Η φανέλα με το 9 (1988)

Πηγή του παρακάτω κειμένου.

Σ. ΤΖ: «Η Φανέλα με το 9» ήταν η πρώτη κινηματογραφική μου δουλειά. Όταν ο Παντελής Βούλγαρης μου πρότεινε τον ρόλο, ήμουν ακόμη φοιτητής στην δραματική σχολή. Η νοοτροπία του Μπιλ Σερέτη, ήταν παρόμοια με του κάθε πιτσιρικά εκείνη την εποχή ανεξάρτητα από την μπάλα. Τότε δεν υπήρχε η πληροφόρηση σε μορφή βομβαρδισμού απ’ τα μέσα. Ο εικοσάρης τα τέλη της δεκαετίας του 80’ δεν ήταν ήδη μέσα στα πράγματα, όπως τώρα. Είχε γεννηθεί το 70’ και μεγάλωνε με το σκεπτικό να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της γειτονιάς και να καταξιώσει το όνομα της οικογένειας, να νιώθουν όλοι περήφανοι γι’ αυτόν.
Ο Μπιλ ήταν ένας από τους τοπικούς ήρωες, τα παιδιά που έπαιζαν μπάλα στις αλάνες. Ξεκίνησε με πρότυπα όπως αυτά του Δομάζου και του Παπαϊωάννου, ήθελε να πολεμήσει για την φανέλα, είχε τον τσαμπουκά του Δεληκάρη. Όταν έσκυψε να δέσει τα κορδόνια στην Γ’ εθνική ώστε να πάρει το εισιτήριο για την β’ έλυσε ταυτόχρονα, το κουβάρι της προδοσίας που τελικά θα τον στοίχειωνε. Το γόητρο φτάνοντας στην Α’ εθνική που επιτέλους τον καταξίωνε και η απογοήτευση όταν του ζητήθηκε ξανά να προδώσει είναι τα δύο πράγματα που πάλευαν μέσα του. Προσπαθούσε να αποτινάξει την ρετσινιά, σκεπτόταν πως ήθελε μόνο να παίξει μπάλα πλέον, να βγάλει μάτια!! Δεν μπόρεσε να συναινέσει για δεύτερη φορά. Το σύστημα τον ξέρασε από μέσα, με συνοπτικές διαδικασίες, χάρη σε έναν όχι τυχαίο, σοβαρό τραυματισμό.
Για μένα ο Μπιλ, ήταν αγνός μέσα στον θυμό του, το όνειρό του ήταν πιο αγνό δηλαδή.. Απέτυχε στην πρώτη κατηγορία γιατί δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την προδοσία.
Σ. ΤΖ: Οι σκηνές απ’ την ομάδα της Αθήνας γυρίστηκαν στην Νέα Φιλαδέλφεια στο παιχνίδι της Α.Ε.Κ με τον Εθνικό. Ο κόσμος στις κερκίδες δεν γινόταν να είναι «στημένος». Οι άνθρωποι της Α.Ε.Κ μας παραχώρησαν πέντε λεπτά πριν την έναρξη της αναμέτρησης, δέκα λεπτά στην διάρκεια του ημιχρόνου και ακόμη πέντε λεπτά στην λήξη, για τα γυρίσματα. Ο Κόσμος θεώρησε κακή συγκυρία για την ομάδα, το γύρισμα και μας γιουχάιζε απ’ την στιγμή που πατήσαμε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Παντελής μου είχε ζητήσει να εκτελέσω το πέναλτι, στην δεξιά γωνία και το πρώτο σουτ, πέρασε ξυστά άουτ.
Στο ημίχρονο και ενώ το σκορ στον πραγματικό αγώνα ήταν 0-0, όλοι μας κοιτούσαν με μισό μάτι, ένιωθα σαν τον Σπάρτακο, που οι Ρωμαίοι ζητούσαν να πεθάνει. Είχα αποτύχει στην πρώτη προσπάθεια και οι φίλαθλοι δεν είχαν πανηγυρίσει γκολ. Παρόλα αυτά κατάφερα να σκοράρω την δεύτερη φορά και βίωσα κάτι κυριολεκτικά μαγικό. ’Έχω ζήσει έντονες συγκινήσεις μέσα από την δουλειά μου, αλλά αυτό που αισθάνθηκα ήταν ανεξέλεγκτο.
Τριάντα χιλιάδες κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο για να ξεφύγει από την όποια καθημερινότητά του, σηκώθηκε και με χειροκρότησε. Ήταν το πρώτο γκολ, στο γήπεδο εκείνη την ημέρα, το δικό μου. Ενώ απαγορευόταν, έτρεξα και σκαρφάλωσα στα κάγκελα της σκεπαστής για να πανηγυρίσω μαζί τους. Έπαθα θλάση μαλακών μορίων και για μια βδομάδα μετά κούτσαινα και δεν μπορούσα να παίξω στο θέατρο. Είναι σαν να το ζω ακόμη και σήμερα, ήταν απίθανος αυτός ο κόσμος, πήραμε πολλές σκηνές για όλη την ταινία από την Φιλαδέλφεια.
Μπορώ μόνο με τους Έλληνες στον τελικό της Πορτογαλίας να τους παρομοιάσω. Ήταν η ψυχολογία του όχλου που ξεσπάει, σε απόλυτη σύμπνοια με το ένα ζητούμενο, την νίκη. Η μπάλα δεν μπορούσε παρά να υπακούσει σ’ αυτό. Να σημειώσω εδώ πως το γούρι του Μπιλ, το δαχτυλίδι που στριφογύρισε στο δάχτυλό του πριν το γκολ, ήταν δικό μου και απλά το χρησιμοποιήσαμε στην ταινία.
…και ο Στράτος.
Σ. ΤΖ: Δεν παρακολουθώ συστηματικά ποδόσφαιρο, τίποτα δεν μπορεί να μοιραστεί την αγάπη μου για την ηθοποιία. Στην ηθοποιία παίζεις την ζωή σου σε λεπτομέρειες. Αυτή μου δίνει την ευκαιρία και το δικαίωμα να ζω δυνατές συγκινήσεις, όπως η ενσάρκωση του Μπιλ Σερέτη..
 
Πιστεύω ότι πιο ρεαλιστικά θα έπαιζε ο νεαρός τότε Μουρίκης (τσογλανοφατσα και ηθοποιαρα).
Γενικά ο Τζώρτζογλου δεν το έχει πολύ με την ηθοποιία.
 
Πιστεύω ότι πιο ρεαλιστικά θα έπαιζε ο νεαρός τότε Μουρίκης (τσογλανοφατσα και ηθοποιαρα).
Γενικά ο Τζώρτζογλου δεν το έχει πολύ με την ηθοποιία.
Νομίζω ότι ο ρόλος ήταν στα μέτρα του Τζώρτζογλου, έπαιξε πολύ καλά τον Μπιλ Σερετη
 
Παιδιά εγώ θυμάμαι πολύ έντονα σαν ανάμνηση τα Χριστούγεννα του 2006 να έχω νοικιάσει από το Videorama της Κυψέλης (έχει κλείσει πλέον) την ταινία αλλά μου είχαν δώσει δύο βιντεοκασέτες τις οποίες μάλιστα τις είχα πληρώσει σαν δύο ξεχωριστές ταινίες, αυτό συνηθιζόταν στην εποχή του video μόνο για τις πολύ μεγάλες σε διάρκεια ταινίες και μου είχε κάνει εντύπωση... Εν τέλει όταν πήγα στο σπίτι και τις έβαλα μεταμεσονύχτιες ώρες να παίξουν η συνολική διάρκεια αυτού που είδα - και με είχε μαγέψει από τότε γιατί πρόκειται για μια πολύ '80s δημιουργία - ήταν τουλάχιστον τέσσερις ώρες και παρ' όλ' αυτά δεν είχα βαρεθεί... Και λέω "αυτό που είδα" γιατί απόψε που παίχτηκε η ταινία σε αποκατεστημένη κόπια στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος στα πλαίσια της ρετροσπεκτίβας για τον Παντελή Βούλγαρη παρουσία του σκηνοθέτη ήταν μόλις δύο ώρες... Αυτό που μπορώ να υποθέσω είναι πως αυτό που είχα δει τότε και μου είχε αφήσει τόσο έντονη ανάμνηση ήταν ή κάποια uncut κόπια της ταινίας (λιγότερο πιθανό γιατί παραείναι μεγάλη η διαφορά στη διάρκεια), ή το αντίγραφο που είχα πάρει από το Videorama ήταν στην ουσία η τηλεοπτική σειρά που είχε παιχτεί στην ΕΡΤ με το ένα επεισόδιο μετά το άλλο χωρίς τίτλους έναρξης, τέλους κ.λπ., δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς... Το κακό είναι ότι δε μου έχει αποτυπωθεί κάποια ή κάποιες σκηνές που να μην είδα στην κόπια που παίχτηκε απόψε για να είμαι βέβαιος. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι πως η κόπια που είδα απόψε τελείωνε με πλάνο της στημένης στη βούλα του πέναλτυ μπάλας από τον "Μπιλ" μπροστά από τον πιτσιρικά, μετά από αυτό δηλαδή πέφτουν οι τίτλοι τέλους και παραξενεύτηκα γιατί δε θυμόμουν να τελειώνει έτσι, π.χ. τα πλάνα από τον τελικό του Κυπέλλου στα οποία αναφέρθηκαν κάποιοι από εσάς εδώ εγώ δεν τα είδα ποτέ
 
To 1988 η ΕΡΤ ξεκίνησε μία πρωτοποριακή τηλεοπτική σειρά για το βιβλίο με τίτλο "Βιβλιόραμα". Στην πρώτη εκπομπή μεταξύ άλλων έχει μία ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους συντελεστές της ταινίας Παντελή Βούλγαρη (σκηνοθεσία), Βαγγέλη Ραπτόπουλο (σενάριο) και Στράτο Τζώρτζογλου (πρωταγωνιστής). Θα ήθελα και τη γνώμη του Κουμανταρέα αλλά δυστυχώς δεν συμμετείχε στην εκπομπή. Ο καθένας τους αναλύει πλευρές της ταινίας και συσχετίζει αυτήν με το βιβλίο. Ο σύνδεσμος του video είναι εδώ και το συνιστώ ισχυρά για όποιον θέλει να εντρυφήσει στα παραλειπόμενα της ταινίας. Από το 19:40 μέχρι το 29:30 περίπου.
 
Πίσω
Μπλουζα