Στο "η αλεπού και ο μπούφος", ο Γιώργος Κωνσταντινου, φορουσε κατι χοντρα γυαλια μυωπιας. Τον φροντιζε η θεια του, η Ντινα Κώνστα. Περιπου σαραντάρης με καμια απολυτως σχεση στο ενεργητικο του, καταλοιπο απο την πεθαμενη μανα του, που την ειχε σαν θεα, αν και τον καταπιεζε πολυ στο θεμα των γυναικων, απαιτωντας να ειναι η μοναδικη γυναικα της ζωης του, και πολυ "μπουνταλας" πλεον, μαθαινει πως ειναι ο βασικος κληρονομος ενος "αμπελουργου" που ήταν "οικογενειακος φιλος" της μητερας του. Παρουσιαζεται τοτε μια μακρινη ανιψια του αμπελουργου που έλπιζε να παρει και εκεινη κατι. Η Τζοβανα Φραγκουλη. Ειχε μια μητερα, και ενα αδερφακι. Τον αντιπαθει αμεσως, ενω οποτε τον συναντα, ολα στραβα της πηγαινουν. Ο αδερφος του αμπελουργου, προσβαλει την διαθηκη, και για να κερδισουν οι άλλοι, κανονιζουν επειτα απο περιπετειες έναν ψευτικο γαμο, για να γινει πιο δυνατη η συγγενεια, παρα την αντιπαθεια που νιωθει η Τζοβανα.Αφου παιρνουν την διαθηκη, η Τζοβανα θελει να χωρισει. Ο Γιωργος την αγαπα όμως, και αποφασιζει σε μια στιγμη απελπισιας να χαρισει τα λεφτα στον αντιδικο. Τοτε μαθαινει απο την θεια του, οτι ειναι στην παραγματικοτητα, γιος του αμπελουργου, καρπος παρανομης σχεσης με την μητερα του. Αυτο τον κανει να αλλάξει τελειως σταση ζωης.
Τοτε παρουσιαζεται ενας ξαδερφος της Τζοβανας, που τον βοηθα να αλλαξει, να σουλουπωθει για να την κερδισει.
Η Τζοβανα εκεινη την εποχη θελει καποιον άλλον. Αφου την πατα μαζι του γιατι αποδεικνυεται απατεωνας, και βλεπει τον μεταμορφωμενο Γιωργο, αλλαζει γνωμη για εκεινον.
Ο Γιωργος, σε συνεννοηση παντα με τον ξαδερφο της, την παιδευει αρκετα μεχρι να πειστει για εκεινη.
Η τελευταια σκηνη ειναι που τον καλει στην κρεβατοκάμαρα της.
Χαρακτηριστηρικα θυμαμαι πως εκεινη την εποχη, ο Κωνσταντινου δηλωνε, πως δεν εβλεπε την ωρα να ξεφορτωθει τα γυαλια, και όλοι εμεις αναρωτιωμασταν πως βλεπει, και αν θα του μεινει κουσουρι.
Πωπω, σαν την πρωτη βερσιον της "Μαριας της ασχημης" ειναι. Κλασεις ανωτερο βεβαια, και καθολου ξενερωτο!