΕΔ για το οποίο έχουμε ανοίξει τόπικ], όπου υποδύεται τον δικαστικό κλητήρα που πάει να κάνει έξωση ....

Την ταινία την έχω δει πάνω από 4 φορές και ... κάθε φορά τη βλέπω με τον ίδιο ενθουσιασμό [παρά το τραγικό τέλος της] !!! Προτείνω σε όσους δεν την έχουν δει να μεριμνήσουν να τη δούνε οπωσδήποτε !!! Άλλωστε, προβάλλεται αρκετά στην τηλεόραση .....
 
Εντάξει με έπεισες συγνώμη! Τι περιέργο πως μπερδευτηκα πάλι έτσι! Χαρά στο κουράγιο σου 4 φορές εγώ δεν αντέχω να την δω τρίτη φορά! Ισως να ταιριαζαν ομως στους ηθοποιους που λέω αυτοί οι ρόλοι.
 
βρε, δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη !!! Αυτό έλειπε ....
 
Ευχαριστώ, μου συμβαινει συχνά να θυμαμαι αλλους ηθοποιους που πιστευα πως θα ηταν επισης ταιριαστοί στους ρολους! Η ταινια αυτή νομιζω πως ανηκει σε μια παραγνωρισμένη κατηγορία ταινιών απο 50ς-70ς. Ειναι ταινιες εμπορικών κυρίως σκηνοθετών με πιο δυσκολα θέματα που δειχνουν μια Ελλάδα μιζέριας και χαμένων ευκαιριών συνεπεια ολων των γνωστών ιστορικών τραυμάτων. Απο τα 70ς και μετά με τον Αγγελοπουλο οι ταινιες αυτές έγιναν δημοφιλεις στα δε 80ς κυριαρχούν ως κατεστημένο (καλώς ή κακώς). Εχω δει μερικές σε φεστιβάλ και αργά στην κρατική τηλεοραση. Αν θυμηθώ θα επανέλθω. Πάντως ο ηρωας ειναι απο τους πιο πολυπλοκους χαρακτηρες στον ελληνικο κινηματογράφο. Η αληθεια ειναι πως ουτε εγώ καταλαβαινω γιατί πρωτον δεν βρηκε μια οποιαδηποτε δουλειά της πλάκας για αρχή και δευτερον γιατί παραιτήθηκε τοσο ευκολα και τοσο δραματικά με την αυτοκαταστροφική επιλογή της οικοδομης. Καλυτερα δεν θα ηταν ως γκαρσονι ή στο γκαράζ του φιλου - ο Αγγελος Αντωνοπουλος ή παλι τα θαλάσσωσα;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
Καλυτερα δεν θα ηταν ως γκαρσονι ή στο γκαράζ του φιλου - ο Αγγελος Αντωνοπουλος ή παλι τα θαλάσσωσα;
Ω ναι, παρόλο που ο Άγγελος Αντωνόπουλος εμφανίζεται ελάχιστα, στο ρόλο του ιδιοκτήτη ενός συνεργείου αυτοκινήτων, εντούτοις τον θυμάσαι !!!

Αλλά η πιο χαρακτηριστική "φιγούρα", που βλέπουμε σε αυτό το σήριαλ, εμφανίζεται .... για μόλις 2 λεπτά [ίσως και λιγότερο !!! ] !!! Πρόκειται για έναν ψηλό, φαλακρό, αμίλητο, ανέκφραστο κλπ μαυροντυμένο κύριο, ο οποίος, τη στιγμή που ο σύζυγος της Έλλης Φωτίου έβρισκε τραγικό θάνατο στην οικοδομή, μπαίνει στο δισκάδικο και, χωρίς να βγάλει κουβέντα, παίρνει ένα δισκάκι βινυλίου και το βάζει να παίξει στο μικρό πικάπ που έχει μπροστά της η Φωτίου - υπάλληλος του δισκάδικου [η οποία δεν ήξερε ότι εκείνη τη στιγμή ο άνδρας της σκοτωνόταν !!!] !!! Το δισκάκι παίζει την Τοκάτα και Φούγκα του Μπαχ και ο τύπος, με την ανέκφραστη / "παγωμένη" όψη, στέκεται από πάνω την ώρα που παίζει η μελωδία !!! Η δε Φωτίου τον βλέπει και .... ο τρόμος της έχει "χτυπήσει κόκκινο" [όπως και ημών των θεατών !!! ] !!! Με αυτόν τον "περίεργο" τρόπο ο περίεργος εκείνος τύπος ήθελε, προφανώς, να τής αναγγείλει το τραγικό μαντάτο ....

Ίσως από τις πιο αριστουργηματικές (αλληγορικές) σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου ....
 
Εντελως σουρεαλιστικη σκηνη!

Σαν σκηνη αρχαιας τραγωδιας. Ο αγγελος του θανατου καταφτανει ειρωνικα τη στιγμη που κατα καποιον τροπο, τα πραγματα εχουν παρει τον (συμβατικο) δρομο τους.

Και ο τιτλος καθαρα συμβολικος. Συμφωνα με τις Ιερες Γραφες, ο Υψιστος αφου μεσα σε εξι μερες δημιουργησε τον κοσμο, την εβδομη ημερα ξεκουραστηκε.

Πολυ θα ηθελα να δω πως ερμηνευετε εσεις αυτον τον τιτλο σε σχεση με την ταινια.

138.jpg
 
bambinella 100 είπε:
Πολυ θα ηθελα να δω πως ερμηνευετε εσεις αυτον τον τιτλο σε σχεση με την ταινια.
Ο Κύριος έφτιαξε τον κόσμο τις έξι πρώτες μέρες και την εβδόμη μάς ξέχασε ...
 
Δεν πιστευω οτι μας ξεχασε, αλλα δεν ειναι αυτο το ζητουμενο. Το ζητουμενο ειναι τι θελει να πει εδω ο....ποιητης, η μαλλον ο συγγραφεας. :)

Και η ερμηνεια που δινεις retrofan, μου αρεσει πολυ και νομιζω οτι βρηκε στοχο.

Πολυ καλη προσεγγιση. Μπραβο!!
 
Αυτός ο μαυροντυμένος φαλακρός κύριος (παραδόξως νέος στην ηλικία και όχι γέρος), σου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε νεκροθάφτη και χάρο. Απίστευτη φυσιογνωμία! Και να ανεβάζει τα ντεσιμπέλ στο κομμάτι του Μπαχ και να σε πνίγει.

Επίσης η σκηνή στο γιαπί λίγο πριν τον θάνατο του ήρωα, είναι τόσο καλά κινηματογραφημένη, που ενώ δεν πάσχω από υψοφοβία, μου προκαλεί ίλιγγο.
 
bambinella 100 είπε:
Πολυ θα ηθελα να δω πως ερμηνευετε εσεις αυτον τον τιτλο σε σχεση με την ταινια.

retrofan είπε:
Ο Κύριος έφτιαξε τον κόσμο τις έξι πρώτες μέρες και την εβδόμη μάς ξέχασε ...

bambinella 100 είπε:
Δεν πιστευω οτι μας ξεχασε, αλλα δεν ειναι αυτο το ζητουμενο. Το ζητουμενο ειναι τι θελει να πει εδω ο....ποιητης, η μαλλον ο συγγραφεας. :) Και η ερμηνεια που δινεις retrofan, μου αρεσει πολυ και νομιζω οτι βρηκε στοχο.

Πολυ καλη προσεγγιση. Μπραβο!!

<<Πατωντας>> πανω στην ερμηνεια του retrofan ,

- οτι διανυουμε (και θα συνεχιζουμε να....) την Εβδομη Ημερα της Δημιουργιας

και ισως ο Καμπανελλης ως μικρος Δημιουργος κι αυτος και εχοντας γνωση της ιδιαιτερης συναισθηματικης σχεσης και δυναμικης πολλες φορες σχεσης, που αναπ

τυσσεται μεταξυ συγγραφεα-δημιουργου και των ηρωων του ,εκφραζει την απορια του απεναντι στον Μεγαλο Δημιουργο, πως μπορει να μενει αμετοχος ...

-και συγχρονως ισως μια αμφισβητηση εντελει του "παντα εν σοφια εποιησες " ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μερικές σκέψεις:

- Η Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας διαδραματίστηκε απόντος του Δημιουργού. "Εγώ σας έφτιαξα, σας έστησα, πάω να ξεκουραστώ, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας". Μόνο που η μέρα αυτή, διαρκεί ακόμα. Την ζούμε. Θεωρώ ότι ο συγγραφέας θέλει να δείξει πώς λειτουργούν οι άνθρωποι, αυτόνομοι και αυτόβουλοι, χωρίς άνωθεν παρεμβάσεις, και πώς χρησιμοποιούν το πνεύμα τους, είτε ως κοινωνικό σύνολο, είτε ως μοναδικές οντότητες. Είμαι πολύ κοντά στην προσέγγιση του Nemo.Για το τι θα γίνει την Όγδοη Μέρα, δεν ξέρω. Ως λέγεται, την Όγδοη Μέρα ο Θεός έφτιαξε τον μπαγλαμά...

- Ο ήρωας δεν απογοητεύτηκε επειδή απορρίφθηκαν τα σχέδιά του. Απογοητεύτηκε επειδή συνειδοτοποίησε ότι είναι ανεδαφικά και ότι δεν έχει τα προσόντα να πραγματοποιήσει τους στόχους του άμεσα και ότι είναι αναγκασμένος να κάνει μεγάλες εκπτώσεις από τις ιδέες του, προκειμένου να ανταποκριθεί στις βιοτικές ανάγκες του ίδιου αλλά και της οικογένειάς του, που μόλις άρχισε να δημιουργείται. Οδηγείται στο γιαπί για να τα βγάλει πέρα, όμως η δίψα του να μάθει παραπάνω τον οδηγεί στην απώλεια της ισορροπίας του και την πτώση - ως άλλος Αδάμ που αναζητούσε τη γνώση και εξέπεσε του Παραδείσου, - ή, αν θέλετε, ως άλλος Εωσφόρος που η επιθυμία του να κάνει παραπάνω απ' όσα μπορούσε ή απ' όσα του επιτρεπόταν από την ισχύουσα καθεστηκυία τάξη, τον οδήγησε στην κατάσταση του "πεπτωκότος αγγέλου", μια και μιλάμε με βιβλικούς όρους.
 
Πολυ ενδιαφερουσες οι ιδεες σας!

Η παρακατω φωτογραφια δειχνει τον Γιωργο Τζωρτζη στην οικοδομη, ενω κοιταει προς τη Λεωφορο Συγγρου και μαλλον θα προκαλεσει ιλιγγο στον Dimitrissss! :)



www.cinemahellas.blogspot.com
 
retrofan πολύ καλή και πειστική ερμηνεία!

Εγώ καταλαβαινω πως εννοει πως επειδή την εβδομη μέρα δεν δημιουργήθηκε κάτι έτσι και ο ηρωας δεν εφτιαξε τελικά τίποτα αν και θα ηθελε να ειναι ᾽δημιουργὀς᾽. Η φιγουρα στο τέλος οντως ανατριχιαστική!
 
Domenica είπε:
retrofan πολύ καλή και πειστική ερμηνεία! Εγώ καταλαβαινω πως εννοει πως επειδή την εβδομη μέρα δεν δημιουργήθηκε κάτι έτσι και ο ηρωας δεν εφτιαξε τελικά τίποτα αν και θα ηθελε να ειναι ᾽δημιουργὀς᾽. Η φιγουρα στο τέλος οντως ανατριχιαστική!
Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη! Ίσως μια καταγγελία θεολογικών απόψεων ως προς το "καθ' εικόνα και ομοίωσιν".....
 
Rinus Cesar είπε:
- - Οι ατάκες που μού έμειναν : Ακουμπάει ο ήρωας το αυτί του στην κοιλιά της γυναίκας του, της Έλλης Φωτίου, η οποία είναι έγκυος και, μιλώντας χαμηλόφωνα, λέει : "Ακούω την καρδούλα του .... τελικά η ζωή πόσο απλή είναι" !!!

Διορθώνω το αρχικό ποστ μου !!! Τη Μεγάλη Τετάρτη η ΕΤ1 έδειξε ξανά - στις 12 :00 το μεσημέρι - την ταινία αυτή !!! Η ατάκα του ήρωα στη σκηνή που περιγράφω είναι η εξής : "Ακούω την καρδούλα του !!! Τελικά τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή ο άνθρωπος τα έχει τζάμπα"!!!

Δηλαδή ... η ατάκα του είναι πολύ καλύτερη απ' αυτήν που θυμόμουν !!! Άλλωστε, ο Ιάκωβος Καμπανέλης είχε ιδιαίτερο ταλέντο να φτιάχνει, με μαστοριά, τους διαλόγους και τις ατάκες των [θεατρικών, κινηματογραφικών κλπ] ηρώων του, που όμοιές τους ... δεν θα ξαναϋπάρξουν !!!!
 
Η δική μου ερμηνεία πάνω στην ταινία:

Για μένα τα λέει όλα στο τέλος, ο δικηγόρος φίλος του ζευγαριού, όταν μαθαίνει τον τραγικό θάνατο του φίλου του!''8 εκατομμύρια Έλληνες, κανείς δεν βρέθηκε να βοηθήσει αυτό το παιδί''! την έβδομη μέρα δεν ξεχνά μόνον ο Θεός τον πρωταγωνιστή μας αλλά και ο άνθρωπος ή καλύτερα ο συνάνθρωπος, δεν ξέρω τι πονά τελικά πιο πολύ να σε ξεχνά ο Θεός ή ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάς καθημερινά και έρχεσαι σε επικοινωνία και τον βλέπεις στα μάτια..κ' μπορεί να σου δώσει και μια συμβουλή να πιαστείς από κάπου! Μόνον ο δικηγόρος τον έστρεφε να δει την αλήθεια χωρίς να τον κατηγορεί για ανεπάρκεια, ακόμα και η κουνιάδα του τον κατηγορεί, ακόμα και ο φίλος με το γκαραζ!

Τέσπα κάποιες σκηνές είναι σαν να της ακούω σήμερα, ''υπάρχουν άτομα με πτυχία πολυτεχνείου και παρακαλάνε για δουλειά''!

είναι που δεν θέλησε και κεινος να γίνει ή καλύτερα να είναι κάτι κατώτερο από τους φίλους του και τους ''άλλους''!

Και λοιπόν αν κάνεις μια τίμια δουλειά και είσαι πχ γεωργός τι κακό έχει; και γιατί να κρύβεσαι; από ποιους κρύβεσαι; από τους πτυχιούχους, τους διπλωματούχους, αυτούς που έχουν μια καλύτερη κοινωνική και οικονομική θέση; γιατί ο καθένας έχει την πορεία του, γιατί κρυβότανε αν ήτανε ένας απλός εργάτης, τίμια χέρια είχε, τα έκρυβε όμως απο τον φίλο του που έρχεται στην δουλειά, ζει στην ίδια την ψεδεύσθηση που δημιούργησε μετα δύσκολα ξεφεύγει από αυτήν !

και η ίδια η κοινωνία πια μας διδάσκει να γίνουμε κάποιοι για να επιδεικτούμε τις περισσότερες φορές, ''έγινα κάποιος''! μάλλον ο φίλος μας την επίδειξη αυτη κοιτούσε, ο πατέρας του δεν είχε πρόβλημα να λέει ''είμαι σερβιτόρος αλλά είμαι και περήφανος, δεν έχω τεχνικές ανάγκες να καλύψω, ζω καλά με όσα έχω''!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η 7η Ημέρα Της Δημιουργίας - 1966

Δραματική ταινία του 1966 παραγωγής Γιώργου Λαζαρίδη , σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη , σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου. Πρωταγωνιστούν η Έλλη Φωτίου , ο Γιώργος Τζώρτζης , ο Δήμος Σταρένιος , η Μπέττυ Αρβανίτη , ο Άγγελος Αντωνόπουλος , ο Νίκος Δαδινόπουλος κ.α. Η ταινία έκοψε 127.932 εισιτήρια και ήρθε 50η ανάμεσα στις 117 ταινίες της χρονιάς.


Υπόθεση : Φτωχό νιόπαντρο ζεύγος έρχεται αντιμέτωπο με τη σκληρή πραγματικότητα της καθημερινής βιοπάλης. Όπλο τους είναι το όνειρο, αλλά η έλλειψη πόρων και η ανεργία είναι μεγάλα εμπόδια προς την ευτυχία.

 


163838_1699239288273_1456643246_1750993_5870194_n.%20%20jpg


[video=youtube_share;XnwFMPkNj7E]http://youtu.be/XnwFMPkNj7E

Οι τίτλοι της ταινίας.
 
Dimitrissss είπε:
Αυτός ο μαυροντυμένος φαλακρός κύριος (παραδόξως νέος στην ηλικία και όχι γέρος), σου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε νεκροθάφτη και χάρο. Απίστευτη φυσιογνωμία! Και να ανεβάζει τα ντεσιμπέλ στο κομμάτι του Μπαχ και να σε πνίγει.
Μήπως ξέρουμε το όνομα του ηθοποιού;
 
αν το έπιανε στα χέρια του το σενάριο σήμερα ο Οικονομίδης για να το κάνει ριμέικ  θα το είχε κάνει αγνώριστο,θα είχε ρίξει τα βρισίδια του αιώνα :)
 
Πίσω
Μπλουζα