Χε χε ευτυχώς που οι γείτονες έχουν κυνηγιάρικη γάτα (καλά, είναι φοβερή... πιο πολύ θυμίζει σκυλί με τον τρόπο που ανιχνεύει το θήραμα και ξαφνικά χυμάει). Διότι αυτά τα τέρατα που πιάνει στον κήπο μου (ποντικάκια, βολβοβόρα chipmunks, voles - δεν ξέρω πώς τα λέτε εσείς εκεί) τα πάει στο αφεντικό της δίπλα κι όχι σε μένα.
Όσο για τον μικρό Πιερ Τεμπόν από πάνω, τι μικρός? Κοτζάμου μαντράχαλος είναι. Τα παιδάκια κοντά του είναι μικρά, όχι αυτός. Κι αφού απλώς τραυματίστηκε, έστω σοβαρά, ήταν ατύχημα όχι δυστύχημα. Το δυστύχημα έχει νεκρούς. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε νεκρός, το καλό γούστο, διότι πράσινο τζάκετ, μουχλί παντελόνι με γκρι ή γαλάζιες κάλτσες, κόκκινο της φωτιάς ζιβάγκο και κίτρινο τραγιασκοειδές είναι συνδυασμός που σκοτώνει. Αλλά δεν φταίγανε γι' αυτό τα καημένα τα βαρελότα, έστω και με δύο ταυ. Αυτά ότι μπορούσαν κάνανε να σουλουπώσουν το ενδυματολογικό έκτρωμα..
Τα μετέωρα έρχονται από πάνω προς τα κάτω, δεν πετάγονται από κάτω προς τα πάνω, άρα η παρομοίωση είναι άστοχη. Και "φωτεινό" μετέωρο είναι πλεονασμός διότι ένα μετέωρο είναι εξ ορισμού φωτεινό. Αλλιώς δεν το βλέπουμε. Χώρια που τελικά έσκασε κάτω οπότε έγινε μετεωρίτης. Ρουκέτα θύμιζε η όλη πορεία του, όχι μετέωρο.