Η έμπνευση της Μιζούκι: Πώς γεννήθηκε η Κάντυ
- Έναρξη μίζας metsgr
- Ημερομηνία έναρξης
Βιβλίο Νο 6: Χάιντι
Δε νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τη Χάιντι, το κορίτσι των Άλπεων. Ακόμα κι αν δεν έχει διαβάσει κανείς το βιβλίο της Γιοχάννας Σπίρι, θα θυμάται σίγουρα τη σειρά κινουμένων σχεδίων που είχε προβληθεί πριν χρόνια στην τηλεόραση και που ακολουθεί σχεδόν πιστά το μυθιστόρημα.
Η Χάιντι είναι γνωστή για την αγάπη της για τη φύση και τα ζώα, την καλοσύνη και την αθωότητά της, τον αυθορμητισμό και το λαμπερό της χαμόγελο.
Χμ... κάτι μου θυμίζουν αυτά... Το μόνο που δεν έκανε η Χάιντι είναι να σκαρφαλώνει στα δέντρα με την άνεση της Κάντι!
Δε νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τη Χάιντι, το κορίτσι των Άλπεων. Ακόμα κι αν δεν έχει διαβάσει κανείς το βιβλίο της Γιοχάννας Σπίρι, θα θυμάται σίγουρα τη σειρά κινουμένων σχεδίων που είχε προβληθεί πριν χρόνια στην τηλεόραση και που ακολουθεί σχεδόν πιστά το μυθιστόρημα.
Η Χάιντι είναι γνωστή για την αγάπη της για τη φύση και τα ζώα, την καλοσύνη και την αθωότητά της, τον αυθορμητισμό και το λαμπερό της χαμόγελο.
Χμ... κάτι μου θυμίζουν αυτά... Το μόνο που δεν έκανε η Χάιντι είναι να σκαρφαλώνει στα δέντρα με την άνεση της Κάντι!
Juanita
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 23 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 4.263
- Αντιδράσεις
- 381
metsgr είπε:
Και όχι μόνο. Τη Χάιντι την αφήνει αμανάτι η θεία της στον παππού πάνω στο βουνό επειδή της είναι δύσκολο να αναλάβει το "βάρος" της μικρής.
Επιπλέον, η παρουσία της όμορφης αλλά ανάπηρης Κλάρα καθώς και η αυστηρή κα Ροτενμάγιερ σίγουρα ενέπνευσαν τη Μιζούκι για να εμπλουτίσει τους χαρακτήρες της "Κάντυ"
Βιβλίο Νο 7: Rebecca of Sunnybrook Farm
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και από την περίληψη δεν μπορώ να βγάλω και πολλά συμπεράσματα...
Το μοτίβο είναι όμως περίπου το ίδιο: Ένα κορίτσι που με τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια της δεν ακολουθεί τα πρότυπα της εποχής για τις «καθωσπρέπει» νεαρές και έρχεται σε σύγκρουση με το περιβάλλον της.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο και από την περίληψη δεν μπορώ να βγάλω και πολλά συμπεράσματα...
Το μοτίβο είναι όμως περίπου το ίδιο: Ένα κορίτσι που με τον αυθορμητισμό και τη ζωντάνια της δεν ακολουθεί τα πρότυπα της εποχής για τις «καθωσπρέπει» νεαρές και έρχεται σε σύγκρουση με το περιβάλλον της.
Βιβλίο Νο 8: Ο Μυστικός Κήπος
Μπορεί η ηρωίδα - η Μαίρη- να μη μοιάζει με το χαρακτηρα της Κάντυ, αλλά η επιρροή της στους άλλους δρα ευεργετικά όπως και της μικρής φακιδομούρας.
Ο Κόλιν επίσης ασχολείται με τον κήπο της μητέρας του, που φυσικά έχει και τριανταφυλλιές!
Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μπορεί να κάνει συγκρίσεις...
Μπορεί η ηρωίδα - η Μαίρη- να μη μοιάζει με το χαρακτηρα της Κάντυ, αλλά η επιρροή της στους άλλους δρα ευεργετικά όπως και της μικρής φακιδομούρας.
Ο Κόλιν επίσης ασχολείται με τον κήπο της μητέρας του, που φυσικά έχει και τριανταφυλλιές!
Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μπορεί να κάνει συγκρίσεις...
Βιβλίο Νο 9 : Μικρές κυρίες
Πασίγνωστο βιβλίο, που η υποφαινομενη όμως δεν έχει διαβασει #) , με αποτέλεσμα η περίληψη του βιβλίου να έχει γίνει χρησιμοποιώντας περιλήψεις που υπάρχουν σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο...
Οπότε νιώστε ελεύθεροι να επέμβετε.
Βιβλίο Νο 10 : Marie-Claire
Αυτό είναι και το τελευταίο βιβλίο, από αυτά που αναφέρει η Μιζούκι ότι αποτέλεσαν πηγή έμπνευσής της για την ιστορία της Κάντυ.
Το βιβλίο αυτό το κράτησα για το τέλος, γιατί ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα... Αποτελεί αυτοβιογραφία της συγγραφέως Marguerite Audoux και δεν έχει το happyend που έχουν όλα τα προηγούμενα.
Κοινά θέματα με την Κάντυ; Το μοναστήρι θυμίζει τη σχολή του Αγίου Παύλου με την αδελφή Μαργαρίτα να παίρνει τη θέση της γλυκιάς αδερφής Marie-Aimée. Και φυσικά για πρώτη φορά βλέπουμε έναν ανεκπλήρωτο-για την ηρωίδα- έρωτα...
Αυτααααααααααά...
Πασίγνωστο βιβλίο, που η υποφαινομενη όμως δεν έχει διαβασει #) , με αποτέλεσμα η περίληψη του βιβλίου να έχει γίνει χρησιμοποιώντας περιλήψεις που υπάρχουν σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο...
Οπότε νιώστε ελεύθεροι να επέμβετε.
Βιβλίο Νο 10 : Marie-Claire
Αυτό είναι και το τελευταίο βιβλίο, από αυτά που αναφέρει η Μιζούκι ότι αποτέλεσαν πηγή έμπνευσής της για την ιστορία της Κάντυ.
Το βιβλίο αυτό το κράτησα για το τέλος, γιατί ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα... Αποτελεί αυτοβιογραφία της συγγραφέως Marguerite Audoux και δεν έχει το happyend που έχουν όλα τα προηγούμενα.
Κοινά θέματα με την Κάντυ; Το μοναστήρι θυμίζει τη σχολή του Αγίου Παύλου με την αδελφή Μαργαρίτα να παίρνει τη θέση της γλυκιάς αδερφής Marie-Aimée. Και φυσικά για πρώτη φορά βλέπουμε έναν ανεκπλήρωτο-για την ηρωίδα- έρωτα...
Αυτααααααααααά...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
domniki
RetroJunkie™
- Joined
- 16 Mαϊ 2007
- Μηνύματα
- 3.786
- Αντιδράσεις
- 3.047
To ειχε προσφατα στην τηλεοραση (Μεγ. Σαββατο). Δεν βλεπω και πολλες ομοιοτητες με την Καντυ. Η υποθεση δεν περιλαμβανει ορφανα, υιοθεσιες, προστατες θειους, ανεκπληρωτους ερωτες. Εκτυλισσεται στην εποχη του αμερικανικου εμφυλιου. Αλλα για να το ειπε η Μιζουκι, κατι θα ειχε στο νου της.metsgr είπε:Βιβλίο Νο 9 : Μικρές κυρίες
Πασίγνωστο βιβλίο, που η υποφαινομενη όμως δεν έχει διαβασει #) , με αποτέλεσμα η περίληψη του βιβλίου να έχει γίνει χρησιμοποιώντας περιλήψεις που υπάρχουν σε διάφορες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο...
Οπότε νιώστε ελεύθεροι να επέμβετε.
Το βιβλιο της Jean Webster "Daddy-Long-Legs" υπαρχει προς ελευθερο και νομιμο κατεβασμα (εχει ληξει το copyright στις ΗΠΑ) για ολους τους αναγνωστες στο Project Gutenberg.
http://www.gutenberg.org/etext/157
Η ομοιοτητα του με την Καντυ-Καντυ ειναι εντυπωσιακοτατη. Περιγραφει τη ζωη της Τζουντυ, μιας ορφανης κοπελας, που την παιρνει υπο την κηδεμονια του (οχι υιοθεσια) ενας μυστηριωδης πλουσιος και της προσφερει χρηματα να μορφωθει. Αυστηρος κανονας ειναι να μην ζητησει να τον δει ποτε, αλλα να του γραφει γραμματα περιγραφοντας του τη ζωη της. Εχοντας δει μονο ενα βραδυ τη σκια του, ενα σωμα με επιμηκυσμενα ποδια, η Τζουντυ τον αποκαλει χαϊδευτικα "daddy long-legs". Εντωμεταξυ μπαινει στη ζωη της και ο γοητευτικος θειος μιας φιλης της ο Τζέρβις (Jervis, χαϊδευτικα Jervie), πλουσιος, ανεξαρτητος, μποεμικος και σιγα σιγα τον ερωτευεται. Οταν ο Τζερβι ομως της κανει προταση γαμου, αυτη κομπλαρει, πιστευει οτι δεν ειναι σωστο να παντρευτει αυτη μια αρφανη τον γονο μιας τρανης οικογενειας και του λεει οχι. Να μην τα πολυλογω, στο τελος αποκαλυπτεται οτι ο Τζερβις ητανε ο Daddy-Long-Legs, η παρεξηγηση λυνεται και ζουνε αυτοι καλα και μεις καλυτερα!
Θελετε αποδειξη του ποσο αντεγραψε η Μιζουκι το βιβλιο αυτο; Ειδου η σκηνη που η Τζουντυ παει να γνωρισει επιτελους τον Daddy-Long-Legs.
Διαβαστε:
*********
When I came to the house on Madison Avenue it looked so big and brown
and forbidding that I didn't dare go in, so I walked around the block
to get up my courage. But I needn't have been a bit afraid; your
butler is such a nice, fatherly old man that he made me feel at home at
once. 'Is this Miss Abbott?' he said to me, and I said, 'Yes,' so I
didn't have to ask for Mr. Smith after all. He told me to wait in the
drawing-room. It was a very sombre, magnificent, man's sort of room. I
sat down on the edge of a big upholstered chair and kept saying to
myself:
'I'm going to see Daddy-Long-Legs! I'm going to see Daddy-Long-Legs!'
Then presently the man came back and asked me please to step up to the
library. I was so excited that really and truly my feet would hardly
take me up. Outside the door he turned and whispered, 'He's been very
ill, Miss. This is the first day he's been allowed to sit up. You'll
not stay long enough to excite him?' I knew from the way he said it
that he loved you--an I think he's an old dear!
Then he knocked and said, 'Miss Abbott,' and I went in and the door
closed behind me.
It was so dim coming in from the brightly lighted hall that for a
moment I could scarcely make out anything; then I saw a big easy chair
before the fire and a shining tea table with a smaller chair beside it.
And I realized that a man was sitting in the big chair propped up by
pillows with a rug over his knees. Before I could stop him he
rose--rather shakily--and steadied himself by the back of the chair and
just looked at me without a word. And then--and then--I saw it was
you! But even with that I didn't understand. I thought Daddy had had
you come there to meet me or a surprise.
Then you laughed and held out your hand and said, 'Dear little Judy,
couldn't you guess that I was Daddy-Long-Legs?'
In an instant it flashed over me. Oh, but I have been stupid! A
hundred little things might have told me, if I had had any wits. I
wouldn't make a very good detective, would I, Daddy? Jervie? What
must I call you? Just plain Jervie sounds disrespectful, and I can't
be disrespectful to you!
**************
Σ'εχω δει καπου καπου σε ξερω;;
Ααα και το μερος οπου ειναι η εξοχικη επαυλη λεγεται Lock Willow. Φερνει προς Lake Wood, δε νομιζετε;
(Αρα να βγαλουμε το συμπερασμα οτι τελικα σαν την Τζουντυ και η Καντυ τελικα παντρευεται τον ευεργετη της;;; ) :heartcloud:
:flower:
http://www.gutenberg.org/etext/157
Η ομοιοτητα του με την Καντυ-Καντυ ειναι εντυπωσιακοτατη. Περιγραφει τη ζωη της Τζουντυ, μιας ορφανης κοπελας, που την παιρνει υπο την κηδεμονια του (οχι υιοθεσια) ενας μυστηριωδης πλουσιος και της προσφερει χρηματα να μορφωθει. Αυστηρος κανονας ειναι να μην ζητησει να τον δει ποτε, αλλα να του γραφει γραμματα περιγραφοντας του τη ζωη της. Εχοντας δει μονο ενα βραδυ τη σκια του, ενα σωμα με επιμηκυσμενα ποδια, η Τζουντυ τον αποκαλει χαϊδευτικα "daddy long-legs". Εντωμεταξυ μπαινει στη ζωη της και ο γοητευτικος θειος μιας φιλης της ο Τζέρβις (Jervis, χαϊδευτικα Jervie), πλουσιος, ανεξαρτητος, μποεμικος και σιγα σιγα τον ερωτευεται. Οταν ο Τζερβι ομως της κανει προταση γαμου, αυτη κομπλαρει, πιστευει οτι δεν ειναι σωστο να παντρευτει αυτη μια αρφανη τον γονο μιας τρανης οικογενειας και του λεει οχι. Να μην τα πολυλογω, στο τελος αποκαλυπτεται οτι ο Τζερβις ητανε ο Daddy-Long-Legs, η παρεξηγηση λυνεται και ζουνε αυτοι καλα και μεις καλυτερα!
Θελετε αποδειξη του ποσο αντεγραψε η Μιζουκι το βιβλιο αυτο; Ειδου η σκηνη που η Τζουντυ παει να γνωρισει επιτελους τον Daddy-Long-Legs.
Διαβαστε:
*********
When I came to the house on Madison Avenue it looked so big and brown
and forbidding that I didn't dare go in, so I walked around the block
to get up my courage. But I needn't have been a bit afraid; your
butler is such a nice, fatherly old man that he made me feel at home at
once. 'Is this Miss Abbott?' he said to me, and I said, 'Yes,' so I
didn't have to ask for Mr. Smith after all. He told me to wait in the
drawing-room. It was a very sombre, magnificent, man's sort of room. I
sat down on the edge of a big upholstered chair and kept saying to
myself:
'I'm going to see Daddy-Long-Legs! I'm going to see Daddy-Long-Legs!'
Then presently the man came back and asked me please to step up to the
library. I was so excited that really and truly my feet would hardly
take me up. Outside the door he turned and whispered, 'He's been very
ill, Miss. This is the first day he's been allowed to sit up. You'll
not stay long enough to excite him?' I knew from the way he said it
that he loved you--an I think he's an old dear!
Then he knocked and said, 'Miss Abbott,' and I went in and the door
closed behind me.
It was so dim coming in from the brightly lighted hall that for a
moment I could scarcely make out anything; then I saw a big easy chair
before the fire and a shining tea table with a smaller chair beside it.
And I realized that a man was sitting in the big chair propped up by
pillows with a rug over his knees. Before I could stop him he
rose--rather shakily--and steadied himself by the back of the chair and
just looked at me without a word. And then--and then--I saw it was
you! But even with that I didn't understand. I thought Daddy had had
you come there to meet me or a surprise.
Then you laughed and held out your hand and said, 'Dear little Judy,
couldn't you guess that I was Daddy-Long-Legs?'
In an instant it flashed over me. Oh, but I have been stupid! A
hundred little things might have told me, if I had had any wits. I
wouldn't make a very good detective, would I, Daddy? Jervie? What
must I call you? Just plain Jervie sounds disrespectful, and I can't
be disrespectful to you!
**************
Σ'εχω δει καπου καπου σε ξερω;;
Ααα και το μερος οπου ειναι η εξοχικη επαυλη λεγεται Lock Willow. Φερνει προς Lake Wood, δε νομιζετε;
(Αρα να βγαλουμε το συμπερασμα οτι τελικα σαν την Τζουντυ και η Καντυ τελικα παντρευεται τον ευεργετη της;;; ) :heartcloud:
:flower:
akaliakoukou
RetroMaNiaC
- Joined
- 19 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 751
- Αντιδράσεις
- 11
Πολύ πολύ ωραία και ενδιαφέροντα όλα αυτά!!!
Για να πω την αλήθεια, πέρα από την Χάιντι, η οποία είναι και το πρώτο σχεδόν παιδικό που θυμάμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και τη λάτρευα (εχω και το άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα της πάνινι!) τις υπόλοιπες δεν τις ήξερα!
(μόνο σαν τίτλους είχα κάποιες ακουστά!)
Πράγματι υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία με την Κάντυ και σίγουρα η Μιζούκι πήρε από όλες και κάτι!
Μόνο η τελευταία δεν έχει ευτυχισμένο τέλος, όμως ΌΛΕΣ εχουν ένα σαφές τέλος.
Πραγματικά, αυτό που εμένα προσωπικά με αρρώστησε στην Κάντυ όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι στο τέλος δεν μου δίνεται η εντύπωση ότι έχουμε το "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"
Χάθηκαν άλλα δύο επεισόδια ή άλλα δύο μάνγκα, να δούμε κι εμείς ένα χάπυ εντ στην Κάντυ?
Ήταν δύσκολο να ακυρωθεί η υιοθεσία και να δούμε (γιατί όχι) έναν γάμο με την Κάντυ και τον πρίγκηπα του λόφου???
Ζητάω πολλά?
Έστω κάτι ξεκάθαρο ερωτικό βρε παιδιάαααααααααα!!!!!
Πάλι ξεφεύγω εκτός τόπικ, αλλά με τρώει ο καημός τόσα χρόνια.
Οκ, η Μιζούκι επιρρεάστηκε από αυτές τις ιστορίες...
δεν το βλέπεις κυρία Μιζούκι ότι όλες έχουν ένα ΤΕΛΟΣ??
Σε άφησε καμμιά από αυτές στα κρύα του λουτρού???
Εμας γιατί μας παιδεύεις?
Για να πω την αλήθεια, πέρα από την Χάιντι, η οποία είναι και το πρώτο σχεδόν παιδικό που θυμάμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και τη λάτρευα (εχω και το άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα της πάνινι!) τις υπόλοιπες δεν τις ήξερα!
(μόνο σαν τίτλους είχα κάποιες ακουστά!)
Πράγματι υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία με την Κάντυ και σίγουρα η Μιζούκι πήρε από όλες και κάτι!
Μόνο η τελευταία δεν έχει ευτυχισμένο τέλος, όμως ΌΛΕΣ εχουν ένα σαφές τέλος.
Πραγματικά, αυτό που εμένα προσωπικά με αρρώστησε στην Κάντυ όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι στο τέλος δεν μου δίνεται η εντύπωση ότι έχουμε το "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"
Χάθηκαν άλλα δύο επεισόδια ή άλλα δύο μάνγκα, να δούμε κι εμείς ένα χάπυ εντ στην Κάντυ?
Ήταν δύσκολο να ακυρωθεί η υιοθεσία και να δούμε (γιατί όχι) έναν γάμο με την Κάντυ και τον πρίγκηπα του λόφου???
Ζητάω πολλά?
Έστω κάτι ξεκάθαρο ερωτικό βρε παιδιάαααααααααα!!!!!
Πάλι ξεφεύγω εκτός τόπικ, αλλά με τρώει ο καημός τόσα χρόνια.
Οκ, η Μιζούκι επιρρεάστηκε από αυτές τις ιστορίες...
δεν το βλέπεις κυρία Μιζούκι ότι όλες έχουν ένα ΤΕΛΟΣ??
Σε άφησε καμμιά από αυτές στα κρύα του λουτρού???
Εμας γιατί μας παιδεύεις?
geobacter73
RetroWannaBe
- Joined
- 29 Mαϊ 2009
- Μηνύματα
- 87
- Αντιδράσεις
- 1
Σε καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ.
Κι εμενα αυτο μου λειπει - αυτο το ρημαδικο το happy ending!
Χαθηκε ο κοσμος να δουμε κι εμεις και η Καντυ μια ασπρη μερα πια... λυσσαρα Μιζουκι!!!
Κι εμενα αυτο μου λειπει - αυτο το ρημαδικο το happy ending!
Χαθηκε ο κοσμος να δουμε κι εμεις και η Καντυ μια ασπρη μερα πια... λυσσαρα Μιζουκι!!!
Juanita
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 23 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 4.263
- Αντιδράσεις
- 381
Χμμμ...
εγώ γιατί δεν έμεινα με την απορία αυτή
;;;
Πρέπει να είμαι η μοναδική στην Υφήλιο που θεωρεί πως η Μιζούκι ξεκαθάρισε τη θέση της τόσο με το τέλος όπως το διαβάσαμε στο μάνγκα (χωρίς τις ιταλικές χαζομάρες) όσο και αργότερα με τις νουβέλες...
(και στο ανιμέ το είχα δεδομένο πως η Κάντυ μένει με τον Πρίγκηπά της αλλά το μάνγκα σ΄αφήνει με πιό ισχυρή την πεποίθηση αυτή.)
Άλλωστε, όλη η πλοκή από την αρχή εκεί οδηγούσε... στο χάπυ -μετά από πολλά χάπια
- εντ...
Πρέπει να είμαι η μοναδική στην Υφήλιο που θεωρεί πως η Μιζούκι ξεκαθάρισε τη θέση της τόσο με το τέλος όπως το διαβάσαμε στο μάνγκα (χωρίς τις ιταλικές χαζομάρες) όσο και αργότερα με τις νουβέλες...
Άλλωστε, όλη η πλοκή από την αρχή εκεί οδηγούσε... στο χάπυ -μετά από πολλά χάπια
Οχι, δεν εισαι μοναδικη. Κι εγω ανηκω στη λεσχη σου, στο κλαμπ αγγλιστι!Juanita είπε:Χμμμ...εγώ γιατί δεν έμεινα με την απορία αυτή;;;
Πρέπει να είμαι η μοναδική στην Υφήλιο που θεωρεί πως η Μιζούκι ξεκαθάρισε τη θέση της τόσο με το τέλος όπως το διαβάσαμε στο μάνγκα (χωρίς τις ιταλικές χαζομάρες) όσο και αργότερα με τις νουβέλες...(και στο ανιμέ το είχα δεδομένο πως η Κάντυ μένει με τον Πρίγκηπά της αλλά το μάνγκα σ΄αφήνει με πιό ισχυρή την πεποίθηση αυτή.)
Άλλωστε, όλη η πλοκή από την αρχή εκεί οδηγούσε... στο χάπυ -μετά από πολλά χάπια- εντ...
:flower: