Θέμα Συνειδήσεως (1973)

takispapadakis είπε:
οχι ρε παιδια κομπαρσος ητανε ο ανθρωπος.τον εβλεπα και σε διαφημισεις μεταγενεστερα τηλεοραση αποκτεισαμε στο σπιτι το 1978.δεν υπηρχαν και πολλες μεχρι τοτε στην επαρχια
ακριβως ειναι κομπαρσος και εχει παιξει σε πολλες ταινιες

αποστολος ανανιαδης
 
Απαισιόδοξη ταινία, στο πνεύμα της κινηματογραφικής δυστοπίας που χαρακτήριζε τη δεκαετία του '70. Μικροί, στυφοί διάλογοι, χωρίς πλατειασμούς. Το ύφος και οι φωτισμοί προσοιμοιάζουν σε ατμόσφαιρα νουάρ. Εξαιρετικό καστ, με τον Ανδρεόπουλο και τον Τσάπελη να ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου. Γενικά η Φινος Φιλμ είχε κάνει πολλά βήματα μπροστά εκείνη την εποχή, ειδικά σε αυτού του είδους τις ταινίες.
 
προσφατα ειδα ξανα την ταινια και πιστευω κι εγω οτι η τελευταια σκηνη με το ατυχημα ειναι καπως υποπτη και θα εξηγησω σε λιγο το γιατι

βεβαια ετσι οπως συμπεριφερονταν "πατερας" και "γιος" στο αυτοκινητο δε θα την εβγαζαν καθαρη ακομα κι αν δεν βρισκοταν μπροστα τους το υποπτο φορτηγο γιατι εγιναν βασικα λαθη: το παιδι οχι μονο βρισκοταν στη θεση του συνοδηγου αλλα δε φορουσε ζωνη ασφαλειας και εκτος αυτου επαιζε με τον πατερα του (Κουρκουλος) , που απ'οτι καταλαβα ουτε κι αυτος φορουσε ζωνη και ηταν και γιατρος και υποτιθεται οτι θα επρεπε να ηταν πιο προσεκτικος.

t1.JPGt2.JPGt3.JPGt4.JPG

να το το υποπτο φορτηγο, προλαβαινε να φρεναρει ο Κουρκουλος αν δεν ειχε το μυαλο του στο παιχνιδι με το γιο του που τελικα ηταν και το τελευταιο..

t5.JPGt6.JPG

τελευταια αγκαλια λιγο πριν συμβει το μοιραιο , κορναρει μεν στο φορτηγατζη αλλα ματαια ..

t7.JPGt8.JPG

ο οδηγος ανοιγει την πορτα για να βεβαιωθει οτι ο Γεραλης ειναι νεκρος και

t9.JPGt10.JPGt11.JPG

φευγει σαν κυριος..

t12.JPGt13.JPG

αν δεν ηταν υποπτος ο φορτηγατζης δε θα επρεπε να κατεβει και να δει αν ειναι κανεις ζωντανος και να καλεσει ασθενοφορο; αυτος ομως εγκαταλειπει τα θυματα του
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν υπηρχε οδικη παιδεια το '72 - '73. Εδω δεν υπαρχει σημερα. Περι ζωνης ασφαλειας ουτε λογος τοτε. Τι ηταν αυτο;

Στην Ελλαδα γενικως μας εχει φαει η ανοργανωσια που ειναι και η αιτια των μεγαλυτερων δεινων μας. Σημερα αμα δεις αμερικανικη ταινια η σειρα, μολις μπουνε οι ηθοποιοι στο αυτοκινητο αμεσως φορανε ζωνη. Εμεις με την Αμερικη καμια σχεση σε τετοια θεματα, δυστυχως. Ειμαστε καλοι μονο στα ουπς και στα ουαου. Σ' αυτα ειμαστε πρωτοι.

Υπαρχει κι αλλη ταινια με τον Κουρκουλο, Κατηγορω τους ανθρωπους λεγεται και δειχνει παλι κατι τρελα που ομως για τα τοτε ελληνικα δεδομενα ηταν για ολους εντελως αποδεκτα: Ο Κουρκουλος οδηγει το αμαξι του και στη θεση του συνοδηγου καθεται η συζυγος του, Τζενη Ρουσεα, με το νηπιο κοριτσακι τους στην αγκαλια της. Πρωτο μεγαλο σφαλμα. Λιγο αργοτερα ο Κουρκουλος αλλαζει λαστιχο και το παιδι παιζει με το τοπι του εντελως αφυλακτο. Και εδω εμφανιζεται ενα φορτηγο που το οδηγει ο Γιαννης Βογλης και παραλιγο να συμβει η τραγωδια. Ασχετως ομως απο την τελικη εκβαση της σκηνης, βλεπουμε τι ειδους νοοτροπια επικρατουσε τοτε, αλλα σε μικροτερο βαθμο ακομα και σημερα, το ξαναλεω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
^

Έτσι ακριβώς. Η οδική παιδεία τότε ήταν ανύπαρκτη.

Εδώ σήμερα βλέπω γονείς να οδηγούν μηχανάκια και σκούτερ και να έχουν τα μικρά παιδιά μπροστά τους πιασμένα και αυτά από το τιμόνι χωρίς κράνος... 

Το τριπλοκάβαλο μπαμπάς-παιδί-μαμά είναι τετριμμένο πλέον δυστυχώς.
 
Οι ζώνες ασφαλείας πρώτη φορά τέθηκαν ως στάνταρ μέρος του εξοπλισμού από τη Σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo το 1959. Το 1968, το Αμερικανικό Κονγκρέσο νομοθέτησε και έκανε υποχρεωτική τη ζώνη ασφαλείας σε όλα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ. Στη Γαλλία αρχικά το 1973 για τα μπροστινά καθίσματα εκτός πόλης και το 1990 για τα πίσω. Αντίστοιχες νομοθεσίες για Σουηδία 1975 και 1986. Από το 1993 υποχρεωτικό σε όλη την Ευρώπη. Πηγές 1 και 2

Στην Ελλάδα, ο Ν. 614/1977 (ΦΕΚ 167Α/16.6.1977) "Περί κυρώσεως του Κώδικος Οδικής Κυκλοφορίας", ορίζει στο αρθ. 33 παρ. 2α ότι "...απαγορεύεται η κατάληψις θέσεως παραπλεύρως του οδηγού καθισμάτων υπό ατόμων ηλικίας μικροτέρας των δέκα ετών, εκτός εάν προφυλάσσονται ταύτα δι ειδικής ζώνης ασφαλείας ως και υπό προσώπων περισσοτέρων των αναλογούντων εις τα εν λόγω καθίσματα". Στον Ν. 2094/1992 (ΦΕΚ 182 Α/25.11.1992),  το όριο γίνεται 12 ετών. Στον Ν. 2696/1999 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα στο άρθ. 33, παρ. 3 και 4 αναφέρεται:


3. Ο οδηγός μηχανοκίνητου οχήματος και μοτοποδηλάτου επιβάλλεται να μεριμνά για την ασφάλεια των συνεπιβατών του και ειδικότερα να ελέγχει αν φορούν τις ζώνες ασφαλείας και το προστατευτικό κράνος κατά τη μεταφορά τους.

 4. Ο οδηγός που παραβαίνει τις διατάξεις του άρθρου αυτού τιμωρείται με  διοικητικό πρόστιμο ογδόντα (80,00) ευρώ.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
^

Δεν υπηρχαν δηλαδη καθολου ζωνες ασφαλειας στα αυτοκινητα  εκεινη την εποχη , σιγουρα του την ειχαν στημενη του Γεραλη , δεν ηταν τυχαια η παρουσια του φορτηγου  και οι κινησεις του φορτηγατζη κατι υποπτο δειχνουν
 
Το πρώτο μας οικογενειακό όχημα, ένα Φίατ 128 του 1973, είχε ζώνες ασφαλείας, αλλά το μήκος τους δεν ρυθμιζόταν αυτόματα. Ήταν κάπως σαν ζώνες αεροπλάνου αλλά είχαν και το διαγώνιο λουρί. Αυτό τις έκανε άβολες διότι άμα ήσουν δεμένος δεν μπορούσες να κουνηθείς παρά ελάχιστα. Οπότε υπήρχαν αλλά δεν ήταν ευρέως διαδεδομένες ούτε ήταν υποχρωτική η χρήση τους.

Εγώ μέσα στην πόλη κυκλοφορούσα άδετος, αλλά σε μακρυνά ταξίδια τη χρησιμοποιούσα, πράγμα που έκανε τους διάφορους φίλους μου να με κοροϊδεύουν εν χορώ διότι ήταν άντρες αυτοί, όχι γυναικούλες να φοβούνται. Δεν πολυδιαφωνούσα αλλά ήμουν (και παρέμεινα) φοβιτσιάρης, οπότε σκεφτόμουνα καλύτερα δεμένος κι ασφαλής, κι ας ήταν ντροπής πράμα. Όταν όμως έγινα υποχρεωτικές, για ένα διάστημα σταμάτησα να τη χρησιμοποιώ (άλλο να δένεσαι μόνος σου κι άλλο να σε δένουν), πειθόμενος τω ρήματι "Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει" διότι είπα στην κυβέρνηση (από μέσα μου): "Κυρία κυβέρνηση το αν θέλω να προστατευτώ ή όχι είναι δικό μου θέμα και δεν έχεις καμία δουλειά να με αναγκάζεις." Περιέργως ο Κ. Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) αδιαφόρησε για την επαναστατική μου αντίσταση, ίσως διότι δεν το είπα δυνατά για να μ' ακούσει, οι ζώνες παρέμειναν υποχρεωτικές, και μετά από λίγο σκέφτηκα ότι αν γίνει ατύχημα και δεν φοράω ζώνη εγώ μεν θα πάθω χουνέρι η δε κυβέρνηση σκασίλα της. Κι έτσι ξανάρχισα να δένομαι.

Οπότε είχε δεν είχε ζώνη το Κουρκούλειον όχημα, οι κακοί της ταινίας δεν είχαν άδικο να υποθέσουν ότι δεν θα την φορούσε.
 
Πω Πω !! Αυτη ηταν η φορά που είδα την ταινία, Ιούλιος 1978 στην ΕΡΤ, μικρο παιδακι και ακομα το θυμαμαι. Πόσο ειχα κλαψει στο τελος... Ακομα οποτε την δω (πολυ σπανια πια) συγκινουμαι πολυ με το φιναλε.
 
Σίγουρα πρόκειται για καρτέρι.Σίγουρα είναι δολοφονία..Απλά είναι λίγο "κακογυρισμένο" .. Υπάρχει ο δρόμος ταχείας κυκλοφορίας,άρα τρέχει ο Κούρκουλος.Την κατάλληλη στιγμή πρέπει να βγει η νταλίκα στο δρόμο (σ'ολόκληρο το πλάτος του δρόμου) έτσι ώστε μην υπάρχει περιθώριο ελιγμού.Φυσικά ο νταλικιέρης πρέπει να ξεκινήσει τη στιγμή που θα πλησιάζει εκεί το αυτοκίνητο και όχι πιο νωρίς,ώστε να μην προλάβει να φρενάρει ο Κούρκουλος (δεν έχει έτσι και αλλιώς abs)..Ο νταλικιέρης κοιτάει ατάραχος και αυτό φαίνεται από το τσιγάρο,το οποίο το ΄χει ακόμα στο στόμα..Μέχρι εδώ είναι όλα σωστά (που αν γυρνούσαν σήμερα τη συγκεκριμένη σκηνή,ίσως την έκαναν ακόμα πιο εντυπωσιακή δείχνοντας μας και την στιγμή της σύγκρουσης!
Το παράξενο και το άστοχο της σκηνής είναι το μετά. Ενώ το αμάξι έπαθε χοντρή ζημιά μπροστά,η νταλίκα παραδόξως δεν έπαθε τίποτα!..Μα που βρήκε το αμάξι?Μεταξύ τράκτορα και καρότσας,στο κοτσαδόρο?..Μα τότε θα "καρφωνόταν' το αμάξι εκεί και δεν θα κουνιόταν ούτε η νταλίκα.Στο διαφορικό?Στις πίσω ρόδες δηλαδή του τράκτορα?Πάλι θα είχε πρόβλημα να συνεχίσει η νταλίκα.Στραβώνουν οι άξονες,χώρια που μπορεί να σκάσει και το λάστιχο μετά από τέτοια σύγκρουση.Στους πίσω άξονες,στη καρότσα?..Μα δεν είχε τίποτα εκεί,καμιά ζημιά στο πλάνο που φαίνεται όταν φεύγει!..Παιδιά η νταλίκα δεν είναι ο "Γολιάθ" από τον Ιππότη της ασφάλτου!..Παθαίνουν ζημιές και αυτές.Και όταν καρφώνεται έτσι το αμάξι του Κούρκουλου,με αυτή τη ζημιά που παθαίνει το αυτοκίνητο,δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει η νταλίκα αλώβητη!..
Γι αυτό έγραψα πως είναι λίγο "κακογυρισμένη" η συγκεκριμένη σκηνή.
Όσο για το θέμα με τη ζώνη ασφαλείας!..Τι να πω ρε παιδιά..Συμφωνώ με bambi,είμαστε "απαίδευτοι" εδώ στην Ελλάδα!.. "Ντρεπόμαστε" να την φοράμε! Αυτή είναι η νοοτροπία μας.."Έλα μωρέ,μες στο χωριό είσαι,τι θα πάθεις?"!..Τη φοράμε μόνο όταν βγούμε εκτός χωριού.Και αυτό για να μην μας γράψουν!Όχι δηλαδή για την ασφάλεια μας! Αλλά λόγω του "μπαμπούλα" των μπλόκων. Είμαστε απίστευτοι!..Αν υπήρχε νόμος που να έλεγε πως είναι προαιρετική η ζώνη ασφαλείας,αμφιβάλλω αν την φορούσαν και στους μεγάλους δρόμους..Το 80% του πληθυσμού θα ήταν χωρίς ζώνες!..Γιατί τέτοιοι είμαστε εδώ στην Ελλάδα!.. Άνετοι και κουλ!..Απαίδευτοι!..

Πω Πω !! Αυτη ηταν η φορά που είδα την ταινία, Ιούλιος 1978 στην ΕΡΤ, μικρο παιδακι και ακομα το θυμαμαι. Πόσο ειχα κλαψει στο τελος... Ακομα οποτε την δω (πολυ σπανια πια) συγκινουμαι πολυ με το φιναλε.
Συγκλονιστικό φινάλε,σου "χαλάει" τη διάθεση!..Και υπέροχο το τραγούδι από τον Καλογιάννη στο τέλος..
 
Σύμφωνα με ένα σχόλιο από έγκριτο γράφοντα που αναφέρεται εδώ, η Κατερίνα Τσιώλη, κόρη του Σταύρου Τσιώλη, αποκαλύπτει ότι στο αρχικό σενάριο ο Κούρκουλος πεθαίνει στο τέλος και όχι ο γιος του. Η αλλαγή οφείλεται σε παρεμβαση του Φίνου. Σηκώνει πολλή κουβέντα το ποια εκδοχή θα "περπατούσε" καλύτερα και ίσως οι απόψεις να ποικίλλουν.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Νομίζω ότι το τέλος που επικράτησε, ήταν πιο ταιριαστό με το κλίμα της ταινίας. Γιατί έτσι πλήρωσε το μεγαλύτερο τίμημα, για την επιλογή του να μην υποχωρήσει. Το ότι χάθηκε ένα εντελώς αθώο άτομο, κάνει το φινάλε πολύ πιο δραματικό.
 
Σίγουρα είναι καρτέρι δολοφονίας στο τέλος...για να τον βγάλουν από τη μέση τον Κούρκουλο και για να πληρώσει το τίμημα που κατέβαλε, σώζοντας τον ασθενή του...ήδη είχαν βγάλει από τη μέση τον γενναίο ανακριτή. Καταρχάς, ο φορτηγατζής εντελώς ατάραχος μετά τη στιγμή της σύγκρουσης με το τσιγάρο στο στόμα, ρίχνει μια τελευταία ματιά να δει τι απέγιναν ο Κούρκουλος και το παιδάκι...και μετά κύριος μπαίνει στη νταλίκα και φεύγει έτσι απλά... Το δραματικότερο από όλα είναι ότι την πληρώνει ένας εντελώς αθώος άνθρωπος το παιδάκι... Ο Κούρκουλος αναλογίζεται εκεί το τίμημα που πλήρωσε, επειδή έκανε το καθήκον του...συνειδητοποιεί ότι το σύστημα είναι αμείλικτο, πανίσχυρο και δεν υπολογίζει ούτε καν την αξία της ανθρώπινης ζωής...Τραγικό το τέλος της ταινίας
 
Σίγουρα είναι καρτέρι δολοφονίας στο τέλος...για να τον βγάλουν από τη μέση τον Κούρκουλο και για να πληρώσει το τίμημα που κατέβαλε, σώζοντας τον ασθενή του...ήδη είχαν βγάλει από τη μέση τον γενναίο ανακριτή. Καταρχάς, ο φορτηγατζής εντελώς ατάραχος μετά τη στιγμή της σύγκρουσης με το τσιγάρο στο στόμα, ρίχνει μια τελευταία ματιά να δει τι απέγιναν ο Κούρκουλος και το παιδάκι...και μετά κύριος μπαίνει στη νταλίκα και φεύγει έτσι απλά... Το δραματικότερο από όλα είναι ότι την πληρώνει ένας εντελώς αθώος άνθρωπος το παιδάκι... Ο Κούρκουλος αναλογίζεται εκεί το τίμημα που πλήρωσε, επειδή έκανε το καθήκον του...συνειδητοποιεί ότι το σύστημα είναι αμείλικτο, πανίσχυρο και δεν υπολογίζει ούτε καν την αξία της ανθρώπινης ζωής...Τραγικό το τέλος της ταινίας
Η ταινια αφηνει μεν την υπονοια οτι ηταν δολοφονια το ατυχημα του Κουρκουλου,αλλα πως μπορει να γνωριζαν εκ των πρωτερων οι δολοφονοι,οτι σ'εκεινο το σημειο του δρομου εκεινη τη δεδομενη στιγμη,ο Κουρκουλος θα παιζει με το παιδι του και δεν θα προσεχει την οδηγηση του,ωστε να στησουν εκει τη νταλικα,να βγει η νταλικα,και να γινει οτι εγινε;Γιατι αν κοιτουσε το δρομο αντι να παιζει με το παιδι,ανετα μπορουσε να φρεναρει και αποφυγει το ατυχημα.Εκτος κι αν (υποτιθεται) ηταν κατι που εκανε καθημερινα ο Κουρκουλος,δηλαδη περναγε συχνα απο εκει και παντα επαιζε με το παιδι,κι αυτο να το γνωριζαν οι δολοφονοι...Δεν εχει λογικη αυτο.Εκτος κι αν εστησαν τη νταλικα εκει ουτως η αλλως γνωριζοντας οτι περναει απο εκει,με σκοπο να τον ακολουθησει και να του προκαλεσει ατυχημα καποια στιγμη.
 
Δυστυχώς μια απ' τις τελευταίες ταινίες όχι μόνο της ένδοξης εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και απ' τις τελευταίες της Φίνος Φιλμ. Απ τις φοβερές ταινίες και απ' τις λίγες με όχι happy end. Με μελαγχολεί επίσης η σκέψη που το 1970 όταν ο Φίνος αγόρασε την τεράστια έκταση στα Σπάτα λίγο μετά άρχισε η κρίση στον κινηματογράφο.
 
Ξαναβλεποντας την ταινια,θα μπορουσε κανεις να πει οτι η πλοκη ειναι μεν εντελως φανταστικη,αλλα σαν αφορμη ειχε καποια πραγματικα γεγονοτα.Εκεινη την εποχη (1973) γινοταν οντως προσπαθεια εξωρυξης πετρελαιου στην Ελλαδα,στην Θασο στο κοιτασμα του Πρινου.Αυτο ειχε δημιουργησει αντιδρασεις απο ξενα και ισχυρα κρατη.Οπως και αυτο που λεει στην αρχη της ταινιας στους δημοσιογραφους ο "κος Αργυροπουλος",για την δημιουργια διυλιστηριου,κι αυτο ειναι απο πραγματικο γεγονος.Ειχε γινει προσπαθεια δημιουργιας 3ου διυλιστηριου στις αρχες του 1970,αρχικα τη συμβαση ειχε παρει ο Ωνασης ο οποιος υπαναχωρησε και την πηρε ο Ανδρεαδης.Αυτα για την ιστορια...
 
Εκπληκτική ταινία με πολύ πιασάρικο σενάριο αν αναλογιστούμε την εποχή που γυρίστηκε της διεθνούς πετρελαικής κρίσης και της συνεπαγόμενης τεραστίας σύγκρουσης γιγαντιαίων οικονομικών και όχι μόνο συμφερόντων ανά την υφήλιο. Αλήθεια πόσο μεγάλα αποθέματα ψυχής μπορεί να διαθέτει κάποιος να αντέξει την άνιση σύγκρουση και τον ανελέητο πόλεμο από ένα τόσο γιγαντωμένο πανίσχυρο σύστημα συμφερόντων που μπροστά στα τεράστια κέρδη του δεν λογαριάζει ανθρώπους, ζωές και συνειδήσεις συντρίβοντας στο πέρασμά του όποιον αντισταθεί.
Είναι ίσως από τις λίγες ταινίες που περρνάει σε δεύτερη μοίρα κατά την γνώμη μου η λάμψη του μεγάλου μας πρωταγωνιστή Νίκου Κούρκουλου από την εντυπωσιακή παρουσία των Ανδρεόπουλου και Τσάπελη. Σημαντικοί ηθοποιοί και οι δύο με απίστευτα καθηλωτική αύρα και ηθοποία υψηλοτάτου επιπέδου που στην ταινία πραγματικά έδωσαν ρέστα. Απλά εκπληκτικοί όπως και σε κάθε ταινία που έπαιξαν και απέδειξαν πως μόνο στους τίτλους των φιλμς που συμμετείχαν δεν ήταν πρωταγωνιστές, γιατί με το παίξιμο και την παρουσία τους κυριαρχούσαν και επισκίαζαν και τα ίδια τα πρώτα ονόματα.
Φυσικά πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία και στους Δακτυλίδη και Χρηστίδη που αν και εμφανίστηκαν λίγο χρονικά στην εν λόγω ταινία εντούτοις άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Ειδικά ο δεύτερος έχει παίξει κακώς για μένα σε ελάχιστες ταινίες και μία από αυτές ήταν του καλοκάγαθου συναισθηματικού απατημένου συζύγου της Καρέζη στο φιλμ ΄΄Ενας μεγάλος έρωτας". Λες και του την φύλαγε του Κούρκουλου από τότε που ήταν η αιτία της απιστίας της γυναίκας του και προσπάθησε να πάρει το αίμα του πίσω.
Όσον αφορά την τελευταία σκηνή τι να πει κανείς. Μόνο ρίγη συγκίνησης από το συγκλονιστικό φινάλε που είναι γεμάτο θάνατο σε βαθμό που ο θεατής διακατέχεται από το ίδιο μέγεθος συναισθήματος στεναχώριας από την μια και ανεξάντλητου μίσους για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ από την άλλη. Ας γνωρίζουν λοιπόν όλοι οι ανάλογοι εγκληματίες διαχρονικά ότι η ζωή μας είναι μικρή και η κρίση θα είναι για όλους μας βαρύνουσα όταν θα έρθει αργά ή γρήγορα η φυσική νομοτέλεια.
 
Εσχάτως "ανακάλυψα" ποια είναι η ηθοποιός που συνοδεύει το παιδί του Κούρκουλου στο σχολικό λεωφορείο. Είναι η ηθοποιός Λίνα Κρασσά.


Λινα Κρασσά.jpg
.
Edit: μετά την εύστοχη παρέμβαση της Bambinella100 η ορθή ηθοποιός είναι η Ελπίδα Μαζαράκη.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Εσχάτως "ανακάλυψα" ποια είναι η ηθοποιός που συνοδεύει το παιδί του Κούρκουλου στο σχολικό λεωφορείο. Είναι η ηθοποιός Λίνα Κρασσά.

Δεν ειναι η Λινα Κρασσα, Δημοσθενη. Ειναι η ηθοποιος Ελπιδα Μαζαρακη και σε αυτην ανηκουν οι τρεις πρωτες φωτογραφιες που βαλανε στο ονομα της Κρασσα στην RetroDB. Λογικο να μπερδευτεις λοιπον. Η μονη φωτογραφια που ανηκει στην Κρασσα ειναι απο την ταινια Η βαλιτσα του παπα.
 
Πίσω
Μπλουζα